ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Code geass] สิ่งที่สำคัญ what is most important?

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter

    • อัปเดตล่าสุด 13 มิ.ย. 53


    ตลอดเวลา 1 ปี .......พอกันทีกับสิ่งที่เธอทำมาตลอด....

    พอกันทีสำหรับ 1 ปี ........ที่เธอโกหกทุกคน....พร้อมกับคนที่เธอรัก...

    พร้อมกับ 1 ปี .....ที่เธอยอมทำทุกอย่าง ถึงแม้จะยอมเป็นศัตรูกับทุกคน

    และ 1 ปีที่ผ่านมานี้มันกำลังหายไปพร้อมกับ....ตัวของเธอ "มารีน่า"


    มารีน่า ที่เธอทำแบบนี้มันดีแล้วเหรอสึซาคุหน้าก้มลงเล็กน้อยแต่สายตาของเขาก็ยังจ้องมองไปที่ดวงตาสีม่วงอะเมทิสต์คู่สวยของเพื่อนสาวที่เขารักมากที่สุด

     

    สึซาคุ เรื่องนี้ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง ฉันซึ่งเป็นนางมารแห่งบริททาเนีย จักรพรรดินีทรราช แบบนี้มันเหมาะสำหรับฉันที่สุดแล้วล่ะ มารีน่า วี บริททาเนียหรืออีกชื่อ จักรพรรดินีทรราช ตอบพร้อมกับยิ้มบางๆให้กับชายที่เธอเคยแอบรักมานาน

     

    แต่ว่า.....

     

    สึซาคุ ทุกเส้นทางของทุกสิ่งทุกอย่างควรมีจุดสิ้นสุดและสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับฉันต่อจากนี้คือ จุดสิ้นสุดของเส้นทางของฉันรอยยิ้มบางๆกับดวงตาที่งดงามจ้องมองมาที่ร่างสูง ทำให้สึซาคุถึงกับพูดไม่ออกทั้งที่เขาก็รู้ดีแต่ก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้

     

    มารีน่า สึซาคุมองร่างบางด้วยสายที่เศร้าหมอง

     

    สึซาคุ ฉันน่ะมีเรื่องอยากจะบอกนายแต่ว่าตอนนี้ช่างมันไปเถอะ ขอบคุณนายมากนะ สำหรับทุกอย่าง มารีน่าเดินจากไปโดยทิ้งให้สึซาคุมองเธอจากด้านหลังอย่างเศร้าหมองเท่านั้น

     

    มารีน่าเดินเล่นไปตามทางเดินเพื่อที่จะรอการประชุมในครั้งต่อไปที่จะเกิดขึ้นอีกไม่กี่ชั่วโมง เธอหยุดชะงักเมื่อมองเห็นร่างของชายผู้ที่ภักดีและเทิดทูนเธอที่สุด

     

    ท่านลอร์ดเจเรเมีย มารีน่าพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

     

    ฝ่าบาท ทรงโปรด........ตัดสินพระทัยอีกครั้งเถิดพะยะค่ะถึงแม้ว่า...เขาจะรู้ว่าถึงจะพูดยังไง ตัวเธอก็คงจะไม่ยอมเด็ดขาด แต่เพราะ ความภักดีที่หาใช่เพียงเป็นธิดาของพระราชินีที่เขาไม่สามารถปกป้อง แต่ทรงเป็นเจ้าหญิงที่มีความปราดเปรื่องและเข้มแข็งมากกว่าผู้ใด นี่แหละคือ....เจ้านายที่แท้จริงของเขา

     

    คงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะเรื่องนี้เราเป็นคนตัดสินใจเอง เราคือ มารีน่า วี บริททาเนีย จักรพรรดินีทรราช เราพยายามสร้างโลกนี้ขึ้นมา ถึงแม้จะยอมได้ชื่อว่าเป็นทรราชมารีน่ามองออกไปยังข้างนอกวัง แสงตะวันที่สาดส่องมาที่ตัวเธอ ทั้งเส้นผมสีดำขวับยาวและร่างของเธอที่ต้องกับแสงตะวัน เธอช่างงดงามเช่นเดียวกับแม่ของเธอ ทำให้ผู้ที่จ้องมองปลาบปลื้มยิ่งนัก

     

    ฝ่าบาท หาใช่ ทรราช แต่ฝ่าบาททรงเป็น มหาราช

     

    ขอบคุณท่านมาก ท่านลอร์ดเจเรเมีย ความภักดีของท่าน เราจะไม่ลืมเป็นอันเด็ดขาดมารีน่าเดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ

     

    “Yes Your Majesty”

     

    ท่านมารีน่า ได้เวลาแล้วค่ะ

     

    นั้นสินะ ไปทำให้ทุกอย่างจบลงกันเถอะ มารีน่าเดินออกไปจากห้องประทับก็มีคนคนหนึ่งยืนรออยู่ นั้นก็คือ ซีทู (Ver. ชาย) เขาได้แต่เพียงยืนมองเธอเฉยๆ ไม่ได้พูดอะไรออกมา

     

    จะไปแล้วเหรอ สายตาของซีทูช่างดูเศร้าสร้อย ซึ่งรู้กันว่าเป็นโอกาสน้อยที่จะได้เห็น

     

    ใช่แล้ว.....

     

    นี้คงจะไปครั้งสุดท้ายแล้วสินะซีทูพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยตามปกติของเขา

     

    คงจะอย่างนั้น.....

     

    ฉันจะรอดูโลกที่เธอสร้างไว้ล่ะกัน

     

    มันก็แล้วแต่นาย มารีน่ายิ้มและหัวเราะเบาๆ

     

    นี่มารีน่า ช่วยเรียกชื่อฉันเป็นครั้งสุดท้ายทีสิซีทูพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

     

    หึ! นายนี้เป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจที่สุดเลย แต่ก็ได้ ลาก่อน.......... มารีน่าเข้าไปกระซิบข้างหูซีทู ก่อนที่จะเดินจากไปเพราะ ไม่อยากเห็นน้ำตาของเขา

     

    มารีน่าซึ่งในตอนนี้กำลังผ่านบนถนนนั้นก็ได้หยุดชะงักลง เมื่อมีร่างหนึ่งมาขวางทางไว้ซึ่งก็คือ เซโร่หรือสึซาคุ เซโร่วิ่งเข้ามาหมายจะฆ่ามารีน่า เสียงตะโกนของคาเรนที่ร้องเรียก มารีน่า แต่ว่าเซโร่ได้วิ่งเข้ามาแล้วใช้ดาบแทงเข้าไปในตัวของมารีน่าเต็มแรง

     

    ฉึก!


    ปลายดาบที่แหลมแทงทะลุอก เลือดสีแดงไหลออกมาเปรอะไปบนชุดสีขาว

     

    สึซาคุ จากนี้คือบทลงโทษของนาย ต่อไปนี้นายจะต้องเป็นวีรบุรุษเซโร่ และจะไม่สามารถกลับมาเป็น คุรุรุกิ สึซาคุได้อีกต่อไป ช่วยดูแลโลกนี้แทนฉันด้วยนามของเซโร่ที มารีน่าพูดด้วยน้ำแผ่วเบา แต่ว่าเธอในตอนนี้อยากรู้เหลือเกินว่า สึซาคุกำลังทำสีหน้ายังไง จะดีใจ เสียใจ แค้นใจหรือสะใจอยู่

     

    ฉันจะขอรับกีอัสไว้น้ำเสียงของสึซาคุสั่น เขากำลังร้องไห้เพราะ เธอ มารีน่ายิ้มบางๆก่อนจะเข้าไปกระซิบข้างๆหูอีกครั้ง

     

    ขอบคุณมากและลาก่อนสึซาคุกระชากดาบไปทางด้านข้าง เพื่อให้แน่นอนว่า เธอต้องตาย

     

    สึซาคุ ฉันน่ะ....รักนายมาตลอด มารีน่าพูดครั้งสุดท้ายก่อนจะตกลงจากบัลลังก์ไปอยู่ข้างกายของนานาลี น้องสาวที่ผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเธอ นานาลีเอือมมือไปจับมือของมารีน่า เธอเริ่มร้องไห้เมื่อพลังกีอัสของเธอ ทำให้เธอรู้เรื่องทั้งหมด

     

    ท่านพี่ค่ะ หนูรักพี่ค่ะ!!!” มารีน่าพยายามลืมตาแต่เธอก็เห็นนานาลีแค่ลางๆเท่านั้น อันที่จริงมารีน่าควรรู้สึกดีใจที่นานาลีพูดแบบนี้ แต่เธอก็รู้ว่า นานาลีคงไม่อยากได้พี่สาวที่เป็นฆาตกรอย่างเธอแน่นอน ถึงแม้นานาลีจะทรยศเธอ แต่เธอก็ยังรักนานาลีเสมอมา

     

    ฉัน....คือผู้...ทำลาย...โลกนี้...และสร้าง....โลกนี้ คำพูดครั้งสุดท้ายก่อนมารีน่าจะหลับไปอย่างสงบเหลือเพียงรอยยิ้มบนหน้าของเธอ

     
    ...ลาก่อน....ค่ะ ท่านพี่..หนูจะสร้างโลกที่สดใส..ต่อจากพี่เองค่ะ
                                                                          By นานาลี

    ......ลาก่อน เซโร่...ไม่สิ มารีน่า ฉันจะปกป้องโลกที่เธอสร้างขึ้นมาเอง 
                                                                          By คาเรน

    .....ลาก่อน เจ้าหญิง ผู้ที่ข้าภักดีเสมอมา........
                                                                          By ลอร์ดเจเรเมีย

    ......ลาก่อน มารีน่า ถึงจะไม่มีเธออยู่แล้วแต่ ฉันจะรักเธอตลอดไป....
                                                                           By จีโน่

    และ.....ลาก่อน คนที่ผมเคยรัก มารีน่า วี บริททาเนีย....
                                                   By สึซาคุ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×