คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความร่าเริงสดใสที่กลับคืนมา
" นี่ๆ เอจิเซ็น นายไปทำอะไรที่อเมริกามาน่ะ? " โมโมชิโระถามขึ้น
" อ่อ ไปเรียนต่อน่ะฮะ แล้วตอนนี้ก็ปิดเรียนภาคฤดูหนาวแล้ว ผมก็เลยจะกลับมาเรียนต่อที่เซงาคุฮะ แต่ที่ไปอเมริกาจริงๆแล้วก็เพราะว่าโค้ชที่โน่นเรียกตัวกลับไปเป็นผู้ช่วยฮะ แล้วผมก็ไปแข่งรายการใหม่ของรุ่นอายุไม่เกิน 14 ปี มาน่ะฮะ " เรียวมะตอบกลับไป โดยพวกที่นั่งฟังอยู่ก็ถึงกับร้องอ๋อขึ้นมาทันที
' เอจิเซ็น นายนี่มันเก่งเกินเด็กไปแล้ว ' ทุกคนที่นั่งฟังอยู่คิดเหมือนกันโดยไม่ได้ตั้งใจ
" แล้วนี่นายไปแข่งมาได้แชมป์มารึเปล่าล่ะ " คาวามูระถามบ้าง
" อย่างเจ้าเอจิเซ็น / เรียวมะคุง ต้องได้แชมป์อยู่แล้วล่ะฮะ " สามใบเถาโพล่งตอบออกมาพร้อมกัน แทนเจ้าตัว
" ฮึฮึ ฮะ ผมได้แชมป์ฮะ " เรียวมะหัวเราะออกมาและตอบคำถามของคาวามูระ
____________________________________________________
4:30 น.
" นี่ ไหนๆเจ้าเปี๊ยกก็กลับมาวันนี้เราไปเลี้ยงฉลองกันหน่อยมั้ย " คิคุมารุถามขึ้น
" จะดีเหรอ เอจิ เอจิเซ็นเพิ่งจะกลับมาวันนี้คงจะเหนื่อยให้เค้ากลับไปพักก่อนเถอะ " โออิชิแย้งขึ้น
" ไง เรียวมะ กลับมาแล้วเหรอ " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น
เมื่อทุกคนหันไปมองก็ยิ้มแห้งๆเนื่องจากผู้หญิงคนนี้ก็คือ ริวซากิ ซุมิเระ อาจารย์ที่ปรึกษาชมรมเทนนิสชายเซงาคุนั่นเอง
" ถ้าผมยังไม่กลับมาอาจารย์จะเห็นผมยืนอยู่ตรงนี้มั้ยล่ะฮะ " เรียวมะเริ่มกวนโทสะขึ้นมา
" เรียวมะ "
" ฮะ "
" ไปวิ่งรอบสนาม 20 รอบ!!! " อาจารย์ริวซากิโพล่งขึ้น
" คร้าบบบบบบ "
" แหมๆ อาจารย์คร้าบบ ทำไมโหดนักล่ะคร้าบบ " ทุกคนในชมรมรวมหัวกันกวนอารมณ์อาจารย์ริวซากิ
" ทุกคน ไปวิ่งรอบสนาม 20 รอบ กับเรียวมะ เดี๋ยวนี้!!! "
" คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ " ทุกคนตอบรับอย่างอารมณ์ดีและแข่งกันวิ่งออกไป
' เรียวมะ..... นิสัยยังเหมือนเดิมเลยนะ กลับมาไม่บอกใครเจ้าพวกนี้คงจะตกใจแล้วก็ดีใจน่าดู หึ พอเรียวมะกลับมาเจ้าพวกนั้น หลังจากที่ซึมๆก็กระฉับกระเฉงขึ้นมาทันตาเห็นเชียวนะ ต้องอย่างนี้สิถึงจะสมเป็นเจ้าพวกนั้น ' อาจารย์ริวซากิคิดพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก
หลังจากวิ่งครบ 20 รอบกันทั้งชมรม อาจารย์ริวซากิก็สั่งเลิกชมรม
" แล้วตกลงเราจะไปฉลองที่เอจิเซ็นกลับมากันมั้ยฮะเนี่ย " โมโมชิโระถามขึ้น
" อืม ไปสิ " ฟูจิและอินูอิตอบ
" ~ ฟู่ววววว ~ แล้วจะไปที่ไหนล่ะ " ไคโดถามขึ้น
" ไปที่บ้านฉันสิ " คาวามูระเสนอความคิด
" ดีเลยๆ " เอจิบอก
ในห้องชมรมเทนนิสชายของเซงาคุ
" ไง ทุกคนนนน " โอซาคาดะ โทโมกะ เอ่ยทักเสียงดัง
" ชู่วววว เบาๆหน่อยสิจ๊ะ โทโมะจัง " ริวซากิ ซากุโนะ พูดเตือน
" นั่นสิ " คาจิโร่กับคาซึโอะพูดขึ้นพร้อมกัน
" นี่โอซาคาดะ บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเข้ามาในชมรมเองน่ะ " โฮริโอะพูดขึ้น
" ก็แหม ที่เข้ามาเนี่ยก็เพราะว่าที่นี่ทำให้ฉันคิดถึงแล้วก็เฝ้ารอท่านเรียวมะต่อไปต่างหากล่ะ " โทโมกะเถียงกลับ
' เรียวมะคุง........ ' ซากุโนะคิดพร้อมกัยยิ้มเศร้าๆ
" คิดอะไรอยู่น่ะ ยิ้มซะเศร้าเชียว " เสียงที่คุ้นหูแต่ไม่ได้ยินมานานดังขึ้น
" เอ๊ะ!!! " ซากุโนะและโทโมกะร้องขึ้นมาอย่างตกใจ
และเมื่อหันไปทางประตูห้องเปลี่ยนเสื้อของชมรมเทนนิสชายที่เปิดทิ้งเอาไว้ตอนที่เข้ามา
" เรียวมะคุง / ท่านเรียวมะ !!!! " ทั้งสองโพล่งออกมา
" นี่เรียวมะคุง / ท่านเรียวมะ จริงๆเหรอเนี่ย " แล้วทั้งสองก็ดีใจจนน้ำตาไหลเมื่อเรียวมะตอบกลับมาว่า
" อืม ฉันเอง ฉันกลับมาแล้ว " เรียวมะตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่มีให้เห็นง่ายๆ
" เรียวมะคุงกลับมาเมื่อไหร่เหรอจ๊ะ " ซากุโนะถามขึ้น
" เมื่อบ่ายนี้เอง " เรียวมะตอบ
" คิดถึงจังเลยค่ะท่านเรียวมะ !! " โทโมกะพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าว่าจะเข้าไปกระโดดกอดเรียวมะ
" ว๊าย! " แต่ปรากฏว่าเรียวมะเร็วมากดึงโฮริโอะเข้ามาแทนที่ตัวเองและรีบเผ่นออกใบกับอีกสามคนที่เหลือที่กลายเป็นคนดูไปโดยปริยาย
___________________________________________________
ด้านนอก
" นี่เรียวมะคุง วันนี้พวกรุ่นพี่จะไปจัดงานฉลองให้เรียวมะคุงนะ " คาจิโร่พูดขึ้นมาระหว่างที่เดินออกจากโรงเรียน
" ไม่ไปอะ " เรียวมะตอบขึ้นทันที
" อ้าว ทำไมล่ะเรียวมะคุง " คาซึโอะถามขึ้น
" น่าเบื่อ " เรียยวมะเองก็ตอบห้วนๆกลับไปเหมือนเดิม
" มาเถอะน่าเรียวมะคุง " ซากุโนะพูดพร้อมกับพยายามช่วยคาจิโร่กับคาซึโอะพาเรียวมะไปที่ร้านของคาวามูระ
ที่เธอรู้ก็เพราะว่าระหว่างที่เดินออกมาจากห้องของชมรมเธอได้เดินคุยกับคาซึโอะเกี่ยวกับเรื่องของเรียวมะทำให้รู้ว่าทุกคนที่ชมรมจะจัดงานฉลองต้อนรับให้กับเรียวมะ
" ไม่ไปหรอก " เรียวมะยังยืนยันคำตอบเดิม
ในที่สุดซากุโนะก็รวบรวมความกล้าและเดินมาหาเรียวมะ
" มาเถอะ เรียวมะคุง " ซากุโนะพูดพร้อมกับจับมือเรียวมะแล้วก็พยายามดึงให้เรียวมะเดินตามไป
" อ่อ..เอ่อ...ดะ..ดะ...เดี๋ยวสิ " เรียวมะพูดตะกุกตะกักเพราะกำลังงงทำให้เรียวมะทำอะไรไม่ถูก จนสุดท้ายก็ต้องโดนลากไปจนได้
ความคิดเห็น