คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4 : Plan for the best relax
Chapter 4 : Plan for the best relax
Hi! ... เจ๊ไบรท์คนฉวยมาแร้วจ้า ตอนนี้ชั้นกำลังทำอะไรอยู่ล่ะเนี่ย ชั้นก็งงตัวเองเหมือนกันนะ หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ชั้นจำได้ว่าชั้นเดินเข้ามาหาอะไรสักอย่างนี่นา แร้วมันอะไรล่ะยะเนี่ย ทามมายช้านขี้ลืมได้ขนาดเน้ ขอตั้งสมาธิหน่อยละกัน เอ่อหาอะไรน๊า อ๋อๆ รู้แล้วๆ แบงค์ให้เข้ามาเอาถุงสีน้ำตาลบนโต๊ะ แล้วโต๊ะไหนอีกล่ะเนี่ย เซงตัวเองจังเรย ทามมายช้านเปงคนเฟอะฟะขนาดนี้เนี่ย อ๋อๆเหนแล้วๆ นี่มันบนโต๊ะที่ไหนล่ะจ๊ะ มันอยู่บนโซฟาชัดๆ แล้วข้างในมันมีอะไรเนี่ย แต่ช่างเหอะรีบเอาออกไปให้แบงค์ก่อนละกัน
ตอนนี้ชั้นกำลังเดินเอาไอถุงสีน้ำตานี่ไปให้แบงค์ที่ BH ชั้นก้ออาจจะขี้จุกจิกในบางเรื่องนะ ไม่รู้สิด้วยความที่เป็นผู้หญิงมั้ง ชั้นกะแบงค์เราไม่มีส่วนไหนเข้ากันได้เลยมั้ง ไม่มีความชอบเหมือนกัน แต่เราก้อรักกันได้ เพราะหนึ่งมีส่วนที่อีกหนึ่งคนไม่มีไง ชั้นดีใจนะที่ได้รักเค้า
ตอนนี้ชั้นก้อเดินมาถึงแล้วล่ะ แต่เอไมไม่มีใครอยู่เลยเนี่ย นอกจากแบงค์ที่หลับอยู่บนเตียง สงสัยคงไปปฏิบัติภารกิจหูดำกันหมดแล้วมั้ง ไอพวกผู้ชายมันม่อได้ตลอดเวลาแหละนะ ไม่เจ้าชู้ก็ไม่ใช่ผู้ชายตัวจิง
ชั้นเอาไอถุงนี่ไปตั้งไว้ตรงโต๊ะหน้าโซฟาเล็ก แล้วก็เดินไปหาแบงค์ที่นอนหลับอยู่ ท่าหลับก็นะ ผ้าก็ไม่รู้จักห่ม แอร์นี่ก็เปิดซะเย็นฉ่ำเชียว พอมองใกล้ๆแฟนชั้นมันก็น่ารักใช่หยอกเลยนะเนี่ย ผมก็สกรีนเฮดเชียว คิ้วก็หนาๆหน่อย ผิวก็ไม่ขาว แต่ก็ไม่ดำนะ ดูคมเข้มจิงๆ
ว๊ า ย ยยยยยย
อีตาบ้านี่ความรุ้สึกไวดีแท้ ยืนมองหน้าหน่อยเดียวก็รู้ตัวแล้ว แทนที่จะตื่นขึ้นมามองเฉยๆก็ไม่ได้ ต้องรวบชั้นลงไปนอนเปนเบาะของมันด้วยรึไงก็ไม่รู้เนี่ย
“ไบรท์ใส่กระโปรงนะแบงค์ กดลงไปนอนอย่างนี้ ก็โป๊หมดดิ ปล่อยเร็วๆ”
คิดกันบ้างมั้ยคะ สาวเปรี้ยวที่ไหนมันจะใส่กระโปรงคลุมตาตุ่มล่ะจ๊ะ มันต้องขึ้นจากหัวเข่าแน่นอน
“ไม่เห็นเปนไรเลย ไม่มีใครอยู่ซะหน่อย ก็อยู่กันแค่สองคนเอง คิดมากไปได้น่า แบงค์ก็ไม่ได้จะดูซะหน่อย”
ผมมันก็ผู้ชายนะฮะ ไม่กะล่อนก็คงไม่ค่อยแท้เท่าไหร่ แฟนตัวเองนี่นา ใครมันจะไม่อยากแกล้งล่ะ
“แล้วไมต้องทับด้วยอะ มันหนักนะเนี่ย ตัวก็ไม่ใช่เบาๆ เมื่อกี๊หลับอยู่ไม่ใช่หรอ แล้วไมรีบลุก”
“ก็ไม่ได้หลับหรอก แค่หลับตาเฉยๆ ได้ยินเสียงตั้งแต่เปิดประตูเข้ามาแล้วล่ะ”
“แล้วแบงค์จะลุกได้ยังคะ หนักแล้วนะ”
แบงค์มองหน้าชั้นแวบเดียว แล้วก็ขยับมานอนข้างๆแทน แต่ก็ยังไม่วายทำให้ชั้นเกิดอาการพูดไม่ออกอีก อยู่ดีๆก็มาหอมแก้มชั้นซะงั้นเลยอะ บ้าจิงเชียว
“ไอหื่น”
นี่เป็นคำเดียวที่มันเล็ดลอดออกจากปากชั้น ชั้นมันก็พวกปากเร็วล่ะนะ หลังจากที่พูดจบแบงค์หันมามองหน้าชั้นทันที แถมมองด้วยสายตาที่แวววาวเลยล่ะ จะทำอะไรอีกล่ะ อีตาบ้านี่
BH : Bank Said
“ไอหื่น”
นี่มันเป็นคำพูดที่ยัยสุดที่รักตัวดีของผมด่าผมฮะ มันน่าตีมั้ยล่ะเนี่ย พูดมาได้ไง แค่หอมแก้มหน่อยเดียวเอง คนอื่นเค้าทำกันมากกว่านี้แท้ๆ แต่ผมต้องแกล้งซะหน่อยล่ะ มาว่าผมได้ไงไม่ยอมนะ
ผมหันไปมองเธอด้วยสายตาที่เธออ่านผมไม่ออกแน่ๆ จะแกล้งให้เข็ดเลยคอยดูดิ แล้วผมก็แกล้งไปนั่งคร่อมเธอซะงั้น สุดที่รักผมทำหน้าตาตกใจสุดขีด ((เวอร์ไปๆ)) แล้วผมก็แกล้งส่งยิ้มหวานๆไปให้เธอ เธอก็ดูงงๆนะ ปรับอารมณ์ตามไม่ทันล่ะมั้ง เธอเริ่มตั้งสติได้ ทุบที่ต้นแขนผมใหญ่เลย มันเจ็บนะเนี่ยไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ผมทนได้คร้าบ ตอนนี้เธอกำลังจะด่าผมแล้วครับ แต่ผมไม่ยอมให้เธอด่าหรอก มันต้องอย่างนี้
อุ้บบบ
ผมปิดปากเธอด้วยปากของผมเองแหละครับ เธอทำยังไงน่ะหรอก ค้างไปชั่วขณะเลยครับ เราเมาท์ทูเมาท์กันประมาณห้านาทีแล้วนะ แล้วผมก็ถอนปากออกจากริมฝีปากสีชมพูเข้มของเธอ เธอหน้าแดงแปร๊ดเลยฮะ นานๆทีที่จะมีใครเห็นแฟนผมคนนี้เขินเป็นนะเนี่ย
แล้วผมก็นอนข้างๆเธอ ((เอาอีกแล้วไอเรื่องนี้ นอนกันทุกคู่ ขอเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นนอนสุดหรรษา ดีกว่ามั้ย??)) เรานอนจับมือกันเอาไว้ โรแมนติกซะ นานๆทีที่เราจะได้อยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้โดยไม่มีใครกวน
ผมก็ไม่รู้หรอก ไอพวกบ้าที่เหลือมันหายไปไหนกัน แต่ผมว่าคงไม่พ้นไปม่อเด็กๆรุ่นน้องกันหรอกมั้ง ไอพวกนี้ไม่ยอมมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกันซะที ไปทางโน้นทีทางนี้ที มันมีดีที่รูปหล่อ พ่อรวย เท่านั้นแหละ
ตอนนี้ทั้งสองคนเค้าไปเฝ้าพระอินทร์บนสรวงสวรรค์กันเรียบร้อยแล้วค่ะ เราไปที่มุมอื่นของบ้านกันดีกว่านะ แต่ขอเมาท์คู่นี้หน่อยละกันนะ กว่าจะมารักกันได้ ไม่ใช่ง่ายๆนะเนี่ย อุปสรรคเยอะแยะมากมาย แต่พอมารักกันแล้ว ก็เหมือนกับทั้งคู่ได้รับรางวัลที่เค้าช่วยกันฝ่าด่านมาด้วยกันแล้วล่ะ
เรากำลังอยู่ที่เซนเตอร์ชั้นบนนะคะ ซึ่งไม่ได้มีใครมากมายหรอก ก็พวกที่โดนหาว่าไปม่อเด็กเมื่อกี๊อะแหละ ความจิงแล้วมันไม่ได้ไปไหนกันเลย แค่นั่งคุยกันเกี่ยวกะการรับน้องพรุ่งนี้ ทริปเฮียเคนแกอะแหละ
Center Upstairs : Ken Said
ผมเคนนะคร้าบบ กำลังคุยกะไอบอล์ม ไอพีท ไอแบงค์ผมไม่ลากมันมานั่งคุยด้วยหรอก ไอบ้านั่นไม่เคยออกความเห็นอะไรได้เรื่องเล๊ย มันน่ะชอบอะไรเรียบๆผิดกะผมฮะที่ต้องเวอร์นิดส์นึงนะ ผมวางทริปรับพวกน้องๆไว้แล้วนะ ว่าเราจะลงใต้กัน พาไปอยู่เกาะซะหน่อย แกงซ์เรามันรวยกันเยอะนี่ บ้านก็ซื้อไว้แล้วไม่ไปอยู่ ปลวกมานก็แด๊กหมดสิคับ เราต้องไปเยี่ยมเยียนมันบ้างนะ
“เฮ้ย กรูจะพาพวกมึงลงใต้วะ เห็นด้วยป่าว พอดีคุยกะไอลี่อะ มันเคยบอกไว้ว่ามันมีเกาะส่วนตัวอยู่แถวๆใต้อะ กรูว่าดีนะ เป็นส่วนตัวดี พวกมึงว่าไง”
“กรูว่าก็ดีนะ จะได้ไปพักผ่อนหน่อย แต่กรูขอสองอาทิตย์ได้ป่ะ เหลืออีกอาทิตย์นึงก็ค่อยมาเตรียมตัวเข้าหอ คงจะทัน หรือมึงว่าไงไอบอล์ม”
ผมพีทฮะ มันคนชอบทะเล ทริปนี้ผมสนับสนุนสุดตรีนฮะ
“ก็ดีว่ะ ไม่ได้พักนานแล้ว กรูยิ่งเซงๆอยู่ จะหาที่เงียบๆอ่านหนังสือหน่อยคงดี เกิดการเรียนกรูตก ได้โดนสวดยับแน่ๆ”
ไอคนรักทะเลกะรักหนังสือมันสนับสนุนเต็มที่ ผมก็ว่าผ่านล่ะครับทริปนี้ สองอาทิตย์ไม่เลวแฮะ เที่ยวกันให้น้องๆปรับตัวไปด้วยเลยไง เพราะเวลาอยู่โรงเรียนมันก็เหมือนอยู่ในเขตพื้นที่ส่วนตัวอยู่แล้ว ไม่ได้เห็นข้างนอกกะเค้าหรอก
แต่ผมต้องปรึกษากะยัยเยลลี่ก่อนอะดิ ก็ที่บ้านมันนี่นา จะไม่ถามเจ้าบ้านเลยคงไม่ดี ผมคนมีมารยาทคับ แต่เฉพาะบางเรื่องเท่านั้นนะ ผมกดโทรศัพท์หาดีกว่า ขี้เกียจเดินหา บ้านยิ่งกว้างๆอยู่ เหนื่อย
“เยลลี่หรอ มาหาหน่อยดิ”
“ที่ไหนอะ ไปไม ชั้นจะดูทีวี ไอเคนบ้านี่”
ดูซิดู มันคุยกะผมฮะ เอาแต่ใจอย่างแรง แต่ผมรู้ว่ามันต้องมาแน่ๆ เพราะคุณเธอเห็นเพื่อนสำคัญเสมอ โดยเฉพาะเพื่อนที่น่ารักอย่างเคนคนนี้ไงฮะ ((น่ารักตายแหละ ถุย))
“น่านะ อยู่เซนเตอร์ชั้นบนนะ จะคุยเรื่องทริปหน่อยอะ พรุ่งนี้เดินทางนะ รีบๆมาล่ะ ลากเพื่อนๆมาด้วยก็ได้ กำลังเปิดหนังดูกันอยู่เนี่ย”
แล้วเธอก็วางหูไป ไม่ถึงสามนาทีก็คงมาถึงล่ะ พร้อมๆกับอีกสองตัว ลูกสมุน เฮ้ย ไม่ใช่ๆๆๆ เค้าล้อเล่นนา
ตอนนี้เราอยู่กันหกคน สามคู่พอดี โฮะๆ นี่ผมกำลังคิดอาราย ป่าวนะ ผมไม่ได้คิดอารายเลย แค่มันสามคู่พอดี ไม่เอาแล้วๆ ตอนนี้ผมก็อธิบายให้อีกสามคนที่เหลือฟังหมดแระ ซึ่งพวกเธอก็โอเค ไม่มีปัญหาอะไร เหลือแค่แจ้งให้คนในแกงซ์รู้เย็นนี้ เพื่อเก็บของกันทัน บ้านนี้ก็ต้องให้แม่บ้านมาเฝ้าไว้แหละนะ
ส่วนของเซนเตอร์ที่เรานั่งกันอยู่ชั้นบนเนี่ย เป็นห้องที่แยกไปสำหรับนั่งประชุมกันเล็กๆ มีโฮมเทียร์เตอร์สำหรับดูหนัง ฟังเพลง มีเตียงไม่มีขาตั้งราบกับพื้น เป็นเตียงใหญ่เลยล่ะ ไว้สำหรับนั่งเล่น นอนเล่นกันสบายๆ
ตอนนี้ดูเหมือนเจ้าพ่อหนอนหนังสือสลบแล้วฮะ ยัยเยลลี่ก็สลบแล้วเช่นกัน แต่ไอพีทกะยัยปูนกำลังนั่งเล่นทายคำถามกันอยู่ฮะ ใครตอบไม่ได้โดนตีหัว ยังกะมันกำลังเล่นตลกคาเฟ่กันอยู่งั้นแหละ ส่วนยัยมิ้นท์กำลังนั่งเขียนอะไรไม่รู้ยุกยิกๆอยู่บนโต๊ะเล็กๆริมระเบียง ผมเลยเดินไปดูซะหน่อย
ยัยนี่กำลังเขียนรายการของฮะ สงสัยของที่ต้องเตรียมไปพรุ่งนี้แน่ๆ ทำไมมันเยอะแยะงี้เนี่ย เธอเป็นคนรอบคอบจิงๆฮะ จดทุกรายละเอียด แล้วก็จดเวลาครบถ้วนเหมือนตารางกิจกรรมเลยงั้นแหละ ต้องเป็นหน้าที่ไอแบงค์กะไอไบรท์ต้องไปหาซื้อของพวกนี้มาอีกล่ะสิเนี่ย เยอะแยะไปหมด
สักพักมิ้นท์ก็เขียนเสร็จ แล้วก็หันมาชวนผมให้ลงไปเตรียมกับข้าวเป็นเพื่อนหน่อย เพราะดูจากไอสี่ตัวที่เหลือ มันไม่ไปง่ายๆแน่ ผมก็เลยเดินตามเธอลงมา แล้วก็ช่วยๆเธอหยิบจานเท่านั้นแหละ ผมทำไรไม่เป็นฮะ หยิบจานก็ดีแล้ว แล้วเราก็เตรียมเอากับข้าวไปตั้งไว้ที่โต๊ะนั่งพื้นข้างๆห้องครัวนี่แหละ กินข้างนอกเด๋วเปียกพอดี คือตอนนี้ฝนมันตกฮะ ท่าทางจะตกหนักซะด้วย แล้วไอแบงค์มันจะออกไปซื้อของได้มั้ยนี่
“มิ้นท์ แล้วของที่เธอเขียนน่ะ ไอแบงค์มันจะไปซื้อยังไงล่ะ ฝนตกหนักอย่างงี้น่ะ”
“ใครบอกจะให้แบงค์ไปซื้ออะ เค้าโทรไปบอกแม่บ้านให้เตรียมให้เรียบร้อยแล้ว แล้วก็เอาไปไว้ในเรือที่หัวหินเลย เราจะได้ไม่ต้องแวะหลายที่ น้องๆเค้าจะได้หลับกันตลอดทางไปเลย”
ผมเพียงแต่พยักหน้าให้เธอเฉยๆ ยัยนี่รอบคอบเสมอเลยแฮะ อะไรๆทุกอย่างก็ต้องเรียบร้อยเสมอ ไม่มีอะไรยับยู่ยี่เด็ดขาด
Center : Looktarn Said
ตอนนี้พวกเราทั้งหมดนั่งรวมกันอีกครั้ง แล้วก็กินข้าวด้วยกัน กับข้าวก็เหมือนกลางวันอะแหละ เฮียๆเค้าซื้อมาไว้ทีเดียวเลยมั้ง ได้ข่าวว่าพรุ่งนี้ต้องไปทริปที่ไหนอีกก็ไม่รู้อะ เฮียเคนจะจัดไปไหนอีกล่ะเนี่ย
และระหว่างที่เจ๊ๆเค้ากำลังเก็บจานกัน เฮียเคนก็แจ้งเรื่องทริปพรุ่งนี้ ท่าทางจะสนุกนะเนี่ย เราจะต้องออกจากบ้านตอนเจ็ดโมงเช้า เพื่อนั่งรถตู้ของเฮียเคนไปลงเรือส่วนตัวของเฮียยีสต์ที่หัวหิน แล้วก็นั่งเรือต่อไปลงที่ภูเก็ต ซึ้งกว่าจะถึงที่หมายก็คงจะเป็นสายๆของอีกวันนึง ดูท่าทางมันจะหรูไม่เบาเลยนะ
หลังจากได้รับปทราบโดยทั่วกันแล้ว เฮียแบงค์ก็ให้พวกเราทุกคนเตรียมของให้พร้อมสำหรับสองอาทิตย์ แต่ถ้าขาดเหลืออะไรไม่ต้องเป็นห่วง ที่โน่นมีให้ทุกอย่าง
ชั้นกำลังนั่งแพ็คกระเป๋ากะไอเอิร์น แล้วก็ไอโยเกิร์ตอยู่ล่ะตอนนี้ มีอะไรก็ยัดๆมันเข้าไป เพราะสองอาทิตย์เชียวนะ ต้องเตรียมไปเยอะๆหน่อย ชั้นแพ็คกระเป๋าเสร็จเป็นคนแรกเลย แต่หิวน้ำอะ ลงไปหาไรกินข้างล่างดีกว่านะ
ชั้นเดินลงบันไดมาผ่านชั้นของเจ๊ๆชั้นกลาง เห็นเฮียกะเพื่อนๆยังนั่งเล่นกันอยู่ในห้องผู้หญิงอยู่เลย ห้องเองไม่รู้จักอยู่ ท่าจะบ้า แล้วชั้นก็ไม่ทันได้มองอะไรรีบวิ่งลงไปจนจะถึงประตูทางออกอยู่แล้ว ตั้งใจจะวิ่งแล้วผลักประตูให้เปิดออกนะ แต่ความซวยก็มาเยือนนู๋ทันทีทันใด ไอบ้าไหนมันเปิดประตูวะ แม้งง
พอประตูเปิดออกร่างที่เหมือนจะไร้การทรงตัวของชั้นก็ปะทะเข้ากับร่างของไอบ้าตนหนึ่ง แล้วก็ล้มลงไปนอนกองกับพื้นด้วยกันนั่นแหละ ชั้นสมควรขอโทษเค้าใช่มั้ยเนี่ย
“เอ่อ ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจะวิ่งชนให้ล้ม เจ็บตรงไหนป่าว”
“เจ็บดิ แต่ไม่เป็นไรหรอกแค่ถลอกนิดหน่อยเอง เธออะเป็นไรมากป่ะ”
“ไม่ได้เป็นไรหรอก ก็ล้มทับนายนี่ ขอโทษด้วยนะ”
ชั้นหันไปมองหน้าเค้า แล้วก็พบว่ามันนายคิวน้องชายเฮียเคนนี่เอง เค้ามองหน้าชั้นแล้วก็ยิ้มให้นิดนึง อ๊าย มันจะยิ้มให้ทำไมเนี่ย เขินนะเฟ้ย
“เอ่อ เธอเป็นเพื่อนของโยเกิร์ตใช่ป่าว”
“อือ ไมหรอมีไร”
น่าน หมดเลยชั้น มันหวังเพื่อนช้านน แล้วเมื่อกี๊กรูจะเขินทามม๊ายย เซงๆๆๆๆ
“เค้าอยู่ข้างบนห้องใช่ม่ะ งั้นเราไปก่อนนะ เอ่อขอโทษด้วยที่รีบเปิดประตูไปหน่อยน่ะ”
ชั้นยังไม่ทันได้ตอบอะไรมันเลย เออเองแล้วก็เดินขึ้นไปเลย แต่มันเจ็บแขนๆจิงๆนะเนี่ย สงสัยจะเคล็ดนิดหน่อยล่ะมั้ง แล้วชั้นก็เดินไปที่เซนเตอร์เพื่อจะไปหาน้ำส้มสุดโปรดกินซะหน่อย
พอเปิดประตูเข้าไป มันไม่คึกคักเลยอะ เหมือนไม่มีคนอยู่ซะงั้น แต่แล้วสายตาก็เหลือไปเห็นเฮียไผ่ เพื่อนของเฮียนอนคุยโทรศัพท์อยู่ หัวเราะกิ๊กกั๊กใหญ่เชียว สงสัยคุยกะกิ๊กล่ะมั้ง เฮียเคยเล่าให้ฟังนะว่าเฮียคนนี้น่ะเจ้าชู้มากเลย อย่าไปหลงกลคนหน้าม่อพันธุ์นี้เด็ดขาด
ชั้นเดินเข้าครัวไปเลย เพื่อจะไปจัดการหาส้มแล้วก็ปั่นกินให้ชุ่มคอซะหน่อย ใช้เวลาทำไม่นานหรอกก็เสร็จแระ เด๋วหาที่กินแถวนี้ดีกว่า ขี้เกียจเอาขึ้นไป แต่เอาขึ้นไปไม่เท่าไหร่หรอก ขี้เกียจเดินลงมาเก็บมากกว่า
ชั้นไปนั่งกินน้ำส้มปั่นแสนอร่อยที่โซฟาหน้าจอทีวี เปิดเพลงฟังดีกว่า ชั้นนั่งกินน้ำไปเรื่อยฟังเพลงไป โดยไม่ได้สังเกตอะไรรอบๆเล๊ย
มารู้ตัวอีกทีเฮียไผ่กำลังนั่งมองหน้าชั้นอยู่ จะมามองทำไมฟะเนี่ย หรือว่าสดใจหมวยอย่างชั้น แต่ชั้นไม่หลงกลไอเฒ่าหัวงูหรอกน่า อย่าประเมิณต่ำไป เฮียกำชับมาแร้วย่ะ
“หน้านู๋มีไรติดหรอเฮีย มองซะ”
“อ่า เอ่อ ป่าวหรอก อยากมองหน้าน้องไอต้นใกล้ๆน่ะ ไม่ค่อยเหมือนมันเลยแฮะ”
“อืม ใครก็บอกว่าไม่เหมือนทั้งนั้นแหละ ไม่รู้ว่าพันธุ์เดียวกันจิงป่าว”
“เหอะ ๆ”
เฮียเค้าก็ไม่ได้พูดไรมากหรอก แค่ชวนคุยไปเรื่อยเปื่อย ถามถึงเรื่องสมัยม.ต้น ถามถึงนิสัยของเพื่อนชั้นแต่ละกัน ดูเหมือนเฮียนี่จะคุยเก่งดีแฮะ ไม่เห็นหัวงูเหมือนที่เฮียต้นบอกไว้เลย มั่วป่าวอะ
“กินน้ำหน่อยเดะ คอแห้งอะ”
“ไปหยิบหลอดมากินเองสิ สมน้ำหน้า มัวแต่คุยกะกิ๊ก พูดมากจนคอแห้ง น้ำลายหมดปากเลย”
“ใครบอกกิ๊ก เฮียไม่ได้เจ้าชู้ซะหน่อย แค่พวกสาวๆเค้าโทรมาทักทายเอง เฮียไม่ได้โทรไปซะหน่อย”
“แล้วนู๋พูดซักคำยังว่าเฮียเจ้าชู้น่ะ หลุดออกมาเองนะ”
เฮียแกเถียงไม่ออกแร้วเจ้าค่ะ เจอคำย้อนบ้างเป็นไรไป แต่ก็คงจิงอะแหละ ที่เฮียแกบอกว่าสาวๆโทรมาเองน่ะ เพราะหน้าตาก็หล่อซะขนาดนี้ สาวไม่ติดคงบ้าแล้ว
ตอนนี้เฮียแกชักเอาน้ำส้มปั่นของชั้นไปดูดกินเรียบร้อยแล้วค่ะ เง้อ ยังไม่อิ่มเลย แล้วเฮียแกก็ส่งแก้วคืนมาให้ชั้น ดีนะเนี่ยที่ใช้แก้วใหญ่ มันเลยยังเหลืออีกเยอะ ชั้นไม่ถือหรอกย่ะเรื่องกินหลอดเดียวกันน่ะ
“เฮีย เฮียต้นเคยบอกว่าเฮียน่ะเจ้าชู้ เจอสาวที่ไหนก็ม่อไปทั่ว จิงป่ะ”
“เฮ้ย ไอต้นมันนินทากรูหรอ เด๋วเจอกันไอเพื่อนเวงเอ๊ย เฮียก็ไม่รู้หรอก มันเป็นเองนะ แค่แซวๆไปงั้นแหละ ไอเรามันคนชอบเที่ยว ไปที่ที่มีแต่คนเยอะๆ สาวเอาเบอร์มาให้ก็มี ไม่ได้ไปม่อเค้าซะหน่อย”
“หรอ ผู้หญิงไรวะใช้ไม่ได้เอาซะเลย ทำตัวทู่เรดอย่างแรง”
“เรานี่ก็ไปว่าเค้า แต่ก็จิงนะให้เฮียเอาหนึ่งในนี้มาเป็นแฟน ไม่เอาด้วยหรอก”
เฮียเค้าเอามือมาเขย่าหัวชั้น หลังจากที่ชั้นด่ายัยพวกนั้นว่าทุเรดไป มันจิงๆมั้ยล่ะ เจอผู้ชายหล่อๆเอาเบอร์ไปแจก คิดว่าตัวเองเป็นใครกันยะ ทำตัวไร้ค่าสิ้นดีเลยนะ ถ้าเค้ามาขอสิค่อยให้
“เรายังไม่ง่วงอีกหรอก พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะ”
“โหเฮีย วันนี้เค้านอนเล่นมาทั้งวันแล้ว นอนไม่หลับหรอก แล้วถ้าเรื่องตื่นเช้าไม่มีปัญหา ที่หอโรงเรียนมันปลุกแต่ตีห้าทุกวันแหละ บางวันไม่มีเสียงปลุกก็ตื่นแล้ว”
เฮียไผ่ก็เลยชวนคุยไปเรื่อยๆ เราคุยกันได้ทุกเรื่องเลยล่ะ ชั้นได้รู้อะไรตั้งหลายอย่าง ได้รู้เกี่ยวกะคนในแกงซ์เยอะแยะมากมาย ได้รู้ว่าคนเจ้าชู้ก็มีดีเหมือนกัน แต่อย่าไปหลงกลให้คนพวกนี้ง่ายๆแค่นั้นเอง
“เฮียไผ่ ถ้าง่วงอะ ไปนอนก็ได้มั้งเฮีย นั่งหาววอดๆอยู่ได้”
“ไม่เอาอะ ไอพวกนี้มันยังไม่กลับไปนอนกันเลย เด๋วเฮียค่อยไปก็ได้ ที่BHอะ ไม่ค่อยมีใครได้นอนกันหรอก ส่วนใหญ่ถ้าไม่มานอนรวมกันที่เซนเตอร์ ก็ไปนอนห้องผู้หญิงอะ เตียงเยอะแยะดี นอนหลายๆคนอบอุ่น”
“เหอะ เฮียเป็นเพลย์บอยงี้อะ เคยมีแฟนมั่งป่าวเนี่ย เคยรู้จักมั้ยคะ รักแท้”
“ยังไม่เคยมีหรอก แต่เฮ๊ยรู้จักแต่รักแท้ แพ้ใกล้ชิดอะ”
“นู๋ไม่เชื่อหรอกไอรักแท้แพ้ใกล้ชิดเนี่ย ปัญญาอ่อนชัดๆ ถ้ารักกันจิง ใกล้ชิดก็สู้ไม่ได้หร๊อก”
“พูดยังกะเคยมีความรัก เคยมีแฟนรึไง”
“ไม่เคยมี แต่มีคนจีบละกันน่า”
“อะจิงดิ มีด้วยหรอกคนจีบกะเค้าน่ะ แต่เฮียว่าน่าสนแฮะ จีบด้วยคนเดะ”
ไอเฮียประสาท เล่นถามมาอย่างงี้ เด๋วได้เสยคางแตกหรอก ปากอัปมงคลสิ้นดีเลย ไอเฒ่าหัวงูเอ๊ย ไม่รู้พูดเล่นพูดจิงะนเนี่ย ชั้นไม่ได้ตอบหรอก แค่หยิกเข้าที่ต้นแขนของเฮียเอง
“โอ๊ยย หยิกมาได้ พูดเล่นหรอกน่า เฮียยังไม่อยากได้รับการทดสอบของไอต้นมัน มันยิ่งบ้าๆอยู่ เกิดคิดอะไรเพี้ยนขึ้นมา เฮียตายพอดี”
“ทดสอบไรเฮีย”
“อ้าวก็ไปจีบน้องมัน ถ้าพี่ชายไม่อนุมัติจะผ่านเร้อ”
“เฮียก็พูดไปนั่น มันเห็นหน้าพี่ต้นก็ตุ๊ดแตกมันแระล่ะ เซงจิงกะพวกอีแอบเนี่ย แอบเกย์ เหอะ เหลือชายแท้ซักกี่คนล่ะเนี่ย”
“เฮียไม่รู้คับ แต่แน่ๆที่อยู่หน้านู๋เนี่ยแมนทั้งแท่ง เชื่อป่ะ ไม่เชื่อจะพิสูจน์”
....................................................................
“พิสูจน์ห่ า ไรกะน้องกรูหรอฮะ ไอคุณไผ่”
ไม่ใช่เสียงชั้นนะคะ ไอเฮียต้นมันโผล่มาจากหลุมไหนไม่รู้ แต่ชั้นไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามานะ เหลือเฮียมันจะล่องหนได้ล่ะเนี่ย
“มึงมาตอนไหนฟะเนี่ย กรูกำลังลื่นเลย”
“กรูนอนฟังอยู่นานแร้ว มึงอะไม่เคยมองรอบตัวหรอก ไอฟาย”
เอองั้นเฮียด่าชั้นด้วยป่าววะเนี่ย เพราะชั้นก็ไม่เห็นเหมือนกัน ช่างแม้งเหอะ ไอเฮียมันไม่ค่อยสนใจชาวบ้านเค้าอยู่แล้วล่ะ ทำไรบ้าๆเสมอ
“เออ กรูไปแระ มึงอย่ามาเล่นลิ้นกะน้องกรู แล้วไอที่บอกไม่เคยมีแฟนน่ะ มึงกล้าพูดด้วยหรอ ไอเพลย์บอยคนเก่ง”
แล้วเฮียต้นก็เดินจากไป น่าน จับได้แร้วมั้ยล่ะ ไอเฮียนรกนี่โกหกช้านหรอ แกอย่าอยู่เล๊ย
“ไอเฮียไผ่ ไมต้องโกหกห๊ะ”
“โกหกอาราย ไม่เคยมีจิงๆ อย่าไปเชื่อไอต้นมันเดะ”
“ไม่เชื่อได้ไงพี่ชายแท้ๆ กะคนที่กะล่อนแบบเฮียเนี่ย เด็กอนุบาลมันก็รู้ว่าควรเชื่อใครมากกว่า”
ตอนนี้ชั้นนึกสนุกขึ้นมาอีกแกล้งไอเฮียไผ่นี่หน่อยละกันนะ ชั้นกระโดดไปบีบคอมันเล่นซะงั้นเลย มันก็ดิ้นใหญ่เลยนะ 555 แกล้งคนแก่ซาหนุกดีแฮะ ไม่นานไอเฮียมันก็สะบัดจนหลุด แล้วก็หันมาหมายจะแก้แค้น แต่ชั้นไม่อยู่ให้มันจับหรอก ต้องหนีคร้าบพี่น้อง
ชั้นตั้งท่าวิ่งหนีไปทางประตู แต่ไม่ทันค่ะ ไอเฮียมันกระโดดองทีก็ตะคลุบตัวชั้นเอาไว้ได้แล้ว แล้วด้วยความที่ไม่ทันได้ตั้งหลักล้มลงไปนอนหงายทั้งคู่เลย แต่คราวนี้ชั้นโดนมันทับล่ะ ซวยจิงเลยวันนี้กรูล้มทั้งสองรอบเลยหรอ แขนก็เคล็ดหมดแล้วเนี่ย
Pai Said
ตอนนี้ผมกำลังนอนอยู่บนยัยลูกตาล น้องสาวของไอต้นมัน ก็มันเสียหลักนี่นา ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย มองไปมองมาหน้าตายัยนี่ก็สวยดีนี่หว่า แต่หมวยไปหน่อยนะ หุ่นนี่ก็กำลังดีเชียวล่ะ ไม่เตี้ยเกินไป
ผมหันไปมองหน้าเธอ ตอนนี้เราสบตากันครับ มันนานมาก ไม่มีใครขยับตัวไปไหน แล้วก็มีเสียงเพลงแว่วผ่านเข้ามาในโสตประสาทหูผม
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
เพลงนี้ทำไมมันมาดังตอนนี้วะเนี่ย เข้ากะบรรยากาศซะเหลือเกินเลยนะ ยัยลูกตาลหน้าแดงยังกะมะเขือเทศแหน่ะ สงสัยเขินจัด
“เปนไรป่าวคับ หน้าแดงเชียว ร้อนหรอ”
“ร้อนบ้าอะไรล่ะ เค้าอึดอัดนะ เฮียลุกไปได้แล้ว”
“อึดอัดอะไรหรอ เฮียว่าก็สบายดีออก ไม่ดีตรงไหนอะ”
“มันไม่ดีตรงที่เฮียกำลังคร่อมเค้าอยู่นี่แหละ ลุกๆๆ”
เธอไม่กล้ามองหน้าผมเลยคับ สงสัยเขินจิงๆนะเนี่ย เวลาผู้หญิงเขินนี่น่ารักดีนะ ผมชอบเห็นผู้หญิงหน้าแดงจัง แล้วเธอก็หันมามองหน้าผม ผมที่จ้องหน้าเธออยู่แล้วก็ไม่หลบหรอกฮะ เพลย์บอยออกลายอีกแล้ว
ผมขี้เกียจแกล้งแล้วเลยลุกขึ้นมา แล้วก็ดึงมือเธอให้ลุกขึ้นตาม แต่สงสัยออกแรงมากไปหน่อย เธอก็เซถลามาหาอ้อมกอดผมจนได้ สวรรค์เป็นใจ แล้วผมก็เลยแกล้งกอดเธอเอาไว้แน่นๆ แล้วก็...
ฟอดดดด
ผมหอมแก้มเธอคับ หน้าเธอยิ่งแดงหนักเข้าไปใหญ่ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาเลยด้วยซ้ำ ผมเลยแกล้งเธอต่อโดยการยืนกอดเธอเอาไว้อย่างนั้นแหละ ถ้าเธอไม่พูดกะผม ผมก็ไม่ปล่อยหรอก ได้กอดผู้หญิงน่ารักฟรีใครจะไม่เอา
แต่แล้วก็มีเสียงมารผจญแว่วมาอีกแร้วคร้าบเพ่น้อง ให้กรูสวีทหน่อยเด้
“เฮ้ยไอไผ่! คืนนี้อย่าหนักนะมึง พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าว่ะ ว่าแต่น้องคนนี้น้องไอต้นมันไม่ใช่หรอ ระวังเหอะ เพื่อนมึงจะแจกลูกถีบเข้าให้น่ะ”
“ไอเฮียเคน ไม่พูดก็ไม่ได้ว่าเป็นใบ้นะ หุบปากไปเลย คืนนี้ไม่หนักหรอกน่า”
“พวกเฮียพูดบ้าไรกันล่ะนี่ เค้าไม่ได้ทำไรอย่างนั้นซะหน่อย บ้ากันไปหมดแล้ว”
เธอสะบัดหลุดจากผม แล้วหันไปด่าเฮียเคนเลยฮะ แต่หน้านี้ก็ยังไม่กล้ามองหน้าเฮียเคนเค้าอยู่ดี หน้าแดงแปร๊ดเชียวล่ะ
“อ๋อจ๊ะๆ ไม่ได้ทำอย่างนั้น แต่นู๋หน้าแดงเชียวนะ ช่างเหอะ เฮียไปนอนแระพึ่งเล่นเกมส์เสร็จ อย่าหนักนะน้องชาย”
ไอเฮียมันยังมิวายหันมาแหย่ผมอีก เฮียมันชอบเล่นเกมส์กะเค้าเหมือนกันหรือนี่ แต่ก็ดีไปๆซะได้ กรูจาได้นอนบ้าง ชักจะง่วงแล้วอะ
“ง่วงยังอะ ถ้าง่วงไปนอนได้แล้วปะ เด๋วพรุ่งนี้จะเป็นหมีแพนด้านะ”
“อืม เริ่มง่วงแล้วอะ แต่เด๋วไปล้างแก้วเมื่อกี๊ก่อนแปบนึงนะ”
แล้วเธอก็ไปล้างแก้วที่ใส่น้ำส้มปั่นกินเมื่อกี๊ ไม่นานก็เดินออกมาจากครัว ผมพลิกข้อมือเธอเพื่อดูนาฬิกาว่ามันกี่โมงแล้ว มันเที่ยงคืนครึ่งแล้วง่ะ ไม่รู้ประตูบ้านจะปิดยังนะ ผมเลยเดินไปส่งเธอก่อน เพื่อวัดดวงว่าประตูจะปิดยัง เพราะเราตั้งระบบอัตโนมัติเอาไว้ว่าเที่ยงคืนครึ่งประตูBH กะ GH จะล็อคเองโดยอัตโนมัติ
แล้วพอไปถึงผมขอวัดดวงเองละกัน ผมบิดลูกบิดแล้วมันไม่เปิดครับ แน่นอนแล้วกรูวันนี้นอนเซนเตอร์แน่ๆ
“เฮียไผ่ ไม่ประตูมันล็อคอะ แล้วเค้าจะนอนไหนเนี่ย”
“มันอัตโนมัติ ประตูมันตั้งเวลาไว้ เที่ยงคืนครึ่งมันจะล็อคเองแหละ นอนเซนเตอร์เป็นคำตอบสุดท้าย”
เธอยังทำหน้าเอ๋อๆอยู่เลย ผมก็จูงมือเธอมานอนที่เซนเตอร์ตรงหน้าทีวีอะแหละ ผมเปิดผู้เพื่อจะเอาผ้าห่มกะหมอนเพิ่มอีกชุด
“เฮีย เฮียไม่ต้องนอนพื้นหรอก นอนบนเตียงนี่ก็ได้ ยังไงก็พี่น้องกันอยู่แล้วนี่”
“เราไม่กลัวเฮียทำไรเอาหรอ”
“เฮียกล้าหรอ ลองทำดูเดะ พรุ่งนี้เฮียก็ได้กลายเปนศพเฝ้าบ้านล่ะ”
“เหอะ” ผมไม่ได้ตอบไรหรอก แค่ยิ้มไปให้เธอเท่านั้น
ผมจัดแจงวางหมอนสีน้ำเงินของผมไว้ข้างหมอนสีขาวของเธอ แล้วก็นอนเปิดทีวีดู ผมปิดไปเรียบร้อยแล้วก็เตรียมตั้งเวลาปิดทีวีแล้ว ไม่นานผมคงจะหลับแน่ๆ ถ้ายัยลูกตาลไม่ชวนคุยอีก
“เฮียจะนอนแล้วหรอ”
“ฮึ ยังหรอก มีไรป่าวอะ”
“ก็ไม่มีอะไร แค่จะบอกว่าเค้าไม่เคยนอนข้างผู้ชายคนไหนเลยนะเนี่ย นอกจากเฮียกะป๊าน่ะ เฮียเป็นคนแรกที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน”
“อืม เฮียก็ไม่เคยนอนข้างใครนอกจากแม่เหมือนกันแหละ เฮียไม่มีน้องสาว ตระกูลเฮียไม่ค่อยมีผู้หญิงน่ะ”
“อืม เค้าเริ่มง่วงแล้วล่ะ ฝันดีนะเฮีย”
“จะฝันดีได้งะล่ะยัยหมวยเล็ก”
“ไมอะ”
“หอมแก้มก่อนดิ รับรองเฮียฝันดีแน่ๆ”
ความเจ้าเล่ห์ของผมมันเริ่มปรากฏสู่สายตาพี่น้องทุกคนแร้วฮะ น่านิดๆหน่อยๆเอง”
“จะบ้าหรอเฮียผู้หญิงที่ไหนมันหอมแก้มผู้ชายก่อน”
“หรอ งั้นฝันดีเหมือนกันนะ ราตรีสวัสดิ์คับ จุ๊บบ “
ผมจุ๊บหน้าผากเธอไปหนึ่งที แล้วเธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย เหมือนจะพยายามหลับนะนั่น
“ไม่หลับก็คุยกะเฮียก่อนก็ได้ ข่มตาไปมันก็ไม่หลับหรอกครับ”
“มันไม่รู้จะคุยอะไรแล้วนี่ เราคุยกันเยอะแล้วนะเมื่อกี๊อ่า”
“อืม งั้นเฮียคุยเองก็ได้ เราสนิทกะอีกสองคนนั่นแค่ไหนละ”
“กะไอโย ไอเอิร์นอะหรอ ก็สนิทมากนะ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กโน่น มาตอนนี้ก็สิบสามปีแล้วล่ะ”
“แล้วยัยเอิร์นน่ะมีแฟนป่ะ”
“เฮียถามไมสนใจหรอ มันไม่มีหรอกแฟนน่ะ มันไม่ค่อยได้สุงสิงกับผู้ชายอะ”
“ป่าว ก็ไมได้สนใจ แค่มีคนใกล้ตัวสนใจน้องเค้าแค่นั้นเอง เลยอยากช่วยเพื่อนหน่อย”
“เหอะ พูดแค่นี้ก็รู้แล้ว ไอเฮียต้นใช่มะล่ะ เห็นช่วยถือแก้วขึ้นไปให้ก็รู้แล้ว ปกติมันใจดำจะตายไม่ค่อยจะช่วยใครเค้าหร๊อก”
“หรอ เรานี่ก็ดูพี่ชายตัวเองออกด้วยเนอะ เฮียดูใครไม่ค่อยออกเลยง่ะ ถ้ามันไม่ปรากฏให้เห็นเด่นชัดจิงๆน่ะ”
“เฮียก็หัดสังเกตซะมั่งดิ อย่ามองแต่หญิง อย่าหลีแต่สาว อย่าม่อคนสวย”
“จ้า ต่อไปนี้เฮียจะพยายามสังเกตให้มากขึ้นละกันนะ นอนได้แล้วล่ะ ดึกมากแล้ว เด๋วพรุ่งนี้ตื่นสายนะ”
“ค่ะ เฮียไผ่ฝันดีนะคะ”
ฟอดดด
ผมไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยฮะ เธอหอมแก้มผมแล้วจิงๆนะเนี่ย ปกติผมไม่เคยเขินนะเนี่ย แต่ทำไมครั้งนี้หน้ามันร้อนผ่าวแปลกๆล่ะเนี่ย ถ้าเปิดไฟคงต้องเห็นแน่ๆเลยว่าเพลย์บอยอย่างผมเขินจนหน้าแดงจัดเลยล่ะ
ผมนอนดูทีวีต่อไปเรื่อยๆ แต่เหมือนคนข้างๆผมจะหลับแล้วนะเนี่ย ตอนนี้ประมาณตีหนึ่งครึ่งแล้วล่ะ ผมเปลี่ยนช่องไปมา ก็มาเจอช่องบอลซะงั้น มีหรอจะพลาด ทีมโปรดผมแข่งด้วยนี่ อยากรู้ใช่ม่ะว่าทีมโปรดของผมอะไร ก็ทีมนี้ไง หงส์แดง
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
yaa bok hai krai roo waa rao roo-seuk dtor gan chen-rai
Don't tell anyone how we feel about each other.
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
kae rao mong dtaa gan gor san sa-taan bpai tang hua jai
My heart trembles whenever we look into each other eyes.
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
yaa hai krai hen waa chan aep song saai dtaa waan-waan hai bpai
Don't let anyone see that I'm looking at you with my sweet eyes,
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
pror yaak gep wai bpen reuang kong rao song kon
because I just want to keep it between two of us.
ฉันก็เกือบยั้งใจไม่อยู่ กลัวใครจะรู้
chan gor geuap yang jai mai yoo glua krai ja roo
I was barely able to stop my heart, I'm scared that someone will know,
เมื่ออยู่กับเธอเลยต้องทำเฉยไป
meua yoo gap ter loie dtong tam choie bpai
so when I was with you I just acted like I didn't care.
แล้ว..ก็เกือบจะเผลอจนได้ ก็ทนไม่ไหวก็ใจมันสั่นทุกที
laew . . gor geuap ja pler jon daai gor ton mai wai gor jai man san took tee
I can't hold off anymore, my heart is really trembling.
หากใครถามเรื่องดอกไม้ ก็ให้ทำไม่รู้ไม่ชี้ไป
haak krai taam reuang dok maai gor hai tam mai roo mai chee bpai
If someone ask you about the flowers, you just try to ignore them.
หากใครถามที่เราดูแปลกไป หรือถามความรักที่มี
haak krai taam tee rao doo bplaek bpai reu taam kwaam rak tee mee
If someone ask you that why we look strangely or ask about our love.
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
yaa bok hai krai roo waa rao roo-seuk dtor gan chen-rai
Don't tell anyone how we feel about each other.
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
kae rao mong dtaa gan gor san sa-taan bpai tang hua jai
My heart trembles whenever we look into each other eyes.
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
yaa hai krai hen waa chan aep song saai dtaa waan-waan hai bpai
Don't let anyone see that I'm looking at you with my sweet eyes,
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
pror yaak gep wai bpen reuang kong rao song kon
because I just want to keep it between two of us.
รู้ว่าเธอคงไม่พูดหรอก ว่าเราแอบชอบ ว่าเราแอบเก็บสิ่งดีๆเอาไว้
roo waa ter kong mai poot rok waa rao aep chop waa rao aep gep sing dee-dee ao wai
I know you won't say that we like each other and we are keeping the good things.
เพราะที่เรารู้กันอยู่ข้างใน มันเกินบรรยาย เกินกว่าใครจะรับฟัง
pror tee rao roo gan yoo kaang nai man gern ban-yaai gern gwaa krai ja rap fang
Because we know from inside, it's too much for someone to listen.
หากใครถามเรื่องดอกไม้ ก็ให้ทำไม่รู้ไม่ชี้ไป
haak krai taam reuang dok maai gor hai tam mai roo mai chee bpai
If someone ask you about the flowers, you just try to ignore them.
หากใครถามที่เราดูแปลกไป หรือถามความรักที่มี
haak krai taam tee rao doo bplaek bpai reu taam kwaam rak tee mee
If someone ask you that why we look strangely or ask about our love.
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
yaa bok hai krai roo waa rao roo-seuk dtor gan chen-rai
Don't tell anyone how we feel about each other.
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
kae rao mong dtaa gan gor san sa-taan bpai tang hua jai
My heart trembles whenever we look into each other eyes.
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
yaa hai krai hen waa chan aep song saai dtaa waan-waan hai bpai
Don't let anyone see that I'm looking at you with my sweet eyes,
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
pror yaak gep wai bpen reuang kong rao song kon
because I just want to keep it between two of us.
(Interlude)
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
yaa bok hai krai roo waa rao roo-seuk dtor gan chen-rai
Don't tell anyone how we feel about each other.
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
kae rao mong dtaa gan gor san sa-taan bpai tang hua jai
My heart trembles whenever we look into each other eyes.
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
yaa hai krai hen waa chan aep song saai dtaa waan-waan hai bpai
Don't let anyone see that I'm looking at you with my sweet eyes,
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
pror yaak gep wai bpen reuang kong rao song kon
because I just want to keep it between two of us.
ไม่ต้องบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
mai dtong bok hai krai roo waa rao roo-seuk dtor gan chen-rai
Don't tell anyone how we feel about each other.
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
kae rao mong dtaa gan gor san sa-taan bpai tang hua jai
My heart trembles whenever we look into each other eyes.
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
yaa hai krai hen waa chan aep song saai dtaa waan-waan hai bpai
Don't let anyone see that I'm looking at you with my sweet eyes,
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
pror yaak gep wai bpen reuang kong rao song kon
because I just want to keep it between two of us.
เพราะอยากเก็บไว้ให้รู้กันอยู่สองคน
pror yaak gep wai hai roo gan yoo song kon
Because I want to keep it between the two of us.
ความคิดเห็น