+:[P]leasure - loving:+ ต้นตำรับรัก ฉบับเปรี้ยวหวาน

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 : Secret

Chapter 3 : Secret

ผมนอนหลับตาแล้วก็คิดเรื่องราวต่างๆมากมาย ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กจนถึงตอนนี้ ผมรู้สึกว่าผมก็ไม่ได้ขาดมากมายนักหรอกความอบอุ่นน่ะ แต่บางครั้งก็ต้องการมันเพื่อเป็นกำลังใจ เพื่อความอุ่นใจ มั่นใจที่จะทำอะไรลงไป ป๊ากะม๊าผมถึงจะไม่ได้มาอยู่บ้านบ่อยนัก แต่ก็ไม่เคยลืมวันเกิดผม หรือวันที่สำคัญอื่นๆเลย ท่านมักจะโทรมาหาผมบ่อยๆเวลาที่ท่านว่าง แต่ผมก็อยากเจอหน้ามากกว่าอยู่ดี คิดมากไปผมก็เครียด ผมคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆมากมาย ที่ผมเคยเจอ

ผมน่ะเคยทำอะไรบ้าบิ่นไปตั้งหลายอย่าง ผมไม่สนใจอะไรหรอก ไม่แคร์สายตาคนอื่นด้วย โรงเรียนผมมันชายล้วนนี่ จะไปแคร์ทำไมล่ะสายตาผู้ชายด้วยกัน ผมชอบนะการเล่นกีฬาทางน้ำ ไปเที่ยวทะเล ดำน้ำ ว่ายน้ำ แล้วกะพวกชกต่อย วิชาป้องกันตัวผมก็เลยเป็นหมดแหละ

ผมนอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็ได้ยินเสียงรกเข้าบ้านมา สงสัยไอพวกนั้นคงกลับมาแล้วล่ะ แต่ทำไมเสียงรถมันหลายคันจังวะเนี่ย ช่างแม่งเหอะ ผมยันตัวขึ้นนั่ง แต่ยัยน้องเอิร์นนี่ยังไม่ลุกแฮะ หรือหลับไปแล้วล่ะเนี่ย จะให้กรูปลุกอีกรอบไม่เอาแล้วน้า ปลุกยากชิบ แต่ถ้าให้นอนต่อยุงก็หามไปแดกเป็นอาหารค่ำพอดีอะดิ เอาวะ เอาไงเอากัน ผมตัดสินใจ อุ้ม เธอเข้าไปในบ้าน ผมเดินเข้าประตูหลังบ้านของเซนเตอร์ เพราะระเบียงอยู่ด้านหลังน่ะ มองไปจะเป็นสระน้ำอยู่ด้านล่าง แล้วก็มีสวนดอกไม้เยอะแยะไปหมด

พอเข้ามาในบ้าน โอ้วว ทำไมคนมันเยอะอย่างนี้วะเนี่ย คงจะไม่พ้นการรวมแกงซ์แบบกะทันหันตามความคิดของไอเฮียเคนแน่ๆเลย ถ้าให้ผมเดานะ ไอเฮียเคนต้องมีแผนเที่ยวอีกแน่ๆ หรือไม่ก็จัดงานบ้าๆบอๆที่บ้านนี้ชัวร์ แล้วผมจะวางยัยนี่ตรงไหนดีวะเนี่ย มันเล่นนั่งแมร่งกันซะเต็มเซนเตอร์เลย แต่โชคดีไอโยเกิร์ตน้องไอยีสต์เห็นพอดี มันก็เลยเดินมาทางผม แล้วพยักหน้าเป็นเชิงรู้กัน ว่ายัยนี่มันหลับใช่ม่ะ แล้วไอโยก็ปลุกยัยตัวเล็กนี่ด้วยวิธีที่แปลกสุดๆเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลยล่ะ มันทำไงรู้ป่าว เหมี้ยววว เหมี้ยวว มันร้องเสียงแมวครับ เท่านั่นแหละ ยัยตัวเล็กนี่กระโดดลงจากแขนผมโดยอัตโนมัติพร้อมกับมองหาต้นเสียง ว่ามันมาจากไหน ไอโยหัวเราะชอบใจใหญ่เลย สงสัยยัยนี่จะกลัวแมวอีกอย่างนึงล่ะมั้ง

--------------------------------------------------------------------------------

Center ::  EARN SAID

หลังจากที่ชั้นได้ยินเสียงแมวร้องเท่านั้นแหละเจ้าค่ะ ตื่นขึ้นมาทันที ชั้นน่ะเกลียดและกลัวแมวยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด เอ่อ รองจากผีนะ แล้วชั้นก็เห็นไอต้นเสียงมันยืนหัวเราะอยู่ตรงหน้าชั้นนี่เอง ยัยโยเกิร์ต น้องสาวสุดที่รักของเฮียยีสต์ผู้น่ารัก พี่ชายเป็นเทพบุตร น้องกลับเกิดมาเป็นลูกซาตานซะงั้นแหละ ชั้นเลยมะเหงกเข้าให้

เอิร์น  :  นี่แหน่ะ ...  แกล้งกรูดีนัก รู้ว่าไม่ชอบมันยังจะเล่นอีกนะ

โยเกิร์ต  :  แล้วไมต้องเขกหัวด้วยวะ เจ็บนะเนี่ย ก็ไมมึงม่ายตื่นล่ะ ให้เฮียต้นเข้าอุ้มมา หนักนะนั่น

เอิร์น  :  อ้าว เฮียต้นอุ้มเค้าเข้ามาหรอ ขอบคุณค่ะ ((ต้องหันไปขอบคุณมันซะหน่อย ที่ทำสิ่งที่กรูเหลือเชื่อ คนไม่สนใจโลกอย่างมัน ไม่ทิ้งสาวน้อยผู้น่ารักไว้หลังบ้าน อิอิ)) เอ่อ งั้นเค้าไปคุยกะไอโยละกันนะ ขอบใจเฮียอีกครั้งนะ เค้าสบายใจขึ้นมากเลยล่ะ ((ยิ้มหวานให้อีกทีจะเป็นไรไป กรูมั่นใจว่ากรูสวย))

ตอนที่ชั้นพูดความรู้สึกต่างๆออกไปเมื่อกี๊นั้นมันเหมือนกับได้ปลดปล่อย ได้พูดในสิ่งที่อัดอั้น ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงกล้าพูดถึงความรู้สึกต่างๆที่มันเกิดขึ้นมานี้ให้เฮียต้นฟัง ทั้งที่ขนาดไอเฮียโอ๊คพี่ชายแท้ๆ ชั้นยังไม่เคยพูดอะไรแบบนี้ให้เข้าหูมันเลย แต่ชั้นสบายใจจิงๆนะ ผู้ชายที่เย็นชาแต่ก็มีความอบอุ่นอยู่ในตัว เฮียต้นก็น่ารักใช่เล่นเลยนะเนี่ย

ตอนนี้ชั้นเดินออกมากะไอโย ไอโยมันพาชั้นเดินไปหาไอตาล สงสัยใช่ม่ะเวลาชั้นคุยกะไอตาลทำไมไม่เหมือนไอโย ก็นิสัยไอสองตัวนี้มันไม่เหมือนกันนี่จะให้ทำไงล่ะ ไอตาลน่ะมันเถื่อนเป็นบางครั้งเท่านั้นเอง แต่ไอโยมันเถื่อนเป็นอาจินต์อยู่แล้วล่ะ ไอตาลนั่งคุยกะพวกพี่ผู้หญิงหลายคน ชั้นมั่นใจว่าไม่รู้จักแน่นอน ถ้าคนที่ไม่สนิทกันอ่านะ ชั้นไม่เคยจำหน้ามันไว้เกินสามวันหร๊อก เปลืองสมอง สมองชั้นมีเมมโมรี่ไว้สำหรับเก็บสิ่งที่จำเป็นเท่านั้นแหละ อันไหนใช้ไม่ได้ตัดทิ้งเลยก็ว่างั้น แต่เอ๊ะ มีเจ๊บุ๋มอยู่ด้วยนี่หว่า ไปหาเจ๊เค้าหน่อย ไม่ได้เจอกันนานแระนะเนี่ย คิดถึง

เอิร์น  :  เจ๊บุ๋มม!! ((ชั้นตะโกนเรียกชื่อเจ๊บุ๋มอย่างดีใจสุดริด ทำยังกะไม่เจอกันเป็นชาติเลยนะนั่น แล้วชั้นก็กระโดดไปกอดเจ๊บุ๋มผู้น่ารัก มีหน้าตาอ่อนหวาน แต่นิสัย ตรงข้าม สวนทางกะหน้าตาอย่างแรง แกน่ารักเวลาที่ผีออกเท่านั้นแหละ))

--------------------------------------------------------------------------------

Center  ::  BOOM SAID

ตอนนี้น้องสาวไอโอ๊คหรือยัยเอิร์นนั่นแหละ กระโดดมาหาชั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้วล่ะ มันมานั่งอยู่ข้างๆชั้นนี่เอง แต่มันยังไม่รู้จักใครในนี้เลยนี่นะ ต้องแนะนำซะหน่อย เอาแค่ในวงนี้ก่อนละกัน คนอื่นๆให้มันทำความคุ้นเคยเองดีกว่า

บุ๋ม  :  นี่ไอเอิร์น อีเจ๊คนที่ใส่เสื้อกล้ามสีแสบๆน่ะ ไม่รู้ครบสีรุ้งป่าวนะกะกระโปรงยีนส์สั้นมินิสเกิร์ตน่ะ มันชื่อเปรี้ยว เปรี้ยวสมชื่อมันเลยมั้ยล่ะ

เอิร์น  :  หวัดดีค่ะ เจ๊เปรี้ยว เข้ากะบุคลิกดีนะคะ ((ขนาดน้องมันยังรู้เลย อีเปรี้ยวเอ๊ย เอาสีสันออกไปบ้างก็ดีนะ))

บุ๋ม  :  คนถัดมา ก็อีเจ๊คนที่มันใส่กระโปรงสีชมพูจีบรอบ กะเสื้อกล้ามสีขาวน่ะ มันชื่อเจ๊มุก เรียบร้อยมากเลยนะแก อย่าไปทำอะไรเลอะเทอะให้มันเห็นล่ะ แกจะได้นั่งขัดอยู่เป็นวัน ((ไอเอิร์นมันก็ไหว้แล้วก็พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้)) อีเจ๊คนถัดมาที่มันใส่เดรสสีชมพูขาวน่ะ มันเป็นน้องสาวฝาแฝดของอีเจ๊เปรี้ยวมัน มันชื่ออีเจ๊ปลายนะ ไม่อยากหลุดเทรนก็ไปถามมันละกัน รู้ไปหมดเลย

ชั้นแนะนำคนในวงของเราให้ไอเอิร์นมันรู้จักแล้ว และดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะเข้ากะอีเปรี้ยวได้ดีนะเนี่ย เปรี้ยวมันเป็นคนน่ารักแหละนะ แต่งตัวเปรี้ยวๆ นิสัยมันก็เปรี้ยวๆแบบนั้นแหละ แต่ถ้าไอเอิร์นมันเจอเจ๊ไบรท์คงจะตะลึงในความเปรี้ยวของเจ๊แกแน่ๆเลยล่ะ เปรี้ยวแบบเซกซี่เป็นบ้าเลยว่ะ

--------------------------------------------------------------------------------

Center  ::  MAX SAID

ตอนนี้นะคับ ผมแม๊กครับผม ผมกำลังนั่งคุยกะไอเพื่อนของผมทั้งหลาย อยู่ตรงโต๊ะหน้าห้องครัว มันเงียบดี มองผ่านกระจกไปเห็นเป็นระเบียงหลังบ้านด้วย พวกบุ๋มก็นั่งอยู่ใกล้ๆผมนี่แหละ แต่อยู่อีกมุมนึงนะ วันนี้ดูเหมือนไอต้นมันจะร่าเริงดีนะ เป็นที่รู้กันดีในกลุ่มเพื่อน วันไหนไอต้นมันอารมณ์ดี มันจะกวนติงเป็นบ้าเรยล่ะ

ผมน่ะรู้จักหมดแล้วล่ะน้องไอโอ๊ค ไอยีสต์ แล้วก็ไอต้น เพราะผมไปเล่นบ้านมันบ่อย พูดถึงน้องไอโอ๊ค ยัยเอิร์นน่ะ เป็นเด็กน่ารักนะ แต่บางครั้งมันก็กวนติงซะเหลือเกิน เหมือนพี่มันเลยแฮะ จะว่าเรียบร้อยก็ไม่เท่าไหร่นะ จะว่ามันซ่าๆก็ไม่รู้เหมือนกัน มันเหมือนยังไม่ค่อยรู้จักตัวตนมันเต็มที่ การแต่งตัวก็โอเคนะ ไม่โป๊เลยล่ะ ส่วนน้องไอต้น ยัยตาลน่ะหรอ เป็นเด็กดูเหมือนเรียบร้อยล่ะ มองก็รู้ว่าเป็นเด็กขี้เหงา เวลามีคนเยอะๆ มันจะยิ้มมีความสุข ร่าเริง แต่เวลาไม่ค่อยมีคนงี้อะมันจะนั่งร้องคนเดียวด้วยซ้ำไป ต่อไปมาอยู่นี่ก็คงไม่เหงาแล้วล่ะ ส่วนน้องไอยีสต์ ไอโยเกิร์ตมันบ้าดีเดือดโดยแท้ ห่ามซะไม่มีใครเกิน พี่มันก็ไม่รู้หวงอะไรนักหนากะน้อง มันไม่น่าเป็นห่วงเลยซักนิดนะนั่น

อ่อ ผมว่าจะเล่าเรื่องที่ออกไปหาเฮียแบงค์ที่โรงเรียนเมื่อกี๊ เฮียเคนมันอยากให้เรามาอยู่ที่นี่ด้วยกันซักอาทิตย์นึง แต่วันนี้ยังไม่นอนหรอก เฮียจะให้กลับไปเตรียมตัวก่อน แล้วพรุ่งนี้เจอกันที่นี่ตอนเช้า ที่นี่ต้องมีคนเฝ้าตลอด แต่เวลาพวกผมต้องนอนหอที่โรงเรียน จะมีแม่บ้านจากบ้านของไอต้นประจำอยู่ที่นี่แล้ว แต่เวลาพวกผมมาแม่บ้านก็จะกลับไปบ้านไอต้นมัน เพราะมีไอมุกกะเฮียแบงค์บ้านก็เอี่ยมแล้วล่ะ

ตอนนี้ไอต้นก็คงรู้เรื่องแล้วล่ะ เพราะเห็นมันนั่งคุยกะไอโอ๊คอยู่เกี่ยวกะความคิดของไอเฮียเคนว่ามันจะทำอะไร แต่ตอนนี้มีเสียงแตรบีบดังอยู่หน้าบ้าน ใครมาอีกล่ะวะเนี่ย แต่ก็มีคนเดินไปเปิดประตูแล้วล่ะ เป็นรถที่เอาเฟอร์นิเจอร์มาเพิ่มสำหรับเด็กใหม่ที่จะเข้าบ้านเราน่ะ ตอนนี้ที่รู้กันก็มีแค่น้องไอเพื่อนๆผมสามคน ส่วนคนอื่นจะมีอีกมั้ยผมก็ไม่รู้เหมือนกันต้องถามไอเฮียแบงค์เอาล่ะนะ

ตอนนี้เรานั่งคุยนั่งเล่นกันมาจนถึงสี่ทุ่มแล้วนะเนี่ย เวลาช่างผ่านไปเร็วกะไรเช่นนี้ ต้องแยกย้ายกันกลับบ้านซะแล้ว เพราะกว่าจะถึงบ้าน แล้วก็กว่าจะได้นอน คงดึกแล้วล่ะ เด๋วผมต้องไปส่งบุ๋มด้วย แต่บ้านเราอยู่ซอยเดียวกัน เลยไม่เสียเวลา แถมถ้ากลับบ้านดึก ไอไผ่มันตื่นมาไม่ทันพรุ่งนี้เช้าชัวร์ ผมก็กลับบ้านล่ะนะ

--------------------------------------------------------------------------------

Back to home  ::  EARN

ตอนนี้ชั้นนั่งอยู่ในรถกะเฮีย กำลังกลับบ้าน เฮียดูมีความสุขมากเลยล่ะ ชั้นก็มีความสุขเหมือนกันแหละน่า ไม่รู้สิวันนี้อารมณ์ดี แล้วชั้นก็ถามเฮียว่าต้องเตรียมไรไปบ้าง มันก็บอกชั้นมาว่า “ถ้ามึงจะย้ายบ้านน่ะ เอาไรไปมั่งล่ะ” ไอ ห่ า นี่มันเฮียกรูจิงๆหรือนี่ อยากจะบีบคอมันจิ้มน้ำพริกให้ไอออมกินจัง  มันจะรีบขับไปตายไหนวะเนี่ย บ้านก็ไม่ได้ไกลอะไรมากมาย เฮียกรูมันจะรีบตายรึนี่ แต่กรูยังไม่อยากตายเฟ้ย

เอิร์น  :  ไอเฮียมึงขับช้าๆหน่อย ก็ดีนะ อาจจะตายช้าลงกว่าตอนนี้

ไอเฮียมันทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น กวนส้นเกือกจังเรยว่ะ พ่อแม่เปงใครวะเนี่ย ไม่สั่งสัยลูกเล๊ย แต่เอ๊ะ พ่อแม่มันก็พ่อแม่กรูนี่หว่า เฮ้อ ลืม!

พอมาถึงบ้านชั้นก็ขึ้นมาบนห้องเรย ก็มันไม่หิวแร้วนี่ อัดขนมซะเต็มที่เรย วันนี้ชั้นสบายใจขึ้นเยอะเลยล่ะ รู้สึกเหมือนได้สัมผัสกับสิ่งใหม่ ที่ชั้นไม่เคยได้รู้จัก ชักอยากจะให้เปิดเทอมเร็วๆซะแล้วสิ ทั้งโซนม.ปลายที่ยังไม่เคยเข้าไปเหยียบ แล้วไหนยังแกงซ์ที่แสนจะอบอุ่นนี่อีก มีความสุขจัง

แวะไปเยี่ยมเยียนไออาร์มซะหน่อยดีกว่า คิดถึงน้องชายสุดเลิฟซะงั้นอ่านะ

... ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

เคาะไปสามทีแระนะ อีตาน้องชายผู้แสนน่ารัก ทำไมยังไม่เปิดซะทีล่ะยะ เด๋วแม่พังประตูเข้าไปซะเรยนี่ ทำอะไรชักช้าอยู่นั่นแหละ พอชั้นทำท่าอ้าปากจะตะโกนใส่ประตู ไออาร์มมันก็เปิดประตูมาจ๊ะเอ๋กะชั้นพอดีเรย

อาร์ม  :  โทดทีนะเจ๊เปิดประตูช้าไปหน่อย พอดีพึ่งอาบน้ำเสร็จน่ะ เจ๊มีไรป่ะฮะ

เอิร์น  :  ไม่มีไรหรอก แค่จะแวะมาดูน้องชายเท่านั้นแหละ ว่าสบายดีป่าว เจ๊เห็นว่าวันนี้ยังไม่ได้คุยกะแกเลย ก็เลยแวะมาหาน่ะ งั้นเจ๊ไปนอนล่ะนะ ไม่มีอะไรหรอก ฝันดีไอ้น้องชาย

อาร์ม  :  เจ๊ เจ๊จะนอนได้ไงล่ะนั่น น้ำท่าก็ยังไม่อาบ เด๋วก็กลากเกลื้อนขึ้นเต็มหลังพอดีหรอก อาบน้ำก่อนนอนด้วยนะ เจ๊ก็ฝันดีเหมือนกันนะ เค้าจะนอนแระล่ะ

น้องชายชั้นรักชั้น ว่ามั้ย?? มันกลัวชั้นเป็นโรคทางผิวหนังด้วย น่ารักจิงๆไอเทพบุตรของชั้น แต่จะว่าไป รีบไปอาบน้ำก่อนดีกว่า จะได้สบายตัว

..............................................................................................................

ชั้นใช้เวลาอาบน้ำทั้งหมดประมาณครึ่งชั่วโมงอะแหละนะ ก็ไหนๆมันสบายใจก็อยากจะแช่น้ำให้มันสบายตัวบ้างนี่นา แล้วชั้นก็ออกมาเลือกชุดนอนสีขาวแขนยาวใส่นอนในคืนนี้ มีความสุข สบายกายสบายใจ แต่นี่มันกี่โมงแล้วล่ะเนี่ย

11 : 45 น. หวาย จะเที่ยงคืนแร้วหรอเนี่ย แต่ปกติกรูก็นอนดึกประจำนี่หว่า ไม่มีอะไรทำเลย เซงๆๆ

เพราะว่าฉันนั้นไม่เคย มันไม่เคยหลอกเธอใช่ไหม หรือเพราะว่าฉันนั้นมันจริงใจกับเธอ เธอจึงไม่รัก เธอจึงไม่สน คนที่ทุ่มเทใจอย่างฉัน

เสียงเพลงมาจากไหนฟะเนี่ย กรูม่ายด้ายเปิดเพลงนะ ถ้าจะเป็นเสียงโทรศพท์ก็ไม่ใช่อีกอะแหละ ของกรูเสียงพี่กวางนะ แต่เพลงนี้มันก็เพราะดีนี่หว่า เหมือนเพลงในรถไอเฮียเลย แต่เหมือนมีเสียงสั่นแถวๆหัวเตียงนะเนี่ย ชั้นตัดสินใจเดินไปแถวๆหัวเตียง หวังว่ามันคงไม่ใช่สิ่งที่กรูคิดใช่ม่ะ และแล้ว มันก็เป็นเสียงสั่นของโทรศัพท์จิงๆด้วยนะเนี่ย ใครมาเปลี่ยนเสียงโทรศัพท์กรูฟะ

ชั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ “Yeast “ ยีสต์ไหนฟะ กรูไม่มีเบอร์ไอเฮียยีสต์นี่หว่า แล้วยีสต์ไหนกรูม่ายมีเพื่อนชื่อยีสต์นะ กรูเรียนหญิงล้วน รับดีมั้ยฟะเนี่ย รับก็ได้วะ ชั้นตัดสินใจกดปุ่มรับโทรศัพท์

ยีสต์  :  ไมรับช้าจังวะ รอนานแล้วนะเนี่ย ไอต้นไมเงียบไปวะ

เอิร์น  :  เอ่อ เค้าไม่ได้ชื่อต้นนะ โทรผิดเบอร์ป่าวคะ ((กรูผู้หญิงนะเว้ย ชื่อต้นได้ไงล่ะ เวนกำ))

ยีสต์  :  ไม่ผิดหรอกคับ ผมเมมเบอร์นี้ชื่อนี้มาห้าปีแระ ว่าแต่คุณเป็นใครหรอ

เอิร์น  :  เอ่อ เฮียยีสต์หรอคะ ((ตัดสินใจถามซะสิ้นเรื่อง กรูไม่รู้จักยีสต์อื่นเฟ้ย))

ยีสต์  :  ใช่ นั่นใครล่ะเสียงคุ้นๆ เอิร์นน้องไอโอ๊คใช่ป่าว

เอิร์น  :  ใช่แร้วเฮีย สงสัยโทรศัพท์เค้ากะเฮียต้นคงสลับกันมั้ง พอดีตั้งไว้ที่เดียวกันน่ะ

ยีสต์  :  อ้าวหรอ โทดทีที่เฮียโทรมารบกวนตอนดึก งั้นเด๋วเฮียโทรเข้าบ้านมันก็ได้ เราก็นอนได้แล้วนะ เป็นเด็กเป็นเล็กนอนดึกจะเป็นหมีแพนด้าไป แค่นี้นะ ฝันดีนะ

เอิร์น  :  อ่าค่ะ ฝันดีเหมือนกันนะเฮีย เจอกันพรุ่งนี้ละกัน บายค่ะ

งงเว้ย ไปสลับโทรศัพท์กันได้ไงเนี่ย แต่มันเหมือนกันเปี๊ยบเลยนี่หว่า ไม่หลงก็บ้าแล้วล่ะ ขอเช็คดูในโทรศัพท์หน่อยนะเฮียต้น คงไม่ว่ากันล่ะ ที่ที่ชั้นจะเปิดเข้าไปดูน่ะหรอ แกลอรี่เอง ชั้นมันพวกโรคจิตชอบดูรูปที่คนอื่นถ่ายอ่านะ จะให้เข้าไปอ่านข้อความเฮียเค้าก็ไม่กล้า เด๋วมันยุ่งเรื่องส่วนตัวของเค้ามากไป

--------------------------------------------------------------------------------

Ton House  ::  TON SAID

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ใครมาเคาะประตูห้องกรูตอนดึกๆอีกวะเนี่ย แม่ง น่ารำคาญชิบเลย ผมเลยเดินไปเปิดประตูให้มันผู้นั้นด้วยอารมณ์บูดสุดๆ ปรากฎว่าเป็นน้องสาวผมเองแหละ เหมือนกับมันจะถือโทรศัพท์บ้านไร้สายจากข้างล่างมาให้ผมนะเนี่ย

ต้น  :  มีไร แล้วเอาโทรศัพท์บ้านขึ้นมาทำไมวะ

ตาล  :  ก็เฮียยีสต์โทรมาหาเฮียอ่า เห็นบอกว่ามือถือเฮียไม่ได้อยู่ที่เฮีย

ต้น  :  มันจะไม่อยู่ที่กรูได้ไงวะ ไอยีสต์นี่ประสาท เออๆ ขอบใจมาก

แล้วผมก็ปิดประตูเอาโทรศัพท์มาคุยในห้อง

ต้น  :  มีไรวะไอยีสต์ โทรศัพท์กรูมันจะอยู่ที่อื่นได้ไงล่ะ

ยีสต์  :  อยู่ที่ไอเอิร์นน้องไอโอ๊คมัน

ต้น  :  อ้าว เฮ้ย ไปอยู่ได้ไงล่ะวะนั่น แล้วที่กรูของใครล่ะ

ยีสต์  :  กรูจะไปรู้กะมึงหรอไอบ้า กรูแค่จะโทรมาบอกว่า พรุ่งนี้มึงช่วยไปเช้าๆหน่อยละกัน คนอื่นมันไม่มีกุญแจ กรูจะแวะไปตลาดก่อน จะไปซื้อของหลายอย่างว่ะ แล้วก็จะพาน้องไปช่วยเลือกผ้าปูที่นอนของน้องใหม่

ต้น  :  เออๆ แล้วไอเฮียๆคนอื่น มันก็มีไม่ใช่หรอวะกุญแจ ไมต้องเป็นกรูด้วยอ่า

ยีสต์  :  เฮียเค้าต้องไปประชุมสภาที่โรงเรียน เฮียแบงค์ประธานนักเรียนนะมึงอย่าลืม ส่วนเฮียเคนต้องไปเอารถไว้พาพวกเราไปเที่ยว ส่วนเจ๊ๆคนอื่น ก็น่านะเค้าผู้หญิง ให้ตื่นสายหน่อย เหลือมึงแหละ

ต้น  :  เออ มึงอะ อะไรก็กรูทุกทีแหละ งั้นแค่นี้นะเว้ย จะไปจัดของ

ผมไม่ได้รอมันตอบหรอก วางหูแม่งเลย ผมไม่ชอบให้ใครวางหูก่อนผมน่ะ แล้วผมก็ไปจัดการกับสัมภาระที่ผมจะต้องเอาไปบ้านอีกหลังสำหรับหนึ่งอาทิตย์ ขนไปไม่เยอะหรอก ที่โน่นก็มีเยอะแล้ว ว่าแต่เรื่องโทรศัพท์สงสัยคงเป็นของยัยตัวเล็กนั่นล่ะมั้ง ขอดูหน่อยละกันวะ

ว่าแล้วผมก็กระโดดไปนอนบนเตียงพร้อมกะหยอบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คทุกซอกทุกมุม ข้อย้ำทุกซอกทุกมุมจิงๆ ก็ผมอยากรู้นี่นาผู้หญิงมันมีไรบ้าง ยัยนี่บ้าถ่ายรูปเหมือนกันแฮะ ถ่ายซะแม่งเต็มเครื่องเลย ข้อความก็ไม่มีไรมากหรอก มีแค่เพื่อนส่งหากันธรรมดา มันเรียนหญิงล้วนนี่หว่า เฮอะ! นอนดีกว่า

--------------------------------------------------------------------------------

Yeast House  ::  Yeast Said

หลังจากผมวางโทรศัพท์เสร็จ ก็เตรียมตัวนอนเลย เพราะข้าวของผมจัดไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ ผมต้องเตรียมการณ์ทุกอย่างล่วงหน้าเสมอแหละฮะ

แล้ววันนี้ผมก็ต้องพาน้องสาวที่ผมรักที่สุดไปเดินซื้อของสำหรับน้องใหม่ ให้มันเลือกเองซะเลย ผมพามันไปห้างแถวๆบ้าน เพื่อไปเลือกซื้อผ้าปูที่นอน หมอน ผ้าห่ม ผ้าม่าน อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด กว่าจะเสร็จก็สิบโมงแล้วล่ะ ผมเลยรีบขับรถไปเฮาส์เพราะไม่อยากสายอ่านะ

พอผมมาถึงเหมือนกับทุกคนพร้อมแล้วล่ะ มากันครบเชียว ผมเลยไปเรียกพวกผู้ชายออกมาช่วยกันขนของก่อน แล้วก็เตรียมให้เจ๊ไบรท์เอาไปแต่งตามแบบของแกแหละนะ ขนของกันเสร็จแล้วก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ผมเลยเดินไปนั่งตรงโต๊ะหน้าห้องครัวที่พวกผมนั่งเมื่อวานน่ะ มองไปเห็นระเบียงหลังบ้าน มีไอต้นนอนเล่นอยู่ สักพักผมก็เห็นยัยเอิร์นเดินเข้าไปหา เหมือนกับพูดอะไรกันสักอย่าง ผมก็ไม่ได้ยินหรอกนะ มันเป็นผนังกระจกกั้นนี่ แค่เห็นแต่ไม่ได้ยิน แล้วก็เหมือนกะเค้ายื่นโทรศัพท์ให้กันนะนั่น คงแลกคืนล่ะมั้ง

แล้วผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเค้านักหรอก ผมย้ายที่เดินจากหน้าห้องครัวไปนั่งบนเตียงไม้ที่ไม่มีขาตั้งตรงกระจกที่อยู่ติดกับห้องน้ำ แต่มีกำแพงกั้นส่วนห้องน้ำไว้เป็นสั ด ส่วนแล้วนะ แล้วผมก็จัดการนอนลง สบายดีแฮะ เฮียเคนไม่รู้คิดแบบที่นี่ได้ไงนะ สวยจริงๆ สีที่ใช้ทาก็อบอุ่น เป็นโทนอ่อนๆทั้งนั้นเลยล่ะ ผมนอนแหงนมองบนเพดาน เห็นโคมไฟแขวน มันสวยมากเลยล่ะ สักพักผมก็รู้สึกเหมือนเตียงมันยุบลงนะ ใครมานอนข้างๆผมล่ะเนี่ย ((เรื่องนี้นอนกันทั้งเรื่อง อย่าคิดไรมาก นอนเฉยๆเฟ้ย))

ผมหันหน้ามามองคนข้างๆ ก็เป็นไอต้นน่ะเอง นึกว่าใคร ((แล้วแกคิดว่าใครหรอ อิอิ)) แต่คราวนี้มันมาแปลกนะมันนอนลงแต่ไม่ได้หลับตา มันนอนมองไปทางด้านระเบียงเมื่อกี๊ พวกสาวๆกำลังนั่งคุยกันอย่างเมามันส์เลยนะนั่น แต่ผมแปลกใจ มันจะมองสาวๆทำไม หรือว่ามันแอบ ((เฮ้อ มึงคิดไปได้นะเนี่ย พระเอกชั้น ไม่ใช่เกย์)) แต่เหมือนสายตามันมีจุดหมายนะ

จุดหมายของมันน่ะหรอ ก็สาวน้อยที่ใส่เสื้อติดกระดุมผ่าด้านหน้าสีออกลายส้มน้ำตาล กะกระโปรงสั้นสีขาวจีบรอบคนนั้นไงล่ะ เธอเป็นใครน่ะหรอ ก็น้องเอิร์นไงล่ะ ว่าแต่มันจะมองทำไมวะเนี่ย แต่ผมก็ไม่อยากถามมัน เพราะมันก็จะบอกผมเองแหละ

ต้น  :  มึงรู้ใช่มั้ย ว่ากรูมองไรอยู่

ยีสต์  :  รู้ดิ แล้วกรูก็รู้ด้วยว่ามึงคิดไรอยู่ ((เพื่อนผมคนนี้มันไม่เคยสนใจหญิงคนไหนเป็นพิเศษขนาดนอนมองอย่างนี้หรอก)) ชอบน่ะชอบได้นะเว้ย แต่มึงก็คิดให้ดีๆก่อนนะ กรูไม่ได้หมายความว่าน้องเค้าไม่ดี แต่มึงน่าจะรู้นะถ้าทำให้น้องเค้าเจ็บ มึงนั่นแหละจะเป็นคนที่โดนหนัก

ไอต้นมันก็นอนฟังผมนะ มันไม่ได้พูดอะไร แต่ผมรู้ว่ามันคิดตามที่ผมพูด การที่มันชอบใครก็ไม่ผิดหรอก แต่ถ้ามันทำน้องเค้าร้องไห้ มันจะกลายเป็นเหมือนผู้ต้องหาฆ่าข่มขืนยังไงยังงั้นเลยล่ะ คนในแกงซ์ได้รุมตื๊บมันอะดิ แล้วผมก็พูดต่อไป ให้มันคิดไปเรื่อยๆ

ยีสต์  :  น้องเค้าก็น่ารักนะเว้ย ตัวเล็กๆ แต่เท่าที่กรูรู้จักมา ยัยนี่แสบใช่เล่นนะ เข้ากันดีเชียวล่ะกะไอโย กะไอตาลน่ะ ทำอะไรบ้าบิ่น แต่บางครั้งก็เงียบ เรียบร้อยซะจนกรูแปลกใจ ถ้ามึงคิดว่าเจอกันสองวันแล้วมึงชอบจิงๆมึงก็ไม่ผิดหรอก รักแรกพบน่ะมันเป็นเรื่องจริง แต่มึงก็ลองคุยกะเฮียน้องเค้าละกันนะ ไอโอ๊คผ่านง่ายวะ ยิ่งเห็นเป็นมึงนะคงยกให้ฟรีไม่เอาดอกเลยมั้งนั่น

ต้น  :  มึงก็พูดเป็นเล่นไป ตอนนี้กรูก็ยังไม่แน่ใจหรอก มึงอย่าปากมากล่ะ กรูรู้สึกถูกชะตา เมื่อคืนกรูคุยกะยัยนี่เยอะแยะเลย กรูรู้สึกว่ากรูสบายใจเวลาเค้าอยู่ใกล้ๆ

แล้วผมกะมันก็ไม่ได้คุยอะไรกันต่อ เพราะมันคงอยากทบทวนล่ะมั้ง ผมเลยมองไปยังที่ที่เพื่อนผมมองไปเมื่อกี๊ พวกสาวๆนั่งเล่นกัน คุยกัน คงสนุกน่าดูเลยล่ะ ป่านนี้พวกเจ๊ม.6 ยังไม่มีใครโผล่มาเซย์ไฮกะผมเลยนะเนี่ย สงสัยคงหลับกันถึงเย็นล่ะมั้ง ((เวอร์ไปๆ)) แล้วไอโอ๊คก็มานั่งข้างๆผมอีกคน มันนั่งพิงกระจกมองไป ณ จุดหมายเมื่อกี๊ที่ไอต้นและผมพึ่งมอง มันมองอย่างคนหวังมากเลยนะนั่น ปล่อยให้มันฝันต่อไป

เราสามคนนั่งและนอนกันอยู่อย่างนั้น จนไอไผ่เดินเข้าบ้านมา ตื่นสายอีกละไอเวนนี่ แล้วมันก็เดินมาหาพวกผมพร้อมกับถุงอะไรบางอย่างในมือมัน ไอต้นกะผมเลยลุกนั่ง แล้วไอไผ่มันก็มานั่งด้วยอีก มันแกะถุงที่มันหอบหิ้วมาด้วยนั้นออก สรุปมันคือ อัลบัมรูป ไม่ใช่รูปใครที่ไหนหรอกครับ ก็รูปของพวกเราทั้งหมดนี่แหละ เอ่อไม่รวมพวกน้องใหม่นะ รูปที่พวกเราถ่ายกันตอนวันอำลารุ่นพี่ปีที่แล้วนะ พวกหัวหน้าแกงซ์ปีที่แล้ว ตอนนี้ก็เข้ามหาลัยกันหมดแล้วล่ะ นานๆทีจะแวะกลับมาเยี่ยมพวกเราบ้าง ผมกะอีกสามตัวก็นั่งดูรูปกันไปเรื่อยๆ มันก็ไม่มีอะไรมากหรอก

ผมว่าตอนนี้มันน่าจะเที่ยงแล้วนะ เพราะผมเริ่มหิวแล้วล่ะ แต่จะมีใครทำกับข้าวยังละเนี่ย หิวๆๆๆ ผมเลยลุกเดินไปดูในครัว เห็นไอแม๊กกะบุ๋ม กำลังทำกับข้าวกันอยู่พอดี เหอๆ งั้นกรูไม่กวนเวลาสวีทของพวกมึงหรอกนะ ผมเดินเลี่ยงออกมา จะเดินไปไหนดีล่ะวะเนี่ย แต่ตอนนี้พวกสาวๆข้างนอกเข้ามาในบ้านกันแล้วล่ะ สงสัยร้อนมั้ง แล้วเสียงแตรรถก็ดังขึ้น ไม่นานประตูบ้านก็เปิดออกโดยพวกพี่ๆที่ขนสัมภาระกันมาเยอะแยะเชียวล่ะ

พวกเฮียแบงค์มาถึงแล้วและก็เอาของไปเก็บ ไม่นานพวกเฮียๆเจ๊ๆ ก็เดินมาพร้อมกับถุง เหมือนจะเป็นกับข้าวที่เฮียแบงค์น่าจะแวะซื้อก่อนมาที่นี่ล่ะมั้ง แล้วตอนนี้เสียงห ม๋าจากเพื่อนผมก็ดังแซวไอคู่ที่ทำกับข้าวอยู่

โอ๊ค  :  เฮ้ย พวกมึงสองตัวน่ะไม่ต้องทำแล้วกับข้าว กินของเฮียเค้าดีกว่า กินของพวกมึง มีหวังกรูเลี่ยนตาย

และก็ตามด้วยเสียงโห่ของลูกสมุน เฮ้ย ไม่ใช่ๆ เสียงโห่รับของพวกผมกะเฮียๆเค้านี่ล่ะ ไอบุ๋มงี้หน้าแดงเชียว ส่วนไอแม๊กมันด้านต่อไปฮะ มันด้านจิงๆ มันทำเป็นไม่สนใจพร้อมกะเทกับข้าวที่มันทำเมื่อกี๊ใส่จาน

พวกสาวๆก็ช่วยกันจัดกับข้าวใส่จาน แล้วก็เอาไปจัดที่โต๊ะในสวน คือเดินออกจากระเบียงไปจะเป็นสระว่ายน้ำ แล้วรอบๆสระว่ายน้ำก็สวนดอกไม้อะแหละ บรรยายกาศดีเชียวล่ะ แต่นั่งพื้นนะ เจ๋ไบรท์แกบอกว่า อนุรักษ์ไทยซะบ้าง นั่งพื้นน่ะดีแล้ว ((แกจะรู้มั่งมั้ยเนี่ยว่ามันเป็นเหน็บน่ะ ฮึ)) โต๊ะเป็นโต๊ะกลมขนาดใหญ่เลย จะตักกันทีต้องหมุนโต๊ะ 360 องศาเชียวล่ะ

ตอนนี้พวกเรานั่งกินข้าวกันครบแกงซ์เชียวล่ะ มีเฮียแบงค์นั่งหัวโต๊ะ ด้านขวาก็เป็นเฮียเคน ถัดมาก็เฮียพีท เฮียบอล์ม ไอไผ่ ไอแม๊ก ผม ไอโอ๊ค ไอคิว ((น้องชายเฮียเคนน่ะ มันพึ่งย้ายมาจากเชียงใหม่)) คนสุดท้ายก็ไอต้น ((มันชอบนั่งรั้งท้ายน่ะ)) ส่วนด้านซ้ายของเฮียแบงค์ก็เป็นเจ๊ไบรท์ เจ๊เยลลี่ เจ๊ปูน เจ๊มิ้นท์ ไอบุ๋ม ไอเปรี้ยว ไอปลาย ไอมุก ยัยตาล ยัยโยเกิร์ต แล้วก็ยัยเอิร์น

เฮอะ! สงสัยจะพรหมลิขิตจริงๆซะแล้วเนี่ย มันได้นั่งกินข้าวด้วยกันอีกแระ ผมจะเป็นพ่อสื่อคอยดูดิ ได้งานใหม่อีกแร้วกรู แต่รอให้มันแน่ใจกว่านี้ก่อนดีกว่าว่ามันชอบน้องเค้าจริงๆ ตอนนี้ก็กินข้าวกันไป คุยกันไปตามประสาพี่ๆน้องๆล่ะนะ เฮียแบงค์ก็ให้แนะนำตัวเป็นรายคน การแนะนำก็ไม่มีอะไรมากหรอกทั่วไป พื้นๆ โชคดีจังนะเนี่ยที่พวกผมได้อยู่ห้องเดียวกันหมดเลยล่ะ หมายถึงห้องเรียนนะ แต่ละรุ่นก็อยู่ห้องเดียวกัน จะไม่ให้อยู่ห้องเดียวกันได้ไงล่ะ ก็โรงเรียนนี้น่ะเป็นเครือบ้านไอยีสต์มันอะดิ

........................................................................................

ตอนนี้พวกเราอพยพกันมาอยู่ในเซนเตอร์เหมือนเดิมแล้วล่ะ ข้างนอกมันร้อนมากๆ ก็มันพึ่งบ่ายโมงเองนี่นา จะไม่ให้ร้อนได้ไงกันล่ะ ตอนนี้เพื่อนผมคนอื่นมันกระจัดกระจาย หายไปไหนกันหมดแล้วก็ไม่รู้ เฮ้อ นอนดีกว่า

--------------------------------------------------------------------------------

Housemate  ::  Pai Said

ไผ่มาแล้วคร้าบบ ผมน่ะมันคนอยู่นิ่งนานไม่ได้ ((สงสัยสมาธิสั้นแหงเลย)) ว่าแล้วผมไปเดินดูรอบบ้านดีกว่า ดูซิมันจะมีอะไรเพิ่มเติมมาบ้าง จะไปไหนก่อนดีล่ะเนี่ย คุณคิดว่าไอเพลย์บอยอย่างผมมันจะไปไหนที่แรกล่ะ ก็ GH ไงล่ะ ไปดูซิว่า ผู้หญิงเค้าทำอะไรกันบ้าง

GH อะเหมือนกะ BH ทุกอย่างแหละในเรื่องการก่อสร้างนะ มีสามชั้นเหมือนชั้น ชั้นล่างจะเป็นของพี่ใหญ่สุด ชั้นกลางก็ชั้นพวกม.5อย่างผมไง ชั้นบนสุดก็น้องใหม่เลย ผมเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นเจ๊นั่งอยู่บนโซฟาสีน้ำตาลอ่อน ที่หันหน้าเข้าหาเตียง ส่วนบนเตียงเหมือนเฮียบอล์มนอนเล่นอยู่นะ ทั้งสองเค้าก็คุยกันแบบนี้ประจำแหละ ถ้าเป็นแฟนกันคงดี อ๊ะ นี่ผมคิดอะไรอยู่ล่ะเนี่ย ผมก็แค่ยิ้มๆให้แล้วก็เดินผ่านมาขึ้นบันตรงหน้าห้องน้ำ

ก่อนที่ผมจะโผล่เข้าไป ได้ยินเสียงสาวๆคุยกันซะลั่นเชียวล่ะ สงสัยอยู่กันหลายคนแน่เลย แต่ไมมันมีเสียงผู้ชายด้วยฟะเนี่ย เสียงคุ้นๆ แล้วผมก็เลยเดินเข้าไป น่าน...มันอยู่กันครบคับพี่น้อง ขาดไอต้นกะไอยีสต์ ไอแม๊กนอนหนุนตักไอบุ๋มอยู่บนเตียง  ไอโอ๊คก็นอนดูทีวีบนเตียงใครก็ไม่รู้ ไอเปรี้ยว ไอปาย กำลังจัดของใส่ตู้กันอยู่ ส่วนไอมุกรู้สึกเหมือนจะล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำนะ

ผมจะแนนนำห้องซะหน่อย โทนสีของ GH ไม่เหมือนกันสักชั้นเลยนะเนี่ยที่ผมขึ้นมาดูอะ ชั้นล่างเมื่อกี๊โทนสีครีม น้ำตาลอ่อน สวยเชียวล่ะ ส่วนชั้นนี้เหมือนจะเป็นโทนชมพูนะเนี่ย ชั้นบนไม่รู้จะเป็นไงบ้าง ผมขอไปดูหน่อยละกัน นานๆทีจะได้มาเดินเยี่ยมชมของสาวๆ

พอผมเดินมาถึงชั้นบน น้องๆสามคนกำลังนั่งเมาท์กันอย่างเมามันส์เชียวล่ะ ได้ข่าวว่ามันเป็นเพื่อนสนิทกันก่อนจะมาอยู่ที่นี่ เหมือนผมกะเพื่อนเลยว่ะ ชั้นนี้เป็นโทนสีขาวนะ มันสวยมากเลยล่ะ ดูแล้วปรอดโปร่งมากเลย ผมก็ไม่อยากกวนน้องเค้าหรอก เดินผ่านมาแล้วผมก็ผ่านลงไป เดินมาโชว์ว่ากรูหล่อแค่นั้นเอง

ผมเดินไปเที่ยวชม BH ต่อเลยละกัน เชื่อผมม่ะ ไม่มีใครอยู่เล๊ย แต่มันก็เปิดไฟทิ้งไว้ให้บ้านสว่าง เปลืองไฟว่ะ แต่ก็ขี้เกียจปิด โทนชั้นล่างของที่นี่ เป็นสีเขียวอ่อนๆล่ะ สีเหมือนน้ำเลม่อนเลย สวยดีไปอีกแบบแฮะ ส่วนชั้นกลางของพวกผมน่ะหรอ หนีไม่พ้น สีฟ้าหรอกคร้าบ ส่วนชั้นบนเหมือนจะเป็นสีเทานะเนี่ย สวยแบบแปลกๆดีว่ะ ว่าแต่ไอคิวมันจะกล้าอยู่หรอเนี่ยคนเดียวน่ะ

ผมสำรวจเสร็จแล้วล่ะ ไม่มีไรทำแล้ว ไปหาพวกไอโอ๊คละกัน ว่าแล้วผมก็จัดการเดินไปหาพวกมัน แต่มันต้องผ่านเซนเตอร์ใช่ม่ะ ตอนนี้ผมมองเข้าเหมือนเห็นน้องเอิร์นเค้าจะเอาน้ำมะนาวปั่นสามแก้วไปให้เพื่อนกินมั้งนั่น แต่จะถือหมดเร้อ ผมก็ได้แค่คิดยังไม่ได้เข้าไปช่วยหรอก ((มึงเลวจังนะ)) แล้วผมก็เห็นไอต้นคับ ขอย้ำไอต้นจิงๆ ร้อยวันพันปีผมไม่เคยเห็นมันช่วยใครนะเนี่ย มันไปช่วยเอาถาดมาใส่น้ำให้ แล้วมันก็ต้องถือถาด เพราะน้องเค้าต้องเอาขนมด้วย 55 ไอต้นกรูขายออกแน่ๆงานนี้

ผมไม่อยากแซวมันเด๋วเพื่อนมันจะเขิน ผมเลยรีบเข้าบ้านไปหาพวกเพื่อนที่มันนอนคุยกันอยู่น่ะแหละ ความจริงผมกะจะไปดักหน้าไอต้นมันซะหน่อย ของอย่างนี้ต้องแซวคับ

ไอต้นกะน้องเอิร์นเดินผ่านมาแล้ว ไอโอ๊คคับ ไอโอ๊คมันมองอย่างอึ้งมาก จะไม่อึ้งได้ไงล่ะ ไอต้นก็เพื่อนรัก ไอเอิร์นก็น้องสาว แต่ซักพักมันก็เปลี่ยนไปทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ไอต้นมัน ผมรู้นะมันสองคนส่งความคิดอะไรใส่กันอยู่ น้องเอิร์นเค้าไม่ได้สนใจหรอก รีบเดินขึ้นไป ไอต้นมันเห็นน้องเค้าหันหลังเลยหันมายกตรีนใส่หน้าไอโอ๊คซะงั้น 555 ไอโอ๊คก็ยังไม่สนใจหร๊อก เพื่อนรักสนใจน้องสาว ไอโอ๊คจะไฟเขียวป่าวเนี่ย

--------------------------------------------------------------------------------

Girl House  ::  Oak Said

ผมเห็นไอต้นช่วยน้องผมถือน้ำขึ้นมา เท่านั้นผมก็รู้แล้วล่ะ ว่ามันน่ะสนใจน้องกรูมิใช่น้อย ถ้ามันจะชอบจิงๆผมก็ไฟเขียวให้มันอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าผมไม่หวงน้องนะ แต่เพื่อนผมคนนี้น่ะผมรู้นิสัยมันดีทุกซอกทุกมุมแหละ ถ้ามันชอบหรือมันรักอะไรแล้วนะ มันก็ไม่เปลี่ยนใจง่ายๆหรอก แล้วผมก็คิดว่าน้องมันก็น่าจะให้น้องผมผ่านเป็นพี่สะใภ้นะเนี่ย

สักพักไอต้นมันก็ลงมา แล้วก็นอนลงบนเตียงข้างผม แล้วมันก็พูดกะผม

ต้น  :  มึงไม่ว่าไรกรูใช่ป่ะ

โอ๊ค  :  เออ กรูไม่ว่าไรมึงหรอก เพราะถ้ากรูว่ามึงก็เอาจนได้แหละน่า มึงคิดดีๆนะเว้ย น้องกรูไม่ใช่ผู้หญิงที่มึงเคยคั่วด้วย ถ้ามึงทำน้องกรูเจ็บ กรูจะฆ่ามึง

ต้น  :  เออๆ กรูจะรักษาน้องมึงอย่างดีเลย แต่กรูยังไม่ค่อยมั่นใจนะว่ากรูรักน้องมึงเข้าแล้วน่ะ ขอเวลากรูหน่อยละกัน

โอ๊ค  :  เออ ของอย่างนี้มันต้องคิดนานๆเว้ย คิดดูดีๆ น้องกรูไม่ใช่ของเล่น มึงจำแค่นั้นพอ

แล้วผมก็ไม่ได้พูดไรอีก ก็มันไม่รู้จะพูดอะไรนี่นา ตอนนี้ถ้าให้เดาเวลาก็บ่ายสามได้แล้วล่ะ ตอนเย็นต้องลงไปกินข้าวให้ตรงเวลา ใครเลทเฮียแบงค์จับล้างจานอาทิตย์นึงเลยนะ ซึ่งผมจะไม่สายเด็ดขาด ให้ผู้ชายไปยืนล้างจาน ทุเรศว่ะ ตอนนี้มันไม่มีไรทำแล้วอะ เบื่อโคตรเลยพี่น้อง ผมก็หันซ้ายหันขวา เห็นไอเปรี้ยวมันเหม่ออีกแระ ไอนี่พอไม่มีไรทำเหม่อทุกที ผมเดินไปคุยกะมันหน่อยดีกว่า

ผมเดินไปทางด้านหลังมัน ต้อนนี้มันนั่งอยู่บนเตียงที่ติดหน้าต่าง มองออกไปข้างนอก ผมเลยแกล้งจี้เอวมันเข้าให้เลย ฮ่าๆ มันชักดิ้นชักงอ ทำท่าเหมือนกิ้งกือเลย ไอนี่มันบ้าจี้สุดๆเลยล่ะ แล้วมันก็หันมาค้อนใส่ผม ช่วยไม่ได้อยากเหม่อเองนี่หว่า ไอผมมันก็ชอบแกล้งคนนี่นะ ทำไงได้ล่ะ

ผมชอบแกล้งมันนะ สนุกดี มันเป็นแฝดกะไอปลาย แต่นิสัยไม่ค่อยเหมือนกันนี่สิ ตอนนี้ก็มีแต่คนแต่งตัวสบายๆกันหมดแล้วล่ะ มันใส่กางเกงขาสั้น กะเสื้อกล้ามตัวโปรด ผมเลยชวนมันคุยซะหน่อย ผมชอบคุยกะไอเปรี้ยวนะ มันคุยสนุกดี มุมมองมันแปลกๆดีน่ะ

โอ๊ค  :  เป็นไรอีกล่ะ วันนี้เหม่ออีกแล้วนะ

เปรี้ยว  :  ก็มันไม่มีไรทำนี่ จะให้ทำไรล่ะ ชั้นก็เพ้อของชั้นไปเรื่อยแหละน่า ว่าแต่แกเหอะไอโอ๊ค ไม่มีไรทำหรอ

โอ๊ค  :  อือ กรูไม่มีไรทำ เบื่อๆว่ะ คุยเป็นเพื่อนกรูหน่อยดิ ((แล้วผมก็นอนบนเตียงนั้นแหละ เตียงมันเป็นเตียงเดียวก็จริงแต่ก็ใหญ่พอสมควรแหละ นอนสองคนงี้สบาย))

เปรี้ยว  :  จะให้คุยไรล่ะ ไม่รุ้ดิ เอ่อ ขอคิดก่อนละกันนะ เออ แกไอต้นมันสนน้องแกจิงป่ะ

ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรมันหรอก แค่พยักหน้าไปให้มันเฉยๆ มันจะถามไปทำไมเนี่ย ไอนี่มันยิ่งชอบเพ้อฝันบ้าบออยู่ด้วย

เปรี้ยว  :  ไม่ต้องมามองชั้นอย่างนั้น ไม่ได้คิดจะทำไรหรอกน่า ไม่อยากยุ่งกะไอต้นมัน เด๋วเกิดมันมายั๊วะชั้นขึ้นมาล่ะซวยเลยนะเนี่ย ชั้นก็แค่เห็นว่ามันสองคนเหมาะกันดีว่ะ สวยหล่อทั้งคู่ ทำไมชั้นยังไม่มีแฟนกะเค้าบ้างเนี่ย

โอ๊ค  :  แล้วมึงจะบ่นทำไมเนี่ย ทำยังกะไม่มีใครมาจีบงั้นแหละ เยอะแยะไป มึงก็เลือกๆเอาไปซักคนเด้

เปรี้ยว  :  ก็ชั้นไม่ชอบไอพวกหูดำพวกนั้นนี่หว่า คนห่ า ไรไม่รู้วันๆไม่มีไรทำ ตามแต่ผู้หญิง ท่าจะประสาท

ผมดีใจจัง ที่มันยังไม่ได้ชอบไอพวกนั้น จะบอกให้ก็ได้คนที่ผมชอบมาห้าปีเต็มเนี่ย ก็มันผู้นี้นี่แระ ไม่รู้อะไรทำให้ผมชอบมันนะ อาจจะเพราะผมถูกชะตากะมันล่ะมั้ง

เปรี้ยว  :  ทำไมน้า คนที่ชั้นชอบ มันไม่ชอบชั้นซะที ชั้นไม่กล้าหน้าด้านขนาดไปบอกรักผู้ชายก่อนหรอก

อ้าว นี่ผมพลาดไปอีกแล้วใช่มั้ย มันมีคนที่ชอบแล้วหรอ เซ็งเลยกรู แต่ช่างเหอะ ตราบใดที่มันยังไม่ได้เป็นแฟนกะไอบ้านั่น กรูต้องแย่งคืนมาให้ได้

ตอนนี้เหมือนไอเปรี้ยวมันจะเริ่มเพ้ออีกแล้วนะเนี่ย ฝันไปถึงไหนแล้วล่ะนั่น ประสาทจิงๆยัยผู้หญิงคนนี้ แต่ทำไมกรูยังรักอยู่ล่ะเนี่ย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแฮะ

ตอนนี้พวกผมก็ต้องปิดเรื่องไอต้นกันไปก่อนใช่ม่ะเนี่ย เอาใจช่วยให้มันจีบน้องผมให้ติดละกัน น้องผมมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก แต่ผมก็ชอบกวนตรีนมันอ่า สนุกดีเวลามันด่าผม ด่าซะไม่เหมือนหน้าตาที่แสนจะดี๊ดีของมันเลยอ่า

และเรื่องความรู้สึกผมผมก็ต้องเก็บมันต่อไปใช่มั้ย จะมีสักวันมั้ยนะที่ยัยเปรี้ยวมันจะรู้ซะที ว่าผมน่ะคิดยังไง มันจะสนใจบ้างมั้ย ว่าเวลาที่มันร้องไห้คนแรกที่คอยปลอบมันคือใคร คนที่คอยเตือนเวลามันลืมอะไรคือใคร ความลับมันก็ต้องเป็นความลับต่อไปใช่มั้ย