★ minjin.7 เฉพาะกิจ : )

ลำดับตอนที่ #4 : นิยาย.

  ภายในคฤหาสอันกว้างขวางใจกลางกรุงโซล ขณะนี้ชายผู้มีรูปร่างผอมบาง หน้าตาอ่อนหวานเกินกว่าจะเป็นผู้ชายได้ กำลังเดินทอดน่องลงมาเพื่อทานอาหารเช้าอยู่
  แน่ละ จากการบรรยายแบบนี้ ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้ว่าเป็น 'ตัวเอก' ของเรื่อง..​


   แถมยังเป็น 'นางเอก' อีกต่างหาก​


  ฟอด
 "อรุณสวัสดิ์ครับ แม่ที่รักของลึทงเฮ"  ทันทีที่มาถึงโต๊ะ ก็ไม่รอช้ารีบปรี่ไปหอมแก้มผู้เป็นมารดาของตนเองทันที
 "แหม ..​อ้อนแม่บ่อยๆอย่างนี้แม่กับพ่อก็ลำบากใจแย่สิลูก"
 "ลำบากใจอะไรกันแม่ ผมแค่หอมแก้มแม่เฉยๆเอง .. นี่ไง .."

  แล้วก็จัดการแกล้งแม่ตัวเองด้วยการหอมอีกสักสองสามที พอให้เธอยิ้มคิกคักกับลูกชายคนเล็กแสนซน ที่ดูท่าจะโตแต่อายุซะจริงๆ.

 "ก็ลูกชายสุดหล่อของแม่มาหอมแม่ทีไร ก็ต้องมีเรื่องให้แม่ต้องทำทุกที"
 " รู้ทันอีก หอมแบบไม่มีเหตุผลก็ไม่ได้ ไปกินข้าวแล้ว -^- "  

  ท่าทางที่แสดงถึงอาการงอนของลูกชายคนเล็กตระกูล ลี  ที่สงสัยจะมีแต่ 'ลีทงเฮ' คนเดียวนี่ละมั้งที่ทำแล้วดูน่ารักน่าชัง (ในฐานะผู้ชาย) นั่นทำให้ ลีมินฮวาน ถึงกับส่ายหัวกับสองแม่ลูกคู่นี้

  คนนึงก็ 17 อีกคนก็ 35 แล้ว ... ยังจะทำตัวกันเป็นเด็กๆอีก  


  หมดกันอนาคตของตระกูลลี


  "คุณนี่นะ รู้ทันลูกแต่ก็ยังตามใจลูกไปซะทุกครั้ง"  หันมากล่าวกับภรรยาตัวเอง "ถ้าลูกจะเสีย ก็เสียเพราะคุณนี่หละ"
  "อ้าวคุณ ! มาว่าฉันอย่างนี้ก็ไม่ถูกนะ แล้วใครละ.. ที่เป็นคนซื้อบ้านให้ตอนลูกมาอ้อนคราวก่อนนะ ฉันยังไม่ทันพูดอะไรสักแอะ .. แต่คุณก็โทรไปให้ลูกน้องจัดการมาให้เรียบร้อย"
  "น้อยๆหน่อยนะคุณ ! ผมมีเหตุผลมากพอหน่า ที่ผมซื้อให้ก็เพราะ.."

   "สองสามีภรรยาตระกูลลีบ้านนี้ทะเลาะกันอีกแล้ว"  ร่างของผู้มาใหม่กล่าวขึ้นมาท่ามกลางความวุ่นวาย " ไม่ไหวเลย "

  "ฮันคยอง !!  / ฮันเกิงลูกแม่ T[]T"