MemoR[Y]..Box

ลำดับตอนที่ #3 : [ 2 ] ประธานนักเรียน

เวลาผ่านไปเร็วยิ่งกว่ากระแสลมที่พัดผ่านรร.ไม่เคยร้างซักวันเดียวมากบ้างน้อยบ้างต่างกันไป
ชั้นเริ่มรู้จักกับทุกๆคนที่คอยแว๊ะเวียนเข้าๆออกๆกันอยู่อย่างไม่ขาดสาย
เมื่อทางรร.เห็นว่ารุ่นแรกที่เปิดรับสมัครได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี
จึงได้มีการรับนร.รุ่นที่2เพิ่ม และรู้สึกว่าเหล่าคณะอาจารย์ที่มีอยู่มากมายแต่รู้สึกว่าจะโผล่มาแค่ไม่กี่ท่าน
เริ่มอยากเพะมภาระให้กับนร.รุ่นแรกก็ได้แปะประกาศ....เลือกตั้งประธานสภา....

ณ ห้องโถงใหญ่นร.ทุกคนได้ถูกเรียกมาประชุมกันอย่างพร้อมหน้า ในห้องโถงที่มีโต๊ะกินข้าวจัดไว้เป็นชุดๆด้านล่างของเวที
แต่ในเมื่อยังไม่ถึงเวลานัดหมายบางคนก็นั่งอ่านหนังสือหรือฟังเพลงเงียบๆ บ้างก็รวมตัวเป็นกลุ่มเม้าท์กันตามประสา
ส่วนซาร์นะหรอ หลับอยู่บนโซฟาคู่ใจหลังห้องประชุม...

"ทุกคนคงเห็นประกาศที่แปะไว้แล้วนะจ๊ะ"เสียงหวานๆของอ.ซีได้เอ่ยขึ้นท่ามกลางเหล่านร.ที่กำลังพลุกพล่านเดินเข้าประจำที่นั่งของตนที่ถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อย และตั้งใจฟังหญิงสาวบนเวที

"ทางรร.จะจัดให้โหวตชื่อกันก่อนเป็นเวลา 1 เดือน แล้วจะเอาชื่อที่มีผู้เสนอมากที่สุด 5 ลำดับแรก มาเลือกกันอีกที"เธออธิบายวิธีการโดยไม่รีรอ
"เมื่อได้ชื่อ 5 คนแล้วเราจะจัดให้มีการโหวตอีกทีในต้นเดืนหน้าและสิ้นสุดการลงคะแนนตอนสิ้นเดือน หวังว่าข้าจะไม่ผิดหวังในตัวประธานที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีจากนร.ทุกท่านแล้วนะ"มาสกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยราวกับก้อนหินที่พูดได้ แล้วเดินลงจากเวที ต่อด้วยการเดินออกขากห้องโถงประชุมผ่านสายตานร.ทุกคนที่มองมาสเตอร์ด้วยสายตาที่ไม่เคยเข้าใจ

"อ.หวังว่านร.ทุกคนคงใช้สิทธิ์กันทุกคนนะจ๊ะ อ.ขอเลิกการประชุมแต่เพียงเท่านี้ขอบใจนร.ทุกคน"แม่มดสาวกล่าวปิดการประชุมด้วยน้ำเสียงหวานๆเช่นเคย พร้อมกับนร.ที่เริ่มจับกลุ่มสนทนาเกี่ยวกับการเลือกตั้งประธานคนใหม่

1 เดือนผ่านไป....

ขณะที่ชั้นกำลังฟังทุกคนกำลังสนทนากันอย่างสนุกสนานก็ได้ยินเสียงของวูฟดังมาแต่ไกล
"ผลการคัดเลือกประธานสภาออกแล้ว !!! " ต่อด้วยการห้อมล้อมตัวของวูฟฟี่เองเพื่อที่จะดูกระดาษโน๊ตที่เจ้าของเสียงเมื่อครู่ได้จดรายชื่อมาอย่างคร่าวๆ

.....เฮล.....
.....คาเร.....
.....ราเช.....
.....คาเรล.....
.....วาเลน.....
ชั้นหันไปหัวเราะใส่เฮลอย่างรวดเร็วพร้อมกับทำหน้าสะใจที่นายนั่นเข้ารอบทั้งๆที่ไม่อยากเป็น
"ฮ่าๆๆๆๆ" ต่อด้วยหน้าของนายเฮลที่กำลังบอกบุญไม่รับ
จิงๆแล้วชั้นก็ไม่ได้อยากให้นายนั่นเป็นหรอกเดียวโดนมันฆ่าเอา แค่แกล้งเล่นๆแค่นั้นแต่ไม่คิดว่าจะติดจริง
ชั้นตามง้อขอโทษเฮลเป็นการใหญ่และสัญญาด้วยการที่จะโหวตคนอื่นเว้นเฮลเป็นการไถ่โทษ

ทุกคนสนุกสนานกับการปั่นคะแนนของผู้ที่อยู่ในใจของทุกคนอย่างดุเดือด
และแล้ววันประกาศผลก็มาถึง
ชั้นเดินเข้ารร.อย่างเหนื่อยๆเนื่องจากการบ้านที่ทำเอาหมดเรี่ยวแรง  เห็นทุกคนกำลังยืนดูประกาศใต้ตึกเรียนหน้าห้องประชาสัมพัน ด้วยความอยากรู้จึงแหวกผู้คนเข้าไปดูประกาศใกล้ๆ

.....ประกาศชื่อประธานนักเรียนของ simon pure collage .....

***คาเร เซียออส***

แล้วเดินออกมาอย่างโล่งอกที่จะไม่โดนนายเฮลงับหัวเอา แต่แล้วก็ชนกับใครบางคนที่วิ่งมาอย่างไม่ดูตาม้าตาเรือ
"นี่จะรีบอะไรกันนักหนาห๊า..." พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง
"อ้าวคาเรเองหรอ" ภาพเบื้องหน้าเป็นชายหนุ่มเลือดแวมไพร์ดูทรงภูมิหน้าตาเกลี้ยงเกลาที่กำลังต้องการความแน่ใจ
"ซาร์เห็นประกาศรึยัง  ?"เสียงนุ่มลึกของคาเรกล่าวถามอย่างรีบร้อน
"เห็นแล้ว  ซาร์ดีใจด้วยนะ " ชั้นกล่าวแสดงความยินดีแล้วฉีกยิ้มให้คาเร  นายนั่นไม่ตอบได้แต่ทำหน้าบูดแล้วเดินกลับไป
ชั้นจึงเดินหาคู่รักสุดแปลกของรร.เฮลและวา
"ดีใจด้วยนายเฮล ที่ นายไม่ได้เป็นประธาน"
"ลองได้ดูดิ จะปล่อยแมลงสาปทั่วรร.เลยคอยดู"แว๊บแรกที่สมองสั่งการคือชั้นคิดถูกที่ไม่หาเสียงให้นายเฮล
"เสียใจด้วยนะวาที่ไม่ได้เป็นประธานน่ะ"ชั้นหันไปพูดกับวาที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่
"วาไม่เสียใจเลยซาร์ดีใจซะอีก หะหะ"พอพูดจบก็กลับไปเล่นเกมต่ออย่างกับเด็ก

ชั้นเดินเข้าห้องครัวหาของกินก่อนที่จะคุยกับเพื่อนนักเรียนรุ่นเดียวกับแล้วแอบย่องไปหลับที่โซฟาตัวเก่งหลังห้องโถงใหญ่เช่นเคย