คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เมื่อมาบรรจบพบกัน 100%
ภายในสนามยิปืนมีร่าสูอายุำยืนล้อมรอบหนุ่มหล่อทั้สอน
หานฮันยอ หนุ่มหล่อร่าายำยำ ใบหน้ามเ้ม ผิวสีเเทนริมฝีปาหยัโ้ไ้รูป ำลัยืนส่าเล็เป้ารหน้า
บุลนี้เป็นผู้นำ้านธุริมืมามาย เเ่้เบื้อหน้าทำานเป็นผู้อำนวยารโรพยาบาลื่อัย่านใรุโล
ิมิบอม หนุ่มหล่อโรหน้ามาย วามุเหยี่ยว ริมฝีปาไ้รูป
ล้ามเนื้อามร่าายเเ็เเร่ไม่เเพ้เพื่อน
"ไอ้ฮันน วันนีู้มึริันะ" ิบอมวัสายาไปมอเพื่อน
"ูะไปราบไอพวิไม่ื่อะหน่อย"ฮันยอระุมุมมปาน้อยน้อย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"อาารย์ึฮอนรับ ผมับฮยอ้อมาฝึานที่นี่ับฮยอเหรอรับ" ลีเเฮหันไปถามอาารย์สาวสวยที่นั่อยู่รหน้าเเบบสสัย
ทำไมล่ะ ฮึ ฮยอแ ับ แฮมีปัหารึเปล่า” อาารย์นสวยยิ้มหวานให้สอหนุ่มที่หน้าหว๊าน หวาน มอยัไ็ไม่เหมือนผู้หิ บ่อยรั้ที่เธอ็แอบิว่าสอนนี้หน้าหวานิริยา็เหมือนผู้หิ ถึแม้แฮะระโระเไปบ้า็าม
“ะ ้อเปล่ารับ” ฮยอแอบแบบฝืเ็มทน
หลัาอาารย์ปล่อยเ้าทิ้ไว้หน้าโรพยาบาลแล้วอาารย์็บอให้เ้าสอนไปิ่อฝึานันเอ
“นี่ เ้าลูเี๊ยบนายว่าเราะฝึานผ่านมั้ยอ่า” แฮเอานิ้วเรียวไปึแนเสื้อเพื่อนน้อยน้อยอย่าอวามเห็น
“ื้อ เ้า็ไม่รู้อ่า๊อ แ่อนนี้ไปถามพี่ประาสัมพันธ์่อนเนอะ”
นสวยล่าวพร้อมับุมือเพื่อนไปเบาเบา
หลัาิ่อประาสัมพันธ์เสร็สอเะ็้อไปฝึานันเเล้ว
"สวัสีรับุิบอมุฮันยอ ผมลีแฮรับมาฝึานเป็นุมารเเพทย์รับ" เเฮล่าวทัทายออไปอย่ามั่นใเ็มร้อย
"สะ...สะหวั...ีรับผม ละ.....ละ..ลีฮยอเเรับมาฝึานเป็นุมารเเพทย์เ่นันรับ"
ฮยอล่าวออไปอย่าเสียสูเ็มที
ถึไ่น้อยะเสียสูเเ่ไหนเเ่ฮันยอ็ยิ้มมุมปาอย่าเห็นำเพราะปิ
มีเเ่นวิ่โร่หาเ้าลอเพราะไม่เยมีใรเเสถ้าทีลัวเ้าเเบบนี้
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"โอเ เสร็เเล้วพวเธอ็ไปทำานไ้เเล้ว" ิบอมล่าวออมาอย่าทำท่าทีไม่สนใ
เเ่เเววาน่ะเหล่มอแฮไม่ปล่อยเลย
"เออ นิุะเป็นรุ่นพี่เเนะนำเรื่อฝึาน"ิมิบอมล่าวพร้อมับผายมือออไปทาประู
เหมือนเป็นารไล่ลายลาย
"ฮยอ๋า นายหน้าบวมน่าหมั่นไส้เนอะนายว่าเปล่า" เเฮล่าวพร้อมส่้อนน้อยน้อยไปทา
ประู เเน่ล่ะ ใระล้าไป้อนใส่ไ้ถูบีบระเ็นออาโรพยาบาลนี้เเน่
" ๊อนายไปว่าุิบอมเ้าเเบบนั้นไม่น่ารัเลยนะ" ฮยอเเุน้อยน้อยอย่าไม่เอาริัมานั
ำพูอนเรียบร้อยประำลุ่มทำให้แฮหุบปาับ ถึฮยอะเรียบร้อยเเ่ถ้าบ่นทีไม่เเพุ้เเม่ที่บ้านเลยเเหละ
"อ้าว สอนนั้นน่ะใ่เ็ฝึานรึเปล่า" เสียหนึ่ัเเทรึ้นมาทำให้สอนเหลียวัว
ไปมอ้า้า
เเละภาพรหน้าทำให้ทั้สอนิ่ะลึันันเลยทีเียวเพราะายรหน้า หน้าหวานเเ้มาวาวอมเเมีเหื่อเม็เล็ผุพราวเเ่ไม่บบัวามามบนใบหน้านั้นไ้เลย มีเสียหอบเหนื่อยให้พอไ้ยินที่ออมาาริมฝีปาอวบอิ่มสีสนั่น นหน้าหวานรหน้าสวมุาวน์สีาวสะอาาาเยีนส์สีีรัาเรียวเลื่อนสายาึ้นไปเห็นหุ่นราวับนาเเบบบนพรมเเ
หน้าท้อเเบนราบมีสะโพออมาน้อยน้อย
"อ้าวว่าไฮะ เราสอนน่ะใ่น้อลีฮยอเเับน้อลีเเฮเปล่า ที่ะมาฝึานับพี่"
เสียหวานนั้นย้ำอีทีเมื่อเห็นสอนนี้ทำหน้าันไปเเล้ว
"รับ รับ ผมลีฮยอเเเเละนี่เพื่อนผมลีเเฮรับ"ฮยอเเเอ่ยบออย่าร้อนรน
เพราะลัวเสียมารยาทไปมาว่านี้ เเ่นี้็น่าอายเเล้วไปยืน้อหน้าเ้าอยู่ไ้
เสียอบรับอฮยอเเทำให้แฮหลุาภวั์อีน
"ั้นีเลย พี่ื่อนิุนะ อื้ม พี่น่ะเป็นุหมอเเล้วนะ เเ่ะมาูเเลน้อใหม่ที่ะมาฝึาน่อนะมาเป็นหมอเ็มัวเเบบพี่"
นิุพูเเล้วส่รอยยิ้มสใสไปให้
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ือ อัพเเ่นี้่อนเเ่ยอวิวไม่อัพเลย่ะ ใรอ่าน็เม้นท์นินึเอะ ะบอว่า nc ะมาเเล้ว อื้ม็ะมาิิันนะ
ความคิดเห็น