love is not

ลำดับตอนที่ #3 : love is...2

 

love is not

 

               ด้านในห้องน้ำชายที่มีชายหนุ่มร่างบางหน้าสวยกำลังยืนเอามือเท้าอ่างหน้าด้วยความสับสน จะว่าเจ็บปวด จะว่าดีใจ จะว่าทรมาน ก็ใช่นั่นคือความรู้สึกทั้งหมดที่เค้ามีตอนนี้ จนถึงตอนนี้เค้าที่ยืนอยู่หน้ากระจกมองตัวเองมาเป็นสิบนาทีก็แล้วเค้าก็ยังไม่สามารถคิดอะไรออกเลยจะอ้างพูดกับตัวเองก็ดูเหมือนตอนนี้ปากก็หนักจนไม่สามรถขยับได้เลย ถ้านึกย้อนไปที่ได้เห็นผู้ชายคนนั้นยิ้มอย่างมีความสุขตอนที่อยู่ด้วยกันครั้งล่าสุดมันก็เกือบสามปีมาแล้วสินะ ดีใจไหมที่ได้เจออีกครั้งดีใจนะตื่นเต้นเลยแหละ แต่ถ้านึกถึงน้ำเสียงอ่อนโยนอบอุ่นของคนคนนั้น ก็กลายเป็นเสียงเย็นชาที่บอกเลิกกันเพียงผ่านสายโทรศัพท์อย่างเย็นชา เค้าจำความเจ็บปวดไปทั้งใจได้ดี ถึงจะพยายามทำเป็นว่าลืมมันไปนานแล้วก็เถอะ แถมบิดาสุดที่รักเค้าถึงขั้นยอมส่งตัวเค้าเองไปดามใจอยู่ที่เมื่อนอกตั้งเหตุการณ์วันนั้นผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ คงเพราะท่านจะกลัวว่าลูกชายคนเดียวของท่านจะร้องไห้จนตายคาห้องไปซะก่อนละมั้ง แม้จะท่านจะทั้งปลอบทั้งเอาใจสารพัดยอมพักงานสุดที่รักเพื่อมาดูแลลูกชายไม่เอาไหนที่เอาแต่ร้องหาผู้ชายใจร้ายคนนั้น

“ พอ พอ พอ จบแล้วมันผ่านมาแล้วตอนนี้นายไม่ใช่คนเดิมที่อ่อนต่อโลก คอยแต่จะให้ผู้ชายคนนั้นมาปกป้องอีกต่อไป ” หลังจากหาเสียงตัวเองไม่เจอเกือบสิบนาที คราวนี้ก็หันมาให้กำลังใจตัวเองและกลับไปหาเพื่อนสนิทอย่างแบคฮยอนที่ป่านนี้คงคิดว่าเค้าตกส้วมตายไปละมั้ง 

“ ไง หายไปไหนมาเนี๊ยะ อย่างนานอ้ะ ” แบคฮยอนรีบพูดขึ้นมาทันทีที่เห็นเพื่อนสนิทตัวเองเดินกลับมาที่โต๊ะ แม้จะงงๆว่าทำไมสีหน้าตอนไปกับตอนกลับมาต่างกันอย่างสิ้นเชิง

“ อ่าวหวัดดี ครับพี่มินซอก และนี่ใคร พี่ลู่หานแฟนพี่ที่เคยเล่าให้ฟังใช่ไหมครับ ” คนตัวบางไม่ได้ตอบคำถามเพื่อนแต่หันกลับไปทักรุ่นพี่อีกคนที่มาใหม่พร้อมสามีสุดที่รัก

“ ช่ายย ลู่หาน นี่เซฮุนที่เค้าเคยเล่าให้ตัวฟังอะ ” คนตัวเล็กหน้าสวยพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนแฟนตัวเองสุดๆ

“ หวัดดีนะ เซฮุนได้เจอตัวซะทีเห็นมินซอกเค้าเล่าให้ฟังว่า หน้านี่สวย ยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก อื้มแต่สวยๆจริงๆอะนะ แล้วนี่ทำเรื่องโอนหน่วยกิตกลับมาเรียนเรียบร้อยหรือยัง มีไรให้พี่ช่วยบอกได้นะ เข้ากลางเทอมอย่างนี้ สาขาอินทีเรียนกำลังงานล้นมือกันเลยทีเดียว ” หนุ่มหน้าหวานพูดพร้อมกับหันไปหอมแก้มเมียตัวเองที่กอดตัวเค้าเองไม่ห่าง

“ พี่ลู่หานไม่ต้องห่วงมันหรอก เด็กนอกอย่าง เซฮุนอะนะ และอีกอย่างถ้าไม่เจ๋งจริงคิดว่าจะมีใครมาสมัครเข้ากลางเทอมอย่างนี้ได้หรือไง ” แบคฮยอนพูดพร้อมทำหน้าหมั่นไส้ใส่เพื่อนสนิท และบทสนทนาก็เปลี่ยงเป็นหัวข้ออื่นทันทีที่แบคฮยอนพูดจบ

ส่วนคนตัวบางก็ไม่ได้มีสมาธิจะฟังว่าบนโต๊ะพูดคุยเรื่องอะไรกัน เพราะตามัวแต่ไปจดจ้องอยู่โต๊ะประจำของเค้าไม่ห่างตั้งแต่กลับมาจากเมืองนอกได้เกือบเดือนที่แห่งนี้ก็เป็นที่ที่เค้ากับแบคฮยอนมาด้วยกันแทบทุกวันเพราะชอบบรรยากาศที่นี่และตอนกลางจะเปลี่ยนเป็นผับที่มันส์สุดเหวี่ยงเช่นกัน แต่มองไปเท่าไหร่ก็ไม่เห็นคนที่ทำให้ตัวเองใจสั่นไปเมื่อครู่ “ เอ๊ะ หรือเมื่อกี้ตาฝาด เฮ้อ แค่ภาพหลอนใจยังสั่นขนาดนี้เลย ขอละนายอย่ากลับมาอีกเลย ” คนตัวบางได้แต่บ่นพึมพร่ำกับตัวเอง ก่อนจะหันไปสนใจแก้วตรงหน้าและปล่อยให้ตัวเองสนุกไปกับบรรยากาศเดิมๆเช่นทุกวัน  แต่หารู้ไม่ว่าถ้าตัวเองเดินออกมาจากห้องน้ำช้าอีกสักนาที ก็จะได้พบคนคนนั้นของตัวเองอย่างแน่นอน