คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มเกมส์
อนที่ 2 เริ่มเมส์
หลัาที่พะพายับรถลับาโรพยาบาล เธอ็มีอาารหายใไม่ออนเธอไม่สามารถับรถ่อไปไ้ เธอึอพั้าทา่อน
เธอไม่รู้ัวเอเหมือนันว่าเป็นโรอะไรบาที็มีอาาร บาที็ไม่มีอาาร เธอถึ้อไปหาหมอในวันนี้ เมื่ออาารเธอีึ้นึัสินใโทรหาพี่ายอเธอทันที
“เฮียพอร์ มารับพายหน่อย่ะ เี๋ยวพายส่โลเั้นให้”ทันทีที่พี่ายอเธอรับสายเธอ็บอในสิ่ที่้อารทันที
(พายเี๋ยวเฮียให้นอเราไปรับนะ อนนี้เฮียยัไม่ว่า)
“เฮียแ่พายอาารไม่ีเลยนะ เฮียมารับพายเอไ้ไหมะ” เธออ้อนพี่ายอเธอ
(ส่โลเั่นมา่วนเลย เี๋ยวเฮียไป)
“ไ้เลยะ บ๊ายบาย”
หลัาวาสายาพอร์ พี่ายอเธอ เธอ็ัารส่โลเั่นให้พี่ายอเธอทันที
หนึ่ั่วโม่อมา
“เห้อ เมื่อไหร่เฮียพอร์ะมาเนี่ย” พะพายบ่นอู้อี้นเียวบนรถ เธอรอพี่ายเธอนานแล้วยัไม่มาสัที อาารอเธอ็ไม่่อยีเธอึไม่อยาับรถเอเพราะลัวะเิอุบัิเหุ
~ริ๊ ริ๊ ริ๊
เสียโทรศัพท์เธอัึ้นเธอึหยิบมาูพบว่าเป็นเบอร์อหมอแอลฟ่า
“สวัสีะหมอแอล”เธอรับสายทันที
(พะพายอยู่ไหนเหรอ เรานึว่าแ่ยัไม่ลับ)
“พายอยู่้าทา พายับรถไม่ไหวอาารเป็นแบบเิมอีแล้ว” เธอบออาารอเธอให้แอลฟ่าฟั
(ให้ผมไปรับไหม)
“พอีพายให้เฮียมารับแล้วะ อบุมานะะ”
(รับถ้าอาารไม่ีึ้นโทรมาหาผมไ้เลยนะ)
“ไ้ะ”
หลัาที่พะพายวาสายาแอลฟ่า็ทำให้เธอนึถึอันเรียึ้นมา นอะไรหล่อ รวย สุภาพบุรุษอี พี่น้อู่นี้หล่อพอๆันเลย แ่็ไ้แ่ิเพราะเามีแฟนแล้วแน่นอน ไม่มีิแปล
๊อ ๊อ
“ะ ุ” พะพายที่นั่หลับาอยู่เธอไ้ยินเสียเาะระรถอเธอับ้อใเพราะนที่มาเาะระรถอเธอืออันเรียนั่นเอ
“ุมาไ้ไะเนี่ย” เธอเลื่อนระรถลและยื่นหน้าออไปถามอันเรียทันที
“ผมำลัะไปธุระผ่านมาเห็นรถอ้าทานึว่าแ่รถเสียแ่ไม่ิว่าะเป็นรถอุ” อันเรียโหพะพายออไป วามริเาให้ลูน้ออเาามเธอมาั้แ่เธอับรถออาโรพยาบาลแล้ว แ่ลูน้อเาโทรมาบอว่าเห็นรถเธอออยู่้าทาเป็นั่วโมแล้ว เาึออมาูว่าเธอเป็นอะไรรึเปล่า
“อ้อ รถันไม่ไ้เสียะ แ่อาารที่ันเป็นมันำเริบอีแล้ว ันเลยอรถพั่อนะ” เธอบอเาออไป
“แล้วุอาารเป็นไบ้าอนนี้”เาถามเธอ
“ีึ้นแล้วะ เี๋ยวพี่ายะ…”
“พะพายเป็นไบ้า” พะพายำลัะบอับอันเรียแ่็มีเสียอพี่ายเธอมาแทร่อน
“พายไม่เป็นไระเฮีย” พะพายเปิประูลารถแล้วเินไปหาพี่ายอเธอทันที
อันเรียที่ยืนูเหุาร์อยู่ึหันหน้าไปหาพะพายทันที
“ไออันเรีย มึมาทำอะไรรนี้” พอร์ เมื่อเห็นอันเรีย็้อใ
“หึ พอีูผ่านมาแล้วเห็นนไ้อูอรถอยู่้าทาเลยลมาู แ่นั้นเอ”อันเรียหัวเราะในลำอแล้วอบพอร์้วยน้ำเสียเรียบเย็นที่ยาะาเา
“อ้าว รู้ััน้วยเหรอะ” พะพายที่ยืนฟัอยู่นานเอ่ยถามึ้น
“รับ รู้ัีเลย” อันเรียอบพะพายแ่สายา้อมาที่พอร์อย่าเอาเรื่อ
“อย่ายุ่ับน้อสาวู ถ้ามึเป็นลูผู้ายพอ”
พอร์เินเ้าไปใล้อันเรีย่อนะพูออมาเพื่อไม่ให้พะพายไ้ยิน
“หึ ไม่ยัรู้ว่ามึมึน้อสาวสวยนานี้” อันเรียแล้วนประสาทพอร์
“ไออันเรีย!!!” พอร์ระาอเสื้อออันเรียทันที ทำให้ลูน้อออันเรียรีบยปืนึ้นมาเล็ที่พอร์ในทันทีเพื่อปป้อเ้านายอพวเา
“เฮีย ทำไรอะไระ ุอันเรียเามาอยู่เป็นเพื่อนพายนะ เายัไม่ไ้ทำอะไรเลย อย่ามีเรื่อันเลยนะเฮีย” พะพายที่เห็นว่าพี่ายอเธอหาเรื่ออันเรีย เธอรีบเ้าไปห้ามทันที
“วันนีู้อารม์ี ไม่อยามีเรื่อว่ะ ผมไป่อนนะรับุพะพาย”อันเรียบอับพอร์แล้วหันไปพูับพะพาย้วยน้ำเสียทีู่สุภาพบุรุษ่อนที่เาและลูน้อะเินออไป
“ลับันเถอะะเฮีย พายอยาพัผ่อน” หลัาอันเรียเินออไปพะพาย็วนพี่ายอเธอลับทันที
“พาย เฮียอห้ามเลยนะ ห้ามพายยุ่ับมันเ็า!” พอร์พูออมา้วยน้ำเสียที่ริั เารู้ว่าอันเรีย้อารแ้แ้นเาืน แ่สิ่ที่อันเรียยัไม่รู้็ือเาไม่ไ้เป็นนทำ และเาำลัามสืบเรื่อนี้อยู่เหมือนัน
“ะเฮีย ลับันเถอะ” พะพายรับปาพี่ายอเธอแบบส่ๆไปเพราะไม่อยาให้พี่ายอเธอิมา
ความคิดเห็น