...ห้องเก็บของส่วนตัว...

ลำดับตอนที่ #1 : สมัครตัวละคร ท่าน โคโยะ

ใบสมัครตัวละคร

ชื่อ-นามสกุล :: ทาร์ลันน่า เมคิเอล  

ลักษณะตัวละคร(เช่นผมสั้นหรือยาว นัยน์ตาสีอะไร ถ้าเป็นไปได้ควรกรอกอย่างละเอียดหรือจะใส่รูปมาด้วยก็ได้) :: สาวน้อยร่างบางดูใส่ซื่อบริสุทธิ์ผุดผ่อง(คำหลังเกี่ยวอะไรด้วยล่ะนั่น) มีผิวที่ขาวเนียน มีผมสีครีมอ่อนๆยาวถึงต้นขาที่มีกลิ่นหอมละมุน ผมด้านหน้ามัดเป็นจุกเล็กๆสองข้าง(เหมือนกับมิสะมิสะค่ะ)ดวงตาสีทองกลมโตสีทองงฉายประกายแววตาสดใสแต่กลับซ่อนสายตาเศร้าๆเอาไว้ เป็นคนที่ดูตัวเล็กแต่ไม่ถึงกับเตี้ยสูงราวๆร้อยหกสิบ

นิสัย :: เป็นสาวน้อยร่าเริงไร้เดียงสา ยิ้มเก่งและเป็นคนที่หัวเราะง่ายมากๆ มองโลกในแง่ดีจึงเป็นคนที่ยิ้มอยู่เสมอ เป็นคนที่ไม่คิดอะไรมากจนแทบจะไม่คิดเลย ต่อให้มีคนมาด่าเธอ เธอก็ยังไม่คิดมากแล้วก็ยังยิ้มรับได้เลย เป็นเข้ากับคนง่ายและมีอัธยาศัยดี

เป็นคนที่มีสมองในการประมวลผลช้ากว่าปกติก็เลยมักจะตามมุขไม่ทันและเวลาฟังอะไรที่มันยุ่งยากก็มักจะไม่เข้าใจ เวลาที่ไม่เข้าใจอะไรจะเอ๋อไปเลย และมักจะไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรกับคนอื่นเค้าเท่าไหร่  ชอบทำตัวบ๊องๆหรือติงต๊องในบางครั้ง เวลาอายหรือเขินมักจะทำตัวบ๊องๆออกมา ยกตัวอย่างเหมือนกำลังระบายสี เกิดเขินขึ้นมาอาจจะเอาสีดำไประบายท้องฟ้าเข้า อะไรทำนองนี้ หรือไม่ก็เดินสะดุดอากาศเข้า(เป็นไปได้ด้วยเรอะ!!) และมักจะพูดติดๆขัดๆอย่างเขินอาย

ซุ่มซ่ามและเมื่อไหร่ที่เธอจับอะไรเข้ามันมักจะหักหรือพังอยู่บ่อยๆ จึงมักจะทำให้คนอื่นเดือดร้อน

เป็นคนที่ซื่อและไร้เดียงสาจึงมักจะถูกหลอกได้ง่าย แล้วก็มักจะไม่รู้ว่าถูกหลอกเข้าแล้ว เป็นคนโกรธยากแต่ถ้าโกรธก็จะสุดๆ รักเพื่อนมากๆจนบางครั้งก็อาจจะมากกว่ารักตัวเอง ดังนั้นหากถูกหักหลังเธอจะเสียใจเอามากๆ เวลาอยู่ในสถานการณ์คับขัน เธอได้แต่ปลอบใจตัวเองด้วยการทำตัวร่าเริงเข้าไว้ ทั้งๆที่ในใจกลับกลัวจนตัวสั่นและแทบอยากจะร้องไห้ออกมาแล้ว

ธาตุ(ดิน น้ำ ลม ไฟ สายฟ้า ความมืด แค่นี้เท่านั้น) :: สายฟ้า ลองดูค่ะ ถ้าไม่ผ่านการพิจรณาขอเปลี่ยนเป็นธาตุดินแทน กันไว้ เห็นสายฟ้าเยอะแล้ว ^^

วันเกิด :: 31/10

อายุ :: 16
เพศ :: หญิง
ประวัติ :: เธอเกิดมาในช่วงที่พ่อแม่ของเธอเพิ่งจะเลิกกัน และเธอต้องอยู่แม่ของเธอ แม่ของเธอเป็นคนที่ทำงานหนักจึงไม่มีเวลาพาเธอไปไหน เธอจึงได้แต่อยู่ในบ้านเงียบๆและแทบจะตัดขาดจากโลกภายนอก แต่พออายุได้ 7 ขวบ แม่ของเธอก็เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ คนข้างบ้านเลยพาเธอไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพราะสงสาร เมื่อเธอได้ไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอก็ได้รู้จักกับเด็กๆเยอะแยะและได้รู้จักโลกกว้าง แต่จู่ๆในวันเกิดครบอายุ 15 ของเธอก็มีชายที่อ้างว่าเป็นพ่อของเธอมารับตัวไป บ้านของเขานั้นรวยมากซึ่งเธอไม่ชินเท่าไหร่ ถึงจะปรับตัวได้แต่ก็ยังคิดถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เคยเป็นบ้านแสนสุขของเธอ... 

สิ่งที่ชอบ :: ของหวาน ของน่ารักๆทุกอย่างไม่เว้นแม้แต่สาวน้อยสุดโลลิค่อน!! เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเจอของน่ารักๆเข้าก็มักจะใจเต้นตึกตักและมักจะคว้าสิ่งนั้นมาให้ได้ สายรุ้งและสีรุ้ง  ท้องฟ้าและก้อนเมฆในวันที่ฟ้าสดใส

สิ่งที่เกลียด :: การทำอาหาร และเห็น เธอจะทานเห็ดไม่ได้เพราะจะแพ้ (แพ้เห็ดเนี่ยนะ!! =_=) และกลัวเสียงฟ้าผ่ามากๆ (  =_=)

งานอดิเรก :: นอนมองท้องฟ้า ชื่นชมของน่ารักและมีงานอดิเรกจับสาวน้อยน่ารักมาแต่งตัวเล่นเพื่อความพอใจ

ความสามารถพิเศษ :: ตาไวมากๆโดยเฉพาะเวลาเจอของถูกใจเธอจะสามารถเห็นได้ทันทีก่อนใคร (น่าภูมิใจจริงๆ =_=) เป็นคนช่างสังเกตแต่กลับไม่เคยนำมาวิเคราะห์ เธอมีความจำดีและสามารถบอกรายละเอียดของสิ่งต่างๆที่เห็นได้ แต่ว่ากลับไม่เคยเอาข้อมูลมาวิเคราะห์เลย

ชื่ออาวุธ :: ลอลลี่~~

ลักษณะอาวุธ :: อมยิ้มสีรุ้งที่มีทั้งอมยิ้มแบนๆที่เป็นวนๆ(อธิบายไม่ถูก) และสามารถเปลี่ยนมีทั้งอมยิ้มกลมๆสีรุ้ง มีด้ามจับสีขาวผูกริ้บบิ้นสีชมพู ไม่ใช่สิ มันไม่ใช่อมยิ้ม แต่มันคือค้อนที่เธอดีไซน์ด้วยตัวเองต่างหาก!! อืมแต่มันก็สารพัดประโยชน์และเป็นอย่างอื่นนอกจากค้อนได้เพราะไม่ได้มีรูปร่างเหมือนค้อนแบบตายตัว ดูแล้วเหมือนอมยิ้มยักษ์ไม่มีผิด และยังหนักมากๆด้วยจนต้องตกใจว่าสาวน้อยถือมันไหวได้ยังไง?

เพิ่มเติม(จะใส่อะไรก็ได้) :: ฝากด้วยนะคะ ^^