คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : One Love ตอนที่ ๔
“ครอบครัวของเรา...เป็นครอบครัวที่ยากจน ไม่มีเงินมาส่งลูกเรียน ทำให้เราต้องเริ่มขโมยของคนอื่นไปจำนำ........” โจฮยอนพูดขึ้นด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยและรู้สึกผิด
“นายมันแย่ที่สุด ฉันไล่นายออก !!” ดงเฮตะโกนขึ้นดังลั่นแต่ก็ถูกยุนอาตีแขนและห้ามปรามไว้
“ให้เขาพูดจบก่อนสิย่ะ........ต่อเถอะค่ะ”
“ครั้งนี้ ผมไม่รู้ว่าจะเอาอะไรไปจำนำดี พอนึกขึ้นได้ว่าบริษัทอิมเป็นบริษัทคู่แข่งจึงลองไปขโมยเพชรมาจำนำซึ่งได้เงินเป็นจำนวนมาก.....”
“นายกินเยลลี่ของฉันด้วยใช่ไหม ?!!” แทยอนถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด .....น่าโมโหจริงๆ เยลลี่ฉันนะ ! บังอาจมากินได้ !.....
“นี่คุณ ! เขาจำเป็น” คิบอมเอ่ยปรามแทยอนเมื่อแทยอนทำท่าจะดุจะด่าจะว่าจะตีโจฮยอน
“ฉันแค่ถามเองนะ.....” แทยอนทำน่าเศร้าทันที
“งั้นคุณจะลองมาทำงานบริษัทฉันไหมคะ ? รายได้ดีและใส่ใจทุกคนด้วย มีขนมและสิ่งของเครื่องใช้ให้เป็นรายวัน สนใจไหมคะ ?” ยุนอาถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม เธออยากจะให้ทุกคนได้สุขสบาย ถึงแม้เขาจะเป็นอดีตพนักงานบริษัทของบริษัทคู่แข่งก็ตาม
“ไปๆๆ ไปทำงานบริษัทยัยกวางนี่เลย ฉันไม่รับนายแล้ว เอานี่ เงินเดือนนะ” ดงเฮพูดพร้อมวางเงินจำนวนหนึ่งไปตรงหน้า
“ขอบคุณครับ”
“งั้นพรุ่งนี้ ลุงไปสมัครเลยแล้วกันนะจ๊ะ พวกฉันไปก่อนละ” เจสสิก้าเอ่ยขึ้นก่อนจะเอ่ยลาและเดินออกจากบ้านไป
“คุณคนสวยครับ ชื่ออะไรครับ ?” ซีวอนเอ่ยขึ้นเมื่อเดินออกจากบ้าน
“รู้ไปทำมคะ ?” หญิงสาวเอ่ยขึ้นเนื่องจากเธอไม่ค่อยจะสนใจผู้ชายสักเท่าไหร่
“รู้เพื่อเอาไปประดับสมองไงครับ” ซีวอนหยอดคำหวานใส่เธอแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่หวานสำหรับเธอสักเท่าไหร่ “ผมซีวอนนะครับคนสวย”
“เจสสิก้า ~ ไปเถอะ วันนี้มีประชุมประธานบริษัท ฉันต้องให้แกไปช่วยอีก เร็วๆ” ยุนอาพูดขึ้น เจสสิก้าส่งยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินจากไป
“โอ้วววว ~ ชื่อเพราะ เจสสิก้า เจสสิก้าๆๆๆ” ซีวอนพูดพร้อมยิ้มก่อนจะเดินไปหาเพื่อนหนุ่มเนื่องจากเพื่อนของเขาก็ต้องไปประชุมประธานบริษัทเช่นกัน
“เจส...แกคิดว่าเขาจะประชุมเรื่องไรอ่ะ ?” ยุนอาเอ่ยถามเพื่อนสาวของตนที่สายตาจับจ้องแต่รถด้านหน้า
“อาจจะเป็นเรื่องให้ ๒ บริษัทจับคู่กันแล้วสมานฉันท์กันประมาณนั้น” เจสสิก้าเอ่ยบอกกับเพื่อนสาวของตนที่นั่งมองไปยังถนนเบื้องหน้าไม่มีที่สิ้นสุด
“ไอ้ปลาเน่าก็ไปประชุม ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงก็ซวยดิ มีแต่บริษัทคู่แข่งทั้งเลยอ่ะ” ซอฮยอนเอ่ยบอกหลังจากที่กินเยลลี่กับแทยอนเสร็จเป็นชิ้นที่ ๓
“อือๆๆ ไอ้ๆๆ (อือๆๆ ใช่ๆๆ)” แทยอนเอ่ยบอกเสียงอู้อี้เนื่องากเยลลี่ที่อยู่ในปากเธอเยอะเกินไป
“แล้วแกจะจับคู่กับบริษัทลีป่ะละ ? เพราะแกกับประธานบริษัทนั้นก็เคยเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ ?” ยูริเอ่ยบอก
“เป็นแค่อดีตเพื่อนย่ะ ! ฉันไม่เป็นเพื่อนกับไอ้คนหลอกลวงหรอก !” ยุนอาเอ่ยเสียงเฉียบขาดก่อนจะนั่งเงียบได้ยินเพียงเสียงเพื่อนเธอถอนหายใจยาวๆเฮือกใหญ่ออกมา .....อย่างน้อยเขาก็เป็นเพื่อนแกนะไอ้ยุน.....
“แก...เราต้องไปเปลี่ยนชุดอีกอ่ะดิ” แทยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่รถเงียบมานาน
“เปลี่ยนบนรถนี่แหละ ส่วนแก เจส เปลี่ยนที่นั่นก็แล้วกัน” ยุนอาเอ่ยบอกก่อนะหยิบเสื้อผ้าที่เตรียมมาอยู่ก่อนแล้วมาเปลี่ยนเสื้อผ้าแทน .....รถออกจะใหญ่ เป็นรถตู่อีกต่างหาก สบายๆ.....
“เฮ้ย วอน เอ็งคิดว่าเขาเรียกไปประชุมไมว่ะ” ดงเฮเอ่ยถามเพื่อนของตนที่ยังคงขับรถอยู่เพื่อมุ่งตรงไปยังบริษัทที่จัดที่ประชุมเอาไว้
“ไม่รู้ดิ ไปถึงก็รู้เองแหละ” ซีวอนเอ่ยบอกแต่สายตาก็ยังคงจับจ้องอยู่แต่บนถนน
“อือๆๆ” ดงเฮพูดก่อนจะเงียบไป
“ฉันว่าเขาให้ไปทำอะไรสักอย่าง” คิบอมพูดขึ้นหลังจากที่รถเงียบเกินไป
“อือๆๆ” ดงเฮก็ยังคงตอบเช่นเดิมและเมื่อมาถึงจุดหมาย
"มาพร้อมกันเลยนะ ยัยเหม่ง !" ดงเฮเอ่ยทักยุนอาเมื่อสายตาเขาไปปะทะกับเธอ
"ชิส์ ! อย่ามาหาเรื่องกันนะย่ะ ฉันรีบ !" ยุนอาเอ่ยบอกก่อนจะลาเพื่อนรักของตนให้ไปนั่งรอที่โซฟาภายในที่ประชุมครั้งใหญ่ก่อนจะรีบขึ้นไปยังหอประชุม
"นี่เธอ ! รอด้วยสิ ข้าไปละ" ดงเฮตะโกนไล่หลังเธอก่อนจะเอ่ยบอกกับเพื่อนของตนก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์ที่กำลังจะปิดลง
"แทยอน ไปกินเยลลี่กัน" เมื่อเพื่อนของเขาลับสายตาไปแล้ว คิบอมก็เอ่ยบอกกับหญิงสาว
แทยอนพยักหน้างึกงักก่อนจะเดินนำเพื่อไปยังร้านสะดวกซื้อ
เมื่อเธอกับเขาเดินเข้ามาร้านสะดวกซื้อก็ตรงไปยังตู้แช่แข็งที่มีเยลลี่ทันที
"นายบอกว่าจะเลี้ยง...เลี้ยงเยอะๆด้วย"แทยอนพูดแต่สายตาก็ยังคงจับจ้องอยู่กับเยลลี่ตรงหน้า เธอเอื้อมมือไปหยิบเยลลี่สีแดงมา ๕ กล่อง สีเขียวมา ๕ กล่อง ก่อนจะเดินเพื่อนไปซื้อน้ำมาดื่ม
"นี่เธอ ! ฉันไม่ได้บอกนะว่าจะซื้อน้ำให้" คิบอมเอ่ยบอกแต่แทยอนก็ยังไม่สนใจเลือกน้ำดื่มต่อไป
"ไม่ได้บอกแต่ก็ต้องเลี้ยง เอ้า ! ไปจ่ายตังค์สะ...แล้วไม่ซื้อของหรอ ?" เธอเอ่ยก่อนจะยื่นเยลลี่จำนวนหนึ่งและขวดน้ำดื่มไปให้เขาก่อนจะเดินดูขนมเพลินๆ
"ไม่ละ ไปจ่ายตังค์กัน" คิบอมพูดก่อนจะจูงมือเธอไปยังเคาท์เตอร์
"ทั้งหมด 125 วอนค่ะ.....รับมา 150 วอนนะค่ะ เงินทอน 25 วอนค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะค่ะ" เสียงพนักงานเอ่ยขึ้น เมื่อพนักงานเอ่ยจบ คิบอมกับแทยอนก็เดินออกจากร้านไป
"ซอ...ยุนอากับดงเฮมีความหลังอะไรหรอ ?" คยูฮยอนเอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาและเธอนั่งเงียบมาตลอด
"คยูสนใจยุนอาหรอ ?"
"ไม่รู้สิ"
"เรื่องของเขาทั้ง ๒ คนก็..." ซอฮยอนพูดเว้นวรรคไว้ก่อนจะพูดต่อ "ยุนอากับดงเฮนะ เป็นเพื่อนกันตอนเด็กๆตอน ๔ ขวบ ดงเฮบอกว่าจะรักยุนอาตลอดไป แต่ว่าดงเฮกย้ายบ้านไปโดยไม่บอกกล่าวทำให้ยุนอาเกลียดดงเฮนับแต่นั้นมาละ"
"๒ คนนี้แก่แดดกันจังเลยนะ" คยูฮยอนพูดก่อนจะหัวเราะในลำคอเล็กน้อย
"แต่ตอนนี้ คงเลิกรากันไปแล้วละ ๒o กว่าปีแล้วนิ" ซอฮยอนพูดเพื่อเป็นกำลังใจ ทำไมเธอจะไม่รู้ คยูฮยอน...คงสนใจยุนอาแล้วสินะ
"ซอหิวไหม ? เดี๋ยวฉันจะไปซื้อน้ำ"
"เดี๋ยวซอไปด้วย คยูจะได้ไม่เหงา" ซอฮยอนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปกับเขา
"ซอเอาน้ำอะไรละ ?" คยูฮยอนพูดหลังจากที่เดินไปยังร้านค้าทั่วไป
"ซอขอน้ำแดง"
"งั้นน้ำแดง ๒ ครับ" คยูฮยอนบอกกับคนขาย
"น้ำแดงได้แล้วค่ะ" คนขายพูดขึ้นก่อนจะยื่นถุงน้ำแดง ๒ ถุงให้กับเขา
"คยูไม่ชอบน้ำแดงไม่ใช่หรอ ?"
"ก็ซอเคยบังคับให้ฉันกินไง ก็เลยกินหลังจากนั้นมา"
"นั่นสิ ซอลืมได้ไงนะ" ซอฮยอนพูดก่อนจะยิ้มร่าแล้วเดินเข้าไปยังบริษัท
ณ ห้องประชุม
"วันนี้ที่ผมนัดมาเพื่อจะมาบอกว่า จะมีการแข่งขันลงคะแนนจากประชาผู้ดีในกรุงโซลเกิขึ้น โดยการจะต้องจับคู่กันระหว่าง ๒ บริษัท" .....นั่นไง ลางสังหรมันแม่นจริงๆ ยัยเจสเดาไม่ผิดจริง !!..... "เพื่อทำการออกแบบและประกวดเครื่องเพชรบริษัทนึง ๑o แบบ ถ้าจับคู่กันก็จะต้องประกวด ๒o แบบ ประธานบริษัทอิมครับ แล้วคุณจะได้คู่กับใครละเนี่ย ? คู่แข่งคุณหมดเลยไม่ใช่หรอ ?" เสียงประธานบริษัทคิมเอ่ยเยาะเย้ยยุนอา
"ผมจะเป็นคู่กับเธอเองครับ" ดงเฮโพล่งขึ้นมาทำให้ทุกคนตกใจได้ไม่น้อย .....ตาบ้า ~.....
"งั้นผมจะคู่กับประธานบริษัทโจว" ประธานบริษัทจูพูดขึ้น
"ผมจะคู่กับบริษัทควอน" ประธานบริษัทคังพูดขึ้น
"งั้นฉันจะคู่กับประธานบริษัทชเวแล้วกันนะค่ะ" ประธานบริษัทจองเอ่ยขึ้น
"รู้สึกว่าจะเป็นคุณนะค่ะ ที่ไม่มีคู่..." ยุนอาเอ่ยขึ้นหวังเยาะเย้ยประธานบริษัทคิม
"ผมทำคนเดียวก็ไม่นี่ครับ เลิกประชุมได้ !" สิ้นเสียงประธานบริษัทคิม ทุกคนก็แยกย้ายกันไปเพื่อไปทำงานของตน
"นี่ ไอ้บ้า นายมาบอกแบบนี้ได้ไง !?" ยุนอาเอ่ยขึ้นเมื่อลงมาถึงชั้นล่างแล้ว
"ก็ช่วยคุณไง.....ผมไปทำงานและ บ๊ายบายยย" ดงเฮพูดก่อนจะโบกมือลาหญิงสาวไปยังทางหนุ่มๆที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วแล้วเดินทางเพื่อกลับบริษัทของตน
"ไอ้บ้า ~" ยุนอาเอ่ยขึ้นแม้จะรู้ว่าไม่มีทางที่เขาได้ยินแน่นอน ก่อนจะเดินไปหาเพื่อนสาวของตนแล้วเดินไปยังรถของตนเพื่อกลับบริษัทเพื่อไปทำงานต่อและวางแผนเรื่องการประกวดครั้งใหญ่ .....เพิ่งจบการประมูลจะมาประกวดอีกแล้วหรอเนี่ยย ?.....
====================================
โอ้ววว ไปอีกหนึ่งตอน วันนี้ช่วงเย็นๆอาจจะมาอัพเพิ่มก็ได้
ช่วยติดตามด้วยนะค่ะ ^^
ความคิดเห็น