ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
ในเช้าวันอาทิตย์ ที่ห้องซ้อมเต้นของเด็กแบ๊ค ก็มีสมาชิกวงไลน์และ Hiphop jump กำลังซ้อมเต้นกันอยู่ ซึ่งตอนนี้ซ้อมเพลง Hitomi No Screen อยู่ พอเพลงจบ
" พักก่อน 10 นาทีนะ "
โชกิบอกกับเพื่อนๆ ร่างสูงของซาเนยาสึก็เดินออกไปจากห้องซ้อม ซักพักก็กลับเข้ามา ร่างสูงเดินเข้าไปหาร่างบางที่นั่งทำงานอยู่ตรงมุมห้อง
" นี่ครับ โกโก้ร้อนซักหน่อยนะครับเรย์จัง "
ร่างบางเงยหน้าขึ้นจากกองชีทตรงหน้ามามองร่างสูง ร่างบางก็รับแก้วกระดาษมาจากคนร่างสูง
" ขอบคุณนะซาเนะจัง "
ร่างบางบอกขอบคุณร่างสูง มือบางยกแก้วขึ้นจิบช้าๆ ร่างสูงถือวิสาสะลงนั่งข้างๆร่างบาง สายตาของร่างสูงมองที่กองชีทที่วางอยู่
" เยอะจังนะครับ "
" อื้ม แต่จะเสร็จแล้วล่ะ อีกนิดเดียวเองน่ะ "
พอผ่านไป 10 นาที ก็เริ่มซ้อมกันต่อ จนถึงช่วงเที่ยง
" พักก่อนนะ ไปหาอะไรทานกัน เที่ยงแล้วด้วย "
ที่ร้านอาหารใกล้ๆบริษัท ร่างสูงของอาคาทสึกิสังเกตดูร่างบางของเรย์ แล้วก็สะกิดคนตัวเล็กข้างๆ
" ฮานะจังว่าเรย์จังดูแปลกๆไปป่ะ "
" แปลกยังไงเหรอ "
" ดูเหมือนไม่สบายหรือเปล่าก็ไม่รู้ เห็นช่วงนี้บอกว่าเรียนหนักด้วยอ่ะ แถมยังต้องมาซ้อมทุกวันอีก จะเป็นไรหรือเปล่านะ "
ไดจังก็ลองสังเกตดูเพื่อนร่างบาง คนตัวเล็กลองเรียกเพื่อน
" เรย์จัง "
ร่างบางก็ไม่ได้ยิน
" เรย์จัง! "
คราวนี้เสียงดังขึ้นอีก ทำเอาร่างบางสะดุ้งโหยง หันมามองคนเรียก
" ห๊ะ! มีอะไรเหรอไดจัง "
" เราซิต้องถาม เรย์จังเป็นไรอ่ะ ไม่สบายหรือเปล่า ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ "
" เปล่า ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อยนะ "
" ไม่รู้สิิ เราว่าเดี๋ยวนี้เรย์จังดูซึมๆนะ "
ร่างบางยังทำปากแข็งไม่ยอมบอกเพื่อนสนิท
" ไม่มีอะไรหรอก คงเพราะช่วงนี้เครียดๆน่ะ งานเยอะไปหน่อยแค่นั้นเอง "
ได้ยินอย่างนั้น คนตัวเล็กก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ก็ได้แต่รอให้เพื่อนพูดออกมาเอง
" พักก่อน 10 นาทีนะ "
โชกิบอกกับเพื่อนๆ ร่างสูงของซาเนยาสึก็เดินออกไปจากห้องซ้อม ซักพักก็กลับเข้ามา ร่างสูงเดินเข้าไปหาร่างบางที่นั่งทำงานอยู่ตรงมุมห้อง
" นี่ครับ โกโก้ร้อนซักหน่อยนะครับเรย์จัง "
ร่างบางเงยหน้าขึ้นจากกองชีทตรงหน้ามามองร่างสูง ร่างบางก็รับแก้วกระดาษมาจากคนร่างสูง
" ขอบคุณนะซาเนะจัง "
ร่างบางบอกขอบคุณร่างสูง มือบางยกแก้วขึ้นจิบช้าๆ ร่างสูงถือวิสาสะลงนั่งข้างๆร่างบาง สายตาของร่างสูงมองที่กองชีทที่วางอยู่
" เยอะจังนะครับ "
" อื้ม แต่จะเสร็จแล้วล่ะ อีกนิดเดียวเองน่ะ "
พอผ่านไป 10 นาที ก็เริ่มซ้อมกันต่อ จนถึงช่วงเที่ยง
" พักก่อนนะ ไปหาอะไรทานกัน เที่ยงแล้วด้วย "
ที่ร้านอาหารใกล้ๆบริษัท ร่างสูงของอาคาทสึกิสังเกตดูร่างบางของเรย์ แล้วก็สะกิดคนตัวเล็กข้างๆ
" ฮานะจังว่าเรย์จังดูแปลกๆไปป่ะ "
" แปลกยังไงเหรอ "
" ดูเหมือนไม่สบายหรือเปล่าก็ไม่รู้ เห็นช่วงนี้บอกว่าเรียนหนักด้วยอ่ะ แถมยังต้องมาซ้อมทุกวันอีก จะเป็นไรหรือเปล่านะ "
ไดจังก็ลองสังเกตดูเพื่อนร่างบาง คนตัวเล็กลองเรียกเพื่อน
" เรย์จัง "
ร่างบางก็ไม่ได้ยิน
" เรย์จัง! "
คราวนี้เสียงดังขึ้นอีก ทำเอาร่างบางสะดุ้งโหยง หันมามองคนเรียก
" ห๊ะ! มีอะไรเหรอไดจัง "
" เราซิต้องถาม เรย์จังเป็นไรอ่ะ ไม่สบายหรือเปล่า ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ "
" เปล่า ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อยนะ "
" ไม่รู้สิิ เราว่าเดี๋ยวนี้เรย์จังดูซึมๆนะ "
ร่างบางยังทำปากแข็งไม่ยอมบอกเพื่อนสนิท
" ไม่มีอะไรหรอก คงเพราะช่วงนี้เครียดๆน่ะ งานเยอะไปหน่อยแค่นั้นเอง "
ได้ยินอย่างนั้น คนตัวเล็กก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ก็ได้แต่รอให้เพื่อนพูดออกมาเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น