คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 4 [100%]
*********************************************************
าเล็พาท้ออนที่นอนฝั่วา ส่วนหัวำลัหนุนหมอนนิ่มที่ร่าบาเป็นนยหัวเล็ๆให้หนุน เป็นภาพที่เห็นไ้ทุเ้า ฮายอนะนอนรลาระหว่าเธอับเาและเอาาพาท้ออแทยอนทุวัน นบารั้แทยอนบ่นอนเ้าบ่อยๆว่ารู้สึุเหมือนมีอะไรมาทับที่ท้อ
อนนี้็หโมเือบะรึ่แล้วเธอ้อรีบอาบน้ำและเรียมอาหารเ้าใหุ้สามี ุหลาน และุลูที่น่ารั ร่าบาัเรียมุทำานอแทยอน และเสื้อผ้าอฮายอน ยให้เาเป็นนพาฮายอนอาบน้ำในอนเ้า็แล้วัน เ้าห้อน้ำไม่นานร่าบาออมาพร้อมับเสื้อผ้าุใหม่ ผมม้วนเอาไว้และใ้ปิ่นปัผมยึ เธอสะิแทยอนให้รู้สึัว
“เ้าแล้ว่ะ ื่นไปอาบน้ำไ้แล้วนะ”ทิฟฟานี่บอแทยอน แนเรียวโอบเอวทิฟฟานี่เอาไว้ ปรือาอย่าัวเีย เาะอ้อนอนอน่ออีนั่นแหละเธอรู้ มือบาบไหล่เบาๆ “ื่นไ้แล้วนะ เี๋ยว็ไปทำานสายหรอ”
“อยานอนอฟานี่ั”แทยอนบอเสียอ้อน ถูหน้าท้อไปมานทิฟฟานี่รู้สึัะี้
“ไปอาบน้ำเลย พาฮายอนอาบน้ำ้วยนะ ฟานี่ะไปทำอาหารเ้า”ทิฟฟานี่พูเสียุทันที ันไหล่แทยอนออไป เามอสายาละห้อย แ่็ำใลุไปอาบน้ำามำสั่อุภรรยา ทิฟฟานี่ส่ายหน้าน้อยๆ ห่มผ้าให้ฮายอนที่ยัไม่ื่น ่อนะเินออาห้อไป
ทิฟฟานี่แวะเาะประูห้อนอนออฮยอนเพื่อปลุหลานสาวให้ื่นเรียมไปโรเรียนไ้แล้ว แ่สิ่ที่อบรับลับมาือ เสียอาบน้ำ อฮยอนำลัอาบน้ำอยู่เธอเลยไม่้อออโรเ้าไปปลุันถึเียเหมือนแทยอน ร่าบาเินลไป้าล่า ป่านนี้ินยอำลัเรียมอาหารเ้าอยู่
ลิ่น้าว้มร้อนๆำลัโยออมาาหม้อที่ทิฟฟานี่ำลันไ้ที่ รอยยิ้มเล็ๆภูมิใับผลานอัวเอที่เหลือ็แ่รอสมาิอีสามนลมาประำที่เธอ็ะัเสิร์ฟให้ถึโ๊ะเลย
“อรุสวัสิ์่ะอาฟานี่”เรียวแนอหลานสาวอา้านหลั หอมแ้มุอานสวยเบาๆ “ลิ่นหอมัเลยนะะเนี่ย”
“เสร็พอีเลย ะทานเลยมั้ย้ะ?”ทิฟฟานี่ถาม หอมแ้มใสลับ อฮยอนพยัหน้าแ่ไ้ลิ่นท้ออเธอ็ส่เสียประท้วแล้ว ทิฟฟานี่ำลัะัอาหารเ้าให้หลานสาวแ่เสียเรียอแทยอนลับัึ้นมาะ่อน
“ฟานี่อา~~~~~~~~~~~~~~~”ทิฟฟานี่ะัมือับเสียที่ัมาา้านบน ไม่มีอะไรหรอมั้ “ฟานี่อา ่วยแท้วยยยยยยยยยยย”
“อูัทานไ้เลยนะ อาอึ้นไปูอาแทยอนเา่อน”ทิฟฟานี่หันมาบออฮยอนที่ำลัหยิบล่อนมในู้เย็นมาเาะื่ม อฮยอนพยัหน้าสอสามที มอทิฟฟานี่เินออาห้อรัวไป เธอวาล่อนมบนโ๊ะและั้าว้มร้อนๆในหม้อ
ทิฟฟานี่เินมาที่ห้อามเสียเรียอแทยอน ิสสัยว่าเรียเธอทำไมเพราะุทำานเธอ็ัวาไว้ให้แล้ว ถ้าะมี็มีแ่ ฮายอน ‘ไม่ยอม’ อาบน้ำนั่นแหละ
เปิประูห้อมา็เป็นัที่าาร์เอาไว้ ฮายอนนอนลิ้ไปลิ้มาบนเีย้วยสภาพล่อน้อน แทยอนยืนุมมับอยู่ใล้ๆ ร่าบาถอนหายใแ่เ้า เป็นอย่านี้ทุทีเวลาแทยอนพาอาบน้ำ
“ฮายอนอาบน้ำเสร็รึยั?”ทิฟฟานี่ถามลูน้อยผู้นอนลิ้บนเียอย่าสนุสนาน ฮายอนหยุลิ้นอนมอเธอาใสแป๋ว “ื้อับปะป๊าทำไมะ?”
“มะม๊า มะม๊า”ฮายอนูแนให้ทิฟฟานี่อุ้มสภาพแบบนี้ อยาให้เธอเป็นนอาบให้ละมั้เนี่ย ทิฟฟานี่หยิบผ้าเ็ัวมาห่อัวฮายอนและอุ้มึ้น หันไปหาแทยอน
“แทแทไปแ่ัวให้เสร็และลไปทาน้าวเ้าเถอะ่ะ ฟานี่ัารลู่อเอ”ทิฟฟานี่บอ พาฮายอนเ้าห้อน้ำไป แทยอนหันลับไปแ่ัว่อ ทำไมทีับทิฟฟานี่ ฮายอนไม่เห็นะื้อเลย ทีับเาละว่าะถอเสื้อไ้เหนื่อยแทบาย (สลับับบ้านวอนเลย)
แทยอนเินลมาาั้นสอหลัแ่ัวเสร็เรียบร้อย ทิฟฟานี่็ยัอาบน้ำให้ฮายอนไม่เสร็ฟัาเสียหัวเราะอบใอลูสาวแล้วน่ะนะ เาพาร่าเี้ยๆเ้ามาในห้อรัว อาหารเ้าวันนี้ทิฟฟานี่ทำอะไรให้ทานเนี่ย
“อร่อยมั้ยอู……ไยุนอา”แทยอนถามามสิ่ที่เาเห็น ่อนะสะุึลาอาาศ เี๋ยวนะ เมื่อี๊เาพูว่าอะไร เาถามหลานสาวว่าอาหารเ้าอร่อยมั้ย แล้วอะไรอี???
3….2…..1
“อิม ยุนอา แมาทำอะไรที่นี้!!!!!!!!”แทยอนแหปาถามลั่น เมื่อเห็นใรอื่นที่ไม่ใ่หลานสาวนั่อยู่บนเ้าอี้โ๊ะอาหาร ยุนอาเอียหน้าหนีเสียัอแทยอน
“มารับอูไปโรเรียนไ”ยุนอาอบเสียเรียบ แทยอนเหมือนะั้สิับอะไรบาอย่าไ้ ยอมสบปาสบำนั่ลเียบๆ “พี่ฟานี่ล่ะพี่แทยอน?”
“อาบน้ำให้ฮายอนอยู่”แทยอนอบ หยิบหนัสือพิมพ์อนเ้ามาปิอ่าน มอยุนอานั่ออนิ่ๆ ุทำานอยุนอาวันนี้ออแนวโทนสีาวมาว่า มีสีทึบบ้าแ่ประปรายเหมือนับะไปานพิธีอะไรสัอย่า
อฮยอนลุึ้นเ็บถ้วยามอัวเอ และัให้แทยอน้วย นเป็นอาพูอบุแทบไม่ทัน อาหารล่อออฮยอนที่ทิฟฟานี่ทำไว้ให้ห่อ้วยผ้าสีมพูเหมือนทุวันามสีที่ทิฟฟานี่อบ ะมีเปลี่ยนบ้าเวลาเอาไปัทำวามสะอา เ็สาว้มลหอมแ้มแทยอนเบาๆ่อนะอไปูวามเรียบร้อยอีรั้
ยุนอาลุามอฮยอน “ไป่อนนะพี่แทยอน”
แทยอนพยัหน้าสอสามที มอยุนอาเินออาห้อรัว เาเพิ่ะนึอะไรไ้ วันนี้เป็นวันสำัสำหรับยุนอานี่นา แ่ทำไมถึมาที่นี้่อนแทนที่ะไปที่แห่นั่น
“ปะป๊า~~~~~~~~~~~~~~~”เสียเรียยาวๆึให้แทยอนลับมาสนใเ้าัวเล็ที่ถูอุ้มลมาาั้นสอ ลิ่นสบู่เ็หอมนน่าฟั แทยอนรับฮายอนมาอุ้มและหอมแ้มนุ่มนิ่ม หลลืมเรื่อที่ลูสาวนเ่นอนลิ้ไปลิ้มาบนเียไม่ยอมอาบน้ำนหมสิ้น
“ยุนอาไปส่อูน่ะวันนี้ ฟานี่มาทาน้าวเถอะ”แทยอนบอทิฟฟานี่ที่ำลัะเินไปหาอฮยอน หิสาวพยัหน้า ัอาหารเ้าให้ับฮายอนและัวเอ แทยอนพาฮายอนนั่เ้าอี้เ็้าๆัวและเป็นนับมือฮายอนให้ับ้อนเพื่อสอนารทานอาหาร้วยัวเอ
“อ้าม”แทยอนอ้าปาให้ฮายอนทำาม เ็วบว่าอ้าปาว้า ับ้อนเล็ๆที่มือส่เ้ามา
“ปะป๊า อ้าม”ฮายอนอ้าปาให้แทยอนบ้า ั้าว้มยื่นให้แทยอน้วยมือเล็ๆ แทยอนอ้าปาามำออฮายอน ทิฟฟานี่มอภาพารป้อนอาหารอแทยอนับลูสาว้วยรอยยิ้ม เ็ปาอฮายอนเล็น้อย มอารเิบโอฮายอนทีละั้น
ยุนอาเปิไฟเลี้ยวอ้าทาใล้ๆับโรเรียนออฮยอน เพราะารอหน้าโรเรียนะทำให้ารราริัเล็น้อยเาเลยับเลื่อนมาอีหน่อย ปลเ็มันิรภัยัวเอแล้วหันไปปุ่มปลให้อฮยอน หยิบระเป๋าาเบาะหลัมาให้
“ไป่อนนะะ”อฮยอนบอยุนอาเาพยัหน้าเียบๆ เธอรู้สึริๆนะ รู้สึเหมือนเาแปลไป มือที่ำลัะเปิประูเปลี่ยนมาเป็นับแ้มอยุนอาและึให้เ้ามาใล้ แนบหน้าผาันและัน
อฮยอนหลับาล ยุนอา็ไม่ล้าพอที่ะิ้นอะไรมามายนอาปล่อยให้เธอแนบิหน้าผาับเาแบบนี้ เธอ่อยๆลืมาสบับวาสีเ้ม
“สิ่ที่อายุนัวลใ หนู่วยแบ่เบามันไ้รึเปล่าะ?”อฮยอนถาม ลิ่นสื่นปนเย็นนิๆอน้ำหอมที่เาใ้แะมูอเธอ…..ใล้นาไ้ลิ่นน้ำหอมที่เาอบ
“ไ้สิ”ยุนอายิ้มอบ เธอยิ้มเล็น้อย เยิบออห่าาเาเพราะรู้สึะอู้ันในรถนานไปหน่อย ยุนอายิ้มอย่าอบุ “ั้ใเรียนนะ”
ยุนอาแะริมฝีปาเบาๆที่หน้าผาออฮยอน เธออบรับในลำอ “ั้ใทำานเหมือนันนะะ”
อฮยอนพูบเปิประูเินลารถ เินไปทาประูทาเ้าโรเรียน แ่่อนะเ้าไป เธอโบมือให้เาผ่านระ้า และเินเ้าไปในโรเรียน ยุนอารัเ็มัยับเียร์และ่อยๆเหยียบันเร่ให้รถเลื่อนัวออไป
อฮยอนวาระเป๋าบนโ๊ะ เินไปที่หน้า่าอห้อเรียนไม่ไ้าหวัว่ารถอเาะยัออยู่รนั่นเพียแ่อยาะมอให้แน่ใเยๆ เ็นัเรียนหลายนทยอยมาโรเรียน และไม่มีรถอเาออยู่ เธอยิ้มเล็น้อยหันลับมาภายในห้อแ่้อใแทบหายเมื่อเพื่อนสนิทอย่านิโลับอลลี่เ้ามาประิัวั้แ่เมื่อไร็ไม่รู้
“น่าอิาัเลยนะ มีนมาส่้วย”อลลี่บอเสียใส เธอรู้ว่ามัน็ไม่ใ่ำพูล้อเลียนอะไรหรอแ่ไม่รู้ทำไมถึรู้สึเินึ้นมา
“ไม่มีอะไรหรอน่า ็แ่มาส่เอ”อฮยอนบ่ายเบี่ย เินหลบไปที่โ๊ะอัวเอ นิโลเินามมาที่โ๊ะ ้อมอราวับเ้นหาำอบที่มาว่านี้ “อะไรล่ะ?”
นิโลยิ้มล้อเลียน เท้าแนับโ๊ะออฮยอน “มีนแอบเห็นนะ้ะว่าสวีทหวานันบนรถน่ะ”
“ะบ้าเหรอไ!”อฮยอนอบโ้ทันที หน้าแอย่าเห็นไ้ั “อายุนับันเราไม่ใ่แฟนันนะที่ะไ้สวีทันน่ะ”
“แล้วเธอไม่ิอะไรริๆน่ะเหรอ อฮยอน โอเันเ้าใว่ามันือวามผูพันที่เธอมีมาั้แ่เ็ แ่ันว่าบาอย่ามัน็เินไปหน่อยนะ”อลลี่พูน้ำเสียริั หลัาสัเเพื่อนสนิทอัวเอมานานโนม อฮยอนัเอะใับำพูออลลี่
“ยัไ?”ถามลับเสียน อลลี่หันไปพยัหน้าับนิโล อนนี้มันเป็นเวลาอสาวๆ ที่หนุ่มๆยัไม่ำเป็น้อเ้ามา สอสาวนั่ประำที่ันทันที
“เธอทำัวเหมือนแฟนุยุนอาเลยน่ะสิ ริๆอาะเพราะวามเยินหรืออะไร็แล้วแ่น่ะนะ เธอไม่สสัยเหรอว่าทำไมนหน้าาีอย่าุยุนอาถึไม่มีแฟนหรือแ่านไปสัที ทั้ๆทีุ่อาอเธอ็มีลูแล้ว และุยูริาิอุยุนอา็มีลูเหมือนัน”นิโลพูยืยาว อลลี่พยัหน้าอย่าเห็น้วย
“็ไม่ใ่ว่าไม่สสัยหรอนะ ็เยถามเหมือนัน แ่อายุนเา็เียบ”อฮยอนอบเสียเบา
“แล้วอนถามรู้สึเ็บแปล๊บๆมั้ย?”อลลี่ถาม มออฮยอนอย่า้อารำอบ เธอส่ายหน้า “ไม่รู้สึอะไรเลยเหรอ?”
“็ไม่นะ เยๆมาว่าน่ะ ถ้าอายุนเาะมีแฟน ัน็ไม่ไ้เือร้อนอะไรอยู่แล้วนี่นา”อฮยอนบอเพื่อนสนิททั้สอทีู่ะาหวัอะไรบาอย่าับเธอไว้สู “เท่านี้็อบไ้แล้วสินะว่าันับอายุนไม่ใ่แฟนันน่ะ”
“้าๆ แ่รู้อะไรมั้ยว่ามีใรเาิแอบอบเธออยู่เียบๆนะ”อลลี่บอ เพยิหน้าไปทานมาใหม่ อฮยอนมอามไป
เธอเียบไม่ไ้อบอะไร เพราะสายาที่มอลับมาทำให้รีบหลบ อฮยอนนั่ฟัอลลี่ับนิโลเปลี่ยนเรื่อุย แ่ในหัวเ็มไป้วยำถามมามาย อาเพราะใล้ิันมาเลยไม่รู้หัวใอัวเอเป็นยัไ เธอยัไม่รู้สึพิเศษับใรเหมือนับอนนี้เธอมีวามสุับสิ่ที่เป็นอยู่
หาสัวันนึ ยุนอาเินมาบอว่าเธอ เาเอนที่เารัและอยาใ้ีวิร่วม้วย เธอ็ะยินีที่ะเห็นอายุนผู้แสนใีอเธอไ้มีวามสุับรอบรัวอเา และเธอ็ะไ้เอยุนอาน้อยล ไุ้ยันน้อยล เธอะิถึรึเปล่านะ…..ิถึยุนอา ิถึวามอบอุ่นอเา ิถึรอยยิ้ม ิถึทุๆอย่าที่เป็นอเา….
อิม ยุนอาหยุอยู่รหน้าป้ายหลุมศพหินอ่อนสีาว อัษรสีำบรรเียนอย่าสวยาม ‘วอน เยุน’ ื่อมาราอเา วันนี้เป็นวันเิอแม่ที่เาไม่มีวันลืม ่ออไม้ถูวาลหน้าป้ายหินอ่อน ่อนวันเิอแม่ เาับัวูะนั่ทาน้าว้วยันทุปี ัวูยัไม่หายเสียใับาราไปอย่าไม่มีวันลับอน้อสาวผู้เป็นที่รั เหมือนับเาที่หัวใแทบแหลสลายเมื่อเห็นแม่าไป่อหน้า่อา
อไม้มีเพียอเานเียว ัวูับยูริะยัไม่ไ้มาที่นี้ ยุนอาุธูปหนึ่อปัไว้ที่ระถาธูปลายมัรสีน้ำเินัาวเพื่อบอให้แม่รู้ว่าเามาหาแล้ว
“ปีนี้ยุนมาหาุแม่นแรเลยนะเนี่ย นายุนแอบแวะไปส่อู่อน ลุัวูับพี่ยูริไปเถลไถลอยู่ไหนันนะ”ยุนอาเอ่ยิล หัวเราะเบาๆ ับัวเอ “อูเป็นลูสาวอพี่แที ถ้าุแม่ำไ้ เ็นนั้นโนอายุสิบหแล้ว”
ยุนอาเอื้อมมือับัวอัษรื่อ เยุน เามอ้วยแววาสั่นระริ น้ำใสๆเริ่มลอ “ถ้าุแม่ไม่ายุนไป ุแม่ะ้อมแน่ว่าอูน่ะน่ารันาไหน ทำไมุแม่้อทิ้ยุนไป้วย แม่ะ”
ยุนอายมือปิวาที่มีน้ำาไหลออมา ารสูเสียมารา เาไม่เยทำใไ้เลยสัรั้ ไม่ว่าเวลามันะผ่านมานานแ่ไหน็าม
“ยุนมีสิ่สำัเพียสิ่เียวที่ยุนเหลืออยู่”ยุนอาพูเสียสั่น พยายามยิ้มให้ับป้ายหลุมศพอเยุน “ยุนอยาใหุ้แม่ปป้อสิ่สำัอยุน ไม่ว่ายุนะ้อแล้วยอะไร็าม…………….่วยปป้ออู้วยนะะุแม่ เ็นนี้เป็นสิ่สำัเพียสิ่เียวที่ยุนมี”
ระานำหน้าห้อำลัถูใ้านาบรราเพื่อนๆผู้มีสมอินนาารล้ำเลิศทั้หลายพาันละเลบทบาทัวละร ที่ะใ้แสในวันเทศาลประำปีอโรเรียน และห้ออเธอลที่ะแสละรัน
ละรที่ถูเสนอื่อึ้นมา็ไม่พ้นพวนิทานรัโรแมนิเ่น โรมิโอแอน์ูเลีย สโนว์ไวท์ ินเอเลล่า ราพันเล และอีมามาย เธอ็ไม่าหวัหรอว่าะมีหนัมินิอย่า ไพเรทออฟิเเรเบียน ุัปันแ็ สแปร์โรว์ที่เธอื่นอบ อฮยอนนั่ิอะไรไปเรื่อยเปื่อยะที่นอื่นๆื่นเ้นับารเรื่อบทละร
สุท้าย็บลที่นิทานเรื่อำนานปราสาทออโรร่า ปัหาะอยู่ที่นาเออเรื่อเ่เปียโนนี่สิที่ทุนแอบเรีย อยู่ๆนิโลยมือึ้นและนำเสนอบทนาเอให้ับเพื่อนสนิทอย่า…..อ ูฮยอน
“นิโล ไม่เอา ันไม่อบ”อฮยอนระิบบอเพื่อนสนิท นิโลไม่หันมาสนใ
“อฮยอนเล่นเปียโนไ้ เ่มา้วย เนอะๆ”นิโลหันไปอแรสนับสนุนาอลลี่ ยฮวา และินอุนผู้เยฟัอฮยอนเล่นเปียโน อีสามนพยัหน้าอย่าเลี่ยไม่ไ้
“ั้นสรุป บทนาเออฮยอนรับไป”เสียหัวหน้าฝ่ายิรรมสรุป และื่อ อ ูฮยอนถูเียนอยู่ใ้บท ‘เ้าหิออโรร่า’
ใบหน้าหวานหิออนเพื่อนสนิททั้สี่นที่เห็นีเห็นามไปันหมแบบนี้ เธอไม่เยเล่นเป็นนาเอสัหน่อย อยู่ๆ็ให้มาเล่นบทสำัแบบนี้ อูอยาะร้อไห้~~~~~~~~~~~
ริ่บอเวลาเลิเรียนัึ้น พร้อมบทสรุปอิรรมที่ะทำให้วันเทศาลประำปีอโรเรียนแ่อาารย์ที่ปรึษา อ ูฮยอน มีารแบ่ฝ่ายันแน่นอนแ่สามารถปรับเปลี่ยนไ้เสมอ แ่ที่ทุนยัมีวามเห็นไม่ลัว็ือ บทพระเอสุรึม ที่ผู้ายในห้อไม่มีใรเ้าเ้าหรือว่าใล้เียเลยสัน
อฮยอนเ็บระเป๋าเรียมะลับบ้าน้วยอารม์ุ่นมัว ถึะยัไม่รู้ว่าบทละรเป็นแนวไหนเพราะเพื่อนฝ่ายำับละรอเรียบเรียบทละร่อน แ่เธอที่รู้ลัษะอเ้าหิออโรร่ามาแบบร่าวๆแล้ว รู้สึไม่เหมาะับเธออย่าแรเลย เ้าหิออโรร่า ไม่่อยพู ส่าาม เรียบร้อย อบอุ่น อ่อนโยน เอแ่้อแรเธอ็สอบแบบไม่้อ่อมพอี
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไ้เป็นนาเอเลยนะ ีใหน่อยสิ”อลลี่ับไหล่ถามอย่าไม่เ้าใ อฮยอนหัวเราะแห้ๆ
“็ันไม่เยเล่นเป็นนาเอ แถม้อเล่นเปียโน้วย ื่นเ้นายพอี”อฮยอนบอเพื่อนสนิท รูิบระเป๋าเรียมัวลับบ้านอย่าริั
“ื่นเ้นน่ะมันอแน่อยู่แล้ว แ่เธอทำไ้เื่อสิ”นิโลบอ อฮยอนเหล่มอ ็เพราะนิโลไม่ใ่หรือไที่ทำให้เธอ้อไ้รับบทนี้น่ะ
“แ่ใระมาเป็นพระเอน่ะ อยารู้ั”ยฮวาพูึ้น ินอุนพยัและาม้วยอลลี่ บทพระเอเป็นบทเียวที่ว่าอยู่
“ั้นนาย็เล่นเลยมั้ยล่ะ ไ้เล่นู่ับอฮยอน้วยน้า”นิโลสะิศอ ยฮวาส่ายหน้าอย่ารวเร็ว ผิวแ้มึ้นสีอย่าเห็นไ้ั
“ันอแาย มันไม่เ้าับันหรอ”ยฮวาอบปัทันที แม้ในใรู้สึอยาะทำอย่านั้น็าม นอื่นหัวเราะิั
“สสัยถ้าหาไม่ไ้็้อรบวนุอาสุเท่ห์ออฮยอนเาแล้วล่ะ แ่อาารย์ะอนุาให้นอื่นมาร่วมแส้วยรึเปล่านะ”อลลี่ไม่วายวเ้ามาเรื่อยุนอาอีนไ้ อฮยอนส่สายาุๆไปห้ามปราม
“อายุนอีแล้วนะ เาไม่ว่าหรออีอย่า อายุนเา็ไม่ไ้สุุมนูเย็นาามบทสัหน่อย”อฮยอนบอเสียเบื่อหน่าย สะพายระเป๋าเรียมออาห้อ
“ใ่ถ้ามอในมุมมออเธอน่ะนะ แ่ัวนที่เาแสออมาเวลาอยู่่อหน้านอื่นน่ะ มันใ่ามบทเลยล่ะ”อลลี่บอ เินามอฮยอนผู้เินนำไม่รอเพื่อนๆไปแล้ว “แล้วนี่ะลับบ้านเลยเหรอ?”
“เปล่า ะไปร้านุอาสิ้า อาฟานี่พาฮายอนไปเล่นับริสัลเลยนัให้ไปเอันที่นั่น”อฮยอนอบ อลลี่เินเร็วๆนมายืน้าๆัน “ะไป้วยันมั้ยล่ะ?”
อลลี่ส่ายหน้าปิเสธ นอื่นๆที่ามมาทีหลั็อบเ่นเียวัน วันนี้เลยเป็นอีหนึ่วันที่่าน่าแยย้ายันลับบ้าน อฮยอนมายืนรอรถเมล์ รอสายที่ะพาไปยัร้านอเสสิ้า เรียวา้าวึ้นรถเมล์ที่ออยู่หน้าป้ายรถเมล์พร้อมับนัเรียนนอื่นๆ
**********************************************************
มา้อนรับ TaeNy Day ับ Chapter 4 100% อิอิอิ
น้ำร้อนที่้มระเหยันหมยั อิอิอิ อย่าเพิ่รีบ้ม ใเย็นๆ ไรเอร์ปล่อยให้รีเอร์ึมับวามหวานันไป่อน อุบ๊ะ ท่าทาฮายอนะนอนสบายสุนะ ไ้่ายุป๊าที่น่ารั้วย ทำเอาป๊าแทอเราุทุเ้า แ่แทมันเหมือนเ็ริๆ ้อให้ปลุ ูน้ออสิ ื่นเอ็ไ้ เห็นป่าวๆ แ่แล้วบ้านิมเา็มีวีรรรมอสมาินใหม่เหมือนัน น้อฮายอนอเรา ไม่เื่อฟัุป๊าอย่าแร ุิุิ บ้านนี้ใรให่ เราสามารถรับรู้ไ้ทันที แ่อเถอะ ุยุน บอไม่ใ่แฟนๆ แ่ารระทำแม่เินเยียวยาริๆอ่ะ อ้าว านเ้าอายุนอเราะแล้ว น้ออั๊นบอว่า ไม่ไ้ิอะไรับอายุนเลย แววอหัมาแ่ไล อายุนอเราะเป็นไล่ะเนี่ย น้ออะไ้เล่นละระ้วย ็ฝาลุ้นว่า เ้าหิอน้อยอพวเราะไปรอันมั้ย อนนี้แอบราม่าึ้ๆับยุนอาเบาๆ TT
Happy TaeNy Day ริๆะลืมแล้วนะเนี่ย มัวแ่เียนรายานนลืมไปเลยว่า วันนี้ 27 แล้วนี่หว่า ฮ่าๆๆๆๆ แ่็ไม่ลืมๆ มีนในเฟสเือนสิเพียบเลย เลยเอามาอัพลอแทนี่ (แ่ยุนอั๊นหวานว่าแทนี่ะอี) ็ลอวันแทนี่ไปับาน MC ใน มิวสิ อร์ันแล้ว ัเ็มริๆรอบรัวิม น่ารัมา ไรเอร์อบ อิอิอิอิ
อบพระุที่ิามันทั้ 2 บ้าน หลัาไรเอร์เอ บร๊ะลานุภาพอำว่า "บรรานุรม" เ้าไปที วันนี้เือบสลบาแลป (ให้เพื่อนเียนบรรานุรม มัน็เียนริๆ เียนำว่า "บรรานุรม" ลาหน้าระาษเลย TT ือุเพื่อน แื่อ หรือ ันพูไม่เลียร์ว่ะะ)
ปล.ไรเอร์แอบรู้มาว่ามีราม่าันเบาๆ (แ่ไม่น่าใ่โวอนไทย เหมือนะเป็นโวอน ปท. เาราม่า) อย่าราม่าบ่อย ไรเอร์เป็นพวอยารู้ มันเหนื่อยที่้อไปสืบ ฮ่าๆๆ
TaeNy_27
ความคิดเห็น