คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1 +100%
สิ้นเสียอุโ อห้ามีอาารเหมือนนหนาวั ฟันระทบันึ ๆ อัวเอไว้เพราะหนาวนัวานลุไปหม หนาวับั้วหัวใ นลุนผิวหนัึ้นุ่มทั้ายา
“อห้า หนะ..หนาว..ฮือ...” เธอหนาวนเหมือนะแ็าย ไม่เยหนาวแบบนี้มา่อนในีวิริ ๆ
“แล้วแ็ส่อมาแรมา พายุหิมะหยุแล้ว หิมะละลาย อาาศร้อนึ้นเรื่อย ๆ ร้อนมา เ้าอี้ร้อนนเธอนั่ไม่ไหว” ุโยิ้มมุมปา แ้มแึ้น..เสียอุโื่นเ้น
ส่วนอห้า..็ร้อนมาน่ะสิ อห้ารีบลาเ้าอี้เพราะรู้สึเหมือนนั่อยู่บนเ้าอี้ที่าแนานนอมวามร้อนั เหื่อไหลออมาเป็นเม็ ๆ ทั่วร่าาย
มันเป็นไปไ้ยัไ
“เธอร้อนมาน้อถอเสื้อผ้าออหม” ุโพูอะไรออมา ุโ...
หิสาวร่ำร้อในใแ่ฝืนร่าายไม่ไหว เธอร้อนแทบายและ้อถอเสื้อให้หม เหมือนมันเป็นทารอเียวในวามร้อนระอุแผเผา
ร่าบาถอุนอนออาม้วยบราและแพนี้อย่าร้อนรนนเหลือแ่ัวล่อน้อน
ฮือ เธอทำแบบนี้ไ้ยัไ แ่ทำไปแล้วโยัำสั่อุโไม่ไ้เลย นัยน์าสีฟ้าอ่อนอุโมอเรือนร่าเธออย่าละเอียทำให้ิอเธอหวั่นไหว ร้อนผ่าวไปหม
“เธอือผีเสื้อ อยู่ในหมู่อไม้ เธอบินอย่าสุใ”
หิสาวเมื่อไ้ยินำสั่อุโ เธอ็ินนาารว่าัวเอเป็นผีเสื้อ ทำท่าบินวิ่ไปมารอบ ๆ ห้อทลอ
ร่าแน่น้อยเปลือยล่อน้อน ปทุมถันให่เินัวเ้ไหวเมื่อเธอวิ่เหยาะ ๆ ทำัวเหมือนนบ้า
“อนนี้เธอบินนพอใแล้ว ึหยุพั เธอไม่ใ่ผีเสื้อแล้ว เธอลายเป็นน เธอรู้สึสบายแล้ว เธออยาให้ันเห็นนมเธอั ๆ เธอ็เลยยนมอเธอึ้นให้ันูรหน้า”
ความคิดเห็น