รักมากมายยัยจอมเปิ่น

ณ โรงเรียนเซนต์ทรอเรีย
เพล้ง~ กรี๊ดดดดด >0<
ที่ห้องเรียนชีวะ เกิดเสียงดังขึ้นเสียงนั้นสามารถเรียกความสมใจจาก'เขา' ได้อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียวทั้งๆทีตอนนี้เป็นเวลาอ่านหนังสือของ'เพนิก'
"คะ..คือ ฉันขอโทษนะละออง ฉันไม่ได้ตั้งใจชนหลอดทดลองของเธอนะ " อ๋อ! อย่างนี้เองสินะต้นเหตุที่เกิดเสียงเมื่อกี้
"ไม่เป็นไรจ้ะถ้วยชาม ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจชนฉัน^^"
" ขอบคุณนะละอองที่ไม่โกดฉันน่ะ^^ งั้นฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะมีอะไรให้ช่วยก็บอกฉันเลยนะ" สิ้นคำร่างบางของหญิงสาวที่ชื่อแปลกอย่าง'ถ้วยชาม' ก็เดินผ่านหน้าของเพนิกไปยังโต๊ะข้างๆของเพนิกเเละลงมือทำการทดลองต่อ เพนิกดูกี่ครั้งๆก็มองว่าเธอนั้นสวยจนหาที่ติไม่ได้ ผมสีน้ำตาลยาวสลวยถึงประบ่า รูปร่างผอมเพรียวดูน่าทะนุถนอม ตาโต ผิวขาวอย่างธรรมชาติ ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูะเรื่ิอติดอย่างเดียวที่เธอ ซุ่มซามและ เซ่อ
" เอ่อ เพนิกจ้ะ คือ... ช่วยฉันคนสารหน่อยได้ไหม?ฉันถือสารนี้เเล้วคนไปด้วยไม่ได้น้ะ" ร่างบางมองชายหนุ่มตรงหน้า เธอสามารถบอกได้เลยว่าไม่มีใครหล่อเท่าเขาได้ นัยต์ตาสีฟ้าคราม ใบหน้าสวยจนเเทบนึกว่าเป็นผู้หญิงเผลอๆอาจจะสวยกว่าผู้หญิงซะอีก ริมฝีปากอวบอิ่ม นอกจากนี้เขายังเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียน ฐานะทางบ้านก็ดี เรียนเก่ง แถมเก่งกีฬาอีกต่างหาก เเต่เธอรู้ว่าเขาคนนี้ไม่มีทางชายตาแลเธอหรอก
" อืมได้สิ"
เฮ้อ! เเย่เเล้วสิยัยชามเอ๊ย! ไม่น่าให้เพนิกช่วยเลยเห็นไหมล้ะผู้หญิงในคลาสมองเธออย่างกับจะฆ่ากันงั้นล้ะ
" เอ่อ เพนิกฉันว่าไม่ต้องช่วยเเล้วก็ได้นะคือฉันทำคนเดียวได้นะ(. . )" ฉันจะโดนตบป้ะอ้าาTOT.
" ได้ไงล้ะเเล้วทำไมกลุ่มเธอถึงไม่ช่วยเธอ!! เเล้วเธอจะทำคนเดียวได้ไง!" ไม่รู้เเล้วเดี๋ยวโดนตบ ฉันเลยเอื้อมมือไปดึงหลอดทดลองเเต่เพนิกก็ดึงไปอีกจนกระทั่ง! เพล้ง!! ซ่า "
เฮ้ย! ทำไมสารที่เธอทดลองถึงมีฤิทธิ์เป็นกรดขนาดนี้ห้ะถ้วยชาม!" ชะอุ๋ย ( '') สงสัยผสมสารผิดเเน่เยยง้าาTT.
" เอ่อ เพนิกฉันว่า... ฉัน ..คือว่า"
"เธอจะบอกว่าผสมสารผิดใช่ไหม-*-" นายรู้ได้ไงน้ะ ยังไงของวางเเขนบนโต๊ะหน่อยล้ะกันหวังว่าคงไม่สารเลอะอยู่หรอกนะ โอ๊ย! ทำไมเเสบเเขนจัง
"อู๊ย!โอ๊ยยย แสบ กรี๊ดด เเสบเเขนไปหมดเลย ฮือออ ฮือ"
"ชาม!เธอเป็นอะไรหรือว่าเธอจะโดนสารนั้น งั้นมานี้ขี่หลังฉันไปเเล้วกันนะ"
"ฮึก ฮึก แสบ..แสบจังเลย ฮืออ ฮือ"
มือใหม่หัดเเต่งนะเคิ้บบ ขอ1เม้น=1กำลังใจในการเเต่งนะ^%