inazuma go หนุ่มซึนฯกับสาวมึน

ลำดับตอนที่ #4 : ห้องเรียนแสนวุ่นวาย(บรรยายโดยรันมารุ)

ยัยบ้านั่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
กล้าดียังไงเอาหนังสือมาตบหัวคนอื่นหาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ยัย บ้านั่นเพราะยัยบ้านั่น!!!!!ทำไห้ผมต้องเข้าห้องพยาบาลแถมงดซ้อมฟุตบอล2วัน เนื่องจากเวียนหัวจนล้มเกือบโดนฟุตบอลอัดตาย....TT^TT พูดแล้วแค้นจริง~~~~~~
ถ้าเจอเมื่อไหร่พ่อเอาฟุตบอลอัดตายแน่!!!!!!!!!!!!!
"เอ่ิอ....คุณรันมารุครับ...คุณเป็นอะไรมากไหมครับ?ทำไมทำหน้าตาบึ้งตึงจัง...."
โฮ ชิชายหน้าหวานผมสีม่วงตาสีม่วงท่าทางดูเป็นคนขี้อายจึงชอบใส่หมวกที่ติดกับ เสื้อแขนยาวไว้ตลอดเวลาแต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ยังเป็นคนที่ฉลาด1ใน10ของปี2(โฮ ชิอยู่อันดับ2รองจากชิโดแต่รันมารุกลับอยู่อันดับ9-*-)
"ม..ไม่เป็นไรผมแค่ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ"
"ที่ว่าคุณโนมุยะห้อง2-Bใช้หนังสือพจนานุกรรมปี1690หนา1859หน้าตบหัวคุณรันมารุน่ะเหรอครับ?"
โฮ ชิ....นายนี่มัน...จะรู้เยอะไปไหนเนี่ย!!??แค่รู้ว่าใช้หนังสือตบหัวก็รู้ เกินทนแล้ววววนี่ยังรู้ กระทั่งชื่อคนที่ใช้หนังสือตบหัวยันความหนาของหนังสือ(ที่ใช้ตบหัว)เี่นี่ ยนะ???!!!!......
เดี๋ยวนะ....ชื่อคนที่ตบหัวเรอะะะะะะะะะะะ!!!!!!!!!!
"ใคร?"
"หา?คุณว่ายังไงนะครับ?"
"ชะ..ชื่อคนที่ใช้หนังสือตบหัวผมน่ะ..ใครเหรอ?โฮชิ??"
"อ้อ!!โนมุยะห้อง2-Bน่ะเหรอ?เดี๋ยวฉันโทร.หาให้ละกัน"
เสียง ของเนรินลูกครึ่งอังกฤษ-ญี่ปุ่นที่ย้ายมาเมื่อตอนปี1เธอนับว่าสวยทีเดียวผม สีน้ำตาลยาวตาสีน้ำเงินและนิสัยร่าเริงทำให้คนในห้องรู้จักเธอแทบจะใน1วัน เลยล่ะ(แต่ถ้าคุณรู้นิสัยของเธอจงอย่าได้เข้าใกล้)
[....โอ...ฮา..โย...ไม่สิ....หวัดดี.....]
(โอฮาโยน่าจะแปลว่าสวัสดีตอนเช้า)เสียงปลายสายที่ดังออกมาจากโทรศัพท์ที่เปิดให้ทุกคนได้ยินเสียงดังขึ้น...เสียงเหมือนคนง่วงนอนจัง...
"สวัสดีครับคุณโนมุยะ"
คราวนี้โฮชิพูดขึ้น
[.....โฮชิเองเหรอ?....มีธุระอะไร?.....ง่วง.....]
สาบานได้ว่าเธอใหล้จะหลับแล้วแน่นอนนี่ไม่ละเมอคุยด้วยก็บุญโขแล้ว.....
"พอดีคุณรันมารุอยากคุยด้วยน่ะครับ"
[....จะนอน......]
"โธ่อย่าพึ่งนอนสิครับนานๆทีจะได้คุยกัน"
โฮชิพูดแบบคุ้นเคยมากๆเลยนะนั่น3คนนี้เคยเป็นเพื่อนกันเหรอ?
"รุ่นพี่คิริโนะ3คนนั้นใครเหรอครับ?"
เทนมะรุ่นน้องที่ชมรมฟุตบอล...แล้วมาอยู่ที่ตึกปี2ได้ไง?
"คุณโนมุยะ~!โธ่อย่านอนสิครับเราต้องไปเล่นฟุตบอลกันนะครับ!!"

".....ตื่น....ก็...ได้......แต่ฉันง่วงนี่นา........."
"ง่วงให้ตายก็ต้องตื่นย่ะ!"

เนรินพูดแบบห้าวๆแล้วนี่เป็นเธอตอนฟิวส์ขาดแน่นอน!แถมพอหันไปทุกคนก็แอบย่องออกไปแล้ววววว ส่วนพวกชินโด(รวมทั้งเทนมะ)ก็หายไปอีก!!!!วันนี้วันซวยอะไรเนี่ย?แล้วผมจะออกไปจากบรรยากาศอึมครึม(บวกมาคุ)ได้ยังไงกันนนน??!!
"เอ่อ...รุ่นพี่คิริโนะครับ..กัปตันฝากผมมาบอกว่า  ให้พารุ่นพี่โฮชิ รุ่นพี่เนริน รุ่นพี่โนมุยะไปที่ชมรมฟุตบอลด้วย  น่ะครับ...ยังไงก็รีบมาก่อนกัปตันจะไม่ทนนะครับ"
หา?ลากเอาสามคนนั้นไปยังง่ายซะกว่าโฮชิไม่ต้องพูดถึงเพราะเขาดูยังไงๆก็เป็นคนเรียบร้อย(?)
ขนาดตอนให้ไปลองฝึกกับชินโดยังไม่กล้าเลย(เพราะโฮชิกลัวชินโดมาก)อย่าว่าแต่เล่นฟุตบอลเลย แค่ยืนโดยมีชินโดเป็นคู่ต่อสู้ก็สลบไปแล้ว!!
ส่วนเนรินก็น่าจะลาก(?)ไปยากซักหน่อยเพราะยัยนั่นเป็นพวกไม่สนใจกีฬาแบบนี้เท่าไหร่หรอก=_= 
โนมุยะนี่ดูแล้วก็น่าจะเป็นโรค 'the disease person trick' (คนแต่ง//คิดเองนะคะไม่มีจริงหรอกโรคนี้ถ้ามีก็คงเป็นพวกชอบแชททั้งหลายเพราะไม่เคยมองหน้าใครเลย)
โรคกลัวคน อย่างโนมุยะนี่ก็น่าจะเห็นคนเยอะๆแล้วชอบหลับไม่ก็เป็นลมมั้ง
สรุปคือ3คนนี้ไม่ควรไปชมรมฟุตบอลอย่างยิ่ง!!
กริ้ง!!!!!!!!!
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากมือถือของผม ผมจึงหยิบโทร์ศัพท์ขึ้นมาแต่มันเป็นเบอร์ของชินโด? ชินโดโทร์มาทำไมกัน?
"ไงชินโด"
[แย่แล้วครับรุ่นพี่คิริโนะ!!!!!]
"มีอะไรเทนมะ?!"
[พวกหัวหน้าใหญ่ของฟิฟธ์เซ็กเตอร์มาที่นี่ครับ!แถมยังมีซี้ดที่เก่งที่สุดมาตั้ง20กว่าคน!พวกนั้นมาท้าแข่งฟุตบอลกับพวกเราด้วยครับ!]
"ว่าไงนะ?!"
[ไม่ว่ายังไงแล้วครับรุ่นพี่รีบมาที่นี่ให้เร็วที่สุดเลยนะครับ!อย่างที่บอกเอาพวกรุ่นพี่โฮชิมาด้วยนะครับ!!]
"ได้!โฮชิ!เนริน!อะ...เอ่อ...โนมุยะไปที่ชมรมฟุตบอลเดี๋ยวนี้เลย!!!"
ผมรีบพูดจนเกือบพูดชื่อโนมุยะผิดๆไปแล้วTT^TTเอาเถอะรีบไปดีกว่า
"ได้ครับ!"
โฮชิพูดด้วยสายตาที่น่าเกรงกลัวมาก...ท่าทางจะพึ่งได้นะ(มั้ง)
"ได้จ้า!พร้อมมาตั้งแต่เกิดแล้ว!เฮ้!โนมุยะรีบลุกสิ!เราจะไปที่ชมรมฟุตบอลแล้วนะ!"
เนรินพูดด้วยท่าทางมั่นใจสุดฤทธิ์...ไม่บอกว่าพร้อมผมก็รู้อยู่แล้วก็เธอเล่น(เกือบจะ)เป็นเจ้าแม่ยากูซ่า ของปี2! ไม่พร้อมก็ไม่ว่ายังไงแล้ว
"......ที่นั่นมีคนเยอะรึเปล่า?.....ง่วง......"
ส่วนโนมุยะก็ยังพูดด้วยท่าทางอ่อนเพลียเหมือนไม่ได้นอนมา2เดือนแล้วยังไงยังงั้นแต่ก็ยังลุกขึ้นมาแล้วสวมเฮดโฟนสีแดงเข้าไปที่หูแล้วค่อยๆเดินแต่เนรินกลับกระชากแขนเธอแล้วรีบวิ่งไปทันที
"มีแค่50กว่าคนเอง!รีบไปเถอะ!!"
"....ตายแน่......แต่เอาเถอะ....."
"เอาน่าครับคุณโนมุยะ"
"อืม...เฮ้!รอก่อนสิ!!!"
สุดท้ายพวกเราก็วิ่งกันไป....

ไปที่ชมรมฟุตบอลเพื่อท้าดวลกับฟิฟธ์เซ็กเตอร์!!!!!!