ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แน่ใจนะ?ว่านี่ผู้หญิง
"คิรินนนนนนนนน"
เสียงดังสนั่นลั่นบ้านตอนเช้าพร้อมกับเด็กสาวผมสีน้ำตาลกำลังวิ่งไล่ชายหนุ่มนามว่าคิริโนะรันมารุอยู่ แต่ใครๆก็ชอบเรียกว่าคิริน
"มะ...มันลงเนินแล้วเธอน่ะ!!หลบไปเซ่ขาฉันมันเบรกไม่ได้(โว้ย)!!!"
คิริโนะพูดขึ้น
"หลบ?ของแบบนั้นไม่จำเป็น"
ผลั้ว!!!
หญิงสาวผมยาวประบ่านามว่า อากิ โทโนมุยะ ใช้หนังสือรุ่นเดอะ(หน้า300-1000หน้า)ตบหัวกระเด็นไปข้างทาง
"นี่เธอ!อยู่ๆเอาหนังสือมาตบหัวคนอื่นได้ยังไง!"
รันมารุโวยวายใส่โนมุยะ
"ก็นายบอกให้ฉันหลบฉันก็หลบแล้วนี่ไง"
ทั้งสองคนทะเลาะกันเหมือนเด็กๆรันมารุทะเลาะโต้เถียงกันกับโนมุยะทั้งสองคนถึงจะทะเลาะกันก็จริงแต่รู้สึกว่าจะเริ่มเป็น'เพื่อน'กันแล้ว
ห่างออกไปที่ต้นไม้มีคนสามคนกำลังนั่งและยืนอยู่
"น่าสนใจดีนี่...ว่าไหม?คิเซกิ"
เคียวหรือคิเคียวเด็กสาวผมสีขาวตาสีส้มหน้าตาน่ารักที่นั่งอยู่บนกิ่งไม้พูดขึ้น
"คุณโนมุยะไม่สมควรจะไปอยู่กับคุณรันมารุเลย"
คิเซเด็กสาวผมสีเหลืองปีนอยู่บนต้นไม้พูด แล้วมองออกไปที่ๆทั้งสองคนกำลังทะเลาะกันอยู่
"อะไรกัน...ยัยนั่นก็มีเพื่อนแล้วเหรอ?"
สึรุงิเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินทำตาขวางโลกที่ยืนอยู่บนกิ่งไม้แล้วเอนตัวไปพิงกับต้นไม้ใหญ่อายุ500ปีแล้วหลับตาลง....
"คุณรันมารุ...โทษฐานที่มาแย่งคุณโนมุยะไปน่ะ..."
คิเซเอ่ยขึ้น
"ไม่มีวันยกโทษให้แน่/ไม่มีวันยกโทษให้แน่นอนค่ะ"
คิเคียวและคิเซพูดขึ้นพร้อมกัน
"ไปเถอะ"
สึรุงิพูดขึ้นหลังจากงีบหลับไปไม่กี่นาที ทั้งสามพยักหน้าพร้อมกันกระโดดไปคนละทางแล้วหายไป....
'สัญญาณมาแล้ว...เริ่มแผนได้'
ทั้งสามคิดพร้อมกันก่อนพยักหน้าแล้วแยกกันไปคนละทิศละทาง
เสียงดังสนั่นลั่นบ้านตอนเช้าพร้อมกับเด็กสาวผมสีน้ำตาลกำลังวิ่งไล่ชายหนุ่มนามว่าคิริโนะรันมารุอยู่ แต่ใครๆก็ชอบเรียกว่าคิริน
"มะ...มันลงเนินแล้วเธอน่ะ!!หลบไปเซ่ขาฉันมันเบรกไม่ได้(โว้ย)!!!"
คิริโนะพูดขึ้น
"หลบ?ของแบบนั้นไม่จำเป็น"
ผลั้ว!!!
หญิงสาวผมยาวประบ่านามว่า อากิ โทโนมุยะ ใช้หนังสือรุ่นเดอะ(หน้า300-1000หน้า)ตบหัวกระเด็นไปข้างทาง
"นี่เธอ!อยู่ๆเอาหนังสือมาตบหัวคนอื่นได้ยังไง!"
รันมารุโวยวายใส่โนมุยะ
"ก็นายบอกให้ฉันหลบฉันก็หลบแล้วนี่ไง"
ทั้งสองคนทะเลาะกันเหมือนเด็กๆรันมารุทะเลาะโต้เถียงกันกับโนมุยะทั้งสองคนถึงจะทะเลาะกันก็จริงแต่รู้สึกว่าจะเริ่มเป็น'เพื่อน'กันแล้ว
ห่างออกไปที่ต้นไม้มีคนสามคนกำลังนั่งและยืนอยู่
"น่าสนใจดีนี่...ว่าไหม?คิเซกิ"
เคียวหรือคิเคียวเด็กสาวผมสีขาวตาสีส้มหน้าตาน่ารักที่นั่งอยู่บนกิ่งไม้พูดขึ้น
"คุณโนมุยะไม่สมควรจะไปอยู่กับคุณรันมารุเลย"
คิเซเด็กสาวผมสีเหลืองปีนอยู่บนต้นไม้พูด แล้วมองออกไปที่ๆทั้งสองคนกำลังทะเลาะกันอยู่
"อะไรกัน...ยัยนั่นก็มีเพื่อนแล้วเหรอ?"
สึรุงิเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินทำตาขวางโลกที่ยืนอยู่บนกิ่งไม้แล้วเอนตัวไปพิงกับต้นไม้ใหญ่อายุ500ปีแล้วหลับตาลง....
"คุณรันมารุ...โทษฐานที่มาแย่งคุณโนมุยะไปน่ะ..."
คิเซเอ่ยขึ้น
"ไม่มีวันยกโทษให้แน่/ไม่มีวันยกโทษให้แน่นอนค่ะ"
คิเคียวและคิเซพูดขึ้นพร้อมกัน
"ไปเถอะ"
สึรุงิพูดขึ้นหลังจากงีบหลับไปไม่กี่นาที ทั้งสามพยักหน้าพร้อมกันกระโดดไปคนละทางแล้วหายไป....
'สัญญาณมาแล้ว...เริ่มแผนได้'
ทั้งสามคิดพร้อมกันก่อนพยักหน้าแล้วแยกกันไปคนละทิศละทาง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น