ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Minnie's Room

    ลำดับตอนที่ #8 : " ลู ก ส า ว "

    • อัปเดตล่าสุด 13 มิ.ย. 58



    ชื่อ นามสกุล  :: พรสวรรค์ สำราญสกุล (Ponsawan Samransakul)

    ชื่อเล่น  :: ละออง (Laong)

    ชื่อเรียก / ฉายา  :: คนส่วนใหญ่ชอบเรียกชื่อจริงเธอเพราะเป็นชื่อที่ติดหู ... 'พรสวรรค์' ฟังแล้วรู้สึกเป็นเอกลักษณ์อย่างบอกไม่ถูก ส่วนฉายาของเธอคนนี้คือ 'มาร์ชเมลโล่เดินได้' เนื่องจากนิสัยที่ดูอบอุ่น นุ่มนวล และใจดีน่ารัก ราวกับมาร์ชเมลโล่นุ่มนิ่ม ซึ่งขัดกับหน้าตาของเธอที่ดูทะมัดทะแมง ลุยๆ ห้าวๆ มากกว่าที่จะนุ่มนวลแบบฉายา

    อายุ  ::  17 ปี

    เกรดเฉลี่ยจากเทอมที่แล้ว  :: 3.91

     ลักษณะรูปร่าง  :: หญิงสาวผมหางม้าคนนี้ค่อนข้างผอมและสูง ดวงตาสีดำที่กลายเป็นเทายามกระทบแสงแดดเข้าคู่กับริมฝีปากเล็กๆน่ามอง แก้มของเธอมักเป็นสีชมพูจางๆดูมีสุขภาพดีเสมอขับให้ผิวขาวๆของเธอขาวยิ่งขึ้นไปอีก ซ้ำร้ายเธอคนนี้ยังมีหน้าอกที่แบนราบทำให้โดนเพื่อนสาวล้อบ่อยๆ แต่เธอก็ไม่เคยเสียใจเลย ออกจะดีใจด้วยซ้ำไปที่ไม่ต้องแบกภูเขาไว้บนอก

    ลักษณะนิสัย  :: ภายนอกของละอองคือสาวน้อยใจดี น่ารัก นุ่มนวลและยิ้มเก่ง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของเธอล้วนทำให้ใครหลายๆคนชอบเธอเป็นอย่างมาก แต่หากได้สนิทกับสาวน้อยคนนี้แล้วจะรู้เลยว่าเธอมีอะไรมากมายกว่าที่เห็น!

    ข้อดี - รอยยิ้มที่แต้มลงบนใบหน้าแทบทุกครั้งยามพูดคุยกับคนอื่นทำให้ล้วนมีแต่คนชอบ บวกกับนิสัยที่ดูแล้วนุ่มนวลและอบอุ่น เหมาะจะเป็นที่พึ่งและที่ปรึกษาสำหรับใครหลายคน ทว่าเมื่อสนิทกันแล้วเธอก็จะเป็นสาวน้อยที่ร่าเริงและคุยเก่งมากขึ้น หากแต่ยังคงนุ่มนวลและอบอุ่นอยู่เสมอ และบางครั้งยามอยู่กับเพื่อน เธอจะมีมุขตลกมาหยอดมาแซวเพื่อน เรียกเสียงหัวเราะได้ทุกครั้ง

    ข้อเสีย - บ่อยครั้งสาวน้อยคนนี้อาจทำให้หลายคนชอบโดยการยิ้มรับทุกอย่างและทำท่าทีนุ่มนวลเสมอ ทว่านั่นแหละคือข้อเสีย เธอเลือกที่จะเก็บความเหนื่อยล้าและความต้องการของเธอไว้ในก้นบึ้งของหัวใจตัวเองเสมอ ไม่มีใครเคยได้เห็น นั่นทำให้เธอปั้นหน้ายิ้มส่งๆไปให้คนอื่นเขานั่นเอง รอยยิ้มฝืนๆที่ถูกปั้นแต่งออกมานั้นไม่มีใครมองออกเลยสักคนว่ามันปวดร้าวเพียงใด ทำให้เธอแอบร้องไห้บ่อยๆ ไม่มีใครเห็นความเหนื่อยล้าจากการถูกตั้งความหวังนั่นนี่ของเธอ เธอเหนื่อยที่ถูกหลายคนฝากความหวังเอาไว้กับคำปรึกษาต่างๆ แต่เธอไม่สามารถพูดออกไปได้ทำให้เลือกที่จะปล่อยออกมาเป็นน้ำตาและจะปล่อยออกมายามอยู่คนเดียวเสมอ มีบางครั้งเท่านั้นที่ทนไม่ไหวจริงๆจนต้องระบายออกมาให้พ่อ แม่ และพี่ชายฟัง ...ตลอดจนทุกวันนี้เธอก็ได้แต่เฝ้ารอว่าจะมีไหม คนที่เข้าใจและมองเห็นตัวตนของเธอนอกจากครอบครัวที่เธอรัก (พูดง่ายๆก็คือเธอเก็บกดนั่นแหละ!)

    ประวัติคร่าวๆ  ::  สาวน้อยผู้มีชื่อจริงติดหูคนนี้เป็นลูกคนเล็กของครอบครัวผู้เป็นเจ้าของโรงแรมและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อันโด่งดัง ครอบครัวล้วนประกอบไปด้วยพ่อผู้เคร่งครัดและจริงจังกับงาน / แม่ผู้ใจดี นุ่มนวล และอ่อนโยน เปรียบเสมือนสายน้ำคอยชะโลมจิตใจทุกคนในครอบครัวยามหม่นหมองหรือทุกข์ใจ / พี่ชายอายุสิบเก้าที่มีชื่อจริงติดหูเช่นเดียวกับน้อง เขาชื่อ 'พรแสวง สำราญสกุล' หรือ 'ละพิน' ผู้เรียบง่าย ร่าเริง และรักน้องสาวคนนี้มาก ด้วยความที่ละอองเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่นทำให้เธอเป็นคนที่มีนิสัยน่ารักราวกับลูกสุนัขตัวเล็กๆ ผู้คนต่างชอบเธอที่เป็นแบบนี้ทั้งนั้น

     ลักษณะคำพูด / คำพูดติดปาก  :: คำพูดติดปาก - "ทำไมทำหน้าเครียดแบบนั้นล่ะ?"

    ลักษณะคำพูด - มักแทนตัวเองว่า 'ฉัน' และเรียกคนอื่นว่า 'เธอ หรือ นาย' หากแต่เป็นครอบครัว เธอจะแทนตัวเองว่า 'ละออง' ไปเลย เช่น...

    กับคนอื่นๆ หรือ เพื่อนสนิท

    "เธอมีเรื่องอยากปรึกษาฉันเหรอ...เอางั้นก็ได้ ว่ามาสิ" พูดพลางยิ้มน้อยๆ

    "อย่าเครียดไปเลย ฉันเชื่อนะว่าทุกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดี" ให้อารมณ์ปลอบประโลมเล็กน้อย

    "ฮั่นแน่ อารมณ์ดีมาแต่ไกลเชียวนะเพื่อน ฮ่าๆๆ"

    กับคนในครอบครัว

    "ละอองเหนื่อยจังเลยค่ะ วันนี้มีเพื่อนมาปรึกษานั่นนี่ตั้งมากมาย..."

    "ทำไมพวกเขาต้องคิดว่าละอองจะแก้ปัญหาให้เขาได้ล่ะคะ ละอองก็เป็นแค่คนธรรมดานะ"

    "เหนื่อยไหมคะคุณพ่อ ละอองทำแพนเค้กมาให้"

    รายละเอียดเพิ่มเติม :: ละอองเลือกที่จะไม่เขียนชื่อจริงว่า 'Pornsawan' เพราะ 'Porn' หมายถึงสื่อลามก ทำให้เธอเลือกที่จะเขียนเป็น 'Pon' ไปเลย

     

     

    ส่วนของผู้ปกครอง

    [Q]  ::  แนะนำตัวหน่อยนะ 

    [A]  :: สวัสดีค่ะ มินนี่ค่ะ เรียกว่ามินก็พอละกันเนาะ :)

    [Q]  :: รับได้ไหมหากลูกๆตายกลางเรื่อง 

    [A]  :: รับได้อยู่แล้วค่ะ คงน่าสนใจไม่น้อยเลยถ้าเป็นแบบนั้น

    [Q]  ::  มีอะไรของพูดเพิ่มเติมอีกหรือป่าว 

    [A]  :: อ่า...ฝากลูกสาวคนนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ หวังไว้มากเลยว่าไรท์จะไม่ดอง ฮ่าๆ

    [Q]  ::  ขอบคุณที่พาลูกๆมาสมัครนะ แล้วเจอกันใหม่ครับ

                

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×