คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [Fic Reborn ] สดุดรัก ... : ประวัติ
“ ฮึ่ย! หงุดหงิดโว้ยยย!!! -*- " ผมที่บ่นอุบอิบไปตลอดทางที่ขี่รถกลับ ความหงุดหงิดเมื่อตะกี้ยังคงไม่จ่างหาย ให้ตายสิ! มันเป็นใครกล้าดีมาพูดจาพล่อยๆแบบนั้นกลับคนอื่นกันฮะ!! =*=
" คอยดูเถอะ! อย่าให้เจอละ!! พ่อจะเอารองเท้าขว้างกระบาลจริงโว้ย!!! " ผมแหกปากลั่นอยู่ในรถอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะเยียบคันเร็งความเร็วราวกลับจะรีบไปเกิดใหม่ -*- พุ่งทยานไปข้างหน้า เป้าหมายคือคอนโดที่ผมอาศัยอยู่ที่นั้น
พ่อกับแม่ผมทำงานที่ต่างประเทศ เป็นบริษัทด้านธุรกิจนานๆปีจะมาเยี่ยมผมครั้ง ผมอาศัยอยู่กับพี่ชายที่คอนโด ' พี่จีอ๊อตโต้ ' พี่จีเปิดบริษัทเครื่องเพชรรายใหญ่ของประเทศ ตอนแรกๆที่ผมไปสมัครทำงานที่บริษัท GT บอสถามผมว่าทำไมผมถึงต้องมาทำงานที่เหนื่อยๆด้วย
สู้นอนอยู่บ้านสบายๆใช่เงินพ่อแม่และพี่ให้คุ้มยังจะดีซะกว่า ผมตอบคำเดียวเลยว่า 'ผมต้องการประสบการณ์ และทำงานด้วยลำแข่งของตัวเองดีกว่าแบมือขอตังค์คนอื่นดีกว่าเยอะ ' ^ ^
ผมที่ซึ่งตอนนี้กำลังเลียวจอดรถ ก่อนจะล็อกรถอะไรเสร็จสรรพ หยิบของที่ซื้อมาเตรียมขึ้นคอนโด แต่จู่ๆผมก็นึกอะไรขึ้นได้ คว้านหาโทรศัพท์มือถือ
" เฮ้ย! โทรศัพท์หายไปตอนไหนเนี๊ย!! " ผมที่อุทานออกมาอย่างตกใจ พรางลูบกางเกงตัวเองหา แต่ก็ไม่เจอ พลันเหตุการณ์เมื่อตอนนั้นก็แล่นเข้าหัวผมอีกครั้ง
" คงเป็นตอนนั้นแน่ๆ! บ้าจริงเลยเว้ย!! นั้นเป็นของขวัญที่แม่ส่งมาให้แท้ๆ " ผมพูดก่อนจะซบหน้าลงบนพวงมาลัยอย่างหัวเสีย คิดว่าถ้ากลับไปเอาก็คงไม่เจออยู่ดีรุ่นนั้นทั้งแพงมากด้วย
แต่ราคาไม่สำคัญมันสำคัญตรงที่เป็นของขวัญชิ้นแรกที่แม่ผมส่งมาให้ในรอบปีนี้สิ ผมกำของ เปิดประตูรถ แล้วเดินขึ้นคอนโดอย่างห่อเหี้ยวใจ
1827
ผมยืนอยู่หน้าห้อง ก่อนจะควักบัตรรูด แล้วเปิดประตูเข้าไป ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยโทนสีขาวสะอาดตา มี 2 ห้องนอน 1 ห้องครัว 1 ห้องน้ำ เฟอร์นิเจอร์ครบครันมองไปทางไหนก็เจอแต่ของทันสมัยในห้อง
เนื่องจากพี่ชายผมชอบสะสมของพวกนี้จึงซื้อมาแต่งห้องมากมาย ส่วนผมไม่ชอบสะสมของจุกจิก ห้องแบบไหนผมก็อยู่ได้ทั้งนั้นแหละ ขอให้มีที่นอนนุ่มๆกับหมอนข้างก็พอ ผมล้มตัวลงนอนโซฟาขนาดใหญ่ หน้าจอทีวิขนาดมหึมา อย่างเหนื่อยล้า
แอ๊ด....
" อ้าว! กลับมาแล้วหรอสึนะ " ผมจีเดินออกมาจากห้องน้ำ ท่อนล่างพันด้วยผ้าขนหนูผื้นหนึ่ง ตามตัวมีน้ำเกาะอยู่ตามอก และเส้นผม ดูแล้วโคตรหล่อครับ ทำไมผมไม่ได้อย่างพี่บ้างนะ เฮ้อ.....
" ครับ... " ผมตอบแล้วพุบหน้าลงนอนต่อ
" เป็นอะไรไปเนี๊ย ดูไม่เหมือนน้องพี่คนเดิมเลย หืมว์? " พี่พูดก่อนจะล้มตัวลงนั่งข้างๆผม ก่อนจะหัวผมเบาๆ พี่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆ เรา 2 คนเป็นลูกคุณหนูก็ว่าได้ แต่เรานับครั้งได้เลยว่าเจอพ่อแม่กี่ครั้ง
ผมเหมือนขาดอะไรไปแต่ทุกครั้งก็จะมีพี่มาเติมเต็มให้เสมอ ผมจึงรักและผูกพันธ์กับพี่จีมากๆ ไม่ว่าเรื่องอะไรผมจะบอกพี่ผมทุกครั้ง เรา 2 คนไม่เคยมีความลับต่อกัน ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาแล้วซบไหลที่เปี้ยกชื้นของพี่ พี่ลูบหัวผมเบาๆ
" ผมทำโทรศัพท์ที่แม่ซื้อให้ของขวัญวันเกิดหายครับ " ผมผมเสียงอ่อน
" โถ่! เด็กโง่! แค่นี้เอง พี่ซื้อให้ก็ได้ เครื่องละไม่เท่าไหร่เอง " พี่เอยยิ้มๆ
" แต่มันไม่เหมือนกันนิครับ นั้นเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ผมได้จากแม่เลยนะครับ "
" ................. " พี่เงียบไป พี่รู้ดีว่าผมหนะต้องการความอบอุ่นจากแม่ที่สุด แม่ชอบทำเย็นชาใส่ผมทุกครั้ง ต่างจากพี่แม่รักและตามใจพี่ทุกอย่าง เหมือนผมไม่ใช่ลูกของแม่เลย.... ของขวัญชิ้นนั้นผมก็ขอร้องอยู่นานกว่าแม่จะซื้อให้แบบส่งๆ ถึงอย่างงันผมก็ยังรักแม่อยู่ดี
" ผมขอตัวไปนอนก่อนนะครับ เหนื่อยมาทั้งวัน " ผมยิ้มฝืดๆไปให้พี่ ก่อนจะเดินเข้ามาล้มตัวนอนลงบนเตียง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
" ........ น่ารักกก....กกก..กก " ไม่ต้องงง เสียงผมเองแหละครับ -___-; หลังจากเหตุตอนนั้นผมก็นั่งเพ้อเป็นไอ้เพิงที่พึงหลุดจากโรงบาลบ้า ให้ตายสิ! ผมนั่งมองรูปของน้องหน้าหวานนี้อย่างเคลิ้มๆในโทรศัพท์
แถมโทรศัพท์ยังเป็นรุ่นใหม่ล่าสุดนำเข้าอีก ไม่ใช่ะรรมดาแน่ๆ อย่างนี้สิสมน้ำสมเนื้อกับผมหน่อย ชักอยากได้เร็วๆแล้วสิ ผมเปรยเบาๆ ก่อนจะยิ้มขึ้นน้อย
" ขออนุญาตครับนายน้อย " เสียงหน้าประตูทำให้ผมหลุดจากภวังค์ ผมวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงาน ปรับเสียงให้ดูเย็นๆ
" เข้ามาได้ " พลันลูกน้องผมก็เดินเข้ามาอย่างนอบน้อม ก่อนจะยื่นซองเอกสารมาให้ผม ก่อนจะถอยออกไป
" ออกไปได้ " ผมสั่ง แล้วเปิดดูเอกสารข้างในอย่างสนอกสนใจ
ประวัติ
ชื่อ ซาวาดะ สึนะโยชิ
อายุ 21
พ่อ ซาวาดะ อิเอมิสึ
แม่ ซาวาดะ นานะ
ทำงานเปิดบริษัทที่ต่างประเทศธุรกิจกำลังไปได้สวย
พี่ชาย จีอ๊อตโต้ เปิดบริษัทร้านเพชรชื่อดังในประเทศ
ทำงาน อยู่บริษัท GT เป็นแมวมองและผู้จัดการ
นักแสดงในความดูแล มิเลโดะ อาอิ , คาซามิ เซโจ , คาโวมิเซ ซาจิ , มิโดริ อากุ ,
.......................................... มิอุระ ฮารุ ..........
" เป็นอย่างนี้นี้เอง... นักแสดงในการปกครองเองสินะ " ผมพูดยิ้มๆ แล้วอ่านต่อไปอีก
อาศัยอยู่กับพี่ชายแค่ 2 คน
เป็นคนร่าเริง น่ารัก ถ่อมตน จึงมีแต่คนรัก และนับถือ ไม่เคยเอาเรื่องส่วนตัวมา
เกี่ยวกับงานเลย
ทำงานได้อย่างดีเยี่ยมแบบไม่มีที่ติ
การศึกษา จบปริญญาโท ด้านการแสดง เกียรตินิยมอันดับ 1 3 ใบซ้อน
สถานะภาพ .. ' โสด.... '
" หึ... ไร้ที่ติจริงๆ นี้แหละว่าที่ ' ภรรยา ' และ ' คนรักของฉัน ' " ผมเปรยเบาๆ ก่อนจะเอนหลังพิงเก้าอี้ หลับตาลง ภาพใบหน้านั้นก้จู่โจมผมขึ้นมาไม่หยุด ชักอยากได้... ทั้งตัว และ ' หัวใจ ' ของสึนะแล้วสิ....
_______________________________________
แถ แด๊น..!~ >O<
กลับมาต่อให้หลังจากกลับมาจากเข้าค่ายแล้วเด้อ อิอิ เป็นไงมั่งค้าาา คิดถึงไรท์ป่าว?? ไรท์คิดถึงรีดดี้ทุกคนมั๊กๆ ไปนู่น นั่งสมาธิจนขาจะชาหมดแย้ววว TT_TT เอาเหอะ เม้น+โหวต เป้นกำลังใจให้ด้วยนะค้าาาา >,<
ความคิดเห็น