คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5
Chapter 5
Jungkook part
วันนี้เป็นการมาร.ร.วันแรก และเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุด จะเพราะอะไรได้ ก็มีความสุขที่พี่วีไปกินไปติมกับผมอ่ะดิ ฮ่าๆ ตอนนี้ก็ห้าโมงเกือบครึ่งแล้วล่ะ ผมต้องกลับบ้านคนเดียวเพราะว่าไอจีมินมันก็คงไปเที่ยวกับพี่ชูก้าแล้ว ผมก็คงพอจำทางกลับบ้านได้นะ เพราะมันไม่ได้ไกลมากเท่าไหร่ ผมเดินตามทางเดินผ่านทางสวนสาธารณะไป
“ทำไมกูไม่ไปส่งพี่วีว่ะ - - เห้ยย แต่ยังไม่ดีหรอกมั้ง ยังไม่ได้เป็นอะไรกันนี่หว่า อีกอย่างพึ่งรู้จักกันด้วย” ผมพูดออกมาอย่างเขินอยู่คนเดียว เอ่อ ผมพูดคนเดียว -0-‘
ผมเดินไปเปิดประตูรั้วก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน วันนี้พ่อกับแม่ผมคงอยู่สินะ
“จองกุก~ ลูกแม่” นั่นไง หม่ามี๊สุดที่รักของผมเดินมากอดทันทีที่ผมโผล่เดินเข้าไปในบ้าน
“ไงลูกชายพ่อ ไปร.ร.วันแรก” พอเดินมาตีไหล่ผมเบาๆ
“เจ๋งมากเลยครับ5555” ผมบอกไปพร้อมกับรอยยิ้ม ก็นานแล้วที่จะได้มาอยู่พร้อมหน้ากันอย่างนี้อ่ะ
“มาเหนื่อยๆ ไปกินข้าวกันเถอะลูก ^^” แม่เรียกเสียงดังมาจากครัว
ขณะกินข้าว
“จองกุก” อยู่ดีๆแม่ก็เรียกผมขึ้นมา
“ครับบบบ” ผมขานรับ
“เมื่อไหร่แม่จะได้ลูกสะใภ้อ่ะ”
“แค่กๆๆ!!” พอสำรักข้าวที่อยู่ๆแม่ก็ถามผม ผมนิ่งทันทีที่ได้ยินคำถาม ออมม่าอ่า ผมกำลังจีบอยู่นี่ไง -/-
“ลูกยังเรียนไม่จบเลยนะคุณ”พ่อพูดกับแม่ผม
“ว่าไงจ้ะลูก”แม่หันมาจ้องผม เอ่ออ -……….-
“ก็....กำลังจีบอยู่ครับ” -/- ผมบอกออกไปอย่างติดขัด และตอนนี้ แม่ผมเหมือนดีใจมากเลยอ่ะ -0-‘
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้แม่ทำข้าวกล่องไว้ให้นะลูก”แม่บอกขณะลุกจะเอาจานไปเก็บ
“แม่จะทำไว้สองกล่องนะ อีกกล่องเอาไปให้คนนั้นล่ะกัน^^” แม่เดินมากระซิบผม จนทำห้พ่อส่ายหัวกับการกระทำของแม่ที่อยากให้ลูกมีแฟน (?)
วันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขมากจริงๆครับ มีความสุขมากจริงๆ^^..................
7.15 น. เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น
“ยอโบเซโย๊?” ผมรู้แล้วแหละใครโทรมา - -
“มึง วันนี้กูไม่ได้ไปรับนะ มึงขึ้นรถเมย์สาย C ตอน7.35 ได้เลย เดี๋ยวกูรออยู่โรงอาหาร ที่เดิม”
“เออๆ” ผมตัดสายมันก่อนจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้อง เห็นกล่องข้าวสองกล่องที่วางอยู่ในถุงอย่างเรียบร้อย ผมหยิบมันแล้วถือไปขึ้นรถเมย์อย่างระมัดระวัง
7.50 น. (เร็วใช่มั้ยล่ะ-.-)
ผมเดินลงจากรถเมย์แล้วมุ่งหน้าไปสู่โรงอาหาร ว่าแต่ ไอจีมินมันอยู่ไหนนะ
“ไอจองกุกกกกกกกกกก”นั่นไง - - เสียงมันดังมาจากด้านหลังของผม ผมหันไป มันนั่งอยู่กับพี่ชูก้า แล้วก็.....พี่วี
ผมเดินไปหามัน ก่อนที่จะนั่งลงข้างพี่วี ที่เดิม
“พี่วีครับ” ผมเรียกพี่วี พี่เค้าหันมามองหน้าผม
“คือว่า วันนี้ผมทำข้าวกล่องมาให้น่ะ” ผมยื่นข้าวกล่องให้พี่วี พี่เค้ายิ้มน้อยๆก่อนที่จะพูดอะไรออกมา
“ทำให้พี่หรอ ทำเองป่ะเนี้ย”พี่วีพูดแล้วเปิดกล่องข้าวดู
“เอ่อ แม่ผมทำฮะ” ผมมองพี่เค้าแบบยิ้มๆ
“เอ่อ ขอบใจนะ^^” พี่วียิ้มให้ผม แล้วเอาช้อนตักไข่ห่อข้าวที่แม่ผมทำให้กิน
“เป็นไงบ้างอ่ะพี่ อร่อยป่ะ”ผมมองพี่วีที่ทำหน้าแปลกๆ
“อร่อยดีหนิ^^”พี่วียิ้มให้ผม ฮ่าๆ ดีจังที่พี่วีชอบ
“พี่ชูก้า~ อยากกินข้าวกล่องของผมบ้างมั้ยครับ?”นั่นไง เสียงของไอจีมินที่พูดล้อเลียนผม
“เอ่อ ไม่เป็นไร พี่เกรงใจ ฮ่าๆๆ” ฮ่าๆๆ พี่ชูก้าไม่รับมุกมันซะงั้นอ่ะ
“แล้วจองกุกไม่กินหรอ”พี่วีหันมาถามผม
“ผมยังไม่หิวอ่ะ”ผมพูดแล้วยิ้มให้พี่วี ที่กำลังกินข้าวกล่องอย่างอร่อย น่ารักจังง ^^
“ขอบใจนะ” พี่วีพูด
“ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ”ผมบอกพี่วีไป ก็ผมเต็มใจจริงๆหนิ แม่ผมก็เต็มใจด้วย
ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~
เสียงเตือนบอกเวลาเข้าเรียนคาบเช้า
Taehyung Part
ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~
เสียงเตือนบอกเวลาเข้าเรียนคาบเช้า
“พี่ไปเรียนก่อนนะ ขอบคุณมาก ข้าวมื้อนี้อร่อยมาก ฮ่าๆ” ผมบอกจองกุกก่อนที่จะเก็บกล่องข้าวคืนให้
“พี่ไปเรียนเถอะ บ๊ายบายครับบพี่วี พี่ชูก้า^^” เสียงของเด็กน้อยกล่าวลา
ขณะที่นั่งเรียนอยู่นั้น
“วี~ วี คิม!! แท! ฮยอง!!” ห๊ะ อะไร ใครเรียกชื่อผม -0-‘ ผมสะดุ้งขึ้น ขณะที่กำลังนั่งเหม่อถึง...ใครบางคน
“ห๊ะๆ มีอะไรหรอ!?”ผมมองหน้ามินยุนกิ
“เหม่อถึงใครอยู่?”
“จองกุก เห้ยยไม่ใช่ แค่ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยอ่ะ”ผมกระพริบตาถี่
“ฮั่นแน่ อย่าบอกนะว่าแกคิดอะไรกับเด็กนั่นแล้วอ่ะ”ชูก้าจ้องผมตาไม่กระพริบ (?)
“เอ่อ..ฉันยอมบอกนายก็ได้.....คือว่าฉัน....”
----------------------------------------------------------
โทษทีน้ารีดเดอร์ที่เำพิ่งลง ไรท์ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยอ่าา ขอโทษด้วยค่า แต่จะรีบมาลงนะคะ
^^ มีอันแฮโยวววววววว -.-
ความคิดเห็น