คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : INTRO+banner
INTRO
แสงแดดยามอรุณสาดส่องไปทั่วทุ่งหญ้าเขียวขจีในบริเวณป่าใหญ่แห่งหนึ่งเหล่านกนานาชนิดต่างร้องเพลงขับขานประสานเสียงร่วมแสดงความยินดีกับรุ่งฟ้าใหม่
เช้าแล้วๆๆ~
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นทำลายความเงียบภายในห้องนอนสุดแฟนตาซีที่บนเพดานห้องถูกแต่งเติมไปด้วยสีต่างๆอย่างหลากหลายเป็นรูปท้องฟ้าสีครามสดใส ร่างบางในชุดนอนสีครีมอ่อนพลิกตัวเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปคว้านาฬิกาปลุกข้างเตียงแล้วโยนเข้าไปในถังขยะ
ก๊อกๆๆๆ
“ยูเมะให้ฉันเข้าไปได้ไหม”เสียงหวานใสจากนอกห้องพูดเข้ามาพลางเคาะประตูไปเรื่อยๆอย่างไม่ลดละเพื่อหวังให้เพื่อนสาวที่หลับอยู่ตื่นจากนิทราเร็วๆซักที
“แค่เคาะคงจะตื่นหรอก - - ”
“ทำไมพูดแบบนั้นล่ะเรย์ยูเมะออกจะตื่นง่ายนะ ^^ ”
“ไอ้ง่ายมันก็ง่ายอยู่หรอกแต่ถ้าวันไหนผีดาวินชีเข้าสิงล่ะก็นะ….ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเป็นไง = =;; ”ภายใต้บทสนทนาหน้าห้องนอนอันไร้สาระอยู่ๆก็มีผู้ร่วมขบวนการเผาเพิ่มขึ้นมา
“ก็คงอยู่วาดรูปท้องฟ้าอะไรนั่นจนดึกเหมือนเดิมนั่นแหละ”หญิงสาวผมหยักลอนสีดำสลวยเดินเข้าแทรกกลางวงพร้อมกับเพื่อนสาวอีกสามคน
“ยังไงซะก็คงยังไม่ตื่นหรอก - - ”หญิงสาวผมสีรัตติกาลนัยน์ตาสีโลหิตพูดพลางถอดหูฟังออกจากหู
“เธอนี่มองโลกในแง่ร้ายอยู่เสมอเลยนะโมน่า = =; ”
“ฉันว่าฉันกับเธอไม่ได้สนิทกันถึงขั้นจะเรียกชื่อเล่นของฉันแบบนี้นะ - -”โมน่าพูดเสียงเย็นๆก่อนจะเอาหูฟังขึ้นมาใส่ต่อทำให้คนที่โดนตอกกลับถึงกับมองหน้าเลยทีเดียว
“ชักสงสัยแล้วสินี่เรามาปลุกยูเมะหรือมาเปิดศึกกันแน่ - -;;;; ”ฟลอเรร่าพูดอย่างหน่ายๆกับความสัมพันธ์อันไม่ลงรอยของเพื่อนทั้งสอง
By ยูเมะ
ฮัลโหล~ เหล่านักอ่านที่น่ารักทุกๆคนสวัสดีค่ะ ^^ ฉันคือ ‘ยูเมะ’ ที่บรรดาเพื่อนๆต่างพากันมาปลุกนั่นเองกรุณาอย่าคิดว่าฉันเป็นพวกตื่นสายเลยนะคะ T^T ความจริงฉันออกจะตื่นเช้าเพียงแต่เมื่อคืนฉันแค่เกิดอาการเศร้าขึ้นมาแบบกะทันหันในขณะนั่งมองท้องฟ้าแค่นั้นเอง!! ฉันอยากระบายก็เลยนั่งวาดภาพท้องฟ้าทั้งคืนเลยมีความสุขดี >.<
ก๊อกๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูยังคงดังอย่างต่อเนื่อง“นี่ยังไม่ตื่นอีกหรอ!!!”เสียงโหวกเหวกจากหน้าห้องเริ่มเพิ่มสกิลเสียงขึ้นเรื่อยๆ…..อันที่จริงจะไปเปิดก็ได้อยู่หรอกแต่ติดตรงที่ว่าถ้าตอนนี้ตาเปิดได้น่ะนะ เพราะหลับเกือบเช้าเลยไม่มีแรงแม้แต่จะลืมตายิ่งคิดยิ่งอนาถตัวเองจริงแท้ TT
โครม~!!!!! ในระหว่างที่ฟุ้งซ่านอยู่นั่นเองประตูห้องได้ไปสู้สุขติเรียบร้อยแล้ว - -;;;
“อ้าว! ก็ตื่นแล้วนี่นานึกว่าตายไปแล้ว -3- ”
นั่นปากหรอ =[ ]=!!!
“เรย์ประตูน่ะเปิดดีๆก็ได้เห็นใจคนซ่อมประตูบ้างเถอะ = =;; ”ฟลอเรร่ามองประตูที่ถูกเรย์พังอย่างเหนื่อยใจเพราะวันไหนที่เรย์ไปปลุกใครแล้วประตูมีต้องพังทุกบ้านหากไม่ยอมเปิด
“โทษทีละกัน”
จริงใจมากกก!!! =_=
“นี่ๆจะมาปลุกก็ให้มันน้อยๆหน่อยได้ไหมเล่นยกมาเป็นขบวนจะมาเปิดโรงลิเกหรือไง ” ฉันพูดอย่างเหนื่อยหน่าย
“แล้วใครใช้ให้ตื่นสายล่ะ”คำพูดเรียบๆเพียงประโยคเดียวของโมน่าทำให้ฉันถึงกับเงียบ เงียบ และเงียบ!!!! แบบว่าเถียงไม่ออกอ่ะ TOT~
“แบบว่าฉันแค่คิดอะไรเพลินๆแล้วอยู่ๆมันก็เกิดเศร้าขึ้นมาก็เลยไปนั่งวาดรูปอยู่จนเกือบเช้าแค่นั้นเอง ( . .) ”
“ไม่ปฏิเสธ? -_- ”
“อื้ม ไปปฏิเสธหรอกก็ฉันผิดจริงๆที่ตื่นสายเองนี่นา ( ' ' ) ”ฉันตอบไปอย่างจริงใจที่สุด
“ =_= ”แต่สิ่งที่ได้รับคืนมาคือใบหน้าเอือมระอาแบบนี้หรอ =[ ]=!!
“ฉันเชื่อแล้วจริงๆว่าเธอเป็นคนที่เรียบร้อยและซื่อมากๆ = =; ”รินพูดพลางหยิบหวีบนโต๊ะส่งให้กับฉันที่นั่นเอ๋ออยู่บนเตียงอย่างไร้เดียงสา “อ่ะ รีบจัดการตัวเองให้เสร็จภายในสิบนาที - - ”พูดจบก็ยัดหวีลงบนมือฉันก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับทุกๆคนที่เหลือ
“อ้อ วันนี้มีประชุมใหญ่ตอนเช้าด้วยนะยูเมะคงไม่อยากโดนท่านรุ่นที่เก้าต่อว่าเอานะ ^^ ”ชิโอริยิ้มหวานให้ฉันก่อนจะปิดประตูห้องนอน
ปัง~!!!
รุ่นที่เก้ามาหรอ?
ไปสาย = โดนเชือด O[ ]O!!!!!
10 นาทีต่อมา
หลังจากที่สมองประมวลผลสิบวินาทีเสร็จแล้วฉันจึงเด้งไปจัดการอาบน้ำแต่งตัวในทันที ก็แหมโดนรุ่นที่เก้าดุให้โดดลงมาจากดวงจันทร์ยังจะดีกว่าซะอีก T^T~
“มาแล้วๆ!!!! ”ฉันเปิดประตูห้องประชุมพร้อมกับตะโกนเสียงดังลั่น “รุ่นที่เก้ายังไม่มาใช่ไหม O.O ” ฉันถามฮิคารุที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ถ้ามาแล้วเธอคงตายตั้งแต่ตะโกนตอนมาถึงแล้วล่ะ - -;; ”
“เฮ้อ~ ค่อยยังชั่วนึกว่าจะโดนเสียบคาดาบแล้วซะอีกรุ่นที่เก้ายิ่งเหี้ยมๆอยู่ - -;;”ฉันพูดพลางยกชาบนโต๊ะขึ้นดื่มอย่างโล่งอก
“นั่นน่ะสิยิ่งเดี๋ยวนี้นะทั้งเหี้ยม ทั้งโหด ทั้งดุ สงสัยจะเริ่มแก่แล้วแหงเลย - - ”รินออกความเห็น
“นั่นสินะฉันคิดวะ…. ”เรย์ที่กำลังจะพูดอยู่ๆก็สตั๊นไปเฉยๆ ใบหน้าเริ่มซีดเผือกเหงื่อเริ่มแตกผุดๆนั่งนิ่งอย่างกับรูปปั้น
ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นอ่ะ? ด้วยความสงสัยฉันจึงหันไปดูทางด้านหลังก็ต้องช็อคจนแทบจะมีอาการไม่ต่างจากเรย์ซึ่งถ้าสังเกตดูดีๆแล้วตอนนี้ทุกคนในห้องประชุมยกเว้นรินก็มีอาการไปต่างกันซักเท่าไร - -;;
“เป็นไรไปหรอ?”รินถามพลางขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจอาการของทุกคน
แบบว่าถ้าเธอหันไปแล้วเธอจะเป็นโรคเดียวกับเราทันที -_-!!
“คุณโฮชิโซระกรุณาหยุดคำพูดหยาบคายของคุณด้วย”น้ำเสียงที่ถึงแม้จะแผ่วเบาแต่ก็เย็นเฉียบจนน่าขนลุกยิ่งกว่าเจอผีนี่ฟังยังไงก็น่ากลัวสุดๆ TT
“ค..คือขออภัยค่ะรุ่นที่เก้าฉันสำนึกผิดไปแล้วฉันพูดไปเพราะความคึกคะนองได้โปรดอภัยให้กับความอวดดีของฉันด้วยเถอะค่ะ (>_<)!! ”รินลุกขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับก้มหัวขอโทษชุดใหญ่
เป็นฉันฉันคงร้องโฮชุดใหญ่เลยล่ะ ToT
“ก็ดีแล้วล่ะนะที่สำนึกผิด….”รุ่นที่เก้าเงียบไปสักครู่ “ทีหลังก็อย่าทำอีกละกันคุณโฮชิโซระเพราะไม่งั้น….ฉันคงไม่รับประกันความปลอดภัยชีวิตของคุณ”รุ่นที่เก้ากดเสียงลงต่ำอย่างสยดสยอง ฟังแล้วโคตรขนลุกขนชัน TT
“คุณอาคาฮิโนะคะเมื่อกี้ตอนฉันมาคุณเหมือนมีอะไรจะพูด ตอนนี้ฉันเปิดโอกาสให้คุณพูดค่ะ”ว่าแล้วก็มองไปที่เรย์อย่างกับยักษ์
“ป..ปล่าวค่ะฉันแค่จะบอกว่าฉันคิดว่ารุ่นที่เก้าน่าจะติดธุระเลยมาช้าแค่นั้นเอง”
“งั้นก็ดีค่ะ”รุ่นที่เก้าเดินไปหัวโต๊ะก่อนจะหันมาหาทุกคนและเริ่มการกดดัน
“คุณโมนีเซียเวลาฉันพูดกรุณาอย่าหลบตาค่ะ”
“ค..ค่ะ”
“คุณเดลเลียเสื้อสูทกระดุมหลุดเม็ดหนึ่งกรุณาแต่งตัวให้เรียบร้อยด้วยเถอะค่ะ”
“ค่ะๆ จะรีบติดเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”
“คุณอาเคมิกรุณานั่งหลังตรงอย่างอหลังสิ”
“ขออภัยค่ะ!!”
“คุณนานามิคะถ้วยชาต้องวางในตำแหน่งสี่สิบห้าองศานะคะของคุณมันเหลื่อมมาสิบห้าองศา”
“เอ่อ..ค่ะ”
ร่ายยาวเป็นทอดๆเลยแฮะ ขนาดคนอื่นยังโดนขนาดนี้แล้วฉันจะเหลือหรอ TOT~
“คุณยูเมะ…”
“ค..ค่ะ”
“ฉันได้ยินว่าเมื่อคืนคุณนอนเกือบสว่าง”รุ่นที่เก้าพูดพลางก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ “ทั้งๆที่รู้ว่าวันนี้เป็นวันประชุมเนี่ยนะคะ”พอมาถึงตรงหน้าก็จับแขนฉันไว้แล้วบีบแขนฉันจนจะเป็นรอยแดงอยู่แล้ว
“ขออภัยค่ะ ฉ..ฉันแค่ลืมไปนิดหน่อย”
แก้ตัวแบบสุดๆเลยแฮะ จริงๆก็ลืมมันทั้งหมดนั่นแหละ TOT
“ทีหลังก็เขียนใส่กระดาษแล้วแปะไว้บนหน้าผากสิคะจะได้ไม่ลืม”พูดจบก็ส่งสายตาประอัมหิตมาให้ นี่ฉันทำหรือไรฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร TT
“เอาล่ะเริ่มประชุมกันดีกว่า”เมื่อสิ้นเสียงทุกคนในห้องประชุมก็เงียบกริบยิ่งกว่าป่าช้าผียังไม่กล้าอยู่เลยนะเออ! เหตุผลก็คือตอนนี้ทุกคนเกร็งไปทั้งตัวเลยได้แต่นั่งนิ่งเป็นรูปปั้น
“จากการตรวจสอบคดีหญิงสาวสามสิบศพถูกฆ่าเสียชีวิตที่บ้านร้างแห่งหนึ่งในกรุงลอนดอนโดยผู้พบเห็นเหตุการณ์ให้การกับทางเราว่าเขาเห็นกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งถืออาวุธเข้าไปในบ้านร้างแห่งนี้แล้วก็ไม่กลับออกมาอีกเลยจนกระทั่งไปพบศพหญิงสาวสามสิบคนในบ้าน”
“มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะมนุษย์นะไม่ใช่โดเรม่อนที่จะใช้ผ้าคลุมล่องหนหายตัวได้น่ะ”ฮิคารุพูดขึ้นมา
จะว่าไปมันก็จริงของฮิคารุนะคนน่ะมันหายตัวไม่ได้หรอกนอกซะจากว่ามันจะมีทริคบางอย่าง…
“ร่างของหญิงสาวสามสิบคนที่ถูกพบนั้นถูกมีดกรีดตั้งแต่หน้าอกจนถึงท้องเป็นแผลใหญ่และบริเวณใบหน้านั้นก็ซูบผอมมากคาดว่าคงลักพาตัวมาแล้วกักขังไว้เป็นเวลาหลายอาทิตย์ บริเวณรอบบ้านร้างนั้นเป็นป่าใหญ่ทึบที่มืดและมีแมลงพิษอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากและทางเข้ายังถูกล้อมไปด้วยหนามพิษของต้นไม้แถวนั้นดังนั้นจึงยากที่จะมีใครเข้าไปซึ่งผู้พบเห็นเหตุการณ์เป็นพ่อค้าที่เข้ามาเก็บสมุนไพรในป่าเข้าไปขายในเมืองใหญ่แล้วจึงบังเอิญไปพบเห็นกลุ่มคนที่น่าสงสัยเข้า”
“เขาถือว่าเป็นพ่อค้าที่ใจสู้มากเลยนะ แล้วตอนนี้พ่อค้าคนนั้นเป็นยังไงบ้างหรอคะ”ชิโอริถาม
“……”รุ่นที่เก้าก้มหน้าเงียบสักพักก่อนจะพูดต่อว่า “สามวันต่อมาพบพ่อค้าคนนั้นลอยเป็นศพอยู่กลางแม่น้ำในเมือง”
“!!!!”
“ลักษณะศพเหมือนกับหญิงสาวสามสิบคนที่ถูกฆ่าตำรวจเลยตัดสินว่าเป็นคนร้ายรายเดียวกัน”
“โหดร้าย…”ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“แล้วมันเกี่ยวกับมาเฟียอย่างเราตรงไหนล่ะ”
“เกี่ยวสิเพราะทั้งหญิงสาวสิบคนรวมถึงคนที่ตกเป็นเหยื่อถ้าไม่นับคนที่มาเห็นเหตุการณ์แล้วล่ะก็ทุกคนล้วนเป็นมาเฟียระดับใหญ่ๆหมดเลย”
“!!!!”
“หรือมันคิดจะจ้องเล่นงานมาเฟีย”เรย์พูด
“เรื่องนั้นถ้าไม่ตรวจสอบให้แน่ใจก็คงยังสรุปไม่ได้หรอกแต่ที่แน่ๆก็คือเรารู้แล้วว่าเหยื่อรายต่อไปของพวกมันคือแฟมิลี่ไหน”
“แฟมิลี่เรางั้นหรอ”ฉันพูดอย่างหวั่นๆในใจก็ภาวนาขอให้อย่าเป็นเราเลยเพราะไม่ใช่แค่เราที่ต้องเสี่ยงอันตรายแต่คนรอบข้างที่ไม่รู้เรื่องก็จะพลอยโดนลูกหลงไปด้วย
“ปล่าวหรอกเป็นแฟมิลี่อื่น”
“เฮ้อ~”ทุกคนถอนหายใจมาออกพร้อมกัน
“และนี่คือภารกิจใหม่ที่พวกเธอต้องร่วมมือกับทางโน้นเพื่อป้องกันการสูญเสีย”
“เอ๋!! แปลว่าเราจับมือเป็นพันธมิตรงั้นหรอ”
“ก็ประมาณนั้น”
จริงดิ? O[ ]O
“แฟมิลี่ไหนคะ”โมน่าถามอย่างเคร่งเครียดแหงสิพวกเราจีเวลแฟมิลี่ถึงไม่มีพันธมิตรก็มีกองกำลังรบเยอะอยู่แล้วล่ะไม่อยากจะคุย =^=!!
“ 'วองโกเล่แฟมิลี่' ”
Talk to writer
ไรท์อัพแล้ว!!!! //จุดพลุฉลอง
หลังจากที่ไรท์ซุ่มแต่งอินโทรมาได้ซักสามวัน
(ไม่ต้องถามนะว่าทำไมแต่งช้าเหตุผลคือการบ้าน
เยอะเหมือนเดิมเลยมีเวลาอัพแค่ไม่กี่นาทีแต่วันนี้เป็น
วันศุกร์ไรท์จึงเตะการบ้านแล้วมาอัพให้ทันที >.< )
ไรท์รับแลกแบนเนอร์นะคะไรท์อาจทำแบนเนอร์
แบบลวกๆเลยไม่สวยมากถ้ามีโอกาศเดี๋ยวก็อาจจะจะทำใหม่
ไรท์ก็หวังว่าจะมีเม้นเยอะๆแฟนคลับเยอะๆ
และทุกๆคนชอบกับสไตล์การแต่งของไรท์นะคะ ^^
banner
naru
ความคิดเห็น