คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : - MC 6 -
-MC 6-
รุ่งเช้าที่สดใสสด ของวันรุ่นหลายๆคนคงนอนกอดหมอนข้างอย่าสบายใจ ตื่นสายโด่ง แล้วดูวัยรุ่นที่ชื่อ บอย แบคฮยอนสิ...เฮ้ออออออออออ..อยากถอนหายใจเป็นภาษาอิตาเลี่ยน...ผมต้องไปว่ายน้ำ ทุกคนครับน้ำตอนเช้านี้แบบง่วงเดินลงน้พตาจากปรือนี้เด้งทันที360องศา..บอกได้คำเดียวตื่นครับตื่น..น้ำนี้แบบหนาววววววววู้ววววววววววว~ กันเลยที่เดียว
ตกบ่ายวัยรุ่นบางคนไปเที่ยวห้าง..ดูหนัง..ฟังเพลงแต่ผมนั่งจัดบ้านตัวเอง ขัดพื้น เช็ดบันได ล้างห้องน้ำ ฮู้วววว เหนื่อยชะมัด
ตกเย็นผมต้องวิ่ง เชื่อไหมจากวันที่ผม เซฮุน ลู่หาน พี่คยองกินข้าวกันเสร็จพี่คยองก็โทรสั่งลู่วิ่ง ชุดสลายไขมัน ฮืมมม..อย่างร้อนใส่ใส่ชุดทีนึกว่านักบินอวกาศสีเลื่อมมาเชียว ถ้าใส่หมวกด้วยนะเหมือนเลย สามารถซื้อได้ จากยีราฟช็อปปิ้ง ที่ทุกคนสามมารถเห็นได้ตามช่องเคเบิ้ลทีวี ขายยัน ครก มีด เครื่องตัดหญ้า จานอาหารหมา ไม้แคะหู กรรไกรตัดขนจมูก บลาๆๆๆ แล้วผมจะมาโฆษณาให้เขาทำไมเนี้ย อืม..นั้นแหละ ผมวิ่งจนตอนนี้ขาผมจะเป็นเส้นเลือดขอด..ขอด..ขอด ต้อง อาโมจินเยลนะทุกคน
และที่สำคัญ ผมไม่ได้เจอหน้าชานยอลเลย บางวันผมแอบมองเข้าบ้านหน้าต่างห้องนอน ผมเฝ้าจนกว่าไฟห้องนอนเค้าจะดับแล้วผมค่อยนอน หือออออ..อดทนหน่อยนะ อดทนอีกนิดเดียวเท่านั้น
กริ้ง กริ้ง
ใครมากดออดแต่เช้า???
ผมเดินลงมาจากห้องนอนเพื่อที่จะไปดูแขกที่รู้สึกว่า มาเช้าไหม? นี่พึ่งหกโมงครึ่งเองนะ…ผมมองผ่านช่องประตูรั่วไม้สีครีม อ่อคนนี้ถามมาตอนเย็นๆจะไม่เห็นเค้า ฮ่าๆๆๆๆๆ
พี่หมอจงอิน
“มีอะไรหรือเปล่าฮะ พี่หมอมาแต่เช้าเชียว?”ผมถามหลังจากเปิดประตูเชิญแขกเข้ามาในบ้าน
“อ๋อ พี่มารับคยองซูไปโรงพยาบาลด้วยกันหน่ะ”
“หืม?” อะไรนะ มารับพี่คยองหร๋อ
“อะ..เอ่อ..พอดีทางเดียวกันไปด้วยกันประหยัดพลังงาน ละ..แล้วอีกอย่างลดมลภาวะช่วงนี้โลกร๊อนร้อนเนอะแบค” ทำท่าทางเลิกลักนะพี่หมา เอ้ย พี่หมอ แฮะๆๆ
“อะไรพี่หมอ แบคยังไม่ทันว่าอะไรเลย ร้อนตัวนะเนี้ย...นั้นแน่มีอะไรแน่ๆอ่า” ผมอดแซวไม่ได้ พี่หมอต้องชอบพี่คยองแน่ๆอ่าผมว่า
“อะไรไม่มี๊..พอดีวันนี้มีประชุมแพทย์อาสาไง”
“อ่อหราาาาาาา พี่หมออออออ~”
ทุกคนคิดอย่างผมไหม? ว่ามันต้องมีอะไร
“อ่าว อีตาจงอินมาทำไมเนี้ย?” พี่คยองในชุดเตรียมทำงานเสื้อเชิ้ตสีครีมเน็คไทสีกรมกางเกงสีดำ มือข้างซ้ายถือชุดกราว เต็มยศอ่าบอกเลย
“อ้าว ไปโรงพบายาลพร้อมกันไงโถ่ อย่าบ๊อง”
“ใครบ๊องมิทราบ คุณหมอ คิม จง ดำ!!!”
“นี้คนอุตสาห์มารับ ยังมาด่าว่าดำอีก คุณทันตะ โด คยอง เหลือก!!!”
“ย่า!!! จงดำ”
อืม...เหมือนคู่ฮุนฮานเลย สักพักคงเป็นไคโด้ - -
“พี่ทั้งสองจะเถียงกันอีกนานไหมครับ นี้เดี๋ยวจะสายนะ พี่คยองรีบไปเถอะฮะ พี่หมอจงอินรอนานแล้วนะ” พูดเสร็จผมกันดันทั้งพี่คยองซุและพี่หมอจงอิน ไปที่รถเพื่อที่จะได้หยุดทะเลาะกัน(?) พี่คยองทำท่าจะหันมาต่อว่าผมแต่ดันเจอมือพิฆาตจากพี่หมอจงอิน ที่ฉุดขึ้นรถด้วยความเร็วแสง
เฮ้อ ยังไงก็ไปว่ายน้ำไม่ทันละ งั้นเช้านี้ไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้านดีกว่าไม่ได้ไปนานแล้ว ต้นไม้จะเป็นไงบ้างนะ?? ไปใส่ชุดสลายไขมันแล้วค่อยไปเดินละกัน อากาศตอนเช้าไม่ร้อนมาก
ผมเดินดูต้นไม้ที่ผมปลูกเอง..ใช่แล้ว ผมเป็นคนปลูกเองทั้งหมดเลย ดูเป็นคนอบอุ่นดีเนอะ ฮ่าๆๆๆ มันมีเหตุผลหลายๆอย่าง พ่อกับแม่ก็ถามผมว่าทำไมไม่ปลูกหน้าบ้านบ้างผมบอกไปว่า ข้างหน้ามันรกเดี๋ยวบังบ้าน เหตุผลฟังไม่ขึ้นใช่ไหมละ..ผมชอบปลูกต้นไม้หลังบ้านเพราะ ไม่มีใครเห็น และรู้สึกว่ามันคือที่ของผมคนเดียว แต่จริงๆแล้ว ผมจะหาข้ออ้างมาปลูกต้นไม้เอย รดน้ำบางละ เพราะจะได้ส่องชานยอลไง เค้าชอบมาเล่นกีต้าร์หลังบ้าน แปลกเนอะเป็นนักบาสแต่เล่นดนตรีเก่งเป็นบ้าเลยนะ ผมชอบมาแอบฟัง โรคจิตดี เพราะผมปลูกต้นไม่ไว้เยอะเขาคงไม่เห็นผมหรอก กำแพงบ้านผมกับชานยอลนี้แทบกระโดดข้ามกันได้เลยนะถ้าไม่ติดตรงจ้นไม่ที่ผมปลูก เดินเข้าเดินออกสะดวก ยี่สิบสี่ชั่วโมง
“เป็นไงบ้างฮันนี่ ขึ้นเยอะเลยนะ” งงใช่ไหม? ผมคุยกับใคร ผมคุยกับต้นกุหลาบครับ..เออ..ครับกุหลาบเรื่องของเรื่องหลังจากที่ผมย้ายมาอยู่ที่นี้สักสองสามวัน เช้าวันนึงผมออกไปเดินเล่นหน้าบ้านแล้วเจอ เจ้าฮันนี่ตกอยู่ ถนนหน้าบ้านพอดีสภาพกระถางแตกกระจายเลย ผมเลยเก็บมันมาปลูกจนตอนนี้มันขึ้นเป้นกอแล้วครับ ผมยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำเจ้าของมันคือใคร แต่ผมก็รักมันนะ
“นี้หมา!!”
“เฮ้ยหมาๆๆๆๆ ไหนหมามาเลยยยยยยย!!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ นายตกใจแล้วตลกดีนะ”
“ย่า!!! ชะ..ชานยอล”เอ้าแล้วไงผมเกือบด่าชานยอลไปแล้วไง ใครบอกให้โผล่หัวออกมาจากรั่วเล่า ถ้าผมด่าเขาคงเกลียดผม ย้ายบ้านไปเลยก็ได้ ฮือออ ไม่อาวววววววววว
“นายแต่งตัวอะไรของนายเนี้ย?”
“เออ....”นั้นไง ชุดบ้าเอ้ย ฉันจะไม่ใส่นายอีก งอลแล้ว ไม่ให้ง้อด้วย ฮือออออ ชานยอลต้องมองเราบ้าแน่ๆเลยอ่า
“บางทีนายอาจจะอยากทดลองอะไรอยู่ก็ได้..หรือว่าอากาศร้านจนทำให้นายเอ่อ..คือ..เอ่อ..”
“นี่หยุดคิดเลยนะไม่สงไม่สัยมันแล้ววว!!”ชอบก็ชอบเถอะครับ ชานยอลคงคิดว่าผมบ้าไปแล้วมั้ง
ไอ้..ไอ้ชุดเพี้ยนนนนนนนน!!!
ผมถอดชุดสลายไขมงไขมันอะไรนั้นออกตรงนั้นแหละผมจะเอามันไปทิ้งเดี๋ยวนี้เลย..แหน่ะผมใส่ชุดข้างในอยู่ครับทุกคน - -
“อ่าวถอดทำไมอ่า ฮ่าๆๆๆๆ”
“ฮรึ๋ยยยย...”ครับ...ผมได้แค่ฟึดฟัดแล้วเดินหอบชุดบ้านี้ไปทิ้ง
“เดี๋ยว!!” เสียงของชานยอลตะโกนมาทำให้ผมหยุดที่จะก้าวขอต่อแล้วหันไปมองเขา มีอะไร จะแซวอีกแล้วละสิท่า
“หมาน้อย...นาย...ผอมลงนะ”
เคยไหมครับเราพยายามเปลี่ยนแปลงเพื่อคนๆนึง ทำทุกอย่างให้เขาหันมามองเราบ้าง หรือสังเกตเราบ้างก็ดี แค่นี้ก็พอสำหรับคนที่แอบชอบ ผม..ผมมม...โอ๊ย ไปละ
จบประโยคที่แสนจะเป็นอันพิสมัยกับหัวใจผมยิ่งนัก ผมจึงรีบเดินออกจากบริเวณนั้นไม่ต้องแปลกใจผมเดินไปที่ถังขยะทิ้งชุดมหาปะลัยนั้นทันที ลาก่อนที่รัก..... เดินเข้าบ้านไป กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โอ๊ยยยยยยยยยยย พ่อ แม่ อากง อาม่า เสี่ยวลู่ ไอฮุน โอ๊ยย อีห่า ชานยอลบอกกูผอม ฟหกด่าสวดื้ดฟหิเนย่สาท่ดฟกิกย่ร โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“บะ..แบคฮยอน” เสียงอันคุ้นเคยทำให้ผมละจากอาการลิงบ้าแล้วหันไปมองยันต้นเสียง
“แฮ่ๆๆ พี่คยองมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ให้สุ่มให้เสียงเลย”
“มาทันเห็นเราทำท่าอย่างกับคนโดนไฟช็อต ชี้แข่ง ชี้ขา บ้าป่าวเนี้ยน้องฉัน??”
“เอาน่าผมมีเหตุผล ว่าแต่พี่เถอะทำไมกลับเร็วไหนบอกมีประชุม”
“ก็ยังไม่ทันได้ประชุม ผอ.โทรมาบอกพอดีให้จัดกระเป๋าเดินทางออกค่ายอาสาเย็นนี้เลย พี่เลยต้องมาเก็บกระเป๋าหน่ะ พี่จะไปสักอาทิตย์นึงนะ”
พูดเสร็จพี่คยองก็เดินขึ้นห้องไปปล่อยให้ผมยืนกินความงงอยู่คนเดียว อะไรอ่า อยู่คนเดียวตั้งอาทิตย์นึงแหนะ เหงาตายเลย เฮ้อออออออ แล้วผมก็หอบร่างตัวเองมาดูทีวีแก้เซง
.
.
.
กริ้ง กริ้ง
ใครมาอีกละเนี้ยคนกำลังดูโกะ ภาคล้านแปด อยู่เพลินๆ
“อ่าวพี่หมอจงอินกับ...ชะ..ชานยอลนี่เอง”
“หวัดดีหมาน้อย^^”
“อืม..แบคคยองซูเสร็จหรือยัง??”
“ดะ..เดี๋ยวผม..เอ่อ..ไปตามให้”
“อ่าวไม่ต้องละแบค คยองมาโน้นและ”
“ฉันสายไหม?..เออแบคเดี๋ยวชานยอลจะมาอยู่ด้วยนะอาทิคย์นึง พี่กับอีตาจงดำจะไปออกค่ายอาสาหน่ะ พี่เป็นห่วงเลยขอให้ชานยอลมาอยู่เป็นเพื่อน..ชานยอลฝากแบคฮยอนด้วยนะ”พี่คยองพูดเสร็จก็ไปยืนคุยกับชานยอล คุยอะไรกันก็ไม่รู้ แล้วพี่คยองกับพี่หมอจงอินก็ขับรถออกไป ทิ้งให้ผมยืนอ้าปากกินแมลงวันอยู่หน้าประตูบ้าน เหตุการณ์ช่างไวเหลือแสง
“นี้หมาน้อย ใจขอจะให้ฉันยืนตากแดดหรือไง”
“......”
“นี้ฉันจะเป็นลมตายละนะ ร้อนเป็นบ้าเลย”
“ห้ามตายนะ!!!!!!!!”
“หืม?”
“เอ่อ..เข้าบ้านก็ได้”
“ขอบใจนะ”
“เดี๋ยว นายเอากระเป๋าอะไรมาเยอะแยะ?”
“เอ้า มาอยู่กับนายไงหมาน้อย^^”
ฮะ? อะไรนะ?
แอร๊กกกกกกกกกก
อัลโหลๆๆๆ?
สติแบคฮยอนรับสายด่วน!!!!
-------------------------------------------------------------------------------------------
귓가에 낮은 목소리 날 온통 달콤히 녹여내.
เสียงทุ้มๆของคุณที่ข้างหู ทำให้ฉันละลาย
- พบปะ-
สวัสดีค่ะทุกคนนนนนนนนนนนนนนนน
เฮ้ย ชานยอลจะมาอยู่กับแบคอ่า ฮริ้วววววววววววววว
เค้าจะพยายามมาต่อให้ได้ทุกวันนะ เราจะ พะ-ยา-ยาม 5555
รักทุกคน *โปรยหัวใจรัวๆๆๆ*
เห็นฟิคเรื่องอื่นมีแท็ก อย่ามีบ้าง ติดแท๊กกันได้ #ฟิคบยอนMC
55555 จะมีคนเล่นแท๊กไหมหนิ???
ปล.เปลี่ยนแท๊กเน้อ55 มันซ้ำกับอีกเรื่อง ซอรี่
ความคิดเห็น