ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO] MY CHANGE [CHANBAEK+KAIDO+HUNHAN]

    ลำดับตอนที่ #15 : - MC 14 - ไขความลับปาร์ค ชานยอล

    • อัปเดตล่าสุด 12 มิ.ย. 57


    -MC14-

     

    ไขความลับ ปาร์ค ชานยอล

     

       สวัสดียามเช้า ยามสาย ยามบ่าย ยามเย็น หรือ ยามดึก ของทุกคนนะครับ ผมปาร์ค ชานยอล นักเรียนสายวิทย์คณิต เป็นนักบาส พี่เป็นหมอ พ่อก็หล่อ แม่ก็สวย แถมรวยอีกต่างหาก

     

     อะแฮ่ม!!..

       ผมเจอแบคฮยอนครั้งแรกที่หลังบ้านของเขา เขาตัวอ้วนๆ ขาวๆ ตาตี่ๆ วิ่งเล่นอยู่หลัง ตอนนั้นผมคิดว่า นี้หน่ะหร๋อ เพื่อนใหม่? แบคฮยอนเป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย วิ่งอยู่หลังบ้านอย่างอารมณ์ดี ตอนนั้นผมก็สงสัยว่า ทำไมกันนะ อะไรที่ทำให้เพื่อนใหม่ของผม ยิ้ม และหัวเราะได้ ทั้งๆมันเป็นแค่พื้นที่โล่งของหลังบ้าเท่านั้น

     

       ผมยืนมองได้ไหม่นาน พี่ชายของผม พี่จงอินก็เรียกมากินข้าว จนผมถามไปถามมา พี่จงอินก็บอกผมว่า เพื่อนใหม่คือ ครอบครัวบยอน มีคุณลุงบยอน จงบัล คุณป้าบยอน อึนจอง พี่บยอน แบคบอม พี่โด คยองซู และ บยอน แบคฮยอน แต่พี่จงอินบอกว่า ทุกคนต่างมีหน้าที่การงานของตัวเอง คุณลุงกับคุณป้ามีธุรกิจที่ต้องดูแลซึ่งไกลจากบ้านหลังใหม่นี้มาก เพราะแบคฮยอน พวกเค้าถึงตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้เพราะใกล้กับโรงเรียนที่แบคฮยอนเรียน แบคฮยอนจะได้ไม่ลำบากส่วนพี่แบคบอม แต่งงานมีครอบครัวอยู่ที่ญี่ปุ่น ส่วนพี่คยองซูก็ทำงานอยู่เมืองนอก

     

    คงเหงามากสินะ . . .

       ผมอยากเป็นเพื่อนกับเค้านะ ได้ข่าวว่าเพื่อนใหม่ของผมเรียนที่เดียวกัน ผมหวังว่าสักวันเราคงได้ไปโรงเรียนด้วยกัน

     

       ผมยืนมองบ้านข้างหลัง ผมได้ยินเสียงหัวเราะ ผมอิจฉาแบคฮยอน ที่มีครอบครัวน่ารักแบบ  ไม่ใช่ผมไม่มีนะ แต่ผมอยู่กับพี่จงอินตั้งแต่เด็กๆแล้ว อย่างที่รู้พี่เค้าเป็นหมอต้องเข้าเวรบ้างละ วันหยุดก็มีเคสด่วนบ้างละ ผมชินแล้วครับ ผมถึงต้องทำอะไรเยอะๆไง เล่นดนตรี เล่นบาส แค่นี้ก็แทบจะไม่มีเวลาคิดอะไรแล้วละ

     

    ผมควรซื้อของขวัญสำหรับเพื่อนบ้านดีไหม?

     

    เป็นความคิดที่ดีนะ

     

         “เอาอะไรดีละพ่อหนุ่ม”

         “ขอต้นอะไรก็ได้ครับที่น่ารักๆมีดอกด้วยนะครับ”

         “อืม..กุหลาบ กุหลาบไหม?”

         “กุหลาบหร๋อครับ..กุหลาบก็ได้ครับ ช่วยผูกโบว์ให้ด้วยนะครับ”

     

       ในมือผมตอนนี้มีต้นกุหลาบต้นเล็กๆมีดอกสีแดงสด ถูกผูกโบว์อย่างดี แบคฮยอน จะชอบไหมนะ?

     

       เคร้งงงงง~

     

    เฮ้ยยยยยยยยย หลุดมือ

     

    ซวยแล้ววววววววววว

     

    เฮ้ยย..แบคฮยอน ออกมาทำไม? เอาดีๆๆ ไปหลบหลังถังขยะก่อนละกัน

     

       ผมต้องขอบคุณตอนนั้นนะ ฮ่าๆๆๆ ถึงมันจะเหม็นไปหน่อย ผมเห็นแบคฮยอนเดินออกมาแล้วตกใจที่เห็นต้นกุหลาบตกอยู่ที่พื้นมีเศษดินเศษกระถางกระจัดกระจายเต็มพื้นไปหมด ผมเห้นแบคฮยอนนั่งยองๆ

         “ไง ใครทิ้งแกไว้ตรงนี้ห๊ะ?”

         “....”

         “ใจร้ายชะมัด นายคงเจ็บน่าดูสินะ”

         “....”

         “เดี๋ยวฉันมานะ” แล้วแบคฮยอนก็วิ่งเข้าไปในบ้าน สักพักก็ออกมาพร้อมกับกระแป๋งน้ำ “รอนานไหม?”

         “....”

         “ต่อไปนี้มาอยู่กับฉันนะ ฉันขอเจ้าอนุญาตเจ้าของของนายแล้วฮ่าๆๆๆๆ”

         “....”

         “ไม่ให้ฉันก็จะเอา!!

     

       ผมหัวเราะกับความเอาแต่ใจของแบคฮยอน อาจเป็นเพราะนั้นหรือป่าวนะที่ทำให้ผมหลงรักแบคฮยอน หรือเพราะตอนที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเค้า

     

       ทุกเย็นผมมักจะได้ยินเสียงแบคฮยอนนั่งคุยกับเจ้ากุหลาบที่เค้าเอามาปลูกไว้ที่หลังบ้าน ผมมักได้ยินเค้าบอกว่า เหงาบ้างและ โดนครูดุบ้างแหละ การบ้านยากบ้างแหละ ฮ่าๆๆ เป็นคนที่แปลกดีนะคุยกับต้นไม้

     

        ทุกครั้งที่ผมแอบยืนดูแบคฮยอนทุกครั้งบนหน้าผมมักจะมีรอยยิ้มตลอด ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะ

     

       แต่ผมบอกเลยทุกครั้งที่ผม โอ เซฮุน เพื่อนแบคฮยอน ผมไม่ค่อยชอบหน้ามันเท่าไหร่นะ ชอบยั่วโมโหผมตลอด ผมไม่ชอบเวลาเห็นเซฮุนกับแบคฮยอนเล่นกัน แล้วหัวเราะ ให้กัน ยิ้มให้กัน ทำไมนะ ทำไมผมไม่มีโอกาสแบบนั้นบ้างทั้งๆที่อยู่ใกล้ๆกันเอง

     

       แบคฮยอนคงไม่ชอบผมหรอกมั้ง ผมหยิ่งหร๋อ ผมป่าวนะ...

     

      ต้องขอบคุณ โอ เซฮุนนะที่ทำให้ผมรู้ใจตัวเอง แต่ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ผมก็ไม่เข้าใจแบคฮยอนว่าทำไมอยู่ดีๆถึงลุกขึ้นมาเปลี่ยนตัวเองขนาดนี้

     

    แบคฮยอนแอบชอบใครหรือป่าว?

     

       เค้าว่าความรักมักทำให้คนเราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง ผมอยู่นิ่งไม่ได้แล้วละ การที่ผมได้มาอยู่ที่บ้านแบคฮยอนเพราะผมขอให้พี่จงอินช่วยพูดกับพี่คยองซูจนผมได้มาอยู่กับแบคฮยอน

     

       แต่อยู่ๆดีก็มีรุนพี่ ที่เทาอะไรนั้นมาหาแบคฮยอน สนิทสนมกันมาก ผมไม่เข้าใจ นี้หรือป่าวถึงลุกขึ้นมาเปลี่ยนตัวเอง แต่แบคฮยอนบอกว่าเป็นพี่ชาย พี่ชายที่ไหนกันเค้ากอดกันแบบนั้น

     

    มันต้องเคลีย!!!!

     

       ทุกคนเชื่อไหมวันนั้นผมไปหาไอ้รุ่นพี่เทาที่สนามบาสของโรงเรียนตรงข้าม ผมไปถามไปเคลียให้รู้เรื่องและผมได้คำตอบกลับมาว่า

         “อะไรของนาย ชานยอล”

         “พี่ชอบแบคฮยอนใช่ไหม?”

         “จะบ้าหร๋อ”

         “ก็ผมเห็นพี่กอดกัน ไม่ชอบแล้วจะพูดว่าไร”

         “พี่ว่าแบคพูดชัดละนะว่าเป็นพี่ชาย ว่าแต่นายเถอะบุกมาที่นี้ ชอบแบคฮยอนหร๋อ?”

         “ปะ..ป่าว แค่เป็นห่วงเพื่อน”

         “เพื่อนที่เป็นห่วงกันขนาดนี้”

         “คือ..ให้ผมจีบแบคฮยอนนะครับ”

         “ฮ่าๆๆๆ ฉันดีใจที่เป็นนายชานยอล แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ”

         “หื๊ม??”

         “หึๆๆๆๆ”

     

       เชื่อไหมครับสิ้นคำ ไอ้รุ่นพี่เทาโยนลูกบาสลงสระว่ายน้ำโรงเรียนให้ผมว่ายไปเอา ง่ายใช่ไหมละ แต่มันไม่ง่ายเลยนะ มันไม่ได้มีลูกเดียวมันมี เป็นร้อย แต่ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะ แล้วคำตอบทุกคนก็น่าจะรู้นะ ไม่งั้นผมจะได้มานอนกอดแบคฮยอนหร๋อ

     

    ผมดีใจนะที่ผมรักเค้า

     

     และ..

     

    เค้าก็รักผม


     

    ----------------------------------------------------
    그녀의 사랑 하나뿐인걸.
    สิ่งเดียวที่ผมต้องการก็คือเธอ



    -พบปะ-
    ตอนนี้มันแปลกๆไหม 555555
    มันสั้นๆเนอะ
    เค้าจะมาอัพให้ว่องไวที่สุด



    รักทุกคน
    <3

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×