คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : - MC 5 -
-MC 5-
เช้าแห่งวันแรกแห่งการปิดเทอม ถนนดูรถหายไปเยอะเลย ครับ..ตอนนี้ผมกำลังอยู่บนรถเมล์ ผมกำลังจะไปร้านคาเฟ่ของพ่อกับแม่ผมเองครับ มันไกลจากบ้านผมมากเลย นานๆพวกท่านจะกลับมานอนบ้านสักที เพราะจากร้านๆมาถึงบ้านราวๆ3ชั่วโมง รวมรถติดแล้วด้วยนะ ผมเลยอยู่คนเดียวจนชิน
วันนี้ผมมาตามนัดที่เซฮุนบอกผมว่าจะช่วยให้ผมผอม ผมดูดี ฮรึ๋ยยยย ตื่นเต้นอ่า ผมจะผอมใช่ไหมทุกคน
ติ้ง ติ้ง
“แม่จ๋า คิดถึงจังเยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ผมวิ่งเข้าไปกอดแม่ที่จัดของอยู่ตรงเค้าเตอร์ ก็คนมันคิดถึงนี่นา นานๆเจอกันที
“มาได้ไงนี้เจ้าลูกหมา ฮืม?”
“วันนี้นัดเซฮุนกับลู่หานมานะ..ว่าแต่พ่อไปหร๋อฮ๊ะแม่”ผมมองไปรอบๆร้านไม่เห็นพ่อเลย
“อ๋อ แม่ใช้พ่อเราไปซื้อของหน่ะ..เพื่อนลูกหร๋อคนที่ตัวสูงๆผมทองๆใช่ไหม?”
“สงสัยจะเป็นเซฮุนฮ๊ะแม่”
“อยู่ชั้นสองหน่ะ มาได้สักพักละบอกมาหาเรา”
ผมคุยกับแม่ต่อนิดหน่อยผมก็เดินขึ้นบันไดมาชั้นสองของร้าน ใช่ครับร้านผมมี2ชั้น ที่จริง3นะ ชั้น3ห้องนอนพ่อกับแม่ผมเอง วิวดีสุดๆเลยนะ ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งสวยอย่าบอกใครเลยแหละเพราะร้านอยู่ที่สูงใจกลางเมือง มองเห็นรอบเมืองเลยทุกคน
“ฮุน..มานานยังอ่า”ผมทักทายเซฮุน ที่ตอนนี้จ้องหน้าจอโน๊ตบุ๊คอย่างไม่สนใจอะไรเลย ขโมยเงินมันดีไหมเนี้ย - -
“สักพักละ..ว่าแต่ไอลู่ทำไมมันไม่มาสักที”มันทำท่ากระวนกระวาย
“รถติดมั้ง”ผมออกความเห็น
“บยอนนนนนนนน” น้าน ตายยากอีก
“ไอลู่ทำไมมึงมาช้าอ่า”
“อ่าวไอห่า บ้านกูไม่ได้อยู่ติดร้านบยอนนะโว๊ย เบาๆหน่อยมึง”
ผมจะผอมไหม?? สองคนนี้เจอหน้ากันทีไรทะเลาะกันทุกทีเลย อยากจะบ้าตาย….
“พอๆๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้วสองคนนี้นะ”
“บยอน ไอฮุนมันเริ่มก่อนนะ”ลู่หานส่งสายตาออดอ้อนเสร็จแล้วมองค้อนไปทางเซฮุน อารมณ์เปลี่ยนเร็วดีเนอะ - -
“อะไรมึงแหละมาช้า ถ้ามึงไม่มาช้านะกูไม่../หยุด!!!!!!!!!!!!”
ให้ทายว่าหลังจากผมตะวาดไปสองคนนั้นเป็นไง เงียบกริบ ดีหน่อยช่วงเช้าคนไม่ค่อยมีไม่งั้นร้านเจ๊งแน่ๆ
“เฮ้ออออ..ถ้ายังทะเลาะกันเราอีกกลับนะ”ผมทำท่าจะเดินหนี
“เดี๋ยวดิแบค..เออๆๆก็ได้ / ก็ได้ๆบยอนอย่าไปนะ”
ผมกลับมานั่งที่เดิม ดูดิคงจะอึดอัดมากสินะที่ไม่ได้ด่ากันดูหน้าแต่ละคน เหมือนเด็กน้อยโดนแย้งของเล่นเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
“มึงไม่ต้องทำหน้าขำในใจเลยนะไอแบค” อ่าว รู้ทันอีก ”วันนี้อุตสาห์มาช่วยนี้แผนการลดน้ำหนัก”ว่าเสร็จไอฮุน(เปลี่ยนชื่อไปเรื่อย)หยิบกระดาษเอสี่สามแผ่นเย็บติดกัน มาแจกผมกับลู่หาน
“โห่ เยอะไปไหมเนี้ยเซฮุน”ผมโวยวายทันทีสามแผ่นครับไม่ใช่หน้าเดียวหน้าหลังครับ หน้าหลัง แถมไปสุดท้ายมีตารางอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด โหย เลิกตอนนี้ทันม๊ะ??
“อะไรยังไม่ทันเริ่มโวยวายละ”
“ไอฮุน มึงไปหามาจากไหนเนี้ย?”ลู่หานถามครับ
“กูก็ไปถามกูเกิ้ลไงมึง..เดี๋ยวก็จะอธิบายให้ฟัง....”
ครับแล้วมันก็ร่ายยาวเลย ผมสรุปให้ฟังเป็นข้อๆละกันเนอะ
ข้อแรกเลย มันบอก เรื่องการกิน ตื่นเช้าผมต้องดื่มน้ำ 1 แก้ว มันบอกเพื่อผิวที่ดีและอาจจะอิ่มได้ ข้าวเช้าขนมปิ้ง 2 แผ่นกับแยมผลไม้ ไข่ต้มเอาแต่ไข่ขาว 2 ฟอง น้ำผลไม้1แก้ว ข้าวเที่ยง ผมได้กินข้าวกับผัดผัก ต้มจืด ตกเย็นผมกินได้แค่ ผลไม้ เท่านั้น ก่อนนอนผมต้องกินนมอุ่น 1 แก้ว
เฮ้ย!!มันไม่มีเนื้อสัตว์เลยนะโว๊ย
ข้อสอง ออกกำลังกาย ช่วงเช้าก่อนกินอาหารเช้าผมต้องไปว่ายน้ำ ครึ่งชั่วโมง ครับมันบอกผมไปว่ายน้ำไม่ใช่ไปแช่น้ำ มันรู้ทันอ่ะTT กินข้าวเช้าเส็จผมต้องทำงานบ้าน มันบอกว่าเป็นการออกกำลังกายอย่างหนึ่งที่ทำให้บ้านเราสะอาดทรูอินวัน และออกอีกทีตอนห้าโมงเย็นถึงหนึ่งทุ่มผมต้องไปวิ่ง เต้นแอโรบิกตาม ที่มันให้ซีดีผมมา
อืม...มันพร้อมครับ แค่คืนเดียว - -
ข้อสามการใช้ชีวิต ผมต้องนอนสามทุ่ม ตื่นหกโมงเช้า กินข้าวเช้าแปด ทาครีมบำรุงผิวทั้งหน้าและตัว ก่อนนอนมาร์คหน้า ขัดผิวตอนอาบน้ำเช้าเย็น เลิกกินขนม ช็อกโกเลต ทุกอย่างกินได้แค่ผลไม้ และน้ำเปล่าเท่านั้น!!!
เฮ้ย มันฆ่ากันชัดๆไอบ้านี้ อะไรก็กินไม่ได้อ่า ฮือออออYY
“ไอฮุน มึงบอกทีดิมึงไปหากูเกิ้ลมา ทำไมกูไม่เคยได้ยินว่ะ”
“เออน่า กูไปหามาในกูเกิ้ลแหละถามมาก”
“ไม่ใช่มึงคิดเองนะ??”
“มึงจะมาอะไรอีกอ่า อันนี้กูไม่ได้เริ่มก่อนนะแบค”
“ขี้ฟองว่ะ” เลิกทะเลาะกันไม่ได้หรอกสองคนนี้
“น่าๆยอมๆกันไป..ฮุนว่าแต่เราต้องทำทั้งหมดนี้นานเท่าไหร่อ่า”
“จนกว่าจะผอมแหละ”
“โห่ คำตามกว้างมากเลย” แล้วผมจะผอมเมื่อไหร่ละเนี้ย ผมว่าตอนนี้เริ่มหิวละ
“อยู่ที่มึงเลยแบค”
“ใช่ๆ เดี๋ยวเค้าช่วยบยอนอีกแรงนะ บยอนต้องผอมสิ”
“ขอบใจมากนะ...ว่าแต่ทุกคนกินข้าวมายังอ่า?”ประโยคหลังผมพูดอ่อยๆกลัวโดนด่าอ่า แต่มันหิวจริงๆนี่ ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย พี่คยองซูเตรียมไว้ให้ด้วยกลัวสายเลยไม่ได้กินไรออกมา
“มึงนี่..งั้นวันนี้ถือว่าฉลองละกันไปกินให้เต็มที่เลย เที่ยวให้เต็มที่ แล้วพรุ้งนี้เริ่มใหม่กัน”
ผมกับลู่หานนั่งอึ้ง เฮ้ยยย เซอุนมันผีเข้าป่ะ??
.
.
.
.
“กินอาหารญี่ปุ่นกันเนอะ บยอน”
“ไอแบคกิน ไก่ดีกว่า”
ครับเสียงของเซฮุนกับลู่หานฉุดกระชากลากถูผมอยู่ อืมม ตัวจะขาดละ ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้างแถวๆร้านคาเฟ่แล้วครับ ผมลาพ่อกับแม่เสร็จ ก็มาหาอะไรกินกันต่อเลย
“ว่าไงบยอนกินไรอาหารญี่ปุ่นเนอะ เค้าอยากกิน”ลุ่หานพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“อะไรอิลู่มึงหยุดเลย..ไอแบคกินไก่กันป่ะ”
“หยุดเลยทั้งสองคนเลย กิน พิซซ่าดีสุด” พูดเสร็จผมก็เดินมาร้านพิซซ่าเลย ไม่สนใจสองคนนั้น ผมว่าหน้าตอนนี้คงบูดกันทั้งสองละมั้ง
.
.
.
“O.O” < - - ลู่หาน
“O[]O” < - - เซฮุน
“ง้ำๆๆๆ อร่อยอ่า อ้าวไม่กินกันอ่อ ไม่กินฉันกินนะ..ขอบใจ”ผมถือวิสาสะหยิบพิซซ่าจากจานลู่หานกับไอฮุนมากิน เอ้าก็มันนั่งนิ่งอ่า สงสัยจะอิ่ม
“อิลู่ เพื่อนมึงไม่ได้กินข้าวมา2ปีหร๋อ”
“ไม่รู้อ่าสงสัยหิวมั้ง”
“เอออออออ~...อิ่มอ่า”
“ไม่อิ่มได้ไงไอแบคดูมึงแดร๊ก 3 ถาดพวกกู3ชิ้นก็อิ่มละ”
“ก็มัน..ครั้งสุดท้ายนี่นา”
“ฮ่าๆๆๆ ป่ะบยอนไปคิดตังแล้วไปเดินเล่นดีกว่า”
เดินเล่นครับ ที่ว่าในความคิดผมคงแบบ เล่นเกมส์ ร้องคาราโอเกะ ดูหนัง แต่ปล่าวเลย ไอฮุนดึงผมกับไอลู่มาเดินเล่นที่ซุปเปอร์ ครับซุปเปอร์ - - มันบอกมาซื้อเตรียมของพรุ่งนี้ ทั้งรถเข็นผมเต็มไปด้วยนม และ ผักผลไม้ ผมผอมผมคงตัวเขียวและสังเคราะห์แสงได้
“ฮู้ววว~ มึงซื้อขนาดนี้มึงจะไปเปิดตลาดสดหรือไงไอฮุน”
“อะไรมึง..แบคมึงกูจะบุกบ้านมึงวันนี้”
“ฮะๆๆ..อะไรนะ” กำลังเพลินกับการกินไส้กรอกฟรี ผมหูฝาดแน่ๆ มันจะไปบ้านผมทำไม?
“กูจะไปรื้อตู้เย็นมึง..พี่คยองอยู่ไหม?” ครับผมเล่าเรื่องพี่คยองให้ลู่หานและเซฮุนฟังหมดเลย
“น่าจะอยู่บอกเข้าเวรดึก”
“ป่ะ..เตรียมบุก”
ตอนนี้รถคันหรูกำลังเลียวเข้าหมู่บ้าน ครับเซฮุนมันเอารถมาก็ว่าทำไมมันมาเร็วจังวันนี้
“ซอย3 หลังสุดท้าย”ผมบอกโชเฟอร์จำเป็น
“เคๆๆ”
ถึงบ้าน ผม เซฮุน ลู่หาน ก็ขนข้าวของที่เต็มไปด้วยบรรดาพืชผัก พี่คยองซูถึงจะงงก็เดินมาช่วยอีกแรง
“หืม มาจัดปาร์ตี้กันหร๋อหมาน้อย” เสียงพี่คยองซูที่ตอนนี้จัดการกับผักเก็บเข้าตู้เย็น
“ปล่าวหรอกคับ พี่คยองซู พอดีพวกผมจะมาช่วยให้แบคมันผอมหน่ะ”
“หืม??” พี่คยองซูตาโตทันทีที่เซฮุนพูดเสร็จ แลดูจะตกใจนิดๆ
แล้วเซฮุนก็อธิบาย ตารางอาหาร ตารางออกกำลังกาย ตารางชีวิต พี่คยองก็เป็นกับเค้าด้วย อาสาจัดการอาหารเอง โถว่ พระเจ้า!! กะว่าจะได้กินเนื้อจากพี่คยองซู ถ้าเป็นอย่างนี้ ผมก็อดกินอ่าดิ ฮืออออออ TT
ตอนนี้ผมออกมาเดินเล่นกับลู่หานที่สวนหลังบ้าน บ้านผมปลูกต้นเยอะหน่ะเวลาเหงาๆตอนที่พี่คยองซูยังไม่มาผมต้องอยู่คนเดียว ผมเลยชอบปลูกต้นไม้มากๆเลย มันสวยดีผมชอบ
“ไอแบค!! อิลู่!!”
“มึงจะตะโกนหาชายนี่หรือไง ห๊ะ!!!” ใช่ลู่หานด่ามันเลย ด่ามัน
“ขอโทษได้ป่ะละ โดว่”
“ไม่ได้!!!กูตกใจ”
“อ่าวอีนี่เรื่องมากจริง”
“มึงผิดนะโวยไอ้ฮุน!!!”
“แล้วไงมึง”
ผมมองสองคนนี้ทะเลาะกัน ฮ่าๆๆๆ ทะเลาะกันเป็นเด็กเลยพวกนี้เดี๋ยวคอยดู สองคนนี้จะรักกันเชื่อผมไหม??
“ไอแบค บ้านนี้บ้านไอชานยอลมันหร๋อ??”มันถามผมแล้วชี้ไปทางบ้านที่อยู่หลังบ้านผม
“อืม หลังนี้ละ”
“อ๋อ..กูว่าละ”
“อะไรมึงไอฮุน??”
“มึงไม่ยุ่งสักเรื่องได้ไหมอิลู่”
“เด็กๆ กินข้าวเที่ยงกัน!!”เสียงพี่คคยองซูดังอกกมาจากตัวบ้าน ทำให้สองคนนี้เลิกทะเลาะกับไปโดยปริยาย ลู่หานเดินจูงมือผมเข้ามาก่อน แล้วเซฮุนก็เดินตามหลังมา
.
.
.
.
*ด้าน โอ เซฮุน*
ผมแสยะยิ้มไปให้ชานยอลมัน1ที ก่อนเดินเข้าบ้านไป ผมรู้ว่ามันดูอยู่บนห้องมัน อยากรู้ใช่ไหมผมรู้ได้ไง ผมก็มองเอานะสิ เผอิญเห็นพอดี
หึ..กูว่ามึงชอบไอแบคล้านเปอร์เซ็น สงสัยใช่ไหมผมรู้ได้ไง ผมก็มองสิครับ ผมผู้ชายนะ มองตาก็รู้ใจ ฮึ๋ยยย สยิว~ เอาใหม่ๆๆ ผมผู้ชายด้วยกันนะมองก็รู้
ไงละมึงชานยอล คอยดูแบคมันผอมมันต้องเลิกชอบมึงแน่ โอ เซ ฮุน เนี้ยแหละ จะทำให้คน อย่าง ปาร์ค ชาน ยอล อกหักเอง หึๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-------------------------------------------------------------------------------
옛 친구를 변경하지 마십시오. 새로운 친구들과 교환.
-พบปะ-
เค้ากลับมาแล้วนะ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ ยังมีคนรอเค้าอยู่ไหม??
ต่อไปนี้เราจะได้เจอแทบทุกวันเนอะ
สนุกไม่สนุกบอกได้เน้อออ เค้าจะเอาไปปรับปรุงและจะพยายามแต่งให้สนุกกว่านี้นะ
บอกได้ เค้าไม่ด่าหรอก *กัดฟัน*
เม้นเยอะๆเลยทุกคน เค้าชอบบบบบบบบบ
ปล. ขอบคุณ clarkbrainy มากๆเลย555 ที่แก้คำผิดให้นะ ถ้าผิดตรงไหนทักกันได้เน้อออออ
<3
ความคิดเห็น