ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO] MY CHANGE [CHANBAEK+KAIDO+HUNHAN]

    ลำดับตอนที่ #12 : - MC 11 -

    • อัปเดตล่าสุด 9 มิ.ย. 57


    -MC12-




         ณ ขณะนี้จะหกโมงละ ผมนั่งอยู่บนรถของเซฮุน อยากจะบอกรถติดมาครับขนาดเช้ามากๆแล้วนะผู้คนต่างเร่งรีบ แต่ผมไม่ได้รีบ ผมอยากนอน อีฮุน อีเสาไฟ มึงจะพากูไปหนายยยยยยย

     

         “ไอ้ฮุน จะไปไหนเนี้ย?”

         “เออน่า จะพาไปแปลงโฉมลดน้ำหนัก”

         “นี้ก็ลดนะ อีกหน่อยเดียวเอง แล้วนึกคึกอะไรมารับแต่เช้า จะไปว่ายน้ำหร๋อ ไหนบอกเป็นโรคกลัวน้ำไง”

         “หมอกบอกให้แตะน้ำบ้าง..ถุ้ย!!!

         “ฮ่าๆๆๆๆๆ..แล้วอะไร”

         “ก็พอดีวันนี้วันเกิดไอ้นัมแทหัวหน้าห้องไง”

         “อ่าววันนี้หร๋อ??”

         “ใช่..มึงนี้นะไม่ยอมเล่นโซเชียลอะไรสักอย่างลำบากพวกกู”

         “สรุปกุผิด??...ว่าแต่ไปแบบนี้ไม่ได้รึไง ทำไมต้องแปลงโฉมบ้าบอด้วยอ่า”

    มันไม่ตอบครับมองสงสายตาประมาณว่า มึงโดนแน่ อะไรประมาณนั้น แล้วมันก็เลี้ยวรถเข้าคลินิกแห่งหนึ่ง จะว่าไปก็ไม่เชิงมันเหมือนสปามากกว่า  พอเดินเข้าไปก็มีพนักงานต้อนรับ ไอ้ฮุนก็ไปคุย จุบจิบจุบจิบ มันไปม่อเค้าแน่ๆ

         “นินทาไรกู”

         “ป่าวหนิ” เสียงต้องต่ำไม่งั้นมันหาว่าเรามีพิรุจ

         “ไม่เนียนครับ..ป่ะเข้าห้องไปได้แล้วเดี๋ยวช้าอิลู่ด่า”

         “ห๊ะ..เรื่องนี้เสี่ยวลู่ก็รู้หร๋อ??

    ยังไม่ทันได้คำตอบพนักงานก็ลาก(?)ผมเข้ามาในห้อง เขาเอาเสื้อคลุมกับกางเกงมาให้ ผมก็เปลี่ยนเสร็จสรรพ พนักงานก็บอกให้ผมนอนคว่ำลงบนเตียง แล้วก็ผมได้ยินเสียงกุกๆกักดังมาจากปลายเตียง

         “หายใจลึกๆนะค่ะ เราจะแทงค่อยๆไม่เจ็บหรอกค่ะ”

    เดี๋ยวๆ อะไร หายใจลึกๆ ไม่เจ็บอะไร แทงๆ ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่ามีอะไรมาทิ่มบนหลังผม

         “เดี๋ยวครับ..ไม่ทราบว่าทำอะไรกันหร๋อครับ” ผมมองไม่เห็นนี่นาจะเงยไปคุยก็กลัวเสียมารยาท

         “คุณมาเข้าคลอสลดน้ำหนักอย่างเร่งด่วน ด้วยการแพทย์โบราณของชาวเผ่าเผาควายกินค่ะ”

         “คุณมั่นใจนะครับว่ามันเอ่อ..เอ่อ..”

         “ปลอดภัยค่ะ ทั้งหมดมีสองขั้นตอนค่ะ ขั้นตอนแรกคือฝังเข็มละลายไขมัน ขั้นตอนที่สองหินเย็นสลายไขมัน น้ำหนักคนจะลดไปประมาณ5-7โลได้ค่ะ”

        “อ่อ ครับๆ ทำต่อเลยครับ”

    ไอ้ฮุน ไอ้ตุ๊ด ทำไมไม่บอกว่ามีวิธีนี้หรอกให้ออกกำลังกายบ้อบออยู่ได้ ฮืออออออออออ ดีนะไม่กลัวเข็มถ้ากลัวเข็มป่านนี้สลบไปตังแต่ชื่อเผ่าละ อยากจิคราย TT

    .

    .

    .

         “ไอ้ฮุนกูว่ากูไม่โอเค”

         “ไม่โออะไร เหลืออีกขั้นนึงหนิ”

         “มันจะลดจริงอ่อว่ะ กูไม่มั่นใจเลย”

         “เถอะน่า..พี่ครับเอามันไปเลยครับ”

         “ไอ้ฮุน!!!!!!

    ไม่ต้องเดา ตอนนี้ผมอยู่ห้อง มันร้อนๆ ไหนบอกหินเย็นไง ทำไมมันร้อนอ่า มันไม่ใช่แล้วมั้ง จะโดนฆ่าไหมเนี้ย ยังไม่มีแฟนเลยนะ จูบแรกก็ยังไม่มีฮือออออออ TT

         “นอนบนเตียงค่ะ นอนหงายเลยค่ะ”

         “คะ..ครับ”

         “ขั้นตอนที่สองเราจะประคบหินเย็นในห้องที่มีอุณภูมิที่อบอุ่นจะทำให้หนังเราไม่เหี่ยวตอนที่ไขมันละลายนะค่ะ”

       นี้คืออบอุ่น - -

         “ซี๊ดดดดด” โอ๊ย โครตเย็น ท้องผมท้องผม ฮืออออออออออออ

    .

    .

    หลังจากที่เข้าคลอสลดน้ำหนักบ้าบออะไรนั้น ถามว่าลดไหม ลดนะลด5โลเลยแหละตอนแรกผมก็ไม่จะเชื่อเหมือนกัน กิโลมันพังแน่ๆ แต่ไอ้ตัวต้นเรื่องมันบอกผม ลดจริง ตอนนี้ผมผอมแบบคนปกติแล้ว มันมีหน้ามาบอกผมว่ามันเพิ่มคลอสหุ่นสพรึ่ง ให้อีกคลอส เชื่อมันเลยหาให้แต่ละอย่าง

         “ไอ้ฮุนจะไปไหนต่ออ่า”

         “ไปหาอีลู่”

        “อ๋อ..ดีๆๆ หิวพอดีนอนก่อนนะง่วงว่ะ” รถวิ่ง แอร์เย็นๆ เสร็จครับ คร๊อก Zzzz

    .

    .

    .

         “อีแบคตื่นๆๆ”

         “หือ?”

         “ถึงแล้วๆ เร็ว อีลู่มันด่ากูหัวแบะแล้ว”

         “เออๆๆ” ผมตื่นเต็มตาเท่านั้นแหละ เดี๋ยวนี้มันคลอสตูมนิ ไหนร้านข้าวอ่า ร้านข้าววววว!!

         “เสี่ยวลู่มาทำอะไรที่นี้”

         “มาแปลงโฉมไง วันนี้เราต้องไปแบบอลังการ”

         “อลังการ ฮ่าๆๆๆๆ มึงดูตัวเองยังอีลู่”

          “ไอ้ฮุนปากนะปาก ไม่เคยเอาหมาออกเลยนะมึง”

         “มึงด่ากูหร๋อ อิลู่”

         “เออ!!..คอยดูมึงจะตะลึงไอ้ฮุน . . ป่ะบยอนเราไปทำผมดีกว่า”

         “เสี่ยวลู่เราว่า...”

         “พี่ครับจัดการแต่งหน้าทำผม เอาแบบหล่อระเบิดเลยนะครับ ส่วนไอ้โย่งนี้เอาแบบทุเรศๆนะครับเปลืองตัง”

         “อีลู่มึงสองมาตารฐานอ่า”

       ลู่หานหยักไล่แบบทีไปให้เซฮุน มีพนักงานที่ใส่ชุดยูนิฟอร์มองร้านมาพาเราสามคนเข้าไปนั่งเก้าอี้ทำผม ผมนั่งคั้นกลางระหว่าง เซฮุนและลู่หาน แต่ละคนก็มีช่างส่วนตัว ลู่หานน่าจะทำสีผมเห็นช่างเอาถาดสีมาให้เลือก ส่วนเซฮุน ก็ทำสีเหมือนกันแต่ได้ข่าวว่ามันพึ่งไปทำมาเมื่อไม่กี่วันนี้เอง

         “น้องฮ๊ะ เอาทรงไหนฮ๊ะเดี๋ยวพี่จัดการให้ฮ๊า~

    เอาไงดีเอาทรงไหน โหย ตัดรองทรงดีไหม? ไม่ดีมั้งงงง แต่ทรงนี้มันก็โอเคอยู่แล้วนะ

         “ตามใจเลยครับทรงไหนก็ได้” ผมยิ้มส่งไปให้ช่างประจำตัวของผม

         “โอเคฮ๊ะ งานนี้พี่จัดการเอง หล่อสะพรึ่งกันทีเดียวเชียว”

    เดี๋ยวอะไรนะ หล่อสะพรึ่ง!!!!

    .

    .

    .

    ตอนนี้เราทั้งสามคนอยู่ในรถของเซฮุน ผมนั่งข้างคนขับส่วนลู่หานนั่งหลัง หลังจากแต่ละคนไปทำสีผม ทำทรงนั้นทรงนี้ แต่งตัว เซฮุนใส่เสื้อยืดธรรมดามีสูททับชั้นนอกคือแบดมากครับบวกกับทรงผมสีทองซึ่งมันคงทำใหม่จากสีชมพูเซ็ตอย่างดีคือมันหล่อกว่าปกติแค่นั้นเอง ก็ปกติมันก็หล่อนะ ส่วนเสี่ยวลู่ใส่เชิ๊ตขาวกางเกงดำเน็คไทด์ดำ สีผมน้ำตาลทอง ไมได้เซ็ตอะไรมากไม่ได้ตั้งแบบเซฮุนเจ้าตัวบอกว่าทรงนี้ละแมนสุดๆ แต่ในสายตาผมมันไม่ใช่นะสิ ส่วนผมอยู่ในชุดสีแดง อิเจ๊เอามาให้ผมใส่ครับไม่น่าไปตามใจช่างเลย กรีดต้เล็กน้อยพอกรุบกริบเจ๊แกบอกมา ส่วนผมเจ๊เขาเอาสีม่วงมาให้ครับเซ็ตตั้งขึ้นคล้ายๆเซฮุน

     

     คือสีม่วงเสื้อสีแดง อืม....แบคโอเค๊ !!!

     

    ๖๐ %


    ต่อจ้า
         

        “บยอนเราหล่อยัง?”
     

         “เอ่อ..คือ”

         “มึงว่ามึงหล่อหร๋ออีลู่”

         “ทำไมไอ้ฮุน กูไม่ได้ถามมึงใช่ไหมบยอน”

         “เข้างานกันเถอะนะ..ลู่เพื่อนในห้องจะจำเราได้ไหม?”

         “อันนี้ก็ไม่รู้สินะ”

         “ใครถาม!!!/ใครถาม!!!” อันนี้ก็น่าจะรู้เสียงใคร จอมแทรกนี้มีคนเดียวเลย

     

       งานวันนี้จัดที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่งของโซล ไม่ต้องแปลกใจครับไอ้หัวหน้าห้องผม นัมแทฮยอน มันพึ่งย้ายมาใหม่พวกผมเลยแกล้งมันให้เป็นหัวหน้าห้อง พ่อมันเป็นเจ้าของผับวันนี้เลยถือว่าวันปล่อยผี ปิดผับเลี้ยงงานมันคนเดียวบ้านมันรวยครับมันบอกไม่ต้องเอาอะไรมามาแต่ตัวดีๆๆกินฟรีๆๆๆ

         “ว่าไงไอ้ฮุนหล่อดีหนิมึง"

         “สุขสันต์วันเกิดนะมึง คืนนี้เจ๊งกันไปข้าง ฮ่าๆๆ”

         “สุนสันต์วันเกิดนะ นัมแท”

         “อ่าวลู่หานวันนี้สวยนะเนี้ย..”

         “ตอนแรกมันก็ดีตอนนี้เริ่มไม่ดีและ สวยอะไรคนออกจะหล่อ รู้จักไหมซังนัมจาอ่ะ”

         “อิลู่มึงเนี้ยนะซังนัมจา ฮ่าๆๆๆๆ”

         “พวกมึงสองคนทะเลาะกันได้ทุกวันจริงๆนะ..แล้วพาใครมาว่ะเด็กใหม่ห้องเราหร๋อ ทำไมกูไม่รู้อ่า?”

         “เด็กใหม่ที่กันเล่า นัมแทดูดีๆสิ”

       ไอ้หัวหน้าห้องมันเอาหน้ายื่นมามองหน้าผม มองซ้ายมอง ขวา แล้วก็มองขวามองซ้าย เอิ่มมม...

         “ใครอ่า???”

    เฮ้ย!! นี้จำกันไม่ได้เลยหร๋อ สมาชิกในห้องนะเว้ย เปิดเทอมก่อนเดี๋ยวจะปลดออกจากตำแหน่ง

         “สวัสดี เราบยอนแบคฮยอนไง”

         “เยสสสสสสสสส!!!!!!!

         “ไงละมึง อึ้งอ่าดิ เนี้ยฝีมือกู แจ่มแมวมากงานนี้”

         “แบคฮยอน มึงจริงๆหร๋อว่ะ?”

         “ก็ใช่นะสิ ทำไม มันไม่ดีหร๋อ”

         “ห่า!! ถ้ากูพึ่งเห็นมึง กูจะจีบมึงเลยแหละ แจ่มแมวไอ้เซฮุนมาก แต่พอดีกูเห็นมึงก่อนหน้านี้แล้วก็ว่ากูไม่ค่อยจะไหว ฮ่าๆๆๆ”

         “กวนนะมึง!! บยอนไม่ต้องสนใจหรอกสั่งของกินกันดีกว่า”

         “อะไรวะ อีลู่งั้นวันนี้กูจะเปิดบยอนแบคฮยอนคนใหม่ดีไหม?”

         “เฮ้ย ไม่....”

         “ดีๆๆ/ดีๆๆ” ทีนี้ละพร้อมใจกันประสานเสียงนะไอ้ฮุน เสี่ยวลู่

    .

    .

    .

       หลังจากที่นัมแทหัวหน้าห้องประกาศเปิดตัวผมไป ผมก็รู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่งานวันเกิด มันเป็นงานเปิดตัวผมไปโดยปริยาย ทุกคนต่างพากันตะลึง บางคนก็ตกใจ บางคนก็ร่วมยินดี ในการที่ผมสามารถเปลี่ยนตัวเอง ต้องขอบคุณไอ้ฮุน กับเสี่ยวลู่จริงๆ ผมเหมือนเกิดใหม่จริงๆนะ

         “แบคสุดยอดเลยอ่า ชนแก้ว หมดแก้วเลยนะ”

         “ขอบใจนะ”

       ตั้งแต่ผมโดนเปิดตัวคำว่าชนแก้วมาก็มาเรื่อยๆบวกกับเสี่ยงเพลงจังหวะหนักๆ ทุกคนไม่ต้องห่วงตำรวจ ไม่ต้องแอบเข้าผับ แต่วันนี้ทุกคนสามารถเดินเข้าออกได้สบายใจแม้อายุยังไม่ถึงก็ตาม

       สงสัยกันละสิ ผมยังไม่เมานะ ผมคอแข็ง(?)นะครับเห็นแบบนี้ แม่ชอบทำน้ำพันซ์ให้กินบ่อยๆแม่บอกเลือดลมไหลเวียนดี แต่วันนี้มันมีแต่เหล้าชั้นดี ผมว่ามันคงคล้ายๆกัน

         “อะแห่มๆๆ ทุกคนวันนี้แทฮยอนคนนี้เลี้ยงเอง”

         “วู้ๆๆ/กรี๊ดดด”

         “จัดเต็ม ไม่หมดสต๊อกไม่กลับ ชนแก้วไปเลยยยย ดนตรีมา”

     

    เอาก็เอาว่ะวันเดียว ปล่อยผี!!!!!!!!!
     

    -----------------------------------------------------------------------------
    ???? ?? ???? 

    ผมจะทำให้คุณได้เห็นตัวตนจริงๆของผมเอง

    -พบปะ-
    เฮ้ย!! พี่แบคปล่อยผี พี่ยอลของเราจะทำอะไรอยู่น้าา อยู่บ้านจะรู้เรื่องรู้ราวอะไรไหม?
    เค้าจะมาพยายามมาอัพทุกวันนะ 555 น่าจะทำได้ จะพยายาม

    ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เข้ามาเม้นให้กำลังใจนะค่ะ
    <3
     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×