ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO] MY CHANGE [CHANBAEK+KAIDO+HUNHAN]

    ลำดับตอนที่ #11 : - MC 10 -

    • อัปเดตล่าสุด 31 พ.ค. 57


    -MC10-

        

         “ไอฮุน มึงอย่ามาแย้งกูดิ”


         “ห่าไรอันนี้กูย่างนะเว้ย!!!

         “อันนี้ของกูของมึงอยู่โน้น มันยังไม่สุกอันนั้นของมึงอย่ามามั่ว”

         “มึงอ่ามั่ว หิวแล้วมาแย้งของคนอื่นไปกิน โห่...”

     

         ตั้งแต่ผมออกเที่ยวกับสองตัวนี้มันยังไม่หยุดทะเลาะกันเลยครับ...ผมว่าผมจะไปไหนมาไหนต้องชวนคนเดียวละ ไม่งั้น อย่าหวังจะได้เที่ยวอย่างสงบสุข อีกต่อไป

         “นี้หยุดเลยสองคนนี้ ชอบทะเลาะกันดีนักเดี๋ยวเถอะนะ เดี๋ยวจะรักกันเอง”

         “ไม่มีทาง!!!/ไม่มีทาง!!!

         “จ๊ะ..จะคอยดูนะ กินต่อเถอะห้ามทะเลาะกันอีกนะ...นี้คือคำสั่ง”

     

    วันนี้พวกผมทั้งสามคนเดินเที่ยวกันสนุกสนาน เฮ้อ ผมไม่ได้เที่ยวแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ ผู้คนรอบข้างที่เดินกันจนบาที่เบียดจนไม่มีที่เดินทำให้ผมเห็นคนหลายแง่หลายมุมมอง ทุกคนต่างเร่งรีบ ขึ้นชื่อว่ากรุงโซล ย่านต่างๆที่ดังๆส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวเยอะครับ เปลี่ยนไปมากโลกหมุนเร็วขึ้นทุกวันจนตามไม่ทันแล้วพี่บัวลอย

     

         “แบคมึงจะกลับบ้านเลยไหม?”

         “มึงอ่า กูกลับเองก็ได้ มึงไปส่งเสี่ยวลู่เหอะ ทางเดียวกันหนิ”

         “มึงกลับได้นะ??”

        “เออ..กลับได้”

         “แบคกี้อ่า..เค้าไม่อยากกลับกับอีตาบ้านี้นะ”

         “ฮ่าๆๆ เอาน่านี้ก็จะมืดแล้วกลับเถอะน่า”

         “ก็ได้..ไปสิยืนทำไม ง้อยกินขาอ่อ?”

         “ไปก่อนนะมึง..ห่าไปเร็วๆเลยอิลู่”

     

       ผมยืนมองสองคนนั้นจนลับสายตา ผมกะว่าจะเดินดูอะไรไปเรื่อยๆสักหน่อย ตอนนี้ก็จะทุ่มแล้ว มืดเร็วจัง ตลอดสองข้างถนนเต็มไปด้วยแผงลอยขายของเต็มไปหมด อันนั้นก็น่ารัก อันนี้ก็น่ารัก อยากได้หมดเลย

         “พวงกุญแจตุ๊กตาตัวนี้ เท่าไหร่ครับ” ผมหยิบเจ้าพวงกุญแจห้อยโทรศัพท์หมีริลัคคุมะ ผมว่ามันน่ารักดีนะ

         “ตัวละ1200 วอนจ้า ซื้อเป็นคู่ไหมถูกกว่านะ เอาไปให้แฟนก็ได้ ใช้เป็นคู่ ฟรุ้งฟริ้งดีนะพ่อหนุ่ม”

         “เอ่อ...เอาคู่ก็ได้ครับ” สุดท้ายผมก็ได้พวงกุญแจห้อยโทรศัพท์มาเป็นคู่เลยครับ แขวนสองพวงเลยได้ไหม คงจะแปลกๆเนอะ ฮ่าๆๆๆ...

         “นี้มันเด็กไอ้ยอลนี่หว่า” ผมเดินออกจากร้านพวกกุญแจเดินอยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงดังมาจากข้างหน้า หน้าผมเท่าแค่อกเค้าเอง

         “พะ..พี่คริส?”

         “ไงชื่อแบคฮยอนใช่ไหม...น่ารักดีเนอะว่าไหมอี้?” พี่คริสหันไปถามผู้ชายหน้าตาน่ารักผิวขาว  ผมว่าเหมือนกระต่ายเลย

         “อ่อ คนนี้เนี้ยหร๋อ น่ารักดีอี้ อี้จะรอมันเปิดตัว”

         “ฮ่าๆๆๆ..คงยาก”

         "ทำไมอ่า ก็อุตสาห์ทำถึงขนาดที่ว่....."

         "ปล่อยมันจัดการเองเถอะอี้"


         “ปล่อยไว้ระวังเถอะ...ชื่อแบคฮยอนใช่ไหมพี่ชื่ออี้ชิงนะ ยินดีที่ได้พบกันและหวังว่าเราจะได้เจอกันบ่อยขึ้นนะ”

         “คะ..ครับ”ผมโค้งตัวทักทาย อย่างงงๆ งงครับ พูดเสร็จก็พากันเดินไปเลย อะไรของเขานะ  บยอนแบคฮยอน งงกิน

    .

    .

    .

    .

         ทำไมบ้านมืดอย่างนี้ละ ชานยอลยังไม่กลับหร๋อ ก็พึ่งเดินสวนกับพี่คริสไปหรือว่าพี่คริสไม่ได้ซ้อมบาส แล้วทำไมบ้านไม่ได้ล็อค

         “ชานยอลลลลลลลล”

         “.......”

         “ชานยอล นายกลับมาหรือยัง?”

      ไร้เสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก เอิ่มมมม สงสัยจะนอนอยู่ข้างบน

     
    ก๊อก แอด

      อ่าวประตูไม่ได้ล็อค ผมเลยถือวิสาสะเดินเข้าไปเลย และภาพที่ผมเห็นทำให้ผมโล่งใจ ชานยอลในชุดนักบาสเหงื่อท่วม น้ำก็ไม่ยอมอาบหลับคาที่นอนผม  เดี๋ยวนะ ที่นอนผม นี้มันที่นอนฉันนะ

         “ชานยอลตื่นๆๆ” ผมเอามือไปขยับตัวเขาเบาๆพอเป็นพิธี

        “อืมมมมมม~

         “ชานยอลไปอาบน้ำก่อน”

         “ฮืม? กลับมาแล้วอ่อ” พูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

         “อือ ไปอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวนะ วันนี้ฉันซื้อรามยอนมาด้วย”

         “อือหึ๊...”

         “อาบน้ำด้วยละ”

    .

    .

    .

    .

         “แหม่~บอกไม่อยู่บ้านหนีเที่ยวหร๋อห๊ะ?” ผมละจากจานรามยอนที่กำลังจัดเตรียมรออีกคนมากิน
     

         “ป่าวซะหน่อย..ป่ะกินข้าวกัน หิวมากไหม?”

         “นิดหน่อยนะ แต่เหนื่อยเป็นบ้าเลย” ชานยอลเดินมานั่งตรงข้ามผม

         “งั้นกินเยอะๆนะ”

         “นายละ??”

         “อ๋อ..เอ่อ..ลดน้ำหนักหน่ะ..กินผลไม้มาแล้ว” ฮือชานยอลเค้าขอโทษเค้ากินเนื้อย่างมาแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

         “อ๋อ เคๆ”

      .

     .

     .

         “อะแห่ม!!! จิตใจนายจะนั่งตรงนี้จริงๆอ่านะ”

         “ทำไมอ่า มันก็นั่งได้หนิ”

         “แต่เอ่อ..ฉันกินลำบากหน่ะ”

         “อะ..อ่อ งั้นฉันไปดูทีวีดีกว่าเนอะ” อืมมม ผมเข้าใจความรู้สึกชานยอลดีครับเป็นผมยกถ้วยหนีไปกินที่อื่นแล้ว ไม่ทนนั่งหรอก

     

       จะว่าไปไปเอา พวงกุญแจมาใส่โทรศัพท์ดีกว่า มันน่ารักดีนะ มีสองตัวเป็นเพื่อนกันผู้หญิงกับผู้ชาย ห้อยสองตัวคงไม่เป็นไรเนอะ

         “ทำไรหร๋อ?”

         “อ๋อ พอดีวันนี้ไปเจอเจ้านี้มา น่ารักดีเนอะ” ผมชูเจ้าหมีริลัคคุมะขึ้นให้ชานยอลดู

         “น่ารักดีนะ ว่าแต่ซื้อมาทำไม สองตัว”

         “อ๋อ แม่ค้าบอกว่ามันถูกกว่าซื้อตัวเดียวหน่ะ”.

         “อย่าบอกนะว่า....”

         “ใช่..เราห้อยสองตัวเลย น่ารักเนอะ”

         “อ่าวเรอะ...อืม น่ารักดี” เสร็จแล้วชานยอลก็หยิบโทรศัพท์ของเขาในกระเป๋ากางเกงออกมาวางบนโต๊ะตรงหน้า ข้างๆโทรศัพท์ผม

         “มันโล่งๆเนอะ”

         “ฮืม?”

         “เปล่าหรอกไม่มีอะไร ฉันขอตัวไปนอนนะ ฝันดีหมาน้อย”

         “อืม ฝันดีชานยอล”

     

       อะไรของเค้า แล้วโทรศัพท์ละ ไม่ทันละวิ่งขึ้นห้องหายกริบเลย ผมมองโทรศัพท์ชานยอล มันเป็นรุ่นเดียวกับผมนะ ของผมนี้ได้ฟรีครับ พ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดแต่ผมก็ทำได้แค่โทรเข้าโทรออก

     

      เมื่อกี้ชานยอลหมายความว่าไง หรือว่าอยากได้พวงกุญแจหร๋อ.. อ๋ออยากได้ของฟรีสินะ แต่อย่างว่ามันน่ารักเนอะ ไม่เป็นไร แบ่งๆกันไปถือว่าเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆที่มาอยู่เป็นเพื่อนละกันเนอะ





     

    ๖๐%

     

         “แบคฮยอน!!!!!!!

         “งือออ..ใคร”

         “บยอนแบคฮยอนนนนนน”

         “ฮือ รู้แล้วๆๆๆๆ” ใครว่ะ เรียกแต่เช้า กริ่งมีก็ไม่กด รบกวนเวลาหลับเวลานอน เดี๋ยวเถอะจะด่าลืมชื่อตัวเองเลย...ผมกำลังเดินไปดูว่าใครมาเรียกกำลังจะก้าวขาออกจากห้องเจอชานยอลเปิดประตูห้องมาพอดี

     

       ตึก ตัก ตึก ตัก~

     

    ทะ..ทำไม หัวใจเต้นเป็นกลองขนาดนี้ แค่เห็นชานยอลใส่ชุดนอนลายเดียวกัน หัวยุ่งๆเหมือนคนพึ่งตื่นนอนปกติธรรมดา แต่ทำไม หัวใจต้องเต้นแรงด้วย ไหนเซฮุนบอกเลิกชอบไปแล้วไง ทำไมนะ??

     

         “อีแบคฮยอนได้ยินกูไม่เนี้ย ตื่นโว๊ยยยยย!!!” สติสตางค์กลับมาทันทีจำได้ละเสียงใคร เสียงนี้เป็นเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใครและไม่อยากมีใครเหมือน

         “ดะ..เดี๋ยวเรา ปะ..ไปดูเอง” วิ่งสิครับท่านยืนทำไม

         “เดี๋ยวเป็นอะไร? ป่วยรึป่าว”

         “ปะ..ป่าว” ไม่อยู่แล้วครับท่าน งืออ ทำไมต้องทำหน้าจริงจังขนาดนั้นด้วยเล่า งือ อิฮุนช่วยด้วยยยยย

    .

    .

    .

         “นี้เรียกตั้งนาน ทำไมพึ่งมารู้ไหมข้างนอกมันร้อนนะ” แหนะยังมีหน้ามาด่ากันอีก แกนั้นแหละตัวต้นเหตุเลย

         “คนเค้าจะหลับจะนอน บ้าป่าว...มาเรียกทำไมตอนนี้รู้ไหมกี่โมง นี้มันตี5นะ พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเลย”

         “ก็นั้นแหละจะพาไป ออกกำลังกาย”

         “ห๊ะ!!!!!

         “ไม่ห๊ะแล้ว ป่ะ!! ไปเลย”

         “เดี๋ยวๆ ฟันยังไม่ได้แปรงเลยนะ”

         “เถอะน่า เดี๋ยววันนี้มีอะไรมาเซอร์ไพร”

         “อะไรอ่า..เฮ้ยๆๆ จะไปไหน??” อยู่ดีๆก็ฉุดแขนผมขึ้นรถคันงามของมัน มันต้องประสาทแน่ๆ

         “เถอะน่า~ จะพาไปแปลงโฉม”

         “แปลงบ้าแปลงพออะไร ไม่เอา”

         “แต่กูจะเอา..เอ่อ..หมายถึง กูจะไปหน่ะ”

         “ยังไม่ได้บอกชานยอลเลย”

         “ไม่ต้องหรอก มันรู้”

         เถียงไม่ได้ละครับมันเหยียบคันเร่งออกมาเลย มันต้องบ้า ประสาทกินสมองมันแน่ๆ อีตาบ้าอยากจะพาไปไหนก็จะไปให้ได้ มันจะเทวดาไปละ

     

         แล้วแปลงโฉมอะไรของมัน ไม่ต้องแปลง ไม่อยากแปลงโว๊ยยยยยยยย


         ณ จุดๆ อยากนอน หือออ
    TT ชานยอลมาขวางรถอีฮุนให้ที

     

    ----------------------------------------------------------------

    ? ??? ???? ??? ?? ? ??? 

    หัวใจฉันมันตกหลุมรักเธอ ตั้งแต่เจอเธอครั้งแรกแล้ว

    -พบปะ-
    สวัสดีทุกคน เราไม่ได้ดองนะ5555 แล้วแกร้อนตัวทำไม?? เค้าขอโทษ
    มันมีหลายอย่างหลายเรื่องเข้ามา มันเลยนอยด์ๆ
    อซฟ. สู้ๆ ยิ้มเข้าไว้ พี่แบงค์วงแคลชได้กล่าวไว้เป็นบทเพลง


    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติดตามกันนะค่ะ เม้นเยอะๆน้า บังคับเลย 5555


    <3




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×