คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อย่าทำฉันนะ!
ขอโทษนะคะ นานมากที่ไม่ได้มาอีพเลยนะคะ เรามาอัพแล้ว เราติดงานที่รร แล้ว ก็ My:ID เก่าด้วยอ่าค่ะ ยุ่งเรื่องฟิคอ่าค่ะ ^_^
___________________________________________________________________________________
บ้านเอจิเซ็น
วันเสาร์ที่แสนจะเงียบ
"อิ๊ด อิ๊ด"เสียงประตูห้องของเบอร์รี่ดังขึ้น
"เฮ้อ ต้องทำอาหารให้อีกแล้วหรือเนี้ย"ฉันบ่นในขณะที่ฉันเดินลงมาจากบรรได
ผ่านไป15นาที
"เส็จแล้ว"
ในโต๊ะของพวกเรามีทั้ง ไข่ดาว ขนมปังกระเทียม และอื่นๆ ทั้ง3คนไม่ยอมช่วยกันทำเล้ย
"ปัง ปัง ปัง"เสียงที่ฉันโค๊ะบนหม้อให้มันดังๆ"
"ตื่นนนนนมากินข้าวววววว"
"อืมม์ มาแล้วๆ"พี่เรียวมะเดินมาคนแรก
"จ้าๆ"มิเนะเดินมา
"ค่าพี่เบอร์รี่"เรียวเมะเดินมาอีก- -
พอมานั่งบนโต๊ะ
"ทานแล้วนะครับ/ค่า"
แล้วก็นั่งกินกันจนเส็จกัน
"นี่ทุกคน"ฉันพูด
"......................"
"วันหลังให้ลงมาช่วยทำอาหารนะ"ฉันพูดเสียงเย็นๆ
"ง่า พวกเราทำเป็นซะที่ไหนเล่า"พี่เรียวมะพูด
"เหอๆ ไม่เป็นก็ต้องทำ จะให้เบอรรี่ทำคนเดียวหรอ"
"ใช่!"อ่าวกำ โดนซะงั้น
"อยากให้เบอร์รี่ป่วยอีกหรือไง"
"นั้นก็ได้"มิเนะพูด
"เดียวเราจะจัดเวรแล้วกันนะ^_^"ทุกคนเหมือนเห็นฉันเป็นอารายเนี้ย
"พี่เรียวมะ เบอร์รี่ไปก่อนนะ"
"ไปไหน"
"ไปซื้อของทำอาหารเย็นกับของใช้น่า"
"ระวังตัวละ"
"งับผม"
"พี่เรียวมะ"มิเนะเรียก
"หืมม์"
"เบอร์รี่เปลี่ยนไปหรือป่าวเนี้ย"
"นั่นสิเห็นด้วยค่ะ"เรียวเมะขอยุ่งด้วย แฮะๆ ล้อเล่นๆ
ห้าง
"เฮ้อ อีก3-4อย่างก็เส็จแล้วละสิเนี้ย"
"เห้ น้องสาว ไปกับพี่มะ"วัยรุ่นพี่ไหนฟะ
"นายเป็นใคร"
"แม้ ไม่ต้องรู้หรอก หน้าตาน่ารักนิหว่า พวกเราลุยเด๊ะ"
"อย่านะ!!"
"อย่าร้องเด๊ะ"
"ทำไม มีปัญหาหรอ หรือว่าอะไร"
พรุบ
"ถึงโมโห ก็น่ารักหว่ะ"
"หนอย แก"
ฉันกำลังต่อสู้ค่ะ ตอนนี้ฉันอยู่ริมซอยที่ไม่มีคนอยู่ฉันจะตายมั้ยเนี้ย(ในห้างนะ)
"พวกเรา จัดการดิ้"
"พวกแกจะทำอะไรฉัน"
"เดียวก็รู้"ไอวัยรุ่นคนนั้นมันเข้าใกล้ฉัน
"ช่วยด้วยยยยยย!"ฉันหายใจไม่ออกแล้วฉันก็ทีบมันไม่ได้ด้วยยมันล๊อดอย่างกับอารายเลย
"หนอย...แกปล่อยเบอร์รี่จังเดียวนี้นะ ปั้บบบ"รุ่นพี่เอจิ มาช่วยแล้วหรอออออ
"แกเป็นใคร"
"เป็นใครไม่สำคัญ แต่นายอย่ามายุ่งเบอร์รี่จังนะ"
"แล้วคิดว่าฉันกลัวหรอ"เรื่มเปิดศึกแล้วง่า
"เข้ามาสิ แน่จริงเข้ามาสิ"
"เออ"
โครม คราม โครม พรุบ พรี๊บ ดุเดือดง่า
"หยุด!"ฉันตะโกน
"(ไม่หยุดช่ายมะ)"
"หยุดเว้ยยยยยยย"ฉันตำโกนสุดแรง
"นาย ไปห่างๆเลยนะ ไม่นั้นจะส่งนายไปเดียวนี้"ฉันพูดไปทางวัยรุ่นไอพวกโรคจิต
"พวกเรากลับกันเถอะ ฝากไว้ก่อนเถอะ"
"เออ"
"เบอร์รี่จังเป็นไรมั้ย"ไม่เป็นไรหรอกงับรุ่นพี่เอจิ
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แล้วรู้ได้ไงว่าหนูอยู่ที่นี่น่ะ"
"เดินผ่านมาพอดีน่าสิ แล้วมาคนเดียวได้ไงเนี้ย เจ้าเอจิเซ็นไปไหนเนี้ย"
"พี่เค้าไม่ออกมา เบอร์รี่มาซื้อของทำอาหารกับของใช้อ่าค่ะ"
"นั้นพี่ช่วยนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ"
"ไม่ต้องหรอก พี่เต็มใจน้า"
"ขอบคุณค่า^_^"
พอซื้อครบทุกอย่าง
"รุ่นพี่ จะไปกินข้าวที่บ้านหนูมั้ยคะวันนี้หนูทำเองอ่าค่ะ"
"อื้มไปสิ อยากลองชิมจังเลย"
"กลับกันเถอะค่ะ"
พอถึงบ้าน
"รุ่นพี่คิคุมารุมาได้ไงฮะเนี้ย"
"พอดีเกิดเรื่องน่ะ"
"เรื่อง?"
...............................................
"หา? เบอร์รี่หรอฮะ"
"ก็ใช่สิ นายน่าจะไปกับเบอร์รี่จังนะ"
"ช่างเถอะค่ะ มันผ่านไปแล้ว พร้อมจะรับประทานอาหาร ของเบอร์รี่ยังคะ"
"พร้อม"ทั้ง พี่เรียวมะ เรียวเมะ มิเนะ รุ่นพี่เอจิพูดพร้อมกัน
........................................
"อร่อยจังเลย"รุ่นพี่เอจิชมฉันว่าอาหารอร่อย
"ขอบคุณค่า"
"วันหลังจะมากินอีกน้า งิงิ"
"ค่า"
"นั้นพี่กลับก่อนละ มิเนะจัง เรียวเมะจัง เบอร์รี่จัง แล้วเจอกันนะ"เป็นชุด
"แล้วผมละฮะ"
"แฮะๆลืมสนิทเลย เจ้าเปี๊ยกจัง งิงิ :"
"บะบายค่า/บายฮะ"
_____________________________________________________________________________________
เส็จซะที เรามาอัพแค่นี้นะคะ บะบาย
ความคิดเห็น