คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เดินตากฝนแล้วเป็นหวัดนะ(ขอโทษที่ลืมเขียนชื่อตอนนะ)
“ฮึก...ฮึก...ฮือๆ”ท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำเทลงมา ปรากฎร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งร้องไห้สะอื้นอยู่บนม้านั่งคนเดียว...
“นี่มังที่ไหนก้าน~TTOTT ทำไมมีแต่ม้านั่งตัวเดียวกันน่อ แถมตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงกลางลานกว้างด้วยแงๆ”เด็กหญิงพยายามตะโกนออกมาดังๆ เพื่อที่จะระบายความเครียด แต่มันก็ช่วยไม่ได้เลยซักนิด
“อาเฮีย ทำไมตองนั้งลื้อถึงต้องทิ้งอั๊วไปด้วยน่อ...”เด็กหญิงพูดออกมาก่อนยกขาขึ้นมากอดเข่า
“สุดท้ายที่อั๊วหนีออกมาก็ไม่มีคนตามอั๊วมาจริงๆด้วยน่อ...”เด็กหญิงกอดร่างอันหนาวสั่นของตัวเองเอาไว้ ก่อนก้มหน้าลงไปร้องไห้กับเข่าตัวเอง
“ฮึก...”เด็กหญิงสะอื้นไห้ออกมา พลางนึกถึงอดีตของตนเอง
แปะๆ(เสียงคนวิ่งฝ่าสายฝน)
“...?”เด็กหญิงได้ยินเสียงคนเดินมาทางเธอ จึงเงยหน้าขึ้นมอง และสิ่งที่เด็กหญิงได้เห็นคือ...
“ยัยหมวยโง่ มานั่งตากฝนให้เป็นหวัดทำไมเนี่ย ไปกลับได้แล้ว”เด็กหนุ่มที่ยังอยู่ในชุดยูคาตะสีขาวหรือชุดนอน กำลังยืนหอบระโหยโรยแรงอยู่เบื้องหน้า
‘อาตี๋ เดินตากฝนมางั้นหรอ’เด็กหญิงถามขึ้นมาในหัวของเธอเอง
“มองทำไม ไม่กลับรึไง”เด็กหนุ่มถาม
“ลื้อเดินตากฝนออกมาในสภาพนี้ใช่มั้ยน่อ”เด็กหญิงตัดสินใจถามออกไป และทำให้เด็กหนุ่มชะงักบวกหน้าแดง
“ฮึย เพราะใครกันล่ะที่ทำให้ชั้นต้องออกมา”เด็กหนุ่มเอามือขึ้นมาบังหน้าตัวเอง ไม่ให้เด็กหญิงเห็นว่าตนเองหน้าแดง
“เพราะอั๊วงั้นหรอ”เด็กหญิงถามเสียงเบา
“เออดิ ฮึย”เด็กหนุ่มตอบกลับไป ทำให้น้ำตาของเด็กหญิงเอ่อล้นออกมา
“ฮึก”เด็กหญิงร้องไห้ออกมา มันเป็นน้ำตาแห่งความดีใจ
“หึ ไปกลับกัน”เด็กหนุ่มยิ้มและยื่นมือมาให้เด็กหญิง และเด็กหญิงก็ยื่นมือไปจับเช่นกัน
.............................................................................................
“นี่อาตี๋ ทำไมลื้อถึงไม่ได้หยิบร่มมาล่ะน่อ”คางุระถามโซโกะออกไป
“อะ... เพราะรีบต่างหากเล่าเลยลืม”โซโกะแก้ตัวทันควัน
“ทำไมถึงรีบล่ะน่อ”คางุระยังคงถามให้ได้โล่
“เออน่า ไม่ต้องมายุ่ง”โซโกะตอบปัดๆ ทำให้คางุระโกรธ
“ฮึย คนเขาเป็นห่วงน่อ”คางุระเดินนำหน้าโซโกะไปก่อน
“เฮ้...”โซโกะเดินตาม และเรียกให้คางุระหันมา แต่กลับ...
“มีอะไรอีกน่อ”คางุระหันมา
ตุบ!
ร่างของเด็กหนุ่มล้มลงมาทับเด็กหญิง และตอนนี้หน้าของทั้งสองคนห่างกันแค่ไม่กี่มิล
“อ...อาตี๋ ลื้อจะทำอะไรน่อ”คางุระถามหน้าแดง แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับกลับมา จึงใช้มือแตะหน้าผากของเด็กหนุ่ม
ความคิดเห็น