คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : บทที่ 10
หลัาที่เิเรื่อมามายแล้วบล้วยวามสุมามายสำหรับผม ทั้เรื่อที่พวเราเ้าใผิัน
เรื่อที่หมอเรสารภาพรัับผมแล้ว เรื่อที่เราสารภาพรัันและัน ผมไม่อยาะเื่อ พวเรา็หมเวลาพัร้อนะแล้ว
เรา้อลาสถานที่แห่วามทรำอพวเรา เ็ๆะ้อไปเรียน ส่วนพวหมอๆ็้อไปทำานเหมือนัน
แ่ผม็รู้สึว่าเหนื่อยเหลือเิน หมอเรับผมไม่ไ้พูอะไรเี่ยวับเรื่อนั้น เห็นแ่ใบหน้าเศร้าๆเวลาผมมอไปทานั้น ถึแม้ผมไม่ไ้เลียเา ่อน้าถูใ้วย้ำแ่ว่า ผมรัอีนหนึ่ารให้วามหวัเป็นารทำร้ายันเปล่าๆ
พวเรารอบรัวไปส่ทุนที่บ้านแล้ว็เินทา ลับบ้านัน
ผมมอูบ้านเล็สอั้น สีเียวที่เ็มไป้วย อไม้สีาวและสีมพูแบบที่แนนอบ
บ้านที่อนนี้ผมรู้สึว่า บ้านเป็นบ้านอผมบ้าแล้ว ผมมอูบ้านที่าไปไม่ี่วัน
แ่วามผูพันทำให้รู้สึเหมือนาันไปแสนนาน
พวเรา่วยันเอาอไปเ็บนเสร็็ึเสียแล้ว
ผม็เอาผ้าที่ใส่มาเป็นอาทิย์าารไปเที่ยวไปัามหน้าที่อผม
หลัาที่่วยัารเ็ๆ ที่รีบไปเ้านอน เนื่อาพรุ่นี้้อไปเรียนแ่เ้า
นัท็ยัอ้อนผมไม่ให้ผมไปไหน ให้นอนอยู่้าๆเหมือนเิม ผม้อนอน้าๆรอนหลับไป
แ่นนท์ลับไล่ผมให้ไป แ่พอผมะไป ลับมีมือมาึที่เสื้อผมไว้ นนท์นะี้อ้อน แ่้วยวามที่เป็นพี่้อเ็บไว้
้ออยู่ามลำพัถึแสออมา ผมยิ้มให้ลูายนโ
ว่าไลู
นอน้วยันนะรับ นนท์ล่าวทำเสียอ้อนๆ ผมเลย้อล้มัวนอนไปับนนท์ แล้วให้นนท์เอาัวเอมาิแล้วนอนอผมไว้นนนท์หลับไป ผมึ่อยเอามือที่อผมออ แล้วผมึออาห้อไปไ้
ผม้อไปทำาน่อเสื้อผ้าอโอายหนุ่มทั้สามออยู่ ผมเหม่อลอยะเอาผ้าใส่เรื่อ
เทผัฟอลไป ผมปิฝาแล้ว้อสะุ้เมื่อโอบออนร่วมห้อนอนอผม
หมอนะเอ
playSound(); showPoll();
ความคิดเห็น