คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : SOTUS 3 20% (รีไรท์แล้ว)
“อ่ะ...ผมบอกแล้วๆ..ผะ..ผม..ถูกทำโทษ..คะ..ครับ”
ร่างบางของจื่อเทาพูดออกมาอย่างกล้าๆกลัวเพราะเกรงว่ารุ่นพี่ที่อยู่ตรงหน้านั้นจะเข้ามาจูบอีกครั้ง
“.......ก็ดี....อย่าให้ฉันเห็นนะว่านายออกไปเต้นอีกครั้งนี้ฉันจะยอมนายเป็นครั้งสุดท้าย...ถ้านายไม่ทำตามที่ฉันบอกล่ะก็...รู้นะว่าจะเป็นอย่างไร”
คริสโน้มตัวลงมาประชิดจื่อเทาจนแทบจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวและถอนตัวออกไปอย่างช้าๆก่อนที่จะเดินออกไปจากโซนห้อนนั่งเล่น
“ทำไมรุ่นพี่ต้องบังคับ...ผะ...ผมด้วย!!”
เทาพูดออกมาเบาๆกับตัวเองแต่ก็หลีกหนีหูที่ดีของคริสไว้ไม่ได้ คริสจึงเดินเข้ามาจับและล็อคแขนของจื่อเทาจนร่างบางนั้นได้แต่น้ำตาซึมออกมา
“ฮึก...ระ..รุ่นพี่ผมเจ็บ”
จื่อเทาเริ่มร้องไห้อีกครั้ง น้ำตาเม็ดใสๆไหลลงมาไม่หยุดดวงหน้าหวานแดงก่ำเพราะร้องไห้ดวงตาบวมช้ำเพราะเจ้าตัวขยี้บ่อย อีกทั้นริมฝีปากก็แดงขึ้นอีกจากการเม้มปากข่มอารมณ์
“เมื่อกี้นายพูดอะไรนะ”
คริสผ่อนแรงลงนิดหน่อยเมื่อร่างบางที่ตนเองหลงรักตั้งแต่แรกพบร้องไห้ออกมา ใช่ว่าคนที่ทำร้ายจะไม่เจ็บ..แต่เพื่อเก็บความรู้สึกนี้ไว้เขาจำเป็นต้องทำ
“ทำ..ไม..พี่ต้อง..ฮึก..บัง...คับฮึก...ผะ..ผม..ด้วย”
จื่อเทาสะอึกสะอื้นไม่หยุด
“...จำไว้ว่าที่หลังอย่าทำอย่างนี้อีก.....แล้วก็หยุดเรียกฉันว่ารุ่นพี่ซะที...ให้เรียกฉันว่า...อี้ ฟาน..หรือไม่ก็...ฟานเกอเกอ / ฟานฟาน”
“คะ..ครับ...ระ..รุ่น...พะ..อุ๊บ!!!!”
ยังไม่ทันที่ร่างบางของจื่อเทาจะพูดจบคริสก็โน้มตัวลงมาจูบจื่อเทาอย่างเร็ว ลิ้นร้อนตวัดไปทั่วโพรงปากเพื่อดูดกลืนความหวานอีกครั้ง จูบครั้งนี้ไม่ได้รุนแรงแต่มันแฝงไปด้วยคำขอโทษต่างๆที่ร่างบางของจื่อเทายังสำผัสไม่ค่อยได้เพราะสติกระเจิดกระเจิงไปหมดแล้ว ร่างบางของจื่อเทาได้แต่กำแขนเสื้อของคริสเอาไว้อย่างแน่นราวกับเป็นหลักยึด ลิ้นเล็กๆตอบรับอย่างไร้เดียงสา
“อื้อ....” เมื่อขาดอากาศหายใจจื่อเทาก็กระตุกเสื้อของคริสเบาๆ
“...จำไว้..ถ้านายพูดผิดจะถูกลงโทษแบบนี้”
คริสยิ้มร้ายๆก่อนที่จะเอี้ยวตัวลงมาจูบทำรอยไว้ที่ต้นคอสีน้ำผึ้งของจื่อเทา
“อ่ะ...พะ..พี่อี้ฟาน....” เทาจับที่ต้นคอของตนเอง
“ไปอาบน้ำซะ...เสื้อผ้าอยู่ในตู้ใส่ของฉันไปก่อน..ส่วนห้องนอน....อยู่ตรงนั้นขวามือมีห้องน้ำในตัวผ้าขุนหนูก็อยู่ในตู้เหมือนกัน
“......”
เทาเดินไปในห้องนอนตามที่คริสสั่ง
TAO SAY
เฮ้อ...ผมเหนื่อยใจจริงๆ...ทำไมรุ่นพี่ใจร้ายต้องแกล้งผมด้วยแถมมยังทำสิ่งที่เรียกว่าจูบอะไรนั่นอีก...ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย....ไอ้ความรู้สึกที่เหมือนจะแน่นอยู่ข้างในร่างกายคืออะไรกันแน่ ผมน่ะไม่ชอบที่สุดเลยเวลามีคนบังคับ ผมไปออาบน้ำก่อนดีกว่า ผมเดินไปตามทางที่รุ่นพี่ใจร้ายนั้นบอกก่อนที่จะเจอห้องนอน...ผมอยากจะบอกว่ามันหรูหรามากๆเลย อ่ะห้องน้ำอยู่นั่นไง ผมเดินเข้าไปอย่างไม่รีรอพร้อมกับถอดเสื้ออาบน้ำทันที ห้องน้ำของรุ่นพี่ใจร้ายนี่กว้างมากๆเลยมีทั้งอ่างอาบน้ำ แถมยังเป็นแบบน้ำวนด้วย ผมตรงเข้าไปแช่พร้อมกับใส่น้ำมันหอมระเหยกลิ่นเปปเปอร์มินต์ลงไปด้วย แต่จะว่าไปผมว่าน่าจะใส่ดอกกุหลาบลงไปด้วยดีกว่า...ที่จริงแล้วผมน่ะชอบดอกกุหลาบสีแดงมากๆเลยล่ะผมโปรยดอกกุหลาบลงมาในอ่างแล้วกดสบู่ใส่ๆสีชมพูลงมาลูบไล้ผิวกายของผม...อ่า...เป็นครั้งแรกในรอบหลายวันมานี้เลยที่ผมได้มีความสุขอย่างนี้ ในชีวิตของผมตั้งแต่เล็กจนโตก็มีพี่ท็อปคอยดูแลมาตลอดเนื่องจากคุณพ่อกับคุณแม่ออกฮันนี่มูนไปทั่วโลก..พี่ท็อปบอกผมอย่างนั้น..นานๆที่ท่านจะกลับมาหาผม...แต่ผมไม่โกรธหรอกท่านน่ะคอยส่งตุ๊กตาแพนด้ามาให้ผมตลอดเลยผมมีความสุขมากจริงๆ..แต่ผมก็คิดได้ไม่นานหรอกเมื่อรุ่นพี่ใจร้ายนั่นพูดกดดันผม
“เฮ้!!!...อาบเร็วๆหน่อยสินี่มันตั้งชั่วโมงหนึ่งแล้วนะ”
ผมได้แต่เบะปากในห้องน้ำ...รุ่นพี่นั่นใจร้ายที่สุดเลย
“ครับๆ..ผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ” ผมลุกออกจากอ่างนั้นแล้วเดินไปหาผ้าขุนหนูตะ...แต่ว่าไม่เจอ...สงสัยผมจะลืมหยิบมาแน่ๆเลย ตายแน่ๆเลย แต่ว่าจะให้รุ่นพี่เห็นเราในสภาพแบบนี้หรอ ไม่ได้ๆ ผมเลยค่อยๆแง้มประตูออกแล้วก็พบว่ารุ่นพี่ใจร้ายถอดเสื้อผ้าท่อนบนออกแล้ว ตอนนี้ผมหน้าแดงไปหมด ผมเลยตัดสินใจพูดออกไปอย่างกล้าๆกลัวว่า
“พะ...พี่ฮะ....ยะ...หยิบผ้าขุ่นหนูให้หน่อยครับ”
ผมพูดออกไปด้วยเสียงสั่นๆเมื่อรุ่นพี่เดินไปหยิบผ้าขุ่นหนูแล้วเดินตรงมาเรื่อยๆก่อนที่จะเปิดประตูอย่างแรงแล้วก็....
ตัดฉับ!!! มารีไรท์แล้วนะ อย่าลืมเม้นด้วย..ใครเม้นขอให้ อพค.ไปเข้าฝันนนนนน (อัพสั้นโครตเลย)
CRY .q
ความคิดเห็น