ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บ้านอายะ
\"เชิญข้างในเลยคาริจัง\" อายะเปิดประตูให้คาริเข้าก่อน
\"จ้ะ\" คาริเดินเข้าไป \"บ้านอายะจังน่ารักดีนะ\"
\"แค่ห้องพักธรรมดา ๆ เท่านั้นเอง\" อายะพูดแล้วยักไหล่ \"ไปนั่งในห้องรับแขกก่อนสิ\" เธอเดินนำคาริไป
\"ม๊าว ~~\" ฮินะเดินเข้ามาคลอเคลียอายะ
\"จ้า ๆ ฉันกลับมาแล้ว\" อายะพูด แล้วอุ้มฮินะแมวตัวโปรดขึ้นมา เธอมีสีหน้าดีขึ้นแล้วหันมาพูดกับคาริ \"นี่ชื่อฮินะ แมวที่ฉันรักที่สุด\"
\"น่ารักจัง\" คาริยิ้มให้แมว ระหว่างที่อายะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเล็ก ๆ ในห้องรับแขก
\"แมวที่ฉันเลี้ยงจริง ๆ มีแค่ฮินะตัวเดียว แต่มักจะมีแมวจรจัดแถว ๆ นี้มาพักอยู่ที่นี่บ่อย ๆ ส่วนใหญ่จะเป็นแมวสีน้ำตาลน่ะ มันตัวนิดเดียว ไม่เหมือนฮินะเล๊ย\"
\"เหมียว ?\" ฮินะจ้องแววตาสงสัยไปที่อายะ ดวงตาฮินะเป็นสีเหลืองดูเปล่งประกาย ขนาดตัวก็เรียกว่าไม่ใหญ่มาก ตัวสีน้ำตาลแดง
\"เอ่อ...แล้วพ่อแม่อายะจังไม่ว่าหรอจ้ะ ?\" คาริถาม พลางนั่งบนโซฟาด้วย
\"พ่อไปต่างประเทศแล้ว\" อายะดูเศร้าลงมาก ๆ \"ส่วนแม่ก็ไปทำงานทั้งวัน กลับดึกทุกที\"
\"หรอจ้ะ\" คาริก็เศร้าไปด้วย
\"พูดเรื่องนี้แล้วสียเวลาเปล่า ๆ เรามาทำกับข้าวกินกันเถอะ ฉันทำอร่อยนะ !\" อายะกระโดดขึ้นยืนหลังจากที่เงียบกันไปพักหนึ่ง
\"จ้ะ\"
คาริกลับบ้านตนไปเมื่อเวลาประมาณเกือบ 1 ทุ่ม
\"พรุ่งนี้เจอกันนะ\" อายะบอกลา
\"จ้า\" คาริหันมาโบกมือให้
....
ในวันศุกร์เธอบ่นกับคาริในคาบเรียน
\"หึ ! วันพรุ่งนี้แล้วน่ะสิที่ต้องไปติวกับตาแย้ปิ้งนั่น !\" เธอบ่นอย่างโมโห
จ้ะ คาริรับคำเบา ๆ จนแทบไม่ได้ยินเสียงตัวเอง เธอไม่กล้าพูดดังเพราะคาบเรียนนี้เป็นคาบของอาจารย์เซโตะ เป็นครูผู้ชายที่น่ากลัวที่สุดเลยก็ว่าได้ ชอบดุน.ร.อยู่บ่อย ๆ
\"ไม่อยากให้พรุ่งนี้มาเล๊ย !\" อายะบ่นเสียงค่อนข้างดัง
\"นี่ !! ตรงซากุระอิ อายะ กับ อิฉิโจ คาริน่ะ คุยอะไรกันหะ ? นี่ในคาบครูนะ !!\" อาจารย์ไซโต้ถามเสียงดุ \"เลิกคาบนี้ไปพบครูที่ห้องพักครูด้วย\"
\'โดนทำโทษอีกแล้ว\' อายะและคาริคิดเหมือนกัน
วันรุ่งขึ้น... อายะรู้สึกไม่อยากลุกจากที่นอนเลย แต่ก็ต้องลุกเพราะแม่เธอเรียกให้ลงมาทานข้าวก่อนที่ข้าวจะเย็น
อายะลงมาทานข้าวในชุดนอน
\"ต๊าย ! ทำไมยังไม่อาบน้ำล่ะ ?\" แม่เธอถามโดยที่เหลือบไปดูอายะแค่แว่บเดียวแล้วหันไปเขียนเอกสารต่อ
\"เอาเถอะค่ะ\" อายะพูดเนือย ๆ
กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์
[ค่ะบ้านซากุระอิค่ะ] แม่อายะรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว [ค่ะ..] แล้วหันมาพูดกับอายะ \"อายะ โทรศัพท์\"
\"ค่า...หาว ~\" อายะหาว 1 ทีแล้วรับโทรศัพท์ [ฮัลโหล ?]
[เฮ้ย ! เมื่อไรจะมาหะ ? ยัยกบเผือก !!] เสียงมาโคโตะดังขึ้น [จะ 11 โมงแล้วนะ !!!]
[ก็นัด 11 โมงไม่ใช่เรอะ ? แล้วนายรู้เบอร์ฉันได้ไง ?] อายะถาม
[รู้ละกัน แล้วรีบมาด้วย !! บ้านเธออยู่ไกลจะตาย]
\"จ้ะ\" คาริเดินเข้าไป \"บ้านอายะจังน่ารักดีนะ\"
\"แค่ห้องพักธรรมดา ๆ เท่านั้นเอง\" อายะพูดแล้วยักไหล่ \"ไปนั่งในห้องรับแขกก่อนสิ\" เธอเดินนำคาริไป
\"ม๊าว ~~\" ฮินะเดินเข้ามาคลอเคลียอายะ
\"จ้า ๆ ฉันกลับมาแล้ว\" อายะพูด แล้วอุ้มฮินะแมวตัวโปรดขึ้นมา เธอมีสีหน้าดีขึ้นแล้วหันมาพูดกับคาริ \"นี่ชื่อฮินะ แมวที่ฉันรักที่สุด\"
\"น่ารักจัง\" คาริยิ้มให้แมว ระหว่างที่อายะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเล็ก ๆ ในห้องรับแขก
\"แมวที่ฉันเลี้ยงจริง ๆ มีแค่ฮินะตัวเดียว แต่มักจะมีแมวจรจัดแถว ๆ นี้มาพักอยู่ที่นี่บ่อย ๆ ส่วนใหญ่จะเป็นแมวสีน้ำตาลน่ะ มันตัวนิดเดียว ไม่เหมือนฮินะเล๊ย\"
\"เหมียว ?\" ฮินะจ้องแววตาสงสัยไปที่อายะ ดวงตาฮินะเป็นสีเหลืองดูเปล่งประกาย ขนาดตัวก็เรียกว่าไม่ใหญ่มาก ตัวสีน้ำตาลแดง
\"เอ่อ...แล้วพ่อแม่อายะจังไม่ว่าหรอจ้ะ ?\" คาริถาม พลางนั่งบนโซฟาด้วย
\"พ่อไปต่างประเทศแล้ว\" อายะดูเศร้าลงมาก ๆ \"ส่วนแม่ก็ไปทำงานทั้งวัน กลับดึกทุกที\"
\"หรอจ้ะ\" คาริก็เศร้าไปด้วย
\"พูดเรื่องนี้แล้วสียเวลาเปล่า ๆ เรามาทำกับข้าวกินกันเถอะ ฉันทำอร่อยนะ !\" อายะกระโดดขึ้นยืนหลังจากที่เงียบกันไปพักหนึ่ง
\"จ้ะ\"
คาริกลับบ้านตนไปเมื่อเวลาประมาณเกือบ 1 ทุ่ม
\"พรุ่งนี้เจอกันนะ\" อายะบอกลา
\"จ้า\" คาริหันมาโบกมือให้
....
ในวันศุกร์เธอบ่นกับคาริในคาบเรียน
\"หึ ! วันพรุ่งนี้แล้วน่ะสิที่ต้องไปติวกับตาแย้ปิ้งนั่น !\" เธอบ่นอย่างโมโห
จ้ะ คาริรับคำเบา ๆ จนแทบไม่ได้ยินเสียงตัวเอง เธอไม่กล้าพูดดังเพราะคาบเรียนนี้เป็นคาบของอาจารย์เซโตะ เป็นครูผู้ชายที่น่ากลัวที่สุดเลยก็ว่าได้ ชอบดุน.ร.อยู่บ่อย ๆ
\"ไม่อยากให้พรุ่งนี้มาเล๊ย !\" อายะบ่นเสียงค่อนข้างดัง
\"นี่ !! ตรงซากุระอิ อายะ กับ อิฉิโจ คาริน่ะ คุยอะไรกันหะ ? นี่ในคาบครูนะ !!\" อาจารย์ไซโต้ถามเสียงดุ \"เลิกคาบนี้ไปพบครูที่ห้องพักครูด้วย\"
\'โดนทำโทษอีกแล้ว\' อายะและคาริคิดเหมือนกัน
วันรุ่งขึ้น... อายะรู้สึกไม่อยากลุกจากที่นอนเลย แต่ก็ต้องลุกเพราะแม่เธอเรียกให้ลงมาทานข้าวก่อนที่ข้าวจะเย็น
อายะลงมาทานข้าวในชุดนอน
\"ต๊าย ! ทำไมยังไม่อาบน้ำล่ะ ?\" แม่เธอถามโดยที่เหลือบไปดูอายะแค่แว่บเดียวแล้วหันไปเขียนเอกสารต่อ
\"เอาเถอะค่ะ\" อายะพูดเนือย ๆ
กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์
[ค่ะบ้านซากุระอิค่ะ] แม่อายะรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว [ค่ะ..] แล้วหันมาพูดกับอายะ \"อายะ โทรศัพท์\"
\"ค่า...หาว ~\" อายะหาว 1 ทีแล้วรับโทรศัพท์ [ฮัลโหล ?]
[เฮ้ย ! เมื่อไรจะมาหะ ? ยัยกบเผือก !!] เสียงมาโคโตะดังขึ้น [จะ 11 โมงแล้วนะ !!!]
[ก็นัด 11 โมงไม่ใช่เรอะ ? แล้วนายรู้เบอร์ฉันได้ไง ?] อายะถาม
[รู้ละกัน แล้วรีบมาด้วย !! บ้านเธออยู่ไกลจะตาย]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น