คู่กัด = คู่รัก

ลำดับตอนที่ #2 : ครูสอนพิเศษจำเป็น

\"สอนพิเศษ !!!!!!???\" อายะและมาโคโตะถามขึ้นพร้อมกัน



\"ใช่\" ครูไซโต้รับคำง่าย ๆ



\"กับนายตุ๊กแกเสียบไม้ย่างเนี่ยนะ !!??\" อายะถามอย่างไม่น่าเชื่อ



\"ผมไม่อยากสอนยัยออกไม้กระดานเสริมทรงเนี่ยหรอกครับ !!?\" มาโคโตะก็ตกใจไม่แพ้กัน



\"ทั้งสองคนเงียบ ๆ หน่อยนะ ที่นี่ห้องครูนะ\" ครูไซโต้ทำเสียงดุ ๆ \"ทาจิบะ ถ้าเธอไม่อยากสอน ก็ไม่เป็นไร แต่ซากุระอิ เธอต้องเรียน ไปขอร้องเขาเอาเองละกัน\"



\'ม่ายยยยยยยยย\' อายะคิดอย่างขมขื่น แล้วเหลือบมองไปยังมาโคโตะ มาโคโตะก็ตัวสูงกำลังดี ตาคมสัน ไหล่กว้าง หน้าตาใช้ได้ เขาก็เรียกได้ว่าเป็นคน \"หน้าตาดี\" คนหนึ่งได้เช่นกัน \'น่าเสียดายที่ปากไม่ดี\' แล้วถอนหายใจ

มาโคโตะที่เห็นอายะถอนหายใจก็พูดโพล่งออกมาว่า



\"ครูครับ ผมสอนก็ได้ครับ\" แล้วเดินออกจากห้องครูไซโต้ไป



\"ดีมากจ้ะ\" ครูไซโต้ยิ้มให้มาโคโตะ แล้วหันมาพูดกับอายะ \"ซากุระอิ ถ้าเธอสอบย่อยครั้งนี้คะแนนไม่ดีขึ้น ฉันคงต้องมีการเรียกเธอมาสอบซ่อมในวันหยุดล่ะนะ\"



\"วันหยุด !!?\" อายะที่ผ่อนหลายความตกใจ (ที่ต้องเรียนกับอีตาตุ๊กแกเสียบไม้) ได้บ้างกลับกังวลขึ้นมาใหม่ \"หนูอยากไปเที่ยวนี่นา\"



\"ถ้าได้คะแนนไม่ดีก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น\" ครูไซโต้พูดพลางเช็คเอกสารอะไรสักอย่าง \"นั่งในบ้านในวันหยุดคอยครูโทรตามไปสอบซ่อมเอาละกัน จะสอบย่อยเอาเดือนหน้าแล้วนะ\"



อายะไม่พูดอะไร เธอขออนุญาตออกมาแล้วเข้าห้องเรียนต่อด้วยความทรมานใจ แล้วคิด \'นี่ฉันต้องเรียนกับตาบ๊องนั่นหรือเนี่ย ?\' ทั้งวัน



กิ๊งก่อง...กั๊งก่อง....โรงเรียนเลิกแล้วจ้า  น.ร.ทุกคนทยอยกันกลับบ้าน  ก่อนที่อายะจะออกจากห้อง มาโคโตะก็มดักไว้



\"ขวางทางชั้นทำไมยะ ?\" เธอถาม



\"วันเสาร์นี้เธอไปคอยฉันที่ห้องสมุดตอน 11 โมง\" มาโคโตะพูดเหมือนไม่ได้ฟังที่อายะพูด



\"เสาร์นี้เลยหรอ !!? ทำไมล่ะ ?\"



\"เพราะว่าจะสอบอยู่เดือนหน้านี้แล้วน่ะสิ ยัยลิงป่า !!!\" มาโคโตะพูดเสียงดัง แล้วเดินออกจากห้องไป



\"หนอย...ตาบ้า\" อายะเดินออกไปใกล้จะออกนอกประตูร.ร.แล้ว คาริยืนรออยู่



\"อายะจัง\" คาริยิ้ม \"กลับด้วยกันนะจ้ะ\"



\"อือ\" อายะรับคำ  ทั้งสองคนเดินไปตามทางเดียวกันจนพบว่า....



\"บ้านเธออยู่ใกล้ฉันนี่นา !!\" อายะพูด เธอตื่นเต้นดีใจเอามาก ๆ



\"จ้ะ\" คาริยิ้มให้ก่อนจะเดินเข้าบ้านตัวเอง เธอโบกมือ \"กลับบ้านดี ๆ นะ เจอกันพรุ่งนี้ละ บายจ้ะ\"



อายะก็โบกมือลาเหมือนกัน เดินผ่านซอยบ้านคาริไปได้ไม่นานก็ถึงบ้านอายะ



\"กลับมาแล้วค่า\" อายะพูดกับบ้าน ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่ามีเพียงแมวที่เธอรักที่สุด ฮินะ เท่านั้นที่อยู่ เธอเดินเข้าไปตามทางเดินบ้าน อุ้มฮินะไว้แล้วเข้าไปในห้องครัวเตรียมปรุงอาหารเย็น มีโน้ตแปะอยู่ที่ตู้เย็น เธออ่าน



     \"ถึงอายะ



      ขอโทษนะจ้ะลูก พอดีแม่มีงาน

      วันนี้จะกลับดึกสักหน่อย

      ทานข้าวไม่ต้องรอแม่นะลูก



                                 จากแม่\"



\"เฮ้อ\" อายะถอนหายใจ \"ก็ไม่เห็นมีสักครั้งที่แม่กลับเร็วเลยนี่นา\"

\"เหมียว...\" ฮินะครางแล้วจ้องอายะ อายะหลับไปโดยไม่ได้เตรียมอาหาร



......



เธอรู้สึกตัวอีกทีเวลาประมาณ 6 โมงครึ่งกว่า ๆ



\"โอย...ยังไม่ได้เตรียมอาหารเลย\" อายะลุกขึ้น บิดขี้เกียจ แล้วเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า จากนั้นก็ทำอาหาร ข้าวกับปลาและซุป ธรรมดา ๆ

เมื่อทานเสร็จก้อาบน้ำแล้วนั่งทำการบ้าน \'แค่เปิดเทอมวันแรกการบ้านก็จมหูแล้ว\' เธอคิดอย่างหงุดหงิด อายะปั่นงานแบบลวก ๆ แล้วรีบเข้านอน.........



วันรุ่งขึ้น...



เมื่อเธอตื่นจากการหลับนอน ก็ดูเวลา



\"เจ็ดโมงครึ่ง !!!!!!\" เธอแผดเสียงสุดชีวิตแล้วกระโจนเข้าห้องน้ำ (ฮินะสะดุ้งทันที \"ม๊าววว !!!!!!!\")



\"หนวกหูจริง ๆ ลูกคนนี้\" แม่ของอายะที่เพิ่งกลับมาประมาณตีสองพูดอย่างรำคาญใจ \"คนจะหลับจะนอนก็ไม่ได้\"



อายะลงมาทานข้าวเช้า (ขนมปังกับนมธรรมดา ๆ) ทานเสร็จแล้วก็วิ่งออกจากบ้าน



\"โธ่ ๆๆๆๆ วันนี้มีชมรมที่ตั้งใจรอแท้ ๆ\" เธอคิดอย่างเศร้าใจ \"อย่างนี้ต้องใช้ทางลัด !!!\"



อายะวิ่งตัดเข้าสนามที่มีป้ายว่า ห้ามเข้า...



ในที่สุดอายะวิ่งผ่านเข้าประตูโรงเรียนไปอย่างหวุดหวิด แล้วเดินเข้าห้อง



\"อรุณสวัสดิ์จ้ะ อายะจัง\" คาริทักทายอย่างสดใส วันนี้คาริมัดผมรวบไว้ข้างหลัง



\"อรุณ...สวัสดิ์...จ้ะ....แฮ่ก ๆ\" อายะหอบ  จากนั้นก็เริ่มคาบเรียน



\"อายะจัง ๆ ไปดูชมรมกันไหมจ้ะ ?\" คาริถามอายะซึ่งผลอยหลับไประหว่างคาบวิทยาศาสตร์ \"คาบต่อไปเปนชมรมจ้ะ เขาจะให้น.ร.ใหม่อย่างอายะ ดูว่าสนใจชมรมอะไรจ้ะ\"



\"อือ...งึมงัม ๆ ไปกัน...\" อายะยังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่