ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FicEXo]{HunHan}ไม่ว่าจะยังไง...ฉันจะรักนาย

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter8

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 71
      0
      24 พ.ค. 57



    Chapter8
     

    Sehun

    เมื่อกี้ถ้าผมฟังไม่ผิด ลู่ฮานกำลังจะเล่าเรื่องฝันของเขาให้ผมฟัง งั้นหรอ เขาก็ฝันหรอ

    ผมมองตาเขาอย่างต้องการหาความจริง

    แต่สายตาคู่นั้นมันไม่มีคำว่าหลอกลวงอยู่เลย ผมเลยเดินกลับไปนั่งที่เดิม(บนเตียง)

    “คือปกติฉันจะต้องระบายให้พวกแบคกับหมินฟังแก้เครียดแต่ตอนนี้ไม่มีมันเลยอึดอัดมาก”

    ลู่ฮานอธิบายให้ฟังผมพยักหน้าเข้าใจ

    “คือมันอาจฟังดูงี่เง่าแต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันฝันมาสองสามเดือนแล้วก่อนจะเจอนาย ฝันว่า...............................”(เอาตามที่เคยบรรยายไปนะคะรีดเดอร์)

    “พี่กำลังจะบอกว่าฝันนั่นมันคืออนาคตหรอ?”

    ลู่ฮานพยักหน้าก่อนจะพูดขึ้น

    “แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะเป็นแบบนั้นจริงๆหรอกนะ แล้วนายจะเป็นแบบนั้นไหม”

    “ผมว่าผมก็ไม่นะ ทำไมผมต้องทำร้ายคนที่ผมระ..”ก่อนจะฉุกคิดขึ้นได้ถึงฝันครั้งล่าสุดของตน

    “มีอะไร”

    “ที่ว่าผมฝันมันก็คล้ายๆพี่แหละแต่ไม่มีตัวผมมาคุยด้วยเหมือนพี่ และครั้งล่าสุด ผมเห็นพี่มีอะไรกับคนอื่นด้วย”

    “ฮะ!ฉันไปมีอะไรกับใคร”

    “มันก็แค่ความฝันหน่ะถึงจะเป็นอนาคตแต่มันยังไม่เกิดและมันจะต้องไม่เกิดทั้งของพี่และของผม”

    “เราจะรู้ได้ไงว่ามันจะไม่เกิด”

    “เชื่อใจ คำเดียวเลยพี่ เชื่อ เราต้องเชื่อใจกัน”

    “นายคิดแบบนั้นหรอ? เอ๊ะๆเดี่ยวๆไอในฝันหน่ะเป็นแฟนกันแต่ตอนนี้ปัจจุบันไม่ใช่ซะหน่อย”

    คนตัวเล็กตรงหน้าเพิ่งฉุกคิดขึ้นมาได้ ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ยออกไป

    “งั้นก็เป็นซะสิ ผมจีบไม่เก่งหรอกแต่ผมกดเก่งนะ”

    “ไอเด็กบ้าออกไปจากห้องฉันเลย”

    ลู่ฮานโวยวายก่อนจะเอาหมอนมาทุบตีผมใหญ่เลย แก้มแดงๆบ่งบอกชัดเจนมากว่ากำลังเขินผมอยู่

    ผมเลยจับหมับที่ข้อมือเล็กๆทั้งสองข้างไว้แน่นก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ

    .

    .

    “ที่เคยบอกไว้ว่าจะทำให้พี่ชอบอ่ะผมขอใช้วิธีในแบบผมนะเพราะผมมันคนแสดงออกไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่”

    ผมยกยิ้มมุมปากอีกครั้งก่อนจะลดใบหน้าลงไปใกล้ๆอีกคนที่กำลังทำตาโตตกใจเลยไม่ทันได้ขัดขืน เอ๊ะหรือว่าเคลิ้มตามผม ฮิฮิ(ผมเป็นเจ้าพ่อที่ไม่โหดเลยนะจริงๆ)

     

    หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นแรงเหลือเกินยิ่งเข้าใกล้ใบหน้าสวยเท่าไหร่มันยิ่งเต้นแรงไปกันใหญ่ริมฝีปากหยักค่อยๆแตะกับริมฝีปากบางอย่างช้าๆก่อนจะกดหนักๆลงไปเพื่อหยั่งเชิงคนตัวเล็กตรงหน้า ดูจากปฏิกิริยาแล้วคงยังช็อคอยู่สิท่า แต่ผมแอบได้ยินเสียงหัวใจของลู่ฮานนะมันก็เต้นเป็นจังหวะเดียวกันกับผมอ่ะโรแมนติกมากครับ ผมค่อยๆดูดกลืนริมฝีปากบางนั้นอย่างอ่อนโยนก่อนจะเปลี่ยนเป็นจูบที่เรียกร้องโหยหาผมใช้ลิ้นอุ่นๆดุ้นเข้าไปที่ปากคนตัวเล็กเพื่อให้เปิดทางให้ผมไปลิ้มรสน้ำหวานแต่คนตรงหน้ากลับไม่ยอมทำตาม ผมจึงยกมือขึ้นบีบที่แก้มทั้งสองข้างและได้ผลคนตัวเล็กยอมเปิดทางให้ผม ผมไม่รอช้าที่จะส่งลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปสำรวจโพรงปากนั้น ดูดกลืนน้ำหวานของอีกคนอย่างกระหายหิว ลิ้นร้อนของผมหยอกล้อดุนดันกับลิ้นของอีกคนที่พยายามจะหนีแต่ก็ทำไม่ได้ ก่อนที่กำปั้นเล็กจะทุบที่อกของผมเพื่อให้ผมหยุดการกระทำนี้เพราะท่าทางจะหายใจไม่ทันแล้ว

     

    “แฮกๆๆๆ”คนตรงหน้าหอบหายใจใหญ่เลยอย่างกับไปวิ่งมาราธอนมาแหนะ

    “เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”ผมยิ้ม

    “ไอ้คนฉวยโอกาส”ชี้หน้าด่าทันทีที่ตั้งสติได้

    “ผมปล่าวซะหน่อย”ผมยกมือขึ้นเหมือนผู้ร้ายโดนตำรวจจับได้ประกอบกับยิ้มแป๊นใส่อีกคน

    “ไอ้.....ไอ้...โว๊ยยยยย”ลู่ฮานเอามือทึ่งหัวตัวเอง ผมจึงรีบจับมือพี่เขาลง จะทำร้ายร่างกายตัวเองทำไมเนี่ยเก็บไว้ให้ผมทำดีกว่า พี่หายดีเมื่อไหร่เตรียมตัวเตรียมใจรอผมกดได้เลยครับ J

    “ไม่เอาหน่า ผมรักพี่พี่ก็รู้ขนาดในฝันทั้งของผมของพี่เราก็โคตรรักกันเพียงแค่ตอนจบมันแย่ แต่เราในตอนนี้จะทำให้มันดี มันจะไม่แย่แบบนั้นพี่เชื่อใจผมสิ ผมจะเชื่อใจพี่เหมือนกัน เราจะเชื่อใจกันใช่ไหม”

    “...................”ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ

    “กินเด็กแล้วเป็นอมตะนะพี่”

    ลู่ฮานเงยหน้ามองผม

    “กะ....ก็ได้ .........นี่เห็นแก่ชีวิตอมตะนะถึงตกลงหน่ะ”ลู่ฮานก้มหน้าลงอีกครั้งท่าทางจะซ้อนหน้าแดงๆของตัวเองไว้ แต่ไม่ทันหรอกจ๊เค้าเห็นแว้ว

    “เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆวู้วๆๆๆๆๆมีความสุขโว๊ย”ผมกระโดดไปกระโดดมาด้วยความดีใจก่อนจะหันไป

    .

    จุ๊บ

    แก้มลู่ฮานทีหนึ่ง เป็นแฟนกันแล้วดีนะเก็บเล็กเก็บน้อยได้หายไวไวนะคร้าบอยากเก็บชุดใหญ่แล้วอ่ะ

    “งั้นคืนนี้ฝันดีนะครับตัวเอง”สรรพนามเปลี่ยนทันที ก็แหมได้เลื่อนสถานะแล้วมันก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงบ้างไรบ้าง

    “อะอืม”ลู่ฮานครางรับในลำคอก่อนจะมุดตัวลงไปใต้ผ้าห่ม

    ผมยังคงยืนยิ้มอยู่อย่างกับคนบ้า ก่อนจะเดินไปปิดไฟให้แล้วกลับมานอนที่ห้อง

    ไม่ต้องสงสัยและงงผมไม่ใช่สุภาพบุรุษนักหรอกแต่ที่ต้องกลับมานอนห้องเพราะคนตัวเล็กยังไม่หายดีถ้าเกิดผมขอนอนด้วยแล้วเผลอทำให้พี่เขาเจ็บหนักอีกจะทำไง กลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้ แหมไม่อยากจะบอกลู่ฮานตัวหอมมากกกก คืนนี้คงต้องนอนหนาวคนเดียวไปก่อน ฝันดีนะ

    .

    .

    .

    .

    เช้า

    Luhan        

    ไม่อยากจะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนคิดแล้วก็เขิน นี่ผมยอมง่ายไปไหม โอ๊ยอยากจะบ้าตาย กว่าจะข่มตานอนหลับได้ก็เล่นเอาเช้าของอีกวัน ผมจะหายป่วยง่ายไหมเนี๊ย พักผ่อนน้อยขนาดนี้ แต่เพราะใครกันหล่ะ ชิส์ วันนี้เลยตื่นสายนิดหน่อย หวังว่าเซฮุนคงจะไปเรียนแล้วนะ ผมยังไม่พร้อมเผชิญหน้าจริงๆ

    .

    .

    .

    “อรุณสวัสดิ์ครับ ตัวเองตื่นแล้วอ่อ?วันนี้ตื่นสายจังเลยหิวไหม”

    ขุ่นพระ เซฮุนนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าวกำลังหม่ำเลย ให้ตายสิทำไมไม่ไปเรียน ผมหันไปมองปฏิทิน

    เหยดเป็ดวันเสาร์ครับ ฮึมต้องอยู่ด้วยกันทั้งวันสินะ อยากจิคราย เค้าวางตัวไม่ถูกนะตัวเอง(เล่นตามเซฮุนครับ)

    “ตัวเองมากินข้าวเช้าเร็ว จะได้กินยา มามะ”

    เซฮุนลุกขึ้นมาประคองผม โอ้วพระเจ้าแต่ก่อนก็ไม่เป็นไรแต่ทำไมตอนนี้ผมเขิน

    เซฮุนเลื่อนเก้าอี้ให้ก่อนจะกดตัวผมให้นั่งลงแล้วเลื่อนอาหารที่ให้แม่บ้านเตรียมไว้ให้มาตรงหน้าผม

    “กินเยอะๆนะตัวเอง เค้าอยากให้ตัวเองหายไวไว”ยิ้มแก้มแทบปริ

    งื้อ ลู่ลู่ เขิน เฮ้ยไม่สิ ลู่ลู่มันไม่แมน งั้น ฮานคนแมนเขิน

     

    >/////////////<

     

    ก่อนจะหยิบช้อนหยิบซ่อมขึ้นมาจัดการกับอาหารเช้าตรงหน้า

    “วันนี้ตัวเองอยากทำอะไรอ่ะ เค้าจะอยู่กับตัวเองทั้งวันเลย”

    ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้า(ผ่านช่วงเวลาการเขินมาราธอนไปแล้ว)

    “จะทำไรได้อ่ะอยู่แต่ในบ้าน”

    “แล้ววันๆตัวเองทำไรหล่ะ”

    “ดูเอ็กโซโชว์ทาม”ผมตอบกลับไปทั้งที่ปากยังเคี้ยวตุ๊ยๆ

    “มันคือ??”

    “มันไม่มีไรมากหรอกมีแต่คนหล่อๆก็แค่นั้นแหละ โดยเฉพาะลู่หานเอ็กโซเอ็มหล่อมากหล่อโคตรหล่อบรมเลยอ่ะ”ผมว่าพลางจินตนาการภาพในหัวถึงไอดอลของผมคนอะไรไม่รู้หล๊อหล่อ คนแมนปลื้ม

    “เฮ้ยวันๆตัวเองเอาแต่ดูผู้ชายหรอ ไม่ได้นะต่อไปนี้ห้ามดู ห้ามชมคนอื่นหล่อ ตัวเองต้องชมเค้าคนเดียว”

    เซฮุนโวยวายลั่นทันที ผมหลุดขำกับท่าทางของเขา เนี่ยหรอ นายใหญ่ที่ใครๆก็กลัว

    “ได้ไงอ่ะเค้าชอบดู นั่นมันไอดอลของเค้าเลยนะตัวเองไม่ต้องมาห้าม”

    “ชิส์งอล”

    “ง้อ”

    “หายงอล”

    “เร็วเนาะ”

    “แน่นอน”

    “ฮ่าๆๆๆๆใครกันนะที่ว่าตัวเองเป็นคนโหด เค้าว่าตัวเองมันเด็กติ๊งต๊องชัดๆ”

    ผมกุมท้องตัวเองหัวเราะใหญ่น้ำหูน้ำตาเล็ดกับท่าทางติ๊งต๊องของอีกคนที่นับวันยิ่งปล่อยออกมาเยอะ

    “เค้าเป็นแบบนี้กับเฉพาะตัวเองแหละ”

    แหมมีหยอด หยอดแบบนี้เค้าก็เขินอะจิ

    ผมเอามือเกาคอตัวเองแก้เขินก่อนจะดื่มน้ำและทานยาที่คุณพยาบาลคนสวยเอามาให้

    วันนี้ทั้งวันเลยอยู่ทำเรื่องติ๊งต๊องกับอีกคนจนอดดูเอ็กโซโชว์ทามย้อนหลังเลย ไม่เป็นไรค่อยแอบดูทีหลังก็ได้ นี่บอกเลยดูเอ็กโซทีเดียวคุณก็อาจจะเสพติดมันได้นะ

     

    ………………………………………………

     

     

    นี่มันอะไรๆๆๆๆๆ

    ทำไมเจ้าพ่อจอมโหดของไรท์กลายเป็นแบบนี้

    ทำไมคนแมนเป็นแบบนั้น โอ้วอยากจิครายอิ้งเบ๊เบ

    งื้อ มันเริ่มจะเป็นสไตล์ของไรท์แล้วสิ หยอดๆเหยดๆ

    ตอนหน้าจะเป็นชานแบคนะ อยากทำคู่นั้น

    ไรท์ชอบแบคยอนคนแรง ไม่รู้จะแรงได้ใจคนอ่านรึป่าว

    ติดตามด้วยหล่ะ

    เม้นให้เค้าหน่อยนะตัวเอง

    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ


     

    themy  butter

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×