คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความเปลี่ยนแปลง
“พริ้นซ์ !!” ฉันรู้สึกไม่มั่นใจเลย ที่เรียกชายหนุ่มที่ป็อปที่สุดในโรงเรียน ได้เต็มปากเต็มคำ หันหลังกลับตอนนี้จะยังทันไหมนะ
“เธอ ยัยเฉิ่ม ตามฉันมาอีกแล้วเหรอ” อย่าได้แปลกใจกับ สรรพนามที่ใช้เรียกฉันเลย แม้แต่น้อย ก็ฉันมันเฉิ่มจริง ไรจริงนิ ผมฟูๆ ยุ่งๆ กับแว่นตาหนาเตอะกระโปรงจะกรอมเท้าอยู่แล้ว
“ก็ฉันมีของมาให้ นายนะ” ฉันส่งยิ้มโชว์เหล็กดัดฟันสีชมพูแปร๋นออกไปอย่างมั่นใจ ฉันได้ยินมานะ ว่าสเปกผู้ชายหลายคน ชอบผู้หญิงดัดฟัน ดูดีใช่ไหมละ J
“วิปริตอะไร ของเธอเนี่ย ไปดัดฟันมาคิดว่าดูดีหรอ และของอะไรนั้นนะฉันไม่เอานะ บาย” ห้ะ ไปซะแล้ว ตอนนี้รอบๆกายฉันมีแต่คนซุบซิบ เอ๊ะ เราลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนี้เราอยู่ตรงกลางสวน ของมหาลัยนะ อ๊า ไม่ไหวๆ กลับบ้านก่อนดีกว่า อ๊ะ ลืมบอกไปคะ ฉันชื่อลินิน อิศวชล ศึกษาที่มหาลัย อะคาเดมี่ อินเตอร์ฯ คณะนิติศาสตร์ ชื่นชอบพริ้นซ์ หรือ พัฒลกุล ปัญฑะเวท ที่ป็อปเอามากๆเลย
“ยัยฟู ยืนเหม่ออะไรยะ” และนั้นเสียงเพื่อนสาวที่สวยและป็อปมากในหมู่ชาย ชื่อ ชาลิดา หรือ น้ำชา ที่จับพลัดจับพลู มาสนิทกัน เธอสวยมากเลยละ
“ก็มายืนรอเธอ กลับบ้านนิ” ป่าวหรอก ฉันหนีผู้คนมา
“เธอหนีใครมากันยะ” อั้ยยะ รู้ใจขนาดนี้แต่งงานเลยไหมคะคุณน้ำชา
“จะบ้าหรอ กลับบ้านกันได้ยังอะ” อายชะมัด
ณ บ้าน อิศวชล
“นี่ ไว้เจอกันนะ ยัยนิน”
“ขอบคุณนะ น้ำชา อุส่าห์ขับมาส่งฉัน”
“ไม่เป็นไรย่ะ” ฉันโบกมือบ้ายบาย ยัยน้ำชาก่อนจะเดินมากกดกริ่งตรงหน้าบ้าน หลังงาม ที่ใหญ่โต และดูหรูหรา เหตุที่ฉันต้องกลับบ้านกับน้ำชาก็เพราะมินิคูเปอร์สุดรักพังนะสิ น่าเศร้าใจจริงๆ แต่สายตากลับเห็นสาวสวย แต่งตัวเอ็กซ์แตก นั้นเดินมากับ พริ้นซ์!!! แถมยังเกี่ยวแขนกันอีก หมายความว่าไงกัน
“พริ้นซ์ นายพาผู้หญิงมาบ้านทำไม” เห็นแล้วเจ็บชะมัด
พริ้นซ์ไม่เคย พาผู้หญิงมาบ้านเลยนะ
“ก็แล้วไง เธอเข้าบ้านไปเลย ไป รกหูรกตาฉัน” ร้ายกาจเกินไปแล้ว
“นะ..นาย !! ... ถ้าฉันร้ายแล้วอย่ามารักนะ” ฉันวิ่งไปร้องไห้ไป
“อ้าวนิน หิวข้าวไหมลูก แม่ทำกับข้าวเสร็จพอดี”
“นิน ไม่หิวนะคะแม่ ขอนิน ไปนอนนะคะ”
“สงสัยทะเลาะกับตาพริ้นซ์ ปกติ ไม่เห็นร้องไห้นี่”
จนมาถึงห้อง ฉันรู้สึกเจ็บแปลบยังไงไม่รู้ คำพูดร้ายกาจแต่ละคำ ค่อยๆทยอยเข้ามาในหัว
“เธออย่ามาเข้าใกล้ฉันนะ”
“อี๋ นี้เธอทำคุกกี้บ้าบอ อะไรมาเนี่ย ฉันไม่กิน”
“นี่ เอาผ้าเช็ดหน้าบ้าๆนี้ ไปเลยนะ น่าเกลียดจะตาย”
ฉันเคยคิดนะ ว่าฉันจะทำตัวให้น่ารัก แต่วันนี้ฉันตัดสินใจละ ฉันจะร้ายให้ดู
เช้าวันใหม่ ฉันปล่อยผมสลวยที่เป็นลอนธรรมชาติ และโยนแว่นหนาเตอะทิ้งไป
“อุ้ย วันนี้ลูกแม่สวยจัง” เสียงคุณแม่อุทานอย่างดีใจ แหงสิตั้งแต่ฉันขึ้น ม.ปลายมา ฉันไม่เคยแต่งตัวสวยเลย
“พอดี นิน นึกคึกนะคะมา ทานข้าวกันเถอะ”
“นิน พ่อให้พริ้นซ์ เขา คอยรับส่ง ลูกนะ” ห้ะ ไม่จริงอะ ตอนนี้ไม่อยากเจอ หน้า ตาบ้านั้นที่สุด
“ให้นิน ไปเองเถอะคะ” ขอร้องละ สวรรค์ ถ้าช่วยลูกช้างครั้งนี้ จะถวายไข่ต้ม ร้อยฟองเลยละ พรีสส
“ไม่ได้ ปกติพ่อไปส่งนินได้ แต่ว่าพ่อกับแม่ต้องไปสัมมนาต่างประเทศสองสัปดาห์นะลูก” ไม่จริง ใช่ไหม คุณพ่อต้องล้อเราเล่นแน่ๆ อย่าไปเชื่ออออออ
“พ่ออะ” โอ๊ย เซงทำไม ฟ้าต้องแกล้งกันด้วย
“สวัสดีครับ คุณลุง” เสียงทุ้ม นี้มัน นายพริ้นซ์ แล้วฉันจะหนีทันไหมนะ
“สวัสดีจ้ะ ฝากยัยนินด้วยนะ” โอ๊ยฟังแล้วเป็นคำที่ทรมานใบหูหนูที่สุดเลยค่ะ คุณพ่อ
“แล้วยัยลูกเป็ดขี้เหร่ อยู่ไหนละครับ” กรี๊ด ร้ายกาจที่สุด ปากจัด หยาบคาย รุนแรงกับสตรีเพศ ตลอดเวลาหรือไงกันยะ
“ฉันอยู่นี้” ฉันกระชากเสียงอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนกับใคร ถือว่าเป็นบุญของนายนะ นายพริ้นซ์
“เธอ....คือ ยัยนิน จริงๆหรอ” หน้าตาตาบ้านี้ตลกชะมัด เหลอหลาซะ แต่ยังหล่ออยู่ดี เห้ย ไม่ๆ ลืมๆ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ชมอะไรใครทั้งสิ้น โอมเพี้ยง
“จะไปได้ยัง ชักช้า ลีลา” ฉันเดินผ่านร่างสูง ไปก่อนจะเปิดประตูรถ เบนซ์คันงาม อีตาเจ้าชายเดินมาพลางทำหน้าอึ้ง ไม่หาย ให้ตายเถอะ หยุดทำหน้าแบบนั้น ได้ละ
“เธอไปศัลยกรรม มาหรอ” นี่ให้ตายเถอะ ฉันพึ่งรู้ว่าสมองนายคิดได้แค่นี้ จริงๆนะ ฉันมองใบหน้า คนที่ฉันเคยหลงใหลนักหนา ทำไมวันนี้ ดูไร้สาระไม่มีแก่นสารได้ขนาดนี้ สมเพชตัวเองจริงๆ เถอะ ให้ตาย
“นี่ นายกำลังเล่นมุขตลกร้ายอยู่ให้ไหม ใช้อะไรคิดย่ะ ภายในคืนเดียวนี้นะ ฉันนะ สวย ธรรมชาติ จบนะ” นั้น ยังทำหน้าเหลอหลาอีก ไม่เคยเจอฉันในเวอร์ชั่นนี้แค่นี้ ตกใจมากปะ
“นี่ รถจะชนไหมนะ ฉันไม่อยากเสียเวลาใช้อากาศ หายใจร่วม กับนาย นานหรอกนะ”
“ธะ...เธอ ... ใช่ลินิน ตัวจริงหรือเปล่าเนี่ย” ทำไมต้องเสียงสั่น ประสาทหลอนหรือไง หัวฉันก็ไม่ได้มี อะไรติดอยู่นะยะ
“อย่ามากวน ฉันนี้แหละ ลินิน ที่นายไม่เคยรู้จัก J” ฉันส่งยิ้มร้ายกาจที่เคยใช้มาแล้ว ลืมบอกไปว่า ฉันพยายามเปลี่ยนตัวเองให้เรียบร้อยเหมือนคุณหนูเท่าไปแล้วนะ แต่ตาบ้านี้มาปลุกโหมดโหด ของฉันเองช่วยไม่ได้
“ถึงแล้ว อย่ามัวแต่นั่งเก๊ก ลงมาเปิดประตูให้ฉัน ซะดีๆ” ได้ทีก็ต้องแกล้งสิ โอกาสงามๆ ดูสินะทำหน้าทำตา คิดว่าตัวเองหล่อซะเต็มประดา ละสิ
ความคิดเห็น