ยัยมาเฟียสุดซ่า กับ นายยากุซ่าสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : We are fans who love each other. เรามาเป็นแฟนกันที่รัก

ที่Governing

“พวกเธอทำไมถึงทะเลาะกันแบบนี้”

มิสที่ปกครองพูด... ถ้าถามว่าทำไมฉันนักเรียนเรียนดี(ดีมากกก-_-^) ถึงมาอยู่ที่นี้ก็เพราะหมอนี้ที่ทะเลอะกับฉัน ดันมีคนไปบอกมิสฉันก็เลยต้องมาอยู่ที่นี้

“ก็เขานะสิครับล้มเอาก๋วยเตี๋ยวมาหกใส่เสื้อผมแล้วไม่ขอโทษครับ”

ไอ้....ฉันขอโทษไปกี่ครั้งแล้ว โคตรสตอเบอรี่เลย อ่ะ หมอนี่

“เธอควรจะขอโทษเค้านะ”มิสบอกพร้อมกับส่งสายตาเหมือนกันจะบอกว่า

' รีบขอโทษเขาซะไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอ!!!! 'แต่คนอย่างฉันขอโทษไปแล้ว ไม่ขอโทษอีกแล้ว โว้ยยยย

“ฉันไม่ขอโทษคะ..และฉันก็ขอโทษเขาไปหลายครั้งแล้วคะ ฉันจะไม่ขอโทษเขาอีก”
ฉันพูดกับมิสที่กำลังโกธรที่ฉันพูดไป

“ ถ้าเธอไม่เห็นแก่ฉันก็เห็นแก่โรงเรียนเถอะนะ  เพราะ พ่อเวกัสบริจาคเงินให้โรงเรียนเรามาก  ฉันไม่อยากให้มันไปถึงหูพ่อของเค้านะจ๊ะ”

ที่แท้ก็เห็นแก่เงินที่พ่อของหมอนี่ให้
“ มิสคะถ้าคุณเห็นแก่เงิน ฉันจะให้เงินกับโรงเรียน สัก 10 ล้านเยนก็ได้นะคะ”

ฉันพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นม
า“แล้วฉันก็อยากรู้ว่าพ่อของไอ้..เวกัสเป็นใครนะคะ มิสบอกได้ไหมคะ”

ฉันพูดพร้อมเตรียมออกจากห้อง“เอ่อ....พ่อของเวกัสเค้าเป็นเอ่อ....มาเฟียจ๊ะ”

ฮาฮาฮาฉันอยากจะหัวเราะให้ฟันรวงหมดปาก

“งั้นมิสก็รู้ไว้ด้วยนะคะ...ว่าฉัน เป็นหัวหน้าแก็งแบล็กดาก้อน ย้ำว่าหัวหน้านะคะมิส ฉันไปก่อนนะคะ”

ฉันเดินออกไปหน้าห้องแต่มีมือมาดึงฉันไว้“เดี๋ยวก่อนสิ.....ฉันอยากคุยกับเธอนะ”

หมอนี่..เอ่อ เวกัส จะมาคุยกับฉันหึหึคงสนุกไม่ใช่เล่น“ว่ามาสิ”
“ เธอเป็นหัวหน้าแก็งจริงหรือเปล่า ? ”หึหึ คิดว่าจะถามอะไรซะอีก
“ถ้านายอยากรู้ก็ไปถามพ่อนายดูสิ”

ฉันตอบพร้อมกับเอามือไปแตะคางหมอนี่ ทำให้หมอนี่ตกใจนิดนอย แล้วก็ยิ้มบางๆที่ทำให้ผู้หญิงทุกคนละลาย แล้ว แต่ใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก

“ฉันสนใจเธอขึ้นมาแล้วสิ”หึหึ ฉันไม่หลงกลนายหรอ

“ ฉันว่า เรามาเป็น แฟน กันดีกว่า” หาาาาาา หมอนี่บ้าหรือเปล่า เจอกันไม่กี่นาทีก็จะมาขอฉันเป็นแฟน.... ฉันคิดอะไรออกแล้ว

“ ถ้างั้นเรามาแข่งกันดีกว่า ถ้านายชนะฉันจะเป็นแฟนกับนาย แต่ถ้าฉันชนะนายอย่ายุ่งกับฉันอีก ตกลงไหม” ฉันจะทำให้นายแพ้เอ
ง“ตกลง แข่งอะไรล่ะ” ฉันนะแข่งอะไร“ ที่นายถนัดแล้วกันนะ”

“ได้....แข่งรถแล้วกัน” ฉันชนะนายแน่จ๊ะ
“ที่ไหนล่ะ ฉันจะได้จะไปถูก”

“ที่สนาม RK เวลา 6 โมงครึ่งนะแล้วฉันจะรอ”
ได้แล้วฉันจะรีบไปฆ่า...เอยจะไปแข่ง ฮิฮิ 

หลังจากที่ฉันตกลง ฉันก็เดินไปที่ห้อง พอ ฉันเปิดประตู

“ฮ่าฮ่าจริงหรือที่...…” ทุกคนเป็นใบ้กัน ทันที
“ไอริ เธอเป็นอย่างอะไรไหม” คนแรกที่ทัก ฉันก็คือ เรโกะ 

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันเก่งอยู่แล้ว ก็เป็นเพื่อนแกนิ”เรโกะหมุนร่างฉันไปมา

“ฉันเป็นห่วงแกนะ ก็แกเป็นเพื่อน สนิดคนเดียวของฉันนะ”
ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดี “แล้วเค้าทำอะไรเธอรึเปล่า”ฉันบอกเรโกะดีกว่า

 “เรโกะฉันอยากให้เธอไปที่นี่นะ”ฉันส่งที่อยู่ของเพื่อนสนิทชื่อ แกท ให้
“ทำไมล่ะ”

“เวนิสน่ะ...เขามาขอฉันเป็นแฟนนะ ฉันก็เลยบอกว่าเรามาแข่งกันดีกว่านะ”ฉันอธิบายให้เรโกะฟัง
“แล้วแข่งอะไรล่ะ ไอริ”ฉันว่าแล้วว่าต้องถาม “แข่งรถนะ”

 “ห๊าเธอเลือกแข่งรถนี่นะ!!!!!”ทุกคนต่างก็มองมาทางเราเป็นทาง
“เบาหน่อยซิ”ฉันเอ็อเรโกะ

“เธอรู้ไหมว่าเวนิสนะ....เป็นนักแข่งรถตัวพ่อเลยนะ ฉันล่ะเป็นห่วงเธอจริงๆเลย”
ฉันไม่กลัว ฮิฮิ “ไม่เป็นไร...ชนะแน่”พอดีฉันเป็นนักแข่งอ่ะ
“   เรโกะ ครูมาแล้ว.... ไปนั่งที่เถอะ”