ยัยมาเฟียสุดซ่า กับ นายยากุซ่าสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : Remember who I am.

 

ผ่านไป 1 สัปดาห์ ไวเหมือ

                  เบื่อ   เมื่อไรจะปิดเทมอ(เพื่อเปิดไป 1 สัปดาห์ เองนะย่ะหลอน -_-^)
“เรโกะเสร็จยังจะคนดี.....หิวโว้ย”ตอนนี้ฉันกับ เรโกะเป็นเพื่อนชี้กันแล้ว^^
“เสร็จแล้วๆไปได้แล้ว”ไปได้แล้ว>_<ดี๊ดี หิวจะตายแล้ว

The main food

ฉันอยากตายวันละหลายรอบจริงๆ 
“ฉันขอโทษนะ...ไอริTOT”เรโกะไม่ทันแล้วโว้ย
“ไปที่อื่นก็ได้จ๊ะ”ฉันจะได้ไปฆ่าแก โฮกๆๆ

 โครม!!!!!!! เจ็บๆๆๆๆ

“ นี่เธอ!!!!”ใครอ่ะ โอ๋~
“เธอทำเสื้อฉันเลอะ”ฉันหมอนี่ใครอ่ะ... ไม่รู้จัก

“ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ เดี๋ยวฉันเช็ดให้”ฉันพูดพร้อมส่งผ้าเช็ดหน้าให้

“ไม่จำเป็น ฉันไม่อยากได้”อ้าวแล้วจะให้ฉันทำอะไรเล่า!!!

“แล้วนายจะให้ฉันทำอะไรล่ะ”

ไอ้เรื่องมาก ฉันอยากจะด่าให้หมอนี่จริงเลย ถ้าลูกน้องฉันเป็นแบบนี้นะฉันจะตัดลิ้นมัน!!!!
“เอาไปซัก!!!แล้วเอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้”

ให้เดี๋ยวนี้!!!!ไอ้บ้าฉันไม่ได้มีเวทมนต์นะย่ะจะได้เอามาให้เดี๋ยวนี้

“นี่นายฉันไม่ได้มีเวทมนต์นะที่จะเอามาให้เดี๋ยวนี้นะ”ฉันพูดต่อ
“นั่นมันเรื่องของเธอ”ไอ้.....เลวฆ่ากันดีกว่า

“ฉันทำไม่ได้หรอก…...เดี๋ยวฉันซื้อเสื้อให้ใหม่แทนได้ไหมล่ะ”
ถ้าไอ้บ้านี่ไม่ตกลงละก็......แม่จะสั่งฆ่าทึ้งเลย แบร่ :p

“ฉันไม่อยากได้เสื้อถูกๆจากเธอ!!!!!” ไอ้รวย...ฉันหมดความอดทนแล้วนะ
“ นี่นาย!!! คิดว่าตัวเองเป็นใคร แล้วใหญ่มาจากถึงได้มาสั่งเอาสั่งเอาแบบนี้”ฉันปี๊ดแตะแล้วนะ!!!

“ฉันก็รวยกว่าเธอแล้วกัน!!! ....แค่เสื้อเธอจะมีปัญญาจ่ายหรือเปล่า!!!”

ได้.....ถ้านายคิดว่าจะประกาศสงครามกับฉันเราจะได้เห็นดีกันแน่!!!
“พวกเธอ!!!!หยุดนะ......ไปกับฉันทั้งสองคน”