รักเกินห้ามใจ (มัลฟอย+เฮอร์ไมโอนี่)

ลำดับตอนที่ #2 : ดอกไม้แต่งงาน

บทที่ 2  ดอกไม้แต่งงาน

เสียงระฆังดังกังวานใส  โบสถ์สีขาวสะอาดบัดนี้คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่ต่างมีสีหน้ายิ้มแย้ม  ชายหนุ่มในชุดทักสิโด  ผมแดงยาวถูกมัดไว้ด้านหลังอย่างเรียบร้อยเผยให้เห็นต่างหูรูปเขี้ยวที่ดูแหวกแนว  ใบหน้าและลำคอของเขายังคงมีรอยแผลเป็นจางๆ ให้เห็นอยู่บ้าง  แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสดใสบนใบหน้าของเขาจางลงเลย  เขายืนตัวตรงอยู่หน้าบาทหลวงเพื่อรอเจ้าสาวของเขาอยู่ข้างในโบสถ์  เมื่อประตูเปิดออกเขาก็หันหลังไปดูทันที  หญิงสาวที่เข้ามาสวมชุดแต่งงานสีขาว  ผมสีทองของเธอปล่อยยาวพลิ้วสลวย  มีเพียงดอกลิลลี่สีขาวเท่านั้นที่แซมอยู่ข้างหู  ช่างเป็นหญิงสาวที่งดงามจริงๆ ทุกๆ คนในโบสถ์เหมือนโดนมนต์สะกดให้จับจ้องอยู่ที่เธอเท่านั้น  แล้วเธอก็หยุดลงตรงหน้าชายหนุ่ม

“คุณบิล  วิสลี่ย์  คุณจะยอมรับคุณเฟลอ  เดอร์ลากูร์  เป็นภรรยา  ไม่ว่าทุกข์หรือสุขคุณจะอยู่เคียงข้างเธอหรือไม่”

“รับครับ”

“คุณเฟลอ  เดอร์ลากูร์  คุณจะยอมรับคุณบิล  วิสลี่ย์  เป็นสามี  ไม่ว่าทุกข์หรือสุขคุณจะอยู่เคียงข้างเขาหรือไม่”

“รับค่ะ”

“ตอนนี้คุณทั้ง 2  คนได้เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้อง  โปรดแลกแหวนซึ่งกันและกัน”  เขาทั้งสองแลกแหวนกัน  และฝ่ายชายก้มลงจูบฝ่ายหญิงเพื่อให้ทุกคนในโบสถ์เป็นสักขีพยาน

_______________________________ (^๐^) _________________________________

ข้างหน้าประตูโบสถ์  ผู้คนมากมายต่างมายืนออเพื่อรอรับดอกไม้แต่งงานที่เจ้าสาวกำลังจะโยนให้  เพราะต่างเชื่อกันว่าคนที่ได้รับดอกไม้จะได้แต่งงานเป็นคู่ต่อไป

“นี่รอน  อย่าเบียดฉันนักได้มั๊ย  แค่นี้ก็อึดอัดจะแย่อยู่แล้ว  ไม่รู้จะอยากได้ไปทำไมก็แค่ดอกไม้”  เฮอร์ไมโอนี่บ่น  เพราะตอนนี้รอบข้างเธอมีแต่ผู้คนที่รอรับดอกไม้เต็มไปหมด

“เฮอร์ไมโอนี่  เธอนี่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ  ถ้าฉันได้รับดอกไม้นะฉันก็จะได้แต่งงานเป็นคู่ต่อไป”  รอนพูด  นัยน์ตาเป็นประกายอย่างมีความหวัง

“ใครเขาจะแต่งงานกับเธอฮะรอน”  เฮอร์ไมโอนี่บ่น

“เธอว่าอะไรนะ”  รอนเริ่มโมโห

“เธอทั้งสองคนอย่าทะเลาะกันน่า  วันนี้วันดีนะ”  แฮรี่รีบห้ามเมื่อเห็นท่าทางเพื่อนทั้งสองคนจะทะเลาะกัน  “นี่เฟลอโยนดอกไม้แล้ว”

เฟลอหันหลังให้ทุกคน  แล้วโยนดอกไม้  มันลอยไปท่ามกลางผู้คนที่ต่างแย่งกันคว้าดอกไม้นั่นไว้  โดยไม่มีใครคาดคิดอยู่ๆ ดอกไม้ก็หล่นลงไปในมือของหญิงสาวผมสีน้ำตาลหนาซึ่งม้วนเป็นลอนๆ สวยงาม  โดยที่เจ้าตัวเองก็ยังงงๆ อยู่

“ไม่จริง  ฉันได้ดอกไม้หรือนี่”  เฮอร์ไมโอนี่พึมพำอย่างตกใจ

“เฮอร์ไมโอนี่  เธอได้ดอกไม้นี่  เธอจะได้แต่งงานเป็นคู่ต่อไป”  รอนตะโกน  แล้วเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีก็ดังก้อง

“ไร้สาระน่ารอน  เธอจะไปเชื่ออะไรจริงจัง  อีกอย่างฉันก็ยังไม่มีแฟน”  เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนแล้วรีบเดินออกไปจากที่นั่นโดยเร็ว