คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : CHAPTER 9
Chapter 9
ดวงจันทร์สีเหลืองเรืองรองส่องสว่าง นกกาที่ไม่มีอยู่บนท้องฟ้าคงพากันกลับรังไปหาลูกเมียกันหมดแล้ว.. เต๋าถอนหายใจเฮือก นึกรำคาญตัวเองที่บรรยายสรรพสิ่งรอบข้างได้เหมือนพ่อม่ายเมียทิ้งขนาดนี้ แต่จะว่าไปอารมณ์เขาคล้ายๆอย่างนั้นน่ะนะ เขาคิดงั้นนะ
แขนแกร่งค้ำอยู่บนโต๊ะไม้เนื้อดีในห้องพักหรูของตัวเองฝ่ามือรองใบหน้าหล่อคมไว้ นิ้วยาวๆเขี่ยโทรศัพท์เครื่องแพงของตัวเองให้หมุนไปมาอย่างน่าเบื่อ เขาไม่มีอะไรทำ ไม่สิ.....จะให้ทำก็คงมี แต่ไม่อยากทำอะไรมากกว่า ริทกลับไปเมื่อชั่วโมงก่อน คุยไลน์กันได้สักพักเจ้าตัวก็ขอไปผักผ่อนสายตา และเหมือนฟ้ากลั่นสวรรค์แกล้ง.. ไอ้อาร์มที่นัดกันทานข้าวตั้งแต่เที่ยงก็ยังไม่โผล่ศรีษะมาแม้แต่น้อยโทรไปก็ไม่ติด เต๋าแอบหวังให้มันโดนงูฉกหมากัดผึ้งต่อยที่ไหนสักที่
เต๋าเอนตัวนอนราบไปกับพื้นเย็นๆ เสียงโทรศัพท์คุ้นหูของตัวเองดังขึ้นเบาๆ เต๋าเด้งตัวขึ้นหวังจะเป็นใครสักคนที่กำลังวิ่งวนอยู่ในหัว แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อหน้าเหวอของเพื่อนตัวเองเด่นหราอยู่กลางจอ
“เชี่ยอาร์มมึงไปตายอยู่หนใด กูแกร่วรอมึงมาเป็นชาติแล้วนะไอ้ห่านนน”
(แหม่.. มึงก็รู้..)
“รู้ห่าไร รู้ว่ามึงเชี่ยใช่ไหม อันนี้กูรู้ตั้งแต่แรกพบสบตากับมึงล่ะ”
(เออ บ่นอยู่นั่น กูติดธุระไปหาน้องกิ๊บซี่ไม่กี่ชั่วโมงเอง แล้วกูก็กำลังจะชวนมึงไปข้างนอกนี่ไง กูไปเจอร้านใหม่มา)
“ ร้านใหม่ตลอดเลยนะมึง “
( เอาน่า อีก20นาทีเจอกัน ถึงสุขุมวิทแล้วโทรมา)
“ ห่าเออๆ เดี๋ยวกูออกละแม่ง “
เต๋าบ่นอีกตามประสาแต่ก็ยอมตกลงดีๆ เพราะตอนนี้เขากำลังเบื่อขั้นสุด เต๋าคว้ากระเป๋าสะพายMCMสีดำใบโปรดขึ้นมาห้อยไว้กับไหล่ ก้าวยาวๆไปที่โรงจอดรถ รถเก๋งคันสีดำเงาวับสะท้อนภาพหล่อคมของเจ้าของรถ ถึงแม้รูปร่างมันจะบิดๆเบี้ยวๆตามแนวรถก็ตาม เต๋าลูบหน้าลูบตาตัวเองพร้อมกระตุกยิ้มหล่อ รถยุโรปราคาแพงพุ่งทะยานไปเส้นทางสุขุมวิทอันคุ้นชินทันที
เต๋าชะลอรถจอดข้างทาง นิ้วเลื่อนไปกดปุ่มไฟกระพริบไว้ สายตายังคงจ้องไปบนสองข้างทาง โทรศัพท์ถูกต่อสายไปยังเพื่อนสนิทอย่างอาร์มทันที
“ กูอยู่แถวสุขุมวิทแล้วร้านมันอยู่ไหนวะ? “
“ อยู่สุขุมวิทซอย 11 มึงขับตรงเข้ามาจะเจอป้ายร้าน NEEDS Bar & Lounge กูนั่งอยู่ v.i.p โซนนะเว้ย “
“ เออๆ เดี๋ยวเจอกัน “
“ เห้ย ไอ้เต๋าๆ อย่าเพิ่งวางดิ “
“ ไรวะอาร์ม? “
“ กูจะบอกว่ารีบๆมานะเว้ย กูว่ากูเจอ...เออ ไม่บอกดีกว่ามาดูเองเหอะแค่นี้นะมึง “ ทิ้งไว้ให้สงสัยแล้วก็หายไปเต๋าว่าถ้าเจอเจ้าตัวจะตบกะโหลกมันสักทีให้สมกับความกวนตีนของมัน ร่างสูงขาวขยับรถมุ่งสู่สถานบันเทิงชื่อดังของย่านสุขุมวิทในทันที
เสียงจังหวะเบสบีทหนักๆดังขึ้นกระแทกโสตราวกับเป็นเสียงเรียกท้าเชิญเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายให้ออกมาวาดลวดลายอยู่บนฟลอร์บันเทิงกลางผับ ร้าน NEEDS Bar & Lounge นี้เป็นร้านที่เหมาะกับเหล่านักเที่ยวกลางคืนไม่ใช่เล่น ด้วยภายนอกของร้านที่ตกแต่งด้วยไฟหลากสีสัน แต่ที่เห็นจะถูกใจบรรดานักเที่ยวทั้งหลายก็คงจะไม่พ้นภายในร้านที่ตกแต่งด้วยไฟ Black lights และไฟเธคเลเซอร์ดูอลังการปนลึกลับไปในตัว เวลายามนี้ในสถานบันเทิงชื่อดังเต็มไปด้วยหนุ่มสาวน้อยใหญ่ทั่วผับ ดวงตาคมสอดส่ายไปทั่วผับกว้างอย่างสำรวจพลางส่งสายตาหยอดเล็กหยอดน้อยไปให้บรรดาสาวๆที่ส่งสายตาเชิญชวนให้ร่างสูงเข้าไปทำความรู้จักไม่ได้ขาด ขายาวก้าวเนิบผ่านสายตาของสาวๆหลายสิบคู่ไปอย่างไม่ได้สนใจอะไรนักเพื่อขึ้นไปชั้นลอยของผับที่เป็นโซนวีไอพี เต๋ายกขึ้นโบกมือทักทายเพื่อนเล็กน้อย
“ เออ ไงวะ “
“ มาซะช้าเชียวนะมึง เมื่อกี้กูสั่งโกลด์เลเบิลไว้ให้มึงละ “
“ เออ แล้วเรื่องไรวะที่มึงจะบอกกูน่ะ? “
“ อ้อ ก็กูเจอ...เฮ้ย เครื่องดื่มมาละไอ้เต๋า ” เต๋าหันมองตามสายตาของอาร์ม หญิงสาวในชุดเดรสสีดำรัดรูปเดินนวยนาดเข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มให้ถึงโต๊ะ สายตาเย้ายวนถูกส่งมาให้เต๋าในทุกๆอิริยาบถแต่เต๋าที่เต็มไปด้วยความสงสัยก็ไม่ได้สนใจสายตาคู่นั้นปล่อยให้สาวเจ้าชงเหล้าต่อไป
“ มาก็มา ตกลงเจอใครวะอยากรู้ละ “
“ ใจเย็นดิวะ ดูอารมณ์ไม่ดีนะมึงเนี่ย “
“ จะบอกไม่บอกวะไอ้อาร์ม กวนตีนกูอย่นั่นแหละ “ น้ำเสียงเจือปนความหงุดหงิดเผยออกมาเล็กน้อย
“ เออๆ กูบอกก็ได้ กูเจอไอ้เด็กนั่นไง ไอ้ปีหนึ่งที่มันแสบๆน่ะ? “
‘ แสบๆ? หรือว่าจะเป็น..’ ร่างสูงขาวคิดในใจ
“ คชา? “ อาร์มพยักหน้าลงหงึกหงัก พลางหันไปสนใจสาวสวยสุดยั่วยวนข้างกายนิ้วมือใหญ่เกลี่ยเส้นผมบนใบหน้าของสาวเสิร์ฟพลางยิ้มบางๆ ขัดกับเต๋าที่หน้างอขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “ อยู่ไหน? “
“ ใครอยู่ไหนวะเต๋า? “ เพื่อนสนิทหันมาตีหน้างงใส่แต่ในใจก็แอบลอบยิ้มอย่างรู้ทัน
“ จะใครซะอีก ก็คชาไง “
“ อ้าววว แล้วมึงไปสนิทกันตอนไหนวะ มึงจะจีบเพื่อนน้องคชาเค้าไม่ใช่หรอ? “
“ อ่ะเอ่อ ก็ใช่ ช่างเหอะน่ามึงบอกมาเลยว่าคชาอยู่ไหน? “
“ มีเหวี่ยงใส่กูอีก นู่น น้องเค้าอยู่ข้างล่างนู่นเสื้อขาวๆกลางฟลอร์ หาไม่ยากหรอก “ เต๋าผุดลุดขึ้นจากที่นั่งถลาไปที่ราวระเบียงทันที นัยน์ตาคมเริ่มแสกนสอดส่องหาไอ้แสบของเขาทันที หาไม่ยากอย่างที่ไอ้อาร์มบอกจริงๆ ไม่ต้องให้ใครบอกร่างสูงขาวเตรียมเข้าไปหาคชาทันที
ร่างเล็กของนนทนันท์ในเสื้อคอคว้านลึกสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินดูโดดเด่นออกมาจากเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เจ้าขอใบหน้ารูปไข่โยกย้ายร่างกายของตัวเองไปพร้อมๆเพื่อนในกลุ่มในเพลง abracaba ของวงbrown eye girls ที่ถูกนำมารีมิกซ์ใหม่ให้บีทเร็วขึ้นเบสหนักขึ้นเหมาะกับการโยกย้ายเต้นไปตามเพลง
Everynight I feel with you
ทุกคืนฉันรู้สึกถึงคุณ
do you love her? do you love her?
คุณรักเธอบ้างไหม ? คุณรักเธอบ้างไหม ?
Everyday I dream of you
ทุกวันฉันฝันถึงเธอ
do you love me? do you love me?
คุณรักฉันบ้างไหม ? คุณรักฉันบ้างไหม ?
เจ้าตัวเล็กที่มึนจนเกือบเมาด้วยฤทธิ์เหล้าผสมโค้กหัวเราะคิกคักพลางหันไปเต้นกับชายแปลกหน้าที่เข้ามาเต้นด้วย ตามคำว่า Do you love me? Do you love me ? โดยการโอบรอบคอแล้วส่ายสะโพกฟิตๆของตัวเองไปมา เต๋าที่ยังเดินไปไม่ถึงคนตัวเล็กยังคงจ้องเขม็งอย่างเคืองๆ แต่ทว่ามือใหญ่ๆของรุ่นพี่มือกลองสุดหล่อก็มาดึงตัวคชาออกมาจากชายแปลกหน้าทันที เจ้าของหัวเห็ดที่โดนดึงอย่างไม่ได้ตั้งตัวเซมาซบแทบอกตี๋เพื่อทรงตัวมือเรียวค่อยๆเอื้อมเกาะไหล่แน่น ยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ถูกส่งให้ตี๋เข้าไป1กระบวนโมเอ้ ลำตัวบางขยับเข้าคลอเคลียกับรุ่นพี่หนุ่มใกล้จนแทบชิด
“ น้องคชาครับ ขะ..ขยับออกก่อนมั้ย? ใกล้พี่ไปแล้วนะ ” เสียงทุ้มนุ่มของตี๋กระซิบบอกสียงสั่น
“ ม่ายยยยขยับ “ เสียงเล็กๆตอบกลับมาอย่างรั้นๆ พร้อมขยับหน้าใกล้ริมฝีปากรุ่นพี่หนุ่ม
กลิ่นหอมกรุ่นคล้ายขนมหวานของคชามักจะเป็นเหมือนมนต์สะกดที่จะทำให้คนที่สูดดมเข้าไปเคลิบเคลิ้ม ตี๋ก็เช่นกันในใจของรุ่นพี่มือกลองเต้นตึกตักกระสับกระส่ายรัวคล้ายจังหวะกลอง ฝ่ายกิเลสในใจลุกขึ้นมารบเร้าให้ตี๋ขยับไปจูบคชาซะ แต่ฝ่ายธรรมมะในตัวก็คัดค้านสุดกำลังและก็เป็นโชคดีของคชาที่ฝ่ายธรรมมะในตัวตี๋เป็นผู้ชนะ มือทั้งสองข้างจับไหล่คชาให้ผละออกจากตัว
“ คชาเมาแล้วมั้ง กลับหอเถอะนะ ”
“ ใครมาววว? ม่ายยมีม่ายยยกลับบ “ เจ้าตัวเล็กช้อนตาตอบเสียงหวานจนตี๋ต้องกลืนน้ำลายลงคอดังอึกกับความน่ารักน่าหวั่นไหวตรงหน้า
“ กลับเถอะครับเดี๋ยวพี่ไปส่ง “
“ ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวผมไปส่งคชาเอง “ ร่างสูงขาวเดินตรงมาจับแขนเล็กของคชาไว้เตรียมจะดึงเข้าสู่อ้อมอกของตัวเอง
“ คุณเต๋านี่เองนึกว่าใคร....อย่าเลยให้ผมไปส่งเถอะ “ ตี๋พูดเสียงเข้ม
“ อย่าเลยครับให้ผมไปส่งคชาเองจะดีกว่า ยังไงหอคชาก็อยู่ใกล้ผมอยู่แล้ว “
“ แต่คชามากับผม “
“ มากับคุณแล้วทำไมกลับกับผมไม่ได้ล่ะ? “ เต๋ายักคิ้วนิดๆอย่างกวนๆ
“ มากไปแล้วนะคุณ เค้ามากับผมก็ต้องกลับกับผมสิ “
“ ผมว่าถามคชาเองดีกว่ามั้ยครับ? “ เต๋าพูดจบมือขาวๆก็เอื้อมไปจับใบหน้าเล็กของคชาพลางเขย่าน้อยๆ คนตัวเล็กมองเต๋าตาปรือพลางเบ้ปาก
“ มึงมาทำไมว้า พี่ต๋าววววว “
“ มารับคชากลับหอไงครับ “
“ หอเหรออ ม่ายกลับบ “
“ คชาเมามากแล้วนะกลับเหอะ ให้พี่ตี๋ไปส่งนะ “ รุ่นพี่มือกลองสำทับ
“ ให้พี่ไปส่งดีกว่าไอ้แสบ “
“ พี่ดีกว่านะคชา “
“ พี่ดีกว่านะไอ้แสบ “
เปรียบเหมือนตอนนี้คชาตัวจ้อยเป็นนางสีดาแต่มีพระรามกับพระรามมาแย่ง ทำไมไม่ใช่ทศกัณฐ์น่ะเหรอ? ก็เพราะว่าทั้ง2คนนี้หล่อกว่าที่จะเป็นทศกัณฐ์ บรรดาสาวๆรอบข้างนั้นพูดได้เลยว่าจ้องจะงาบสองหนุ่มอยู่รอให้คชาเลือกนั่นแหละว่าจะเอาใครแล้วคนที่เหลือนั้นนางของาบเองซะดีกว่าแต่คชาที่ยืนอยู่ระหว่างสองคนมองสลับกันไปมาในใจคิดว่า ‘ พี่เต๋าหรือพี่ตี๋ดีนะ อืมมมม (‘ ‘ ) ( ‘ ‘) ‘
“ งืออ กลับกับพี่ต๋าวก็ด้ายย อย่าเถียงกานน ไม่ดีนะเด็กเด็กกก “ สิ้นคำจากคนตัวเล็กเต๋าก็ยิ้มออกมาน้อยๆใบหน้าแมวหันไปยักคิ้วให้กับตี๋ส่งท้าย รุ่นพี่มือกลองที่ต้องปล่อยมือคชาเดินฮึดฮึดกลับไปหาว่านในทันที ร่างสูงขาวโอบเอวบางๆของคชาค่อยๆเดินออกมาที่รถเก๋งสีดำคันเดิม
“ ไอ้แสบรัดเข็มขัดด้วย “
“ งืมมมม “ คนตัวเล็กพยายามดึงเบลท์มาคาดแต่แรงที่ไม่ค่อยมีทำให้ดึงมาคาดไม่ได้สักที เต๋าที่กำลังจะออกตัวรถคนเก่งจึงต้องเอื้อมมาคาดให้ ใบหน้าคชาที่แดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลล์ดูหวานเยิ้มขึ้นไปอีกเท่าตัวเต๋าเหลือบตามองใบหน้าหวานซ่อนเปรี้ยวของคชาพลางสบตาแล้วยิ้มให้น้อยๆก่อนจะหันกลับไปขับรถส่งคนตัวเล็กดังเดิม
บรรยากาศบนรถมีแต่เสียงแอร์เย็นๆเท่านั้น เวลาผ่านไปแอร์เย็นจัดที่ปะทะใบหน้าเนียนก็ทำให้เจ้าของสร่างเมาไปได้เกินครึ่ง เมื่อสติกลับเข้ามาคชาก็รู้สึกผิดกับว่านไม่ใช่น้อยเนื่องจากยังไม่ได้สนุกกับเจ้าของวันเกิดเท่าที่ควรแล้วยังแล้วยังไม่ได้บอกลาอีกด้วย มือเรียวเล็กหยิบไอโฟนห้าที่สวมเคสสีเทาสวยออกมาจิ้มส่งข้อความไลน์หาว่านเป็นการขอโทษ ตาคมๆของรุ่นพี่หมาบ้าละสายตามามองเล็กน้อยเมื่อถึงข้างหน้าหอของเจ้าตัวแสบที่นั่งอยู่ข้างๆแต่คชาก็ยังคงไม่ลงไปจากรถอยู่ดี
“ ออกมาได้ไม่ถึงชั่วโมงก็ไลน์หาเลยนะ “ เจ้าของผิวขาวซีดเอ่ยปากแซะ
“ ก็พาออกมาเองนี่ กูยังไม่ได้ลาพี่เค้าเลย “ คชาละสายตามาตอบเต๋าคิดว่าร่างสูงคงหมายถึงว่านแต่ไม่ใช่เลยเพราะเต๋าหมายถึงรุ่นพี่มือกลองต่างหาก
“ มันก็รู้อยู่แล้วนี่ จะไปลามันทำไม “
“ อ้าว ก็ไปงานวันเกิดเค้าไม่ลาเจ้าของงานได้ไง “
“ อ๋อ ที่ออกไปผับกลางดึกกลางดื่นขนาดนี้ก็เพราะเป็นวันเกิดของไอ้รุ่นพี่มือกลองนั่นสินะ “
“ อะไรของมึงเนี่ย พี่เค้าเล่นทรัมเป็ตนะไม่ใช่กลอง เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนนะนี่มึงหมายถึงใคร? “
“ ก็ไอ้คนที่ชื่อตี๋ไง แล้วคชาล่ะหมายถึงใคร? “ คนตัวเล็กตีหน้ายู่ใส่เต๋าทันทีที่คนตัวขาวพูดจบ
“ กูหมายถึงพี่ว่านครับมึง คนที่ตัวขาวๆหล่อๆมีหนวดนิดนึง ที่วันนี้มีคนล้อมรอบเยอะๆน่ะ “
“ พี่มองแต่คชาจะเห็นได้ไง “
“ อะเอ้ออ ตลอดอ่ะ ชวนทะเลาะตลอดเรื่องเก่ากูยังไม่หายงอนเลยนะ จะให้กูงอนอีท่าไหนอีกเนี่ย ต้องให้เล่นท่ายากเลยมั้ย ไอ้พี่เต๋า “
“ ก็ที่พูดไปเพราะพี่เป็นห่วงคชาไงบอกแล้วไม่ใช่เหรอ? พี่สิที่ควรงอนคชา ดูสิแผลยังช้ำอยู่เลยเห็นมั้ย? “ นิ้วซีดเอื้อมแตะแก้มที่มีรอยช้ำหน่อย “ แล้วยังเรื่องที่วันนี้ที่ไม่ยอมบอกพี่ว่าจะไปไหนอีกล่ะ “
คชาเบ้ปากหลุบตาลงด้านล่างหน่อยๆอย่างรู้สึกผิด นิสัยที่ชอบกัดเล็บก็เผยออกมา “ คชาอย่ากัดเล็บมันเสียบุคลิกนะรู้มั้ย? “ เต๋าบอกเสียงดุ พาเอาคชาพ่นลมหายใจออกมา
“ พ่อก็ไม่ใช่แฟนก็ไม่ใช่บ่นจังเลยเนี่ยย กูไม่อยู่คุยกับมึงละ ไอ้รุ่นพี่ขี้บ่น “ ขาเล็กเตรียมจะก้าวออกจากรถคันหรูแต่เต๋าก็มาจับมือไว้เสียก่อน
“ สรุปว่าหายงอนพี่แล้วใช่มั้ยครับ? “
“ บู้ววว เล่นชี้แผลซะขนาดนั้นกูจะงอนมึงต่อก็แย่ละ ไปจริงๆละ ง่วงง “ คชาหันมาแลบลิ้นปลิ้นตาให้ตามประสาก่อนจะสาวเท้าเร็วๆเข้าหอไป
เสียงตึ๊งตึ่งของโปรแกรมแชทสีเขียวก็ดังขึ้นเต๋าที่กำลังมองคชาเดินเข้าหอไปหยิบไอโฟนขึ้นมากดดูข้อความทันที
KChelsea : ขอโทษที่ต่อยมึงแล้วก็ไม่ตอบไลนด้วย
KChelsea : รู้แล้วว่าเป็นห่วง..
KChelsea : กลับบ้านแล้วไลน์มาบอกด้วยนะ
KChelsea : เป็นห่วงเหมือนกันเพราะงั้นเจ๊ากัน โอเคนะมึง
ตามมาด้วยสติ๊กเกอร์ไลน์กวนตีนๆไสตล์คชาอีกมากมาย คนตัวขาวยิ้มหว้างออกมามาก่อนจะพรมนิ้วตอบคนที่เดินเข้าหอไปแล้ว
TAOERR : คร้าบบบบบบบ ขึ้นไปอาบน้ำแล้วก็นอนซะนะเดี๋ยวพรุ่งนี้แวะมารับไปมอ
KChelsea : เออ ฝากซื้อปาท่องโก๋หน้าหอมาด้วยนะ อยากกิน!
TAOERR : โอเคครับผม
KChelsea : ขับรถดีๆเว้ยย
TAOERR : ขอบคุณที่เป็นห่วงพี่นะไอ้แสบ
พิมพ์ประโยคสุดท้ายจบพ่อหนุ่มหน้าแมวสุดหล่อก็ขับรถตรงกับคอนโดทันที เอาจริงๆถ้าระหว่างทางที่เต๋าขับรถกลับคอนโดแล้วเกิดโดนมดกัดล่ะก็ จะไม่ตกใจเลยเพราะว่าออร่าสีชมพูเคลือบน้ำตาลแผ่กระจายทั่วรถเรียบร้อยแล้ว แหมมมมมม ก็เล่นสวีทขนาดนี้นี่นา อ้อ ขอถามหนึ่งคำถามนะ ครีบปลามั้ย? !!!
Talk with writer ♥
หายไปเกือบ 1 เดือนเลยยย >< ฟิคเรื่องนี้ไม่ทิ้งแน่นอนนะคะเดือนนี้ไรท์ยุ่งมากเพราะมีกีฬาสีนะจุ๊แต่ว่าจบเรียบร้อยแล้ว เฮ!! กลับมาแต่งจนจบตอนจนได้ 5555555555 อยากไปดูว้าวุ่นมากๆเลยค่ะ(แต่ไม่มีตัง ._. ) ไปดูไปเชียร์เจ้าหยอยของเราเยอะๆน้า รออ่านทุกคอมเม้นนะคะ รักคนอ่านที่สุดเลยยยย -3-
1 comment = 1 กำลังใจนะคะ ♥
ความคิดเห็น