คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การพบกันอีกครั้ง 100%
อนที่ 2 ารพบันอีรั้
รั้วมหาลัยทำให้ผมลืมเรื่อ่าๆที่ผ่านมาไ้บ้า
แ่ถึยัไใผม็ยัไม่เลิอบอุอยู่ี ทั้ๆที่ไม่รู้อะไรเลย นี่เราเลิันรึยั ยัไม่รู้
เยมีรั้นึที่ทำให้ผมใ ในวันรบรอบอผมับอุ
ผมเอ่ออุหลาบสีาว แอบใล้เหี่ยวแล้ว อยู่หน้าอนโอผม
ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอใร และผมไม่เยปริบปาถามใรเลย รวมถึโฮอ้วย
โฮอือใรนะเหรอ ? ฮ่าๆ เาือเพื่อนี้สุสนิทอผมเอรับ เป็นเพื่อนันั้แ่ม.ปลาย
วันนี้เป็นวันรับน้อใหม่ในรั้วมหาลัยรับ ถึผมะี้เียไป็เถอะ
แ่ไอโฮอมันมาลาถึอนโเลย้อมาทั้ๆที่ไม่เ็มใ
ิรรม็เริ่มไปอย่าสนุันนั้นแหละรับ ยเว้นผม เพราะผมโระเบื่อเลย
เล่นบาสฯนเียวยัะสนุว่าอี
ผมเลยอัวับโฮอว่าอไปเล่นบาสฯนเียว มันมอหน้าผม มันรู้แหละว่าผมเบื่อ มันเลยให้ไป
“รออยู่สนามบาสฯนะ เสร็แล้วะรีบไปหา”
ผมพยัหน้ารับำบออโฮอ่อนนะเินหลีัวออมา
ผม็โยนเล่น วิ่ไปเล่นมาับลูบาสฯในสนามนเียว
แ่อนที่ผมสูลูบาสฯแล้วมันพลา
มันเ้ไปไล ผม็้อวิ่ไปเ็บอี็ี้เียเหลือเิน แ่็้อวิ่ไป
ลูบาสฯลิ้ไปหยุอยู่ราใรสัน แล้วเานนั้น็้มเ็บให้ผม
ผมำลัวิ่ไปรับืนแ่ยัไม่ไ้มอหน้านที่เ็บให้ ผมแอบในิๆแหละ
อยู่สนามบาสฯเียบๆนเียว แล้วไม่รู้ว่ามีนเ้ามาอนไหน
“อ่ะ.. . อบุ.. รั.... . ”
ึ.. . ึ.. . ึ.. .
เป็นเสียหัวใอผมที่เ้นแร บวับ เสียลูบาสฯที่ผมรับมามันลที่พื้น
ผมพึ่เยหน้ามอนรหน้าอย่าใ่อนะปล่อยลูบาสฯลมา อย่ามืออ่อน
“เป็นอะไรไป มือไม้อ่อนเหรอ?”
ผมไม่ไ้อบอะไร ไ้แ่ทำหน้าเอ๋อใส่นรหน้า
“เป็นอะไร ไม่ไ้เอันนานเลยเป็นใบ้เหรอ?”
“ปะ.. เปล่าสัหน่อย”
“นี่”
“…”
“ไม่ิถึันบ้าเหรอ? เอ๋ เราไม่ไ้เอันั้สอปีเนะ”
ผมไม่อบอะไรอย่าเย
อยู่ๆนรหน้า็เ้ามาอผม ผมในาเบิว้า
“เฮ้ย!”
ไม่ใ่เสียใรที่ไหนหรอรับ เป็นเสียโฮอที่วิ่มาหอบๆ ะอออมา
“ปล่อยเลยนะ!”
“หึ ับโฮอเหรอ? เหอะ”
เาลายอาผม แล้วเา็เินาไปแบบไม่ิะหันลับมาอี.. .
“!!!”
.. . ไม่ิ ไม่อบภาพแบบนี้เลย
เานนั้นำลัเินาไป
ทั้ๆิมาลอมาอยาเอสัรั้
ไม่อยาปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนที่ผ่านมา.. .
ผมวิ่ออไปาม แล้วะโนเรียเานนั้น
“อน อุ”
>> to be continue >>
FicBestHz
ความคิดเห็น