ตอนที่ 28 : Yeah! I'm A Man : 28
Yeah! I’m A Man
28
คำเตือน : ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาชายรักชายและมีคำหยาบคายอยู่พอสมควร ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
“คิมฮิมชาน...กูชนะแล้ว...เตรียมตัวไว้เถอะ! คืนนี้มึงไม่รอดแน่!!”
“คิมฮิมชาน...กูชนะแล้ว...เตรียมตัวไว้เถอะ! คืนนี้มึงไม่รอดแน่!!”
ไม่รอดแน่....
ไม่รอดแน่...
ไม่มีทางรอดแน่ๆ
ไม่มีจริงๆนะ...เพราะตอนนี้ผมอยู่บนรถของไอ้ยงกุกเรียบร้อยแล้วT^T ฮือออออออ หลังจากแข่งเสร็จมันก็ไม่ปล่อยผมไปไหนเลย ผมกะจะหนีมันก็เอาแต่ตาม และสุดท้ายก็ลงเอยที่ผมนั่งรถมากับมัน...
กลัววะ...กลัวจริงๆนะ เกร็งไปหมดแล้ว ไอ้บ้านี่ก็ขับรถเร็วชิบหาย มึงจะรีบไปไล่ควายที่ไหนไม่ทราบ?! ไอ้เชี่ย!! กูกลัวมึงอะบังยงกุก ทำไมมึงทำหน้าหื่นแบบนั้น แถมยังลอบมองผมเป็นระยะๆอีกต่างหาก
บ้าเอ้ย!! ความหื่นเข้าครอบงำมึงใช่ไหมวะ?
“นี่! ทำไมต้องนั่งตัวเกร็งแบบนั้นด้วย...กลัวหรอ?”
เออดิ!! ถามได้ถูกประเด็นมาก ตอนนี้กูกำลังกลัวมึงอยู่ ขอร้องนะ ถ้าครั้งหน้ามึงจะกดกู มึงอย่าบอกให้กูรู้ตัวนะ กูใจสั่นวะT T
“ปะ...เปล่า”
ถ้าเป็นปกติผมเถียงกลับไปนานแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์วะ ฮือๆๆๆ กลัวงะ! แม่จ๋า ช่วยด้วย!
“หรอ...ฮึ!”
กวนตีนนนนนน ไอ้บ้าเอ้ย! ผมทำเสียงฮึดฮัดขัดใจก่อนจะหันหน้าออกไปมองข้างทาง นี่ผมจะตื่นเต้นอะไรนักหนาวะ?? แรดจริงๆเลยกู T T
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
โฮยยยมึงงง จะเบรคอะไรนักหนาครับ? กลัวคนในบ้านไม่รู้รึไงว่ามึงกลับมาแล้ว แล้วมึงจะพากูมาบ้านมึงทำไมวะ ไอ้เชี่ยยย
“พากูมาบ้านมึงทำไม กูจะกลับบ้านกู!”
พอผมลงมาจากรถผมก็ทำท่าจะวิ่งกลับบ้าน*บ้านผมอยู่ใกล้บ้านมัน* แต่ก็โดนไอ้ยงกุกดึงไว้ซะก่อน ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย อย่าดึงกูววว *สติแตก*
“แม่กูอยากกินข้าวกับมึง”
แล้วแม่งก็ยิ้มโชว์เหงือก งือออ บอกแม่มึงว่ากูไม่ว่าง เอาไว้วันหลังนะมึง! และแน่นอนว่าผมได้แต่คิดในใจ ไอ้ยงกุกมันอุ้มผมพาดบ่าเดินเข้าบ้านไปเรียบร้อยแล้ว ไอ้บ้า!!
“ปล่อยกู! กูจะกลับบ้าน!!”
“อย่าลืมสัญญาของมึงสิฮิมชาน...”
มึงจะพูดทำไมวะ แถมยังทำเสียงจริงจังแบบนั้นอีก มึงจริงจังเกินไปมั้ย?
“ไอ้บ้า!! ไอ้เชี่ยเหงือก! ไอ้หื่น!”
“อ้าวววว กลับมาแล้วหรอครับ แหมม รักรุนแรงจังเลยนะ กลัวฝุ่นเกาะเท้าพี่ฮิมชานหรอครับพี่ยงกุกถึงต้องอุ้มพาดบ่าแบบนั้น ฮึฮึ”
ไอ้เด็กเปรตเจลโล่!! ไม่พูดก็ไม่มีใครว่ามึงเป็นใบ้หรอกนะ! ไอ้เด็กบ้า!
“ไอ้บ้า!! ปล่อยกูววว! ไอ้เจลโล่! ช่วยกูด้วยยยย”
ผมพยายามดิ้นให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไอ้บ้านี่แรงเยอะชะมัด นี่ผมดิ้นแรงแล้วนะ มันยังไม่ยอมปล่อยผมเลยเนี่ย!
“ผมขอบายครับพี่ฮิมชาน จะอยู่กับแฟนนน ใช่ไหมฮ๊ะพี่ยองแจ จุ๊บๆๆ”
มึงจะมารักแฟนอะไรตอนนี้ ไหนตอนแรกๆมึงรักกูไงวะ! ช่วยกูแค่นี้ไม่ได้หรอ?! สาธุ!! ขอให้ยองแจไม่ยอมให้มึงกด! ไอ้เด็กเลว!!
“ไอ้เด็กเลววว กูเกลียดมึงงงง ไอ้เชี่ยบังง กูเกลียดมึงมากกกกกกก”
ผมตะโกนเสียงดังส่งท้ายไปให้ไอ้เด็กเจลโล่ที่กำลังนั่งซบยองแจอยู่อย่างน่าหมั่นไส้ ส่วนไอ้ยงกุกก็เอาแต่เดินขึ้นห้องลูกเดียว! เอ่อ...ผมควรเตรียมตัวเตรียมใจใช่ไหม?
“เจลโล่! บอกแม่กูด้วยว่าวันนี้กูไม่กินข้าว ไม่ต้องให้ใครมาตามละ เข้าใจไหม?”
“รับทราบ!!!”
แหม!! เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะมึง สมแล้วที่พวกมึงอยู่ด้วยกันได้!!
ปัง!!!
พอมาถึงห้องมันก็ปิดประตูเสียงดังพร้อมกับล็อคด้วยเสร็จสรรพ ก่อนจะวางผมลงที่เตียงเบาๆและมันก็ล้มตัวลงนอนข้างๆผม
“กลัวกูกดมึงหรอ...”
จู่ๆไอ้ยงกุกก็ถามผมขึ้น กูไม่ได้กลัวเว้ย กูแค่ไม่เคยเลยตื่นเต้นไปหน่อยเท่านั้นเอง อืมมม นั่นแหละ
“เอ่อ...”
“ถ้ามึงไม่พร้อมกูก็ไม่ทำหรอกนะ”
อ้าว...แล้วเพิ่งมาบอกตอนกูเตรียมตัวเตรียมใจแล้วนี่นะ? ให้กูนั่งเตรียมตัวฟรีแบบนี้ได้ยังไงวะ *ป๊าดดดด เตรียมตัวเสียตัว*
“คือ...ไม่ใช่ว่ากูไม่พร้อม...แต่...”
ไอ้ยงกุกมองหน้าผมนิ่งๆ งือออออออ อย่าจ้องกูสิ กูเขิน อ๊ากกกก
“มันจะเจ็บไหมวะ?”
พอผมถามมันออกไปแบบนั้น ไอ้ยงกุกก็เอาแต่หัวเราะก่อนจะยิ้มและลุกขึ้นนั่งมองหน้าผมพร้อมกับเขยิบเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
“อย่ามาถามถึงความเจ็บปวดกับกู...เพราะกูมันเป็นพวกชอบความรุนแรงอยู่แล้ว...มึงต้องลองเองวะฮิมชาน”
พูดจบมันก็เอื้อมมือมาลูบที่ใบหน้าของผมเบาๆด่อนจะเลื่อนลงมาจับที่คางของผม ค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าของผมและประทับริมฝีปากลงมาที่ปากของผมเบาๆ
-------------cut-----------
...
Youngjae’s Part
“อ๊า!!...อาห์...ยงกุก อื้อออ อ๊า!!”
ผมนั่งนิ่งทันทีที่ได้ยินเสียงของพี่ฮิมชานที่ดังออกมาจากห้องของพี่ยงกุก ไม่บอกก็รู้ว่าพวกเขาสองคนกำลังทำอะไรอยู่ โว้ยยยยยย ทำไมต้องมาทำอะไรตอนที่ผมอยู่กับไอ้เด็กนี่สองคนด้วย
“พี่ยองแจ...”
เชี่ย!!! อย่ามาเรียกกูด้วยน้ำเสียงเบาหวิวแบบนี้นะไอ้เด็กบ้า! ผมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเจลโล่ก็พบว่ามันกำลังนั่งจ้องหน้าผมอยู่
“อะ...อะไร...”
“ผม...”
ไอ้เด็กนี่มันทำหน้าหื่นใส่โผมมมมมมมมมม อย่านะเว้ย!!! อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะ!
“ผม...อยากทำแบบนั้นบ้างจัง...”
มันพูดก่อนจะเอื้อมมือมากุมมือผมไว้ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก อย่านะ!! กูยังไม่พร้อม! ฮือๆๆๆ
“อย่านะเว้ย!”
ผมพูดก่อนจะสะบัดมือออก ไอ้เด็กบ้า! กูกลัวมึงนะ ทำไมต้องมามีอารมณ์ตอนนี้ด้วยT T
“พี่ยองแจ...ผมไม่ไหวแล้ว...”
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
TBC.
ไม่มีเอ็นซีให้โหลดแล้วนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
thamonporn2539@gmail.com
ไรต์ค่ะเขาอ่าncไม่ได้. อือๆๆๆๆ.ส่งทางเมล์ได้ป่าวค่ะ.ขอร้องเถอะค่ะ
ขอเอาไว้แล้วกันนะจ๊ะ iam_poon1995@hotmail.com
หื่นนะค่ะ # หรอ~
โล่วายฟายแรงจริง55555555
มีถามด้วยนะ ถ้าเจ็ยก็บอก 5555 เยี่ยมค่ะๆ
โล่จ๋า รอ18 ก่อนนะ เดี๋ยวให้พี่แจเตรียมตัว (?)
รักฟิคเรื่องนี้จ้าาา
55555555555
บังชาน อร๊ายยยยยยยย ><
เขฮนมาก นางบบ โอยๆๆๆ T//////////T
เจลโล่ใจเย็นๆๆ 555
อ๊ายยย ยองแจก็กำลงัจะโดนๆๆๆ 555
-//- -0-เค้าไม่ได้หื่นนะ แต่เชียร์เต็มที่อ่ะ
ตอนนี้หนุกโคตร
ชอบเจลโล่อะ
"ผมอยากทำอย่างงั้นบ้างจัง"
"ผมไม่ไหวแล้วว
โอ้ยยยยฟินเหลทอหลายคะ
แลดูหื่นมาก-.,-ชอบ ๆๆๆๆๆๆ
บังชานน่ารักก กรี๊ดๆ เขิน