คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Who R U?:4...เรียกน้ำย่อยก่อนเข้าฉาก...
Who R U?
4
“แล้วใครบอกแกวะ ว่าฉันจะนอนกับแก หึหึ” ร่างสูงหัวเราะในลำคอเบาๆแล้วเดินไปนั่งดูทีวีอย่างสบายใจ ทำให้จงฮยอนต้องมองเหลียวหลังตามมินโฮไปด้วยความงงงวย
“แกคิดจะทำอะไรของแกกันแน่นะไอ้มินโฮ” จงอยอนพึมพำเบาๆ แต่ก็ไม่คิดเอะใจอะไร เดินเข้าห้องครัวเพื่อไปเตรียมอาหารเย็นไว้สำหรับเขา คีย์ และมินโฮทันที
เวลาผ่านไป...
“ไอ้คีย์ ออกมากินข้าวได้แล้ว!!” จงฮยอนเคาะประตูเรียกคีย์อยู่ที่หน้าห้อง เมื่อเขาทำอาหารเสร็จแล้ว
“ผมไม่กิน! ถ้าไอ้บ้านั่นยังไม่กลับไป ผมจะไม่มีวันออกไปจากห้องเด็ดขาด!”
คีย์ตะโกนออกมา ทำให้จงฮยอนส่ายหน้าเบาๆกับความดื้อด้านของน้องตัวเอง
“เฮ้อ~ เมียใครก็จัดการเอาเองละกัน ฉันไม่ยุ่งด้วยแล้ว”
พูดแค่นั้นจงฮยอนก็เดินเข้าห้องนอนตัวเองไป...
“แต่เดี๋ยวไอ้โฮ...”
จู่ๆจงฮยอนก็โผล่หัวออกมาจากห้องนอนของเขา มินโฮที่ยืนอยู่หน้าห้องคีย์ก็หันไปตามเสียงเรียกของเพื่อน
“จะทำอะไรก็รีบๆทำซะ แต่ขออย่างเดียว อย่าให้เสียงของไอ้คีย์ต้องมารบกวนการนอนของฉัน”
จงฮยอนพูดแล้วโยนกุญแจห้องให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ที่เดิม
มินโฮรับกุญแจได้อย่างแม่นยำ เขามองของที่จงฮยอนโยนให้เขาสลับกับมองหน้าของจงฮยอน
“นายคงรู้นะว่าฉันให้นายทำอะไร หึ!”
จงฮยอนพูดแล้วยักคิ้วให้มินโฮอย่างรู้กัน
“ขอบใจเว้ยเพื่อนรัก หึหึหึ” ร่างสูงหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์แล้วเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องของคีย์
ยังไงซะวันนี้นายก็ไม่รอดหรอกคีย์ หึ!
.
.
.
แกร๊ก!!!~
อยู่ๆเสียงหมุนลูกบิดประตูก็ดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นั่งหน้างองุ้มอยู่ที่เตียงชะงักไปทันที
ใครกันนะ! หรือว่าจะเป็นพี่จงฮยอน??
“พี่จงฮยอนหรอ??”
กึก กึก
เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ร่างบางหันไปมองที่ประตูอย่างไม่ละสายตา
หรือว่า!!!!
“คีย์...”
คีย์เบิกตาโพลงเมื่อเห็นผู้ที่เข้ามาในห้องของเขา ไม่ใช่จงฮยอนที่เขาคิดไว้ตั้งแต่แรก แต่คนๆนั้นคือ...
“มินโฮ!!!”
ร่างบางร้องเสียงดัง ดวงตาคู่สวยเบิกโตขึ้นอีกเท่าตัว เมื่อเห็นว่ามินโฮกำลังเดินเข้ามาหาตนที่นั่งอยู่บนเตียง
“นะ...นาย!”
“ไม่ต้องถามหรอกว่าฉันเข้ามาได้ยังไง หึ! มาคุยเรื่องของเราดีกว่านะ...”
มินโฮโน้มตัวลงไปใกล้คีย์ที่นั่งอยู่ ใบหน้าคมของร่างสูงอยู่ห่างจากใบหน้าหวานไม่มากนัก ทำให้คนทั้งคู่สัมผัสได้ถึงเสียงลมหายใจเข้าออกของกันและกัน
“คะ...คุยอะไรกัน”
คีย์พูดเสียงสั่น หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เพียงเพราะได้อยู่ใกล้ชิดกับมินโฮ นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้
“ไปอยู่กับฉันนะ”
มือหนาเอื้อมไปลูบไล้ใบหน้าขาวเนียนของร่างบาง พลางพูดเสียงอ่อนโยน หวังจะให้ร่างบางเออออไปตามเขา
“มะ...ไม่” คีย์พูดเสียงแผ่วเบา ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ มือเล็กปัดมือหนาที่ลูบไล้ใบหน้าของตนออกไป
“ทำไมละ...ไม่อยากไปอยู่กับฉันรึไง?” มินโฮยิ้ม มือที่เพิ่งโดนร่างบางปัดออกไปเอื้อมไปจับเอวคอดของคีย์อย่างถือวิสาสะ
“มะ...อื้อ~!” ริมฝีปากของร่างบางถูกช่วงชิงไปโดยร่างสูงตรงหน้า สัมผัสอ่อนโยนแต่ทว่ามันกลับแฝงความร้อนแรงไว้ภายใน จูบที่มินโฮมอบให้คีย์ทำเอาเขาแทบตั้งตัวไม่ทัน แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีขัดขืน...
นี่ฉันจะยอมไอ้บ้านี่ง่ายๆงั้นหรอ?
อยู่ๆในสมองของคีย์ก็ดันมีความคิดบางอย่างผุดขึ้นมา
ไม่มีวันยอมไอ้บ้านี่หรอก!
ร่างบางตั้งสติได้ก็ผลักร่างสูงออกไปอย่างสุดแรง ทำให้มินโฮต้องผละริมฝีปากของเขาออกจากริมฝีปากบางนั่นอย่างเสียดาย
“ออกไปจากห้องของฉันซะ!!!” ร่างบางตะโกนเสียงดัง ชี้ไม้ชี้มือไปที่ประตูห้องนอน
“หึ! ออกไปก็ได้ แต่ว่า...”
“อ๊ะ!!!!”
คีย์อุทานออกมา เมื่อจู่ๆมินโฮก็พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว มือหนารวบมือบางทั้งสองข้างของคีย์ไว้ด้วยมือข้างเดียว
“ฉันจะออกไปจากห้องนายก็ได้...แต่หลังจากที่เราได้กันแล้วนะ หึ!”
___________________________
มะ....มันใกล้จะมาแล้วววว ฉากNC T.T ไรเตอร์ขอโทษที่หายไปนานนะ หายไปหลายเดือนเลยอะ
ไรเตอร์กลับมาอีกครั้ง มาพร้อมกับฉาก... อะหึ่ย!
ใครอยากได้ NC ทิ้งไว้ในตอนนี้นะ แต่ไรเตอร์ไม่รับรองว่าจะส่งให้ตอนไหน
- -* ไม่มีเวลาจริงๆ แค่อัพตอนนี้ยังแอบมาอัพเลย เห็นใจไรเตอร์ด้วยนะ
และกรุณาทำตามเงื่อนไขของไรเตอร์ด้วย
ขอบคุณที่ยังอ่านฟิคของไรเตอร์นะ ขอบคุณจริงๆ^^
ความคิดเห็น