คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Who R U?:3...100%
Who R U?
3
“ข้ามศพผมไปก่อนเถอะ!!”
มินโฮพูดด้วยความฉุนเฉียว ก็ชเวมินโฮคนนี้เจอคีย์คนสวยก่อนนี่นา จะยกให้ไอ้เต้าหู้จอมเจ้าเล่ห์ที่มาทีหลังได้ยังไง ถ้ายกคีย์ให้พี่อนยูไป สุดหล่ออย่างมินโฮคงช้ำใจตายแน่
“ตกลงว่าไม่ยกให้ใช่ไหม??”
อนยูยังคงยิ้มอยู่อย่างนั้น แต่ดูก็รู้ว่าเป็นยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์สุดๆยากที่จะหาผู้ใดเทียบ
(ถ้าไม่รวมมินโฮ=^=)
“แน่นอน!!”
“ถ้างั้น งานแต่งของเราก็ยังคงดำเนินต่อไป หึ!”
อนยูแค่นหัวเราะในลำคอ สงสัยว่าคนสวยคนนั้นจะไม่ธรรมดาซะแล้วละ ถึงขนาดที่ไอ้น้องรัก
มินโฮไม่ยอมรับข้อเสนออันสุดแสนน่าสนใจของผม
“ผมจัดการได้ก็แล้วกัน ไม่ต้องขอให้พี่ช่วยหรอก”
พูดแค่นั้นมินโฮก็พาคีย์ออกไปจากบ้านทันที... โมโหวะ ไอ้พี่อนยูจอมเจ้าเล่ห์นั่นมันคิดจะแย่ง
คีย์คนสวยไปจากผมหรอ?? คนอย่างมินโฮไม่มีทางยอมหรอก เฮ๊อะ!!
.
.
.
"มินโฮ พี่อนยูเค้าคือใครอะ??" ผมถามมินโฮด้วยความสงสัยสุดๆขณะที่นั่งอยู่ในรถ
"ไอ้บ้านั่น!!คู่หมั้นฉันเองแหละ=^="
มินโฮตอบแล้วทำหน้าตาเซ็งสุดๆ อ่าส์~คู่หมั้นงั้นหรอ?? พี่อนยูน่าสงสารอะที่ต้องมาเป็นคู่หมั้นกับคนอย่างนายเนี่ยT^T
"ฉันสงสารพี่อนยูจัง..."
"นายจะไปสงสารมันทำไมไม่ทราบ"
มินโฮหันมามองผมด้วยแววตาที่โกรธเคือง เฮ้ยๆๆๆ แกขับรถอยู่นะไอ้บ้า มองถนนดิวะ จะมามองหน้าฉันทำไม?? เดี๋ยวก็ได้ตายคู่หรอกTToTT
"กะ...ก็ เอ่อ.. ฉันพูดเล่นนะ มองถนนสิวะ นายขับรถอยู่นะ"
ผมจับหน้าของมินโฮหันกลับไปมองถนน ไอ้บ้านี่!นึกจะหันมาก็หันมาเลยนะ>//<
"ฉันว่านายสงสารตัวเองก่อนดีกว่านะ หึหึ" ทำไมแกต้องหัวเราะแบบนี้ด้วยวะ มันแปลกๆยังไงไม่รู้ แถมยังยกยิ้มที่มุมปากอีก>.< ผมว่า...มันทะแม่งๆ
"หมายความว่าไงห๊า!!!ไอ่ชเวมินโฮ"
"คอยดูเอาเองแล้วกัน ฮ่าฮ่า=)" อารมณ์ดีเกินไปแล้วนะ ไอ่บ้าเอ้ยยยยย
.
.
.
"ไอ่พี่เป็ด!!!!" ผมกลับมาที่บ้านของผม แล้วร้องเรียกหาไอ่พี่ชายเฮงซวยที่ปล่อยให้ผมไปเจอกับนางยักษ์ แม่ของไอ่มินโฮT^T ผมจะฆ่ามัน!
"พี่จงฮยอน!" ทำไมเงียบจังวะ ไปไหนเนี่ย??
"ไอ่บ้าจงฮยอน แกอยู่ที่ไหน!!!!!!!" ผมตะโกนสุดเสียง ไม่ได้ยินก็ให้มันรู้ไปสิเว้ยยยย
"ฮ้าววว อะไรของแกวะคีย์ ฉันกำลังนอนอยู่นะเว้ย"
พี่จงฮยอนเดินออกมาจากห้องพลางเกาตูด? หัวฟูกระเซอะกระเซิง ทุเรศซะไม่มี แกเกิดมาเป็นพี่ชายฉันได้ไงเนี่ย??
"พี่ทำอย่างนี้ได้ยังไง!!" ผมเริ่มโวยวายทันที แต่พี่ชายของผมกลับไม่สะทกสะท้าน หน็อย!ไอ้หน้าด้านนนน
"ฉันทำอะไร?" ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรอ ไอ่หน้าเป็ดT.T นี่แกยังเห็นฉันเป็นน้องอยู่ไหมเนี่ย?
"พี่ร่วมมือกับไอ่มินโฮวางยาผมT.T"
"ฉันไม่รู้เรื่องนะเว้ยยยย ไอ่โฮ แกอธิบายสิ" เออ ผมลืมไปได้ไงเนี่ยว่ามินดฮมันก็อยู่ด้วย><
"พี่นายร่วมมือกับฉันเองแหละ=)"
"ไอ่เลวววว ฉันให้แกอธิบายนะเว้ย เข้าใจคำว่าอธิบายไหม?" ว่ายังไงนะ!!!
"ก็อธิบายอยู่นี่ไง จริงไหมละที่นายกับฉันร่วมมือกัน"
"ก็....เออ ฉันร่วมมือกับมัน" ในที่สุดก็ยอมรับ แกตายยยยยยย!!
"แกเตรียมตัวตาย!"
"เฮ้ย! เดี๋ยวก่อนคีย์"
"อะไรอีกละ?" ผมชะงักมือไว้กลางอากาศ
"แกก็ช่วยๆไอ่มินโฮหน่อยเถอะวะ มันอุตส่าห์ขอร้องฉัน" ขอร้องพี่ แต่มันไม่ได้ขอร้องผมมมมมT^T
"อะไรนะ?"
"ช่วยแสดงละครว่าเป็นเมียมันหน่อยเหอะ ไม่นานหรอกน่า...." ใช่สิ พี่ไม่ใช่ผมพี่ก็พูดได้นี่
"พี่ก็ไปเป็นเมียของมันเองละกัน ชิ!!!!"
พูดจบ ร่างบางก็เดินกระทืบเท้าตึงตังเข้าห้องนอนของเขาไป โดยทิ้งให้สองหนุ่มเพื่อนรักมองหน้ากันอย่างช่วยอะไรไม่ได้...
.............................................................................................
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“คีย์! กลับบ้านได้แล้วนะ ไอ้มินโฮมันรอนานแล้วนะเว้ย”
จงฮยอนยืนเคาะประตูห้องนอนของน้องชายอยู่นาน แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าน้องชายหน้าสวยจะออกมาเปิดประตูให้เลย
“นี่แกจะไม่ออกมาจริงๆหรอ”
“ไม่!!! บอกไอ้บ้านั่นให้กลับบ้านของมันไปซะ!” คีย์ตะโกนออกมาจากในห้องนอน
“ได้ยินแล้วใช่ไหมไอ้ตัวปัญหา เพราะฉะนั้นกลับบ้านแกไปก่อนไป ส่วนคีย์...ฉันจะจัดการเอง”
จงฮยอนหันมาบอกมินโฮที่ยินทำหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ข้างๆตัวเอง
“ไม่! คีย์เป็นเมียฉันแล้ว ถ้าคีย์ไม่กลับไปกับฉัน ฉันก็จะนอนอยู่ที่นี่แหละ”
“แกจะบ้าหรอไอ้มินโฮ ที่นี่มีห้องนอนอยู่สองห้องนะเว้ย แต่ขอบอกไว้ก่อน ฉันไม่ให้แกนอนห้องฉันเด็ดขาด!”
จงฮยอนบอก นั่นทำให้มินโฮยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมา
“แล้วใครบอกแกวะ ว่าฉันจะนอนกับแก หึหึ”
..................................................................................................100%
ไรเตอร์ ทอล์ค: หายไปไหนกันหมดหรอฮะ รีดเดอร์??? ลืมเรื่องนี้กันรึยัง ไรเตอร์กลับมาอัพให้(อย่างน้อยนิด)แล้วนะ และตอนหน้าก็เป็นฉากสำคัญมากๆด้วย ถ้าไม่มีคนอ่านแล้วไรเตอร์จะอัพไปเพื่ออะไร?
ตอนหน้าNCนะครับ ^^
ความคิดเห็น