ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Who R U?:2...100%
Who R U??
2
2
"แล้วนายจะให้ฉันมาเป็นเมียนายทำไมเนี่ย??"
คีย์ถามด้วยความหนักใจ ผมปวดหัวที่สุดเลย รู้งี้ไม่น่าไปนั่งกับมันตั้งแต่ทีแรกเลยเราTOT
"ก็...แม่ฉันจะจับฉันแต่งงานอะ ฉันไม่อยากแต่ง ขอร้องละคีย์ ช่วยฉันหน่อยเถอะ"
มินโฮบอกเหตุผลพร้อมกับทำหน้าตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์ หวังให้คีย์ใจอ่อน
"แล้วทำไมต้องเป็นฉัน!"
"เพราะฉันคิดว่านายคือคนเดียวที่ทำได้ไง^^"
"เฮ้อ~ก็ได้ นายจะให้ฉันทำอะไรก็เชิญ ชิ!!"
คีย์เชิดหน้าใส่มินโฮแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไป พอร่างบางหน้าสวยเข้าห้องน้ำไปแล้วร่างสูงก็เผยรอยยิ้มที่สุดแสนเจ้าเล่ห์ออกมา
.
.
.
ณ บ้านทรายทอง ของคุณชายกลางชเวมินโฮ=*=
เอี้ยดดดดดดดดดดดดด ปัง!!!
"เอ้า~ถึงแล้ว เชิญลงได้แล้วครับคุณภรรยา^^"
มินโฮเดินมาเปิดประตูให้คีย์แล้วผายมือออก เหมือนคนรับใช้มาเปิดประตูให้เจ้านาย แต่คีย์ก็ยังคงนั่งหน้างออยู่ในรถไม่ไปไหน แถมยังหันหน้าไปทางอื่นไม่ยอมคุยกับมินโฮอีก
"ชิ!!"
"เป็นอะไรไปอีกละ?ถึงบ้านแล้วนะ ลงมาสิ นายจะนั่งอยู่ในนี้รึไง"
คุณคนสวยของชเวมินโฮ นั่งหน้างออยู่อย่างนี้ รู้สึกใจไม่ดียังไงไม่รู้ สงสัยต้องใช้ไม้ตายซะแล้วละ
"เฮ้ย!!นายจะทำอะไร"
คีย์ร้องเสียงดัง เมื่อเห็นมินโฮก้มหน้าลงมาหา นายจะปล้ำฉันในรถเร๊อะ!!ไม่อายผีบ้านผีเรือนเลยรึไง
"ฉันจะอุ้มนายเข้าบ้าน"
มินโฮตอบเสียงเรียบแล้วตั้งท่าจะอุ้มคีย์ แต่คนสวยในรถนั้นห้ามไว้ก่อนทำให้
มินโฮยิ้มอย่างพอใจ เหอๆๆในที่สุดก็ยอมเข้าบ้านสักทีสินะ
คีย์ลงมาจากรถ แล้วทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ ทำไมฉันต้องยอมช่วยคนอย่างนายด้วยนะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลยโว้ย
ภายในบ้าน
"แม่ครับ!!"
มินโฮวิ่งเข้ามาในบ้านพร้อมกับลากคีย์เข้ามาหาผู้เป็นแม่ที่นั่งส่องเครื่องเพชรอยูที่โซฟาในห้องรับแขก
"อะไรกันลูกคนนี้..."
ฮีชอลที่นั่งส่องเพชรอยู่สะดุ้งโหยง เพชรเกือบหลุดมือ แต่ดีที่รับไว้ทัน ไม่อย่างนั้นฮีชอลคงฆ่ามินโฮหมกส้วมแน่ ข้อหาทำให้เพชรอันมีค่าของแม่ตกพื้น=^=
"แม่ครับ ผมมีเรื่องจะบอก^^"
"มีอะไรก็ว่ามา เห็นไหม!!ว่าแม่กำลังดูแหวนที่จะใช้ในงานหมั้นของลูกอยู่"
ฮีชอลวางเเหวนเพชรราคาแพงลงแล้วหันมาพูดกับลูกชายตัวดีของเขา
"นี่แม่ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้ผมแต่งงานอยู่อีกหรอ??"
"เรื่องอะไรฉันต้องเลิกความตั้งใจของฉันด้วยละ อนยูไม่ดีตรงไหนห๊า!!!"
ฮีชอลทำเสียงโหดใส่มินโฮ เจ้าลูกคนนี้มันดื้อนัก คนที่ฉันหามาให้ก็ดีอยู่แล้วยังจะมาปฏิเสธอีกหรอ??
"ผมไม่ได้รักพี่อนยูสักหน่อย"
มินโฮพูดเสียงอ่อย ผมกับพี่อนยูเราเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ เคยแก้ผ้าวิ่งรอบบ้านด้วยกัน แล้วอยู่ๆจะให้ผมกับพี่อนยูมาแต่งงานกันหรอ?? ผมไม่เอาด้วยหรอกนะT.T
"อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละน่า.."
"แต่ผมมีเมียแล้ว!!นี่ไงเมียผม"
มินโฮลากคีย์ที่ยืนแอบอยู่ด้านลังมินโฮออกมา คีย์ได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร เหตุผลใหญ่ๆก็คือ...แม่ไอ้มินโฮโคตรน่ากลัวเลย><
"แกว่ายังไงนะ!!"
"คีย์คือเมียของผม!!"
[KEY TALK]
"คีย์คือเมียของผม!!"
ไอ้บ้ามินโฮT.Tมันพาผมเข้าบ้านมัน แล้วบอกกับแม่คนสวยสุดโหดว่าผมคือ
ภรรเมียสุดที่รัก ผมอยากจะบ้าตาย ใครก็ได้ช่วยผมที
"แกกล้ามากนะไอ้ลูกเวร!!ไปมีอะไรกันตอนไหน บอกฉันมานะ"
เมื่อคืน!! ผมกับมินโฮ xxx กันเมื่อคืนนี้(รึเปล่าวะ??)
"เรารักกันมานานแล้ว แม่นั่นแหละที่ไม่รู้อะไรเลย><"
แหวะ!อยากจะอ้วก ผมรักกับมันตอนไหนวะ? พึ่งรู้จักกันเมื่อวานนี้เองนะ
โหยไอ้มินโฮ ไอ้ตอแหละ
"คือ..ผมไม่..อุ๊บ!!" ก่อนที่ผมจะอธิบายอไรมินโฮก็เอามือเค็มๆของมันมาปิดปากผมไว้ เค็มเว้ยยย
"ผมไม่แต่งงานกับพี่อนยูแน่ ผมรักคีย์ และคีย์ก็จะมาอยู่ที่นี่ด้วย!"
มินโฮพูดแค่นี้ก็ลากผมขึ้นชั้นสองไปโดยทิ้งให้แม่สุดสวยจอมโหดนั่งอ้าปากค้างอยู่ตรงนั้น
"ไอ้ลูกบ้า!!แกมันเหมือนพ่อของแกไม่มีผิดT.Tฉันจะเป็นลม"
ผมได้ยินเสียงด่าของแม่ไอ้มินโฮดังไล่หลังเรามา ผมจะบาปไหมเนี่ย??ที่ทำให้ผู้ใหญ่ทุกข์ใจ แงTT.TT
ณ ห้องของมินโฮ
"มินโฮฉันไม่ช่วยนายแล้ว ฉันจะกลับบ้านT.T"
เมื่อผมโดนมินโฮลากมาถึงห้องแล้วผมก็มีแต่ความคิดที่จะกลับบ้านอย่างเดียว ไม่อยากช่วยมันแล้วอะ><
"เฮ้ย!!ไหนนายบอกจะช่วยฉันไง"
พอผมจะเดินออกไปจากห้อง มินโฮก็ดึงแขนผมไว้ทันที ฉันไม่อยากช่วแกแล้วววว
แม่แกโหดอะ น่ากลัวมากToT
"ฉันขอถอนคำพูด!"
"ไม่ได้นะ นายต้องแสดงตัวว่าเป็นเมียฉัน เราจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว พี่อนยูกำลังจะมาที่นี่"
ก็ช่างพี่อนยูสิฟะ!ชีวิตฉันสำคัญกว่านะ ไอ้เอเลี่ยนสมองตัน ถ้าฉันตายด้วยฝีมือแม่นายจะทำยังไง
"ม่ายยยยยย"
ถ้ารู้ว่าไปนั่งกับไอ้มินโฮในวันนั้นแล้วมันเป็นอย่างนี้ ผมจะไม่ไปนั่งเลย นี่ผมเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงใช่ไหมเนี่ย??จะทำยังไงดีT^T
.
.
.
ทางด้านของฮีนิม คนสวย(จอมโหด)
"ไอ้ลูกเลว! ไอ้ลูกบ้า! ไอ้ลูกเวร! ไอ้ลูกไม่รักดี!"
ฮีชอลคนงามกำลังนั่งบ่นแกมด่าให้มินโฮ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนทีทำให้เจ็บช้ำหัวใจเป็นอย่างมาก
เหตุเพราะขัดคำสั่งในเรื่องการแต่งงาน แถมยังเอาเมียหน้าสวยเข้าบ้านอีก แล้วฮีชอลคนนี้จะไปบอกกับพ่อแม่ของอนยูว่ายังไงดี?
"ฉันอุตส่าห์หาคนดีๆมาแต่งงานกับแก แกกลับเอาใครก็ไม่รู้มาเป็นลูกสะใภ้ฉัน! โอ้ยย ฉันจะบ้าตาย"
"อ้าว~ที่รัก คุณเป็นอะไร บ่นอะไรของคุณเนี่ย??"
ชเวซีวอน สามีสุดหล่อที่กลับมาจากที่ทำงาน เดินเข้ามาในบ้านก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นภรรยาสุดสวยกำลังบ่นหงุงหงิงๆคนเดียว จึงอดไม่ได้ที่จะถาม
"ก็เพราะคุณนั่นแหละ!!มินโฮมันถึงได้เป็นอย่างนี้ไง ตามใจกันเข้าไป มันถึงได้ไม่เชื่อฟังฉัน"
"นี่ผมผิดหรอเนี่ย??แล้วมินโฮไปทำอะไรให้ละ??คุณถึงได้มาลงที่ผมแบบนี้><"
"ก็ลูกชายคุณนะ!!..."
"พ่อครับ!!กลับมาแล้วหรอ??"
ก่อนที่ฮีชอลจะฟ้องพฤติกรรมลูกชายสุดที่เลิฟให้คุณสามีฟัง มินโฮก็มาขัดจังหวะซะก่อน
"นั่นไง ลูกชายคนดีของคุณ ถามเอาเองละกัน ชิ!!"
พูดแค่นั้น ฮีชอลก็เดินสะบัดตูดออกไปจากห้องรับแขกทันที
"พูดมาให้หมดเลยนะมินโฮ อย่าปิดบังฉัน"
"แกเอาเมียเข้าบ้าน!!มิน่าละ แม่แกถึงได้หัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนี้"
ซีวอนเข้าใจในทันทีที่ได้ฟังเจ้าลูกชายตัวดีของเขาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
"พ่อครับ พ่อต้องช่วยผมนะ ผมไม่อยากแต่งงานกับพี่อนยูT^T"
"เออๆ ฉันจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ก็แล้วกันนะ"
เอี๊ยดดดดดดดดดด!!
เสียงของรถยนต์ดังออกมาจากหน้าบ้าน ทำให้มินโฮและซีวอนต้องหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน
"สวัสดีครับ คุณอาซีวอน หวัดดีมินโฮ"
พอสิ้นเสียงของรถยนต์ก็ตามมาด้วยเสียงของบุคลที่ขึ้นชื่อว่า คู่หมั้นของมินโฮ ตามมาทันที
"พี่มาทำไมเนี่ย??" มินโฮทำหน้าบึ้งใส่อนยู ทันทีที่เห็นเขา
"ฉันจะมาดูหน้าเมียแก..ไหนขอดูหน่อยเหอะว่าจะดูดีกว่าฉันรึเปล่า หึหึ"
อนยูพูดแค่นั้นก็เตรียมจะเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของมินโฮทันทีแต่ก็โดนเจ้าของห้องขวางไว้ก่อน
"พี่อย่ามาล้อเล่นนะ..."
มินโฮทำตาขวางใส่อนยู ทำมห้เจ้าตัวหัวเราะด้วยความชอบใจ คนคนนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ชักจะสนุกแล้วสิ
"ก็ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย"
"ผมไม่ให้พี่ขึ้นไปหรอก" มินโฮยังคงขวางอนยูไว้อย่างนั้น
"ก็ฉันจะขึ้น นายจะทำไม!"
"มินโฮ!!พาฉันกลับบ้านทีเถอะ..."
ยังไม่ทันทีที่อนยูจะไปดูหน้าถึงที่ห้อง แต่คนสวยหน้าหวานกลับเดินมาให้เขาเห็นหน้าซะเอง เหอๆ ดีเหมือนกันไม่ต้องเดินให้เมื่อย
"ไม่ได้นะคีย์!!"
สวยวะ! นี่หรอภรรเมียของไอ้มินโฮ มิน่าละ มันถึงได้กล้าเอาเข้าบ้าน สงสัยหวงจัด
"ทำไมละ?"
คนสวยเอาแต่ใจตัวเองถามถึงเหตุผมที่ไม่ยอมพาเขากลับบ้านสักที แต่ก็สัญญากับ
มินโฮว่าจะช่วยแล้วนี่นา
"ก็พี่อนยูมาแล้ว...พี่อนยู!!"
มินโฮหันมาที่อนยูที่กำลังยืนจ้องหน้าคีย์ตาไม่กะพริบ
"พี่อนยู!"
"...."ไร้การตอบรับจากฝ่ายตรงข้าม
"อนยู!"
"..."
"ไอ้เต้าหู้เหม็น!!!!!"
"เฮ้ย!!ไรวะ" อนยูหลุดออกจากพวังค์ความสวยของคีย์แล้วหันกลับมามองหน้ามินโฮต่อ
"จะจ้องอีกนานไหมครับ!ผมหวงนะเฟ้ย"
มินโฮพูดแค่นั้นก็เอื้อมมือมาปิดตาคีย์ไว้
"หึ!มินโฮฉันรู้ว่าแกไม่อยากแต่งงานกับฉัน ฉันมีข้อเสนอดีๆมาเสนอแก สนใจไหม??"
อนยูกระซิบที่ข้างหูมินโฮ แล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้คีย์
"ข้อเสนออะไร"มินโฮถามด้วยความสนใจ
"ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานก็ได้ แต่นายต้องยกเมียคนสวยของแกให้ฉัน.."
คีย์ถามด้วยความหนักใจ ผมปวดหัวที่สุดเลย รู้งี้ไม่น่าไปนั่งกับมันตั้งแต่ทีแรกเลยเราTOT
"ก็...แม่ฉันจะจับฉันแต่งงานอะ ฉันไม่อยากแต่ง ขอร้องละคีย์ ช่วยฉันหน่อยเถอะ"
มินโฮบอกเหตุผลพร้อมกับทำหน้าตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์ หวังให้คีย์ใจอ่อน
"แล้วทำไมต้องเป็นฉัน!"
"เพราะฉันคิดว่านายคือคนเดียวที่ทำได้ไง^^"
"เฮ้อ~ก็ได้ นายจะให้ฉันทำอะไรก็เชิญ ชิ!!"
คีย์เชิดหน้าใส่มินโฮแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไป พอร่างบางหน้าสวยเข้าห้องน้ำไปแล้วร่างสูงก็เผยรอยยิ้มที่สุดแสนเจ้าเล่ห์ออกมา
.
.
.
ณ บ้านทรายทอง ของคุณชายกลางชเวมินโฮ=*=
เอี้ยดดดดดดดดดดดดด ปัง!!!
"เอ้า~ถึงแล้ว เชิญลงได้แล้วครับคุณภรรยา^^"
มินโฮเดินมาเปิดประตูให้คีย์แล้วผายมือออก เหมือนคนรับใช้มาเปิดประตูให้เจ้านาย แต่คีย์ก็ยังคงนั่งหน้างออยู่ในรถไม่ไปไหน แถมยังหันหน้าไปทางอื่นไม่ยอมคุยกับมินโฮอีก
"ชิ!!"
"เป็นอะไรไปอีกละ?ถึงบ้านแล้วนะ ลงมาสิ นายจะนั่งอยู่ในนี้รึไง"
คุณคนสวยของชเวมินโฮ นั่งหน้างออยู่อย่างนี้ รู้สึกใจไม่ดียังไงไม่รู้ สงสัยต้องใช้ไม้ตายซะแล้วละ
"เฮ้ย!!นายจะทำอะไร"
คีย์ร้องเสียงดัง เมื่อเห็นมินโฮก้มหน้าลงมาหา นายจะปล้ำฉันในรถเร๊อะ!!ไม่อายผีบ้านผีเรือนเลยรึไง
"ฉันจะอุ้มนายเข้าบ้าน"
มินโฮตอบเสียงเรียบแล้วตั้งท่าจะอุ้มคีย์ แต่คนสวยในรถนั้นห้ามไว้ก่อนทำให้
มินโฮยิ้มอย่างพอใจ เหอๆๆในที่สุดก็ยอมเข้าบ้านสักทีสินะ
คีย์ลงมาจากรถ แล้วทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ ทำไมฉันต้องยอมช่วยคนอย่างนายด้วยนะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลยโว้ย
ภายในบ้าน
"แม่ครับ!!"
มินโฮวิ่งเข้ามาในบ้านพร้อมกับลากคีย์เข้ามาหาผู้เป็นแม่ที่นั่งส่องเครื่องเพชรอยูที่โซฟาในห้องรับแขก
"อะไรกันลูกคนนี้..."
ฮีชอลที่นั่งส่องเพชรอยู่สะดุ้งโหยง เพชรเกือบหลุดมือ แต่ดีที่รับไว้ทัน ไม่อย่างนั้นฮีชอลคงฆ่ามินโฮหมกส้วมแน่ ข้อหาทำให้เพชรอันมีค่าของแม่ตกพื้น=^=
"แม่ครับ ผมมีเรื่องจะบอก^^"
"มีอะไรก็ว่ามา เห็นไหม!!ว่าแม่กำลังดูแหวนที่จะใช้ในงานหมั้นของลูกอยู่"
ฮีชอลวางเเหวนเพชรราคาแพงลงแล้วหันมาพูดกับลูกชายตัวดีของเขา
"นี่แม่ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้ผมแต่งงานอยู่อีกหรอ??"
"เรื่องอะไรฉันต้องเลิกความตั้งใจของฉันด้วยละ อนยูไม่ดีตรงไหนห๊า!!!"
ฮีชอลทำเสียงโหดใส่มินโฮ เจ้าลูกคนนี้มันดื้อนัก คนที่ฉันหามาให้ก็ดีอยู่แล้วยังจะมาปฏิเสธอีกหรอ??
"ผมไม่ได้รักพี่อนยูสักหน่อย"
มินโฮพูดเสียงอ่อย ผมกับพี่อนยูเราเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ เคยแก้ผ้าวิ่งรอบบ้านด้วยกัน แล้วอยู่ๆจะให้ผมกับพี่อนยูมาแต่งงานกันหรอ?? ผมไม่เอาด้วยหรอกนะT.T
"อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละน่า.."
"แต่ผมมีเมียแล้ว!!นี่ไงเมียผม"
มินโฮลากคีย์ที่ยืนแอบอยู่ด้านลังมินโฮออกมา คีย์ได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร เหตุผลใหญ่ๆก็คือ...แม่ไอ้มินโฮโคตรน่ากลัวเลย><
"แกว่ายังไงนะ!!"
"คีย์คือเมียของผม!!"
[KEY TALK]
"คีย์คือเมียของผม!!"
ไอ้บ้ามินโฮT.Tมันพาผมเข้าบ้านมัน แล้วบอกกับแม่คนสวยสุดโหดว่าผมคือ
ภรรเมียสุดที่รัก ผมอยากจะบ้าตาย ใครก็ได้ช่วยผมที
"แกกล้ามากนะไอ้ลูกเวร!!ไปมีอะไรกันตอนไหน บอกฉันมานะ"
เมื่อคืน!! ผมกับมินโฮ xxx กันเมื่อคืนนี้(รึเปล่าวะ??)
"เรารักกันมานานแล้ว แม่นั่นแหละที่ไม่รู้อะไรเลย><"
แหวะ!อยากจะอ้วก ผมรักกับมันตอนไหนวะ? พึ่งรู้จักกันเมื่อวานนี้เองนะ
โหยไอ้มินโฮ ไอ้ตอแหละ
"คือ..ผมไม่..อุ๊บ!!" ก่อนที่ผมจะอธิบายอไรมินโฮก็เอามือเค็มๆของมันมาปิดปากผมไว้ เค็มเว้ยยย
"ผมไม่แต่งงานกับพี่อนยูแน่ ผมรักคีย์ และคีย์ก็จะมาอยู่ที่นี่ด้วย!"
มินโฮพูดแค่นี้ก็ลากผมขึ้นชั้นสองไปโดยทิ้งให้แม่สุดสวยจอมโหดนั่งอ้าปากค้างอยู่ตรงนั้น
"ไอ้ลูกบ้า!!แกมันเหมือนพ่อของแกไม่มีผิดT.Tฉันจะเป็นลม"
ผมได้ยินเสียงด่าของแม่ไอ้มินโฮดังไล่หลังเรามา ผมจะบาปไหมเนี่ย??ที่ทำให้ผู้ใหญ่ทุกข์ใจ แงTT.TT
ณ ห้องของมินโฮ
"มินโฮฉันไม่ช่วยนายแล้ว ฉันจะกลับบ้านT.T"
เมื่อผมโดนมินโฮลากมาถึงห้องแล้วผมก็มีแต่ความคิดที่จะกลับบ้านอย่างเดียว ไม่อยากช่วยมันแล้วอะ><
"เฮ้ย!!ไหนนายบอกจะช่วยฉันไง"
พอผมจะเดินออกไปจากห้อง มินโฮก็ดึงแขนผมไว้ทันที ฉันไม่อยากช่วแกแล้วววว
แม่แกโหดอะ น่ากลัวมากToT
"ฉันขอถอนคำพูด!"
"ไม่ได้นะ นายต้องแสดงตัวว่าเป็นเมียฉัน เราจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว พี่อนยูกำลังจะมาที่นี่"
ก็ช่างพี่อนยูสิฟะ!ชีวิตฉันสำคัญกว่านะ ไอ้เอเลี่ยนสมองตัน ถ้าฉันตายด้วยฝีมือแม่นายจะทำยังไง
"ม่ายยยยยย"
ถ้ารู้ว่าไปนั่งกับไอ้มินโฮในวันนั้นแล้วมันเป็นอย่างนี้ ผมจะไม่ไปนั่งเลย นี่ผมเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงใช่ไหมเนี่ย??จะทำยังไงดีT^T
.
.
.
ทางด้านของฮีนิม คนสวย(จอมโหด)
"ไอ้ลูกเลว! ไอ้ลูกบ้า! ไอ้ลูกเวร! ไอ้ลูกไม่รักดี!"
ฮีชอลคนงามกำลังนั่งบ่นแกมด่าให้มินโฮ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนทีทำให้เจ็บช้ำหัวใจเป็นอย่างมาก
เหตุเพราะขัดคำสั่งในเรื่องการแต่งงาน แถมยังเอาเมียหน้าสวยเข้าบ้านอีก แล้วฮีชอลคนนี้จะไปบอกกับพ่อแม่ของอนยูว่ายังไงดี?
"ฉันอุตส่าห์หาคนดีๆมาแต่งงานกับแก แกกลับเอาใครก็ไม่รู้มาเป็นลูกสะใภ้ฉัน! โอ้ยย ฉันจะบ้าตาย"
"อ้าว~ที่รัก คุณเป็นอะไร บ่นอะไรของคุณเนี่ย??"
ชเวซีวอน สามีสุดหล่อที่กลับมาจากที่ทำงาน เดินเข้ามาในบ้านก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นภรรยาสุดสวยกำลังบ่นหงุงหงิงๆคนเดียว จึงอดไม่ได้ที่จะถาม
"ก็เพราะคุณนั่นแหละ!!มินโฮมันถึงได้เป็นอย่างนี้ไง ตามใจกันเข้าไป มันถึงได้ไม่เชื่อฟังฉัน"
"นี่ผมผิดหรอเนี่ย??แล้วมินโฮไปทำอะไรให้ละ??คุณถึงได้มาลงที่ผมแบบนี้><"
"ก็ลูกชายคุณนะ!!..."
"พ่อครับ!!กลับมาแล้วหรอ??"
ก่อนที่ฮีชอลจะฟ้องพฤติกรรมลูกชายสุดที่เลิฟให้คุณสามีฟัง มินโฮก็มาขัดจังหวะซะก่อน
"นั่นไง ลูกชายคนดีของคุณ ถามเอาเองละกัน ชิ!!"
พูดแค่นั้น ฮีชอลก็เดินสะบัดตูดออกไปจากห้องรับแขกทันที
"พูดมาให้หมดเลยนะมินโฮ อย่าปิดบังฉัน"
"แกเอาเมียเข้าบ้าน!!มิน่าละ แม่แกถึงได้หัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนี้"
ซีวอนเข้าใจในทันทีที่ได้ฟังเจ้าลูกชายตัวดีของเขาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
"พ่อครับ พ่อต้องช่วยผมนะ ผมไม่อยากแต่งงานกับพี่อนยูT^T"
"เออๆ ฉันจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ก็แล้วกันนะ"
เอี๊ยดดดดดดดดดด!!
เสียงของรถยนต์ดังออกมาจากหน้าบ้าน ทำให้มินโฮและซีวอนต้องหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน
"สวัสดีครับ คุณอาซีวอน หวัดดีมินโฮ"
พอสิ้นเสียงของรถยนต์ก็ตามมาด้วยเสียงของบุคลที่ขึ้นชื่อว่า คู่หมั้นของมินโฮ ตามมาทันที
"พี่มาทำไมเนี่ย??" มินโฮทำหน้าบึ้งใส่อนยู ทันทีที่เห็นเขา
"ฉันจะมาดูหน้าเมียแก..ไหนขอดูหน่อยเหอะว่าจะดูดีกว่าฉันรึเปล่า หึหึ"
อนยูพูดแค่นั้นก็เตรียมจะเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของมินโฮทันทีแต่ก็โดนเจ้าของห้องขวางไว้ก่อน
"พี่อย่ามาล้อเล่นนะ..."
มินโฮทำตาขวางใส่อนยู ทำมห้เจ้าตัวหัวเราะด้วยความชอบใจ คนคนนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ชักจะสนุกแล้วสิ
"ก็ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย"
"ผมไม่ให้พี่ขึ้นไปหรอก" มินโฮยังคงขวางอนยูไว้อย่างนั้น
"ก็ฉันจะขึ้น นายจะทำไม!"
"มินโฮ!!พาฉันกลับบ้านทีเถอะ..."
ยังไม่ทันทีที่อนยูจะไปดูหน้าถึงที่ห้อง แต่คนสวยหน้าหวานกลับเดินมาให้เขาเห็นหน้าซะเอง เหอๆ ดีเหมือนกันไม่ต้องเดินให้เมื่อย
"ไม่ได้นะคีย์!!"
สวยวะ! นี่หรอภรรเมียของไอ้มินโฮ มิน่าละ มันถึงได้กล้าเอาเข้าบ้าน สงสัยหวงจัด
"ทำไมละ?"
คนสวยเอาแต่ใจตัวเองถามถึงเหตุผมที่ไม่ยอมพาเขากลับบ้านสักที แต่ก็สัญญากับ
มินโฮว่าจะช่วยแล้วนี่นา
"ก็พี่อนยูมาแล้ว...พี่อนยู!!"
มินโฮหันมาที่อนยูที่กำลังยืนจ้องหน้าคีย์ตาไม่กะพริบ
"พี่อนยู!"
"...."ไร้การตอบรับจากฝ่ายตรงข้าม
"อนยู!"
"..."
"ไอ้เต้าหู้เหม็น!!!!!"
"เฮ้ย!!ไรวะ" อนยูหลุดออกจากพวังค์ความสวยของคีย์แล้วหันกลับมามองหน้ามินโฮต่อ
"จะจ้องอีกนานไหมครับ!ผมหวงนะเฟ้ย"
มินโฮพูดแค่นั้นก็เอื้อมมือมาปิดตาคีย์ไว้
"หึ!มินโฮฉันรู้ว่าแกไม่อยากแต่งงานกับฉัน ฉันมีข้อเสนอดีๆมาเสนอแก สนใจไหม??"
อนยูกระซิบที่ข้างหูมินโฮ แล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้คีย์
"ข้อเสนออะไร"มินโฮถามด้วยความสนใจ
"ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานก็ได้ แต่นายต้องยกเมียคนสวยของแกให้ฉัน.."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น