ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ก๊วนกามเทพ(100%)
N eL’ L
ขอบคุณธีมสวยๆจาก
VV
V
ก่อนอ่าน แนะนำก๊วนกามเทพก่อนนะจ๊ะ
คิมแทยอน(แนะนำแล้วแนะนำอีกอยู่นี่แหละ)พี่สาวแสนสวย โหด มัน ฮา และรั่ว??
ของคิมจงเป็ดฮยอน เป็นหัวหน้าก๊วนกามเทพที่สุดแสนจะน่ารักของมินคีย์ คอยผลักดันและบังคับให้เกิดคู่ที่สุดแสนจะเรียลอีกคู่หนึ่งคือ ฮยอนมิน รักแรกพบของ...??ต้องติดตามดูนะ^^
คิมจงฮยอน น้องชายสุดน่ารักและน่าเอ็นดู??ของอาเจ๊แทยอน ก๊วนกามเทพที่ต้องกำจัดศัตรูของมินโฮออกให้หมด(เหลืออยู่คนเดียวนี่หว่า?) จงฮยอน:ผมต้องทำให้ไอ้เด็กแทมินกลายเป็นเคะให้ได้ เพื่อมินคีย์และฮยอนมิน^.^จงฮยอนไฟท์ติ้ง!!!
ลีจินกิ (อนยู) ประธานนักเรียนสุดหล่อหน้าเต้าหู้ อดีตศัตรูหัวใจของมินโฮและจงฮยอนซึ่งตอนนี้ผันตัวเองมาเป็นมิตรสหายที่ดีกับจงฮยอนและมินโฮ แถมยังเป็นคนติดตามมินโฮและคีย์อย่างเงียบๆทุกที่ทุกเวลา(รึเปล่า) รักแรกพบของเค้าก็คือ...??ไม่ใกล้ไม่ไกลหรอก โฮ๊ะๆๆ
.
.
.
หน้าที่ของอนยู
พอผมทำงานเสร็จแล้วผมก็รีบออกมาจากโรงเรียนทันที เริ่มภาระกิจวันนี้เลยดีไหมเนี่ย? แต่มันจะทันคีย์กับมินโฮหรอ? มันคงกลับบ้านไปกันหมดแล้วละ
"นี่!ไอ้เอเลี่ยน เร็วๆหน่อยสิ ฉันอยากกลับบ้าน"
เสียงคีย์นี่ ถ้าผมเดาไม่ผิด คีย์คงจะพูดอยู่กับมินโฮสินะ แล้วทำไมต้องรอไอ้มินโฮกลับบ้านด้วยนี่ บ้านไม่ได้อยู่ใกล้กันเลยไม่ใช่หรอ???
"ครับๆๆๆผมเสร็จแล้วครับที่รัก^.^" ที่รัก?คีย์กับมินโฮกำลังคบกันอยู่หรอเนี่ย
"หยุดพูดจาแบบนี้ได้แล้ว ฉันไม่ใช่แฟนนายนะ อย่ามาเรียกฉันว่าที่รักอีกเด็ดขาด!!>///<" ยังไม่ใช่แฟนกันงั้นหรอ โอ้!ผมเข้าใจแล้วละ ไอ้มินโฮมันพูดเองเออเองนี่ งานนี้มันต้องตามซะแล้ว
"ถ้างั้นก็มาเป็นซะก็สิ้นเรื่องนี่'.'?"
"ฝันไปเถอะ>//<" คีย์ตอนอยู่กับมินโฮนี่โคตรจะน่ารักเลยครับ แต่ทำไมต้องหน้าแดงด้วย ผมว่าคีย์ต้องรู้สึกหวั่นไหวกับมินโฮอยู่บ้างละวะ
"กลับบ้านกันดีกว่า" โฮ๊ะ!!ผมว่าคู่นี้มันต้องมีอะไรๆสักอย่างแน่ ทำไมต้องกลับบ้านพร้อมกันด้วย เรื่องสนุกๆแบบนี้ต้องตามคนร่วมก๊วนมาแล้วละ ว่าแล้วผมก็กดโทรหาอาเจ๊แกนนำทันที
"ตรู๊ดดดดด~ตรู๊ดดด~" รับสักทีสิวะเจ๊ รอนานแล้วนะเว้นเฮ้ย
(อา...โย๋ ใครอ่า...) เสียงเหมือนคนพึ่งตื่นเลยอะ ทุเรศโคตร-^-
"ผมอนยู นี่เจ๊พึ่งตื่นหรอเนี่ย"
(ว่างาย...อนยู โทรมามีอะไร) มันก้ต้องมีอยู่แล้วละเจ๊ครับ
"ตอนนี้ผมได้ความคืบหน้าแล้ว มินโฮและคีย์กลับบ้านพร้อมกัน พี่อยากจะมาแจมไหม?"
(จริงหรอ!!ดีมากอนยู แล้วนายอยู่ไหน)
"ตอนนี้ผมกำลังตามสองคนนี้อยู่ เจ๊มาที่บ้านมินโฮเลยก็ได้"
(ได้ๆๆๆ เดี๋ยวตามไป ตี๊ด...)
ผมเดินตามสองคนนั้นมา ตลอดทางมินโฮและคีย์ดูเหมือนคนเป็นแฟนกันมากเลยละ โคตรจะหวานเลี่ยนเลยครับ=^=
ในที่สุดผมก็ถึงบ้านของไอ้มินโฮจนได้ สองคนนี้มาทำอะไรกันนะ หรือคีย์จะมาเล่นที่บ้านของ
มินโฮเฉยๆ ต้องรอดูแล้วละ
"จึ๊ก!ๆๆๆ" ใครสะกิดไหล่ผมวะ
"อย่ามากวนได้ไหม กำลังยุ่งอยู่" น่ารำคาญจริงๆเลย
"จึ๊ก!ๆๆๆอนยู"
"อะไร" จะเรียกทำไมวะ
"นี่!"
"โถ่เว้ยย อะไรของเจ๊เนี่ย จะมาสะกิดทำไม"
"เป็นไงบ้างละ"
"คีย์กับมินโฮเข้าไปในบ้านสักพักแล้วละครับ ผมไม่รู้ว่าคีย์จะออกมาตอนไหน"
สงสัยจังว่าคีย์เข้าไปทำอะไรที่บ้านไอ้มินโฮ หาสมบัติรึเปล่าวะ?
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเวลาโคตรจะค่ำ.....
"นี่เจ๊!ทำไมคีย์ยังไม่ออกมาอีกละ" มันนานมากแล้วนะ คีย์เข้าไปในนั้นนานเกินไปแล้ว>//<
"แล้วจะรู้ด้วยไหมละ ก็อยู่ด้วยกันนี่ รอดูอีกสักแป๊ปเถอะ"
อีกสักแป๊ปหรอ?เรารอดูมานี่3ชั่วโมงแล้วนะ คีย์จะเข้าไปทำอะไรในบ้านไอ้มินโฮนักหนาวะ
ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง.........
"เจ๊ผมว่าคียต้องนอนบ้านไอ้มินโฮแน่เลย มันดึกแล้วนะเนี่ย คีย์ยังไม่ออกมาเลย"
ผมรอดูตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดินเลยครับ แล้วตอนนี้ก็รอดูจนพระอาทิตย์จะขึ้นอีกรอบแล้วเนี่ย
ยังไม่มีวี่แววว่าคีย์จะออกมาจากบ้านไอ้มินโอเลย
"ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นแหละ แยกย้ายกันกลับดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยตามใหม่ กลับบ้านได้แล้วอนยู"
"แล้วเจ๊กลับยังไงอะ?" อย่าบอกนะว่าเดินกลับ บ้านไอ้จงกับบ้านไอ้มินโฮมันใกล้กันซะที่ไหน แล้วนี่ก็ดึกมากแล้วด้วย หน้าตาเจ๊นี่ยิ่งล่อแหลมถ้าโดนพวกโรคจิตข่มขืนข้างทางจะทำไงละเนี่ย
"ฉันมายังไงก็กลับอย่างนั้นแหละ นายกลับบ้านได้แล้วเป้นเด้กใครบอกให้นอนดึก"
"ผมจะไปส่งพี่ ไปกันเหอะ"
.
.
.
*วันนี้วันอาทิตย์ ในตารางไม่มีการอัพฟิค แต่วันนี้อารมณ์ดีจ๊ะ
ก็เลยอัพให้นิดหน่อย
ปล.เม้น=อัพขึ้นเยอะกว่าเดิม
ปล.2 จบเรื่องนี้เม้นไม่เยอะเท่าที่ควรจะเป็น=งดโปรเจ็ค
ฮยอนมิน ที่จะมีต่อไปนี้
.
.
.
หน้าที่ของจงฮยอน
................Rrrrrrr...................เสียงโทรศัพท์ของแทมินดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่ต้องตื่นจากความฝันอันแสนหวาน ในใจของแทมินนึกด่าคนที่โทรมาปลุกเค้าอย่างโมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับโทรศัพท์เจ้าปัญหานั่นซะ
"โหล!!!ใครวะ??"
แทมินรับโทรศัพท์เสียงห้วน ถ้ารู้ว่าเป็นใครนะ แม่จะด่าให้เป็นใบ้ไปเลย
(ว่าไงไอ้เด็กเห็ด...)ใครวะ? บังอาจมาเรียกผมว่าเด็กเห็ด เดี๋ยวได้เจอดี
"เฮ้ย!!อยากมีปากไว้กินข้าวไหมฮ๊ะ!!แกเป็นใคร"
(อะไรกัน นายจำรุ่นพี่สุดหล่อของนายไม่ได้เลยรึไง?ฉัน...จงฮยอน) อ่อที่แท้ก็เป็นรุ่นพี่สุดหล่อหน้าเป็ดของแทมินนี่เอง ที่โทรมาปลุกผมให้ตื่นจากความฝันอันแสนหวาน
"โทรมาทำไม!พี่รู้ไหม ผมกับพี่คีย์กำลังไปได้สวยแล้วนะในความฝันของผม=^=)
คำพูดของแทมินทำให้จงฮยอนหัวเราะอย่างขำขัน มันก้เป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นแหละ
ไอ้เห็ด ความจริงแล้ว...ไอ้คีย์กำลังไปได้สวยกับไอ้โฮเพื่อนรักต่างหาก
(มันก็เป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นแหละน่า...นายรู้ไหม ไอ้โฮกับไอ้คีย์มันอยู่บ้านเดียวกันแล้วนะ ปลื้มใจจังเลย ว่าไหม??)
ที่จงฮยอนโทรหาแทมินเพราะว่าอยากที่จะมาตอกย้ำแทมินเท่านั้นเองหรอ???
"ว่าไงนะ!!ผมไม่เชื่อหรอก พี่นะมั่วนิ่มโคตรๆ"
แทมินยังคงไม่เชื่อที่จงฮยอนพูด(แทมินเชื่อจงเถอะลูก)
(ก็แล้วแต่นาย แต่ถ้าอยากรู้อะไรมากกว่านี้ละก็ วันเสาร์นี้มาบ้านของฉัน แล้วนายจะได้รู้อะไรหลายๆอย่าง ฮึฮึ!)
จงฮยอนทิ้งคำพูดปริศนาให้แทมินได้งงอีกแล้ว ไอ้เป็ดนี่ชอบทำให้ผมงงอยู่เรื่อยเลย วันเสาร์นี้หรอ?เฮ๊อะ!!ฝันไปเถอะว่าผมจะไป
วันเสาร์......
กริ๊งงงง~กริ๊งงงง~ เสียงกริ่งของบ้านจงฮยอนดังขึ้น วันนี้มีนัดรวมพลของกามเทพกันที่บ้านของจงฮยอน และคนที่กดกริ่งนั่นก็คือ...ลีแทมิน น้องชายหัวเห็ด(ของเจ๊เอง=^=)ที่ตอนแรกบอกว่าจะไม่มาบ้านของจงฮยอนเด็ดขาด แต่เพราะอะไรละ??แทมินถึงเปลี่ยนใจ
"มาแล้วครับ อ้าว~นึกว่าจะไม่มาซะอีก ที่จริงนายก็อยากรู้ใช่ไหมละว่าอะไรเป็นอะไร" จงฮยอนเป็นคนมาเปิดประตูให้แทมิน แต่ก็ไม่ลืมแซวแทมินเหมือนเช่นทุกวัน
"พี่จะชวนผมคุยอีกนานไหม ร้อนนะเว้ย!!"
"ฮ่าฮ่าๆโทษทีๆ เชิญเข้าไปได้ มากันครบแล้วนี่" พอแทมินเดินเข้าไปในบ้าน ก็ต้องตกใจทันที อะไรกันนี่?? พี่อนยูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
"หวัดดีฮะพี่แทยอน หวัดดีฮะพี่อนยู"
แทมินกล่าวทักทายพี่ๆทั้งสองที่ตอนนี้กำลังทำอาหารอยู่ในครัวอย่างเมามันส์
"อ้าว~ดีจ๊ะแทมิน ไปนั่งดูทีวีกับไอ้จงก่อนนะ พี่กับอนยูทำหารใกล้จะเสร็จแล้วละ^.^"
แทยอนหันมาทักทายแทมิน แล้วหันไปคุยหงุงหงิงกับอนยูต่อ พร้อมกับทำอาหารไปด้วย
"นี่ไอ้พี่เป็ด ผมมีเรื่องจะถาม"
เมื่อแทยอนและอนยูไล่ให้ไปนั่งกับจงฮยอน น้องเห็ดผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ก็ไปตามคำสั่งของแทยอนทันที
"ได้...แต่คำถามละ100วอนนะ"
จงฮยอนที่นั่งทำหน้าเป็ดอยู่ที่หน้าทีวีพูดขึ้นอย่างกวนๆ
"ถ้างั้นผมไปถามพี่แทยอนกับพี่อนยูก็ได้=^="
"ฮ่าๆๆๆฉันล้อเล่นหรอกน่า อยากรู้อะไรละ??"
จงฮยอนปิดทีวีแล้วหันหน้ามาสบตากับแทมิน จะเล่นจ้องตากันรึไงเป็ด??
"พี่อนยูมาอยู่ที่นี่ได้ไงอะ?"
"ง่ายๆไอ้เต้าหู้เข้าร่วมขบวนการของพวกเรา นั่นก็คือสร้างคู่รักมินคีย์ไงละ>.<นายอยากเข้าร่วมไหม"
"ทำไมพวกพี่เปลี่ยนใจง่ายจัง ไหนตอนแรกบอกว่าชอบพี่คีย์นักหนาไง แล้วตอนนี้ทำไมถอนตัวละ ไม่แน่จริงนี่หว่า"
แทมินมองจงฮยอนด้วยสายตาที่คาดเดาได้ยาก ถ้านายได้รู้เหตุผลนายก็คงอยากเข้าร่วมแน่นอน
"นายจะสู้อะไรมินโฮได้ละแทมิน คีย์ไม่ได้คิดอะไรกับนายนะ ตัดใจซะ"
จงฮยอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะไม่รู้จะพูดยังไงให้แทมินตัดใจจากคีย์ ยังไงนายก็ไม่เหมาะกับการจะเป็นเมะหรอกแทมิน
"ไม่!!จนกว่าผมจะได้ฟังจากปากของพี่คีย์เองว่าพี่คีย์ไม่ได้ชอบผม"
พูดจบ แทมินก็วิ่งออกจากบ้านของจงฮยอนทันที เมื่อไหร่นายจะยอมรับความจริงได้เนี่ย คีย์มันไม่ได้ชอบนายนะแทมิน ฉันจะทำยังไง ให้นายเลิกคิดอะไรกับคีย์ได้แล้ว
"อ้าว~จงฮยอน แทมินไปไหนแล้วละ"
อนยูเดินออกมาจากครัวพร้อมอาหารมากมาย แต่ก็รู้สึกแปลกใจที่ไม่เห็นแทมินอยู่ในนี้
"ไปแล้วละ อีกสักหน่อยก็คงทำใจได้เองแหละ" แม้จงฮยอนจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่อนยูก็พอจับใจความได้ว่าอะไรเป็นอะไร
"อืมๆๆมากินข้าวได้แล้วไอ้เป็ด"
แทมิน....หวังว่านายคงจะตัดใจได้เร็วๆนี้นะ ฉันยังทำได้เลย ทำไมนายจะทำไม่ได้ละ^.^ ไม่มีอะไรเกินความสามารถนายได้หรอก ฉันเชื่อ!!
.
.
.
*จบไปอีกตอนแล้วววววววว ใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้วนะ ที่ฟิคเรื่องนี้จะอำลาT_T อ่านแล้วเม้นหน่อยเด้อ ไรเตอร์ขอร้อง
ขอบคุณธีมสวยๆจาก
VV
V
ก่อนอ่าน แนะนำก๊วนกามเทพก่อนนะจ๊ะ
คิมแทยอน(แนะนำแล้วแนะนำอีกอยู่นี่แหละ)พี่สาวแสนสวย โหด มัน ฮา และรั่ว??
ของคิมจงเป็ดฮยอน เป็นหัวหน้าก๊วนกามเทพที่สุดแสนจะน่ารักของมินคีย์ คอยผลักดันและบังคับให้เกิดคู่ที่สุดแสนจะเรียลอีกคู่หนึ่งคือ ฮยอนมิน รักแรกพบของ...??ต้องติดตามดูนะ^^
คิมจงฮยอน น้องชายสุดน่ารักและน่าเอ็นดู??ของอาเจ๊แทยอน ก๊วนกามเทพที่ต้องกำจัดศัตรูของมินโฮออกให้หมด(เหลืออยู่คนเดียวนี่หว่า?) จงฮยอน:ผมต้องทำให้ไอ้เด็กแทมินกลายเป็นเคะให้ได้ เพื่อมินคีย์และฮยอนมิน^.^จงฮยอนไฟท์ติ้ง!!!
ลีจินกิ (อนยู) ประธานนักเรียนสุดหล่อหน้าเต้าหู้ อดีตศัตรูหัวใจของมินโฮและจงฮยอนซึ่งตอนนี้ผันตัวเองมาเป็นมิตรสหายที่ดีกับจงฮยอนและมินโฮ แถมยังเป็นคนติดตามมินโฮและคีย์อย่างเงียบๆทุกที่ทุกเวลา(รึเปล่า) รักแรกพบของเค้าก็คือ...??ไม่ใกล้ไม่ไกลหรอก โฮ๊ะๆๆ
.
.
.
หน้าที่ของอนยู
พอผมทำงานเสร็จแล้วผมก็รีบออกมาจากโรงเรียนทันที เริ่มภาระกิจวันนี้เลยดีไหมเนี่ย? แต่มันจะทันคีย์กับมินโฮหรอ? มันคงกลับบ้านไปกันหมดแล้วละ
"นี่!ไอ้เอเลี่ยน เร็วๆหน่อยสิ ฉันอยากกลับบ้าน"
เสียงคีย์นี่ ถ้าผมเดาไม่ผิด คีย์คงจะพูดอยู่กับมินโฮสินะ แล้วทำไมต้องรอไอ้มินโฮกลับบ้านด้วยนี่ บ้านไม่ได้อยู่ใกล้กันเลยไม่ใช่หรอ???
"ครับๆๆๆผมเสร็จแล้วครับที่รัก^.^" ที่รัก?คีย์กับมินโฮกำลังคบกันอยู่หรอเนี่ย
"หยุดพูดจาแบบนี้ได้แล้ว ฉันไม่ใช่แฟนนายนะ อย่ามาเรียกฉันว่าที่รักอีกเด็ดขาด!!>///<" ยังไม่ใช่แฟนกันงั้นหรอ โอ้!ผมเข้าใจแล้วละ ไอ้มินโฮมันพูดเองเออเองนี่ งานนี้มันต้องตามซะแล้ว
"ถ้างั้นก็มาเป็นซะก็สิ้นเรื่องนี่'.'?"
"ฝันไปเถอะ>//<" คีย์ตอนอยู่กับมินโฮนี่โคตรจะน่ารักเลยครับ แต่ทำไมต้องหน้าแดงด้วย ผมว่าคีย์ต้องรู้สึกหวั่นไหวกับมินโฮอยู่บ้างละวะ
"กลับบ้านกันดีกว่า" โฮ๊ะ!!ผมว่าคู่นี้มันต้องมีอะไรๆสักอย่างแน่ ทำไมต้องกลับบ้านพร้อมกันด้วย เรื่องสนุกๆแบบนี้ต้องตามคนร่วมก๊วนมาแล้วละ ว่าแล้วผมก็กดโทรหาอาเจ๊แกนนำทันที
"ตรู๊ดดดดด~ตรู๊ดดด~" รับสักทีสิวะเจ๊ รอนานแล้วนะเว้นเฮ้ย
(อา...โย๋ ใครอ่า...) เสียงเหมือนคนพึ่งตื่นเลยอะ ทุเรศโคตร-^-
"ผมอนยู นี่เจ๊พึ่งตื่นหรอเนี่ย"
(ว่างาย...อนยู โทรมามีอะไร) มันก้ต้องมีอยู่แล้วละเจ๊ครับ
"ตอนนี้ผมได้ความคืบหน้าแล้ว มินโฮและคีย์กลับบ้านพร้อมกัน พี่อยากจะมาแจมไหม?"
(จริงหรอ!!ดีมากอนยู แล้วนายอยู่ไหน)
"ตอนนี้ผมกำลังตามสองคนนี้อยู่ เจ๊มาที่บ้านมินโฮเลยก็ได้"
(ได้ๆๆๆ เดี๋ยวตามไป ตี๊ด...)
ผมเดินตามสองคนนั้นมา ตลอดทางมินโฮและคีย์ดูเหมือนคนเป็นแฟนกันมากเลยละ โคตรจะหวานเลี่ยนเลยครับ=^=
ในที่สุดผมก็ถึงบ้านของไอ้มินโฮจนได้ สองคนนี้มาทำอะไรกันนะ หรือคีย์จะมาเล่นที่บ้านของ
มินโฮเฉยๆ ต้องรอดูแล้วละ
"จึ๊ก!ๆๆๆ" ใครสะกิดไหล่ผมวะ
"อย่ามากวนได้ไหม กำลังยุ่งอยู่" น่ารำคาญจริงๆเลย
"จึ๊ก!ๆๆๆอนยู"
"อะไร" จะเรียกทำไมวะ
"นี่!"
"โถ่เว้ยย อะไรของเจ๊เนี่ย จะมาสะกิดทำไม"
"เป็นไงบ้างละ"
"คีย์กับมินโฮเข้าไปในบ้านสักพักแล้วละครับ ผมไม่รู้ว่าคีย์จะออกมาตอนไหน"
สงสัยจังว่าคีย์เข้าไปทำอะไรที่บ้านไอ้มินโฮ หาสมบัติรึเปล่าวะ?
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเวลาโคตรจะค่ำ.....
"นี่เจ๊!ทำไมคีย์ยังไม่ออกมาอีกละ" มันนานมากแล้วนะ คีย์เข้าไปในนั้นนานเกินไปแล้ว>//<
"แล้วจะรู้ด้วยไหมละ ก็อยู่ด้วยกันนี่ รอดูอีกสักแป๊ปเถอะ"
อีกสักแป๊ปหรอ?เรารอดูมานี่3ชั่วโมงแล้วนะ คีย์จะเข้าไปทำอะไรในบ้านไอ้มินโฮนักหนาวะ
ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง.........
"เจ๊ผมว่าคียต้องนอนบ้านไอ้มินโฮแน่เลย มันดึกแล้วนะเนี่ย คีย์ยังไม่ออกมาเลย"
ผมรอดูตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดินเลยครับ แล้วตอนนี้ก็รอดูจนพระอาทิตย์จะขึ้นอีกรอบแล้วเนี่ย
ยังไม่มีวี่แววว่าคีย์จะออกมาจากบ้านไอ้มินโอเลย
"ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นแหละ แยกย้ายกันกลับดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยตามใหม่ กลับบ้านได้แล้วอนยู"
"แล้วเจ๊กลับยังไงอะ?" อย่าบอกนะว่าเดินกลับ บ้านไอ้จงกับบ้านไอ้มินโฮมันใกล้กันซะที่ไหน แล้วนี่ก็ดึกมากแล้วด้วย หน้าตาเจ๊นี่ยิ่งล่อแหลมถ้าโดนพวกโรคจิตข่มขืนข้างทางจะทำไงละเนี่ย
"ฉันมายังไงก็กลับอย่างนั้นแหละ นายกลับบ้านได้แล้วเป้นเด้กใครบอกให้นอนดึก"
"ผมจะไปส่งพี่ ไปกันเหอะ"
.
.
.
*วันนี้วันอาทิตย์ ในตารางไม่มีการอัพฟิค แต่วันนี้อารมณ์ดีจ๊ะ
ก็เลยอัพให้นิดหน่อย
ปล.เม้น=อัพขึ้นเยอะกว่าเดิม
ปล.2 จบเรื่องนี้เม้นไม่เยอะเท่าที่ควรจะเป็น=งดโปรเจ็ค
ฮยอนมิน ที่จะมีต่อไปนี้
.
.
.
หน้าที่ของจงฮยอน
................Rrrrrrr...................เสียงโทรศัพท์ของแทมินดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่ต้องตื่นจากความฝันอันแสนหวาน ในใจของแทมินนึกด่าคนที่โทรมาปลุกเค้าอย่างโมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับโทรศัพท์เจ้าปัญหานั่นซะ
"โหล!!!ใครวะ??"
แทมินรับโทรศัพท์เสียงห้วน ถ้ารู้ว่าเป็นใครนะ แม่จะด่าให้เป็นใบ้ไปเลย
(ว่าไงไอ้เด็กเห็ด...)ใครวะ? บังอาจมาเรียกผมว่าเด็กเห็ด เดี๋ยวได้เจอดี
"เฮ้ย!!อยากมีปากไว้กินข้าวไหมฮ๊ะ!!แกเป็นใคร"
(อะไรกัน นายจำรุ่นพี่สุดหล่อของนายไม่ได้เลยรึไง?ฉัน...จงฮยอน) อ่อที่แท้ก็เป็นรุ่นพี่สุดหล่อหน้าเป็ดของแทมินนี่เอง ที่โทรมาปลุกผมให้ตื่นจากความฝันอันแสนหวาน
"โทรมาทำไม!พี่รู้ไหม ผมกับพี่คีย์กำลังไปได้สวยแล้วนะในความฝันของผม=^=)
คำพูดของแทมินทำให้จงฮยอนหัวเราะอย่างขำขัน มันก้เป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นแหละ
ไอ้เห็ด ความจริงแล้ว...ไอ้คีย์กำลังไปได้สวยกับไอ้โฮเพื่อนรักต่างหาก
(มันก็เป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นแหละน่า...นายรู้ไหม ไอ้โฮกับไอ้คีย์มันอยู่บ้านเดียวกันแล้วนะ ปลื้มใจจังเลย ว่าไหม??)
ที่จงฮยอนโทรหาแทมินเพราะว่าอยากที่จะมาตอกย้ำแทมินเท่านั้นเองหรอ???
"ว่าไงนะ!!ผมไม่เชื่อหรอก พี่นะมั่วนิ่มโคตรๆ"
แทมินยังคงไม่เชื่อที่จงฮยอนพูด(แทมินเชื่อจงเถอะลูก)
(ก็แล้วแต่นาย แต่ถ้าอยากรู้อะไรมากกว่านี้ละก็ วันเสาร์นี้มาบ้านของฉัน แล้วนายจะได้รู้อะไรหลายๆอย่าง ฮึฮึ!)
จงฮยอนทิ้งคำพูดปริศนาให้แทมินได้งงอีกแล้ว ไอ้เป็ดนี่ชอบทำให้ผมงงอยู่เรื่อยเลย วันเสาร์นี้หรอ?เฮ๊อะ!!ฝันไปเถอะว่าผมจะไป
วันเสาร์......
กริ๊งงงง~กริ๊งงงง~ เสียงกริ่งของบ้านจงฮยอนดังขึ้น วันนี้มีนัดรวมพลของกามเทพกันที่บ้านของจงฮยอน และคนที่กดกริ่งนั่นก็คือ...ลีแทมิน น้องชายหัวเห็ด(ของเจ๊เอง=^=)ที่ตอนแรกบอกว่าจะไม่มาบ้านของจงฮยอนเด็ดขาด แต่เพราะอะไรละ??แทมินถึงเปลี่ยนใจ
"มาแล้วครับ อ้าว~นึกว่าจะไม่มาซะอีก ที่จริงนายก็อยากรู้ใช่ไหมละว่าอะไรเป็นอะไร" จงฮยอนเป็นคนมาเปิดประตูให้แทมิน แต่ก็ไม่ลืมแซวแทมินเหมือนเช่นทุกวัน
"พี่จะชวนผมคุยอีกนานไหม ร้อนนะเว้ย!!"
"ฮ่าฮ่าๆโทษทีๆ เชิญเข้าไปได้ มากันครบแล้วนี่" พอแทมินเดินเข้าไปในบ้าน ก็ต้องตกใจทันที อะไรกันนี่?? พี่อนยูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
"หวัดดีฮะพี่แทยอน หวัดดีฮะพี่อนยู"
แทมินกล่าวทักทายพี่ๆทั้งสองที่ตอนนี้กำลังทำอาหารอยู่ในครัวอย่างเมามันส์
"อ้าว~ดีจ๊ะแทมิน ไปนั่งดูทีวีกับไอ้จงก่อนนะ พี่กับอนยูทำหารใกล้จะเสร็จแล้วละ^.^"
แทยอนหันมาทักทายแทมิน แล้วหันไปคุยหงุงหงิงกับอนยูต่อ พร้อมกับทำอาหารไปด้วย
"นี่ไอ้พี่เป็ด ผมมีเรื่องจะถาม"
เมื่อแทยอนและอนยูไล่ให้ไปนั่งกับจงฮยอน น้องเห็ดผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ก็ไปตามคำสั่งของแทยอนทันที
"ได้...แต่คำถามละ100วอนนะ"
จงฮยอนที่นั่งทำหน้าเป็ดอยู่ที่หน้าทีวีพูดขึ้นอย่างกวนๆ
"ถ้างั้นผมไปถามพี่แทยอนกับพี่อนยูก็ได้=^="
"ฮ่าๆๆๆฉันล้อเล่นหรอกน่า อยากรู้อะไรละ??"
จงฮยอนปิดทีวีแล้วหันหน้ามาสบตากับแทมิน จะเล่นจ้องตากันรึไงเป็ด??
"พี่อนยูมาอยู่ที่นี่ได้ไงอะ?"
"ง่ายๆไอ้เต้าหู้เข้าร่วมขบวนการของพวกเรา นั่นก็คือสร้างคู่รักมินคีย์ไงละ>.<นายอยากเข้าร่วมไหม"
"ทำไมพวกพี่เปลี่ยนใจง่ายจัง ไหนตอนแรกบอกว่าชอบพี่คีย์นักหนาไง แล้วตอนนี้ทำไมถอนตัวละ ไม่แน่จริงนี่หว่า"
แทมินมองจงฮยอนด้วยสายตาที่คาดเดาได้ยาก ถ้านายได้รู้เหตุผลนายก็คงอยากเข้าร่วมแน่นอน
"นายจะสู้อะไรมินโฮได้ละแทมิน คีย์ไม่ได้คิดอะไรกับนายนะ ตัดใจซะ"
จงฮยอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะไม่รู้จะพูดยังไงให้แทมินตัดใจจากคีย์ ยังไงนายก็ไม่เหมาะกับการจะเป็นเมะหรอกแทมิน
"ไม่!!จนกว่าผมจะได้ฟังจากปากของพี่คีย์เองว่าพี่คีย์ไม่ได้ชอบผม"
พูดจบ แทมินก็วิ่งออกจากบ้านของจงฮยอนทันที เมื่อไหร่นายจะยอมรับความจริงได้เนี่ย คีย์มันไม่ได้ชอบนายนะแทมิน ฉันจะทำยังไง ให้นายเลิกคิดอะไรกับคีย์ได้แล้ว
"อ้าว~จงฮยอน แทมินไปไหนแล้วละ"
อนยูเดินออกมาจากครัวพร้อมอาหารมากมาย แต่ก็รู้สึกแปลกใจที่ไม่เห็นแทมินอยู่ในนี้
"ไปแล้วละ อีกสักหน่อยก็คงทำใจได้เองแหละ" แม้จงฮยอนจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่อนยูก็พอจับใจความได้ว่าอะไรเป็นอะไร
"อืมๆๆมากินข้าวได้แล้วไอ้เป็ด"
แทมิน....หวังว่านายคงจะตัดใจได้เร็วๆนี้นะ ฉันยังทำได้เลย ทำไมนายจะทำไม่ได้ละ^.^ ไม่มีอะไรเกินความสามารถนายได้หรอก ฉันเชื่อ!!
.
.
.
*จบไปอีกตอนแล้วววววววว ใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้วนะ ที่ฟิคเรื่องนี้จะอำลาT_T อ่านแล้วเม้นหน่อยเด้อ ไรเตอร์ขอร้อง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น