คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1 หญิงสาวผู้มากับความมืด
ปีพุทธศักราช 25xx
แม้ว่าเวลานี้จะเป็นเวลาเกือบตีหนึ่งแล้วก็ตาม ถนนเปลี่ยวมืด ไร้ผู้คน มีเพียงแสงสว่างจากไฟข้างทางเท่านั้นที่พอจะทำให้เด็กหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีเขียวมองเห็นทางข้างหน้า เขาทอดสายตาไปทั่วกายก่อนที่สายตาของเขาจะหยุดอยู่ที่เสาต้นหนึ่ง ซึ่งด้านหลังเสาก็มีเงาของคนและแสงสะท้อนของอะไรบางอย่างที่น่าจะเป็นมีด
...โจรชัวร์
เด็กหนุ่มคิดในใจก่อนจะเปลี่ยนเส้นทางไปอีกด้านหนึ่งซึ่งเขาแน่ใจว่าปลอดภัย แต่เปล่าเลยเขาคิดผิด เพราะเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ว่ากันว่า 'มีห้องสมุดผีสิงอยู่ด้านหลังโบสถ์ทิลเรีย' และบัดนี้เขาก็วิ่งมาถึงหน้าโบสถ์นี้เสียแล้ว และเขาก็เพิ่งนึกถึงข่าวลือแปลกๆที่ลือกันให้แซดว่า 'ทุกเที่ยงคืนห้องสมุดที่อยู่หลังโบสถ์ทิลเรียจะถูกเปิดออกพร้อมกับผู้คนกลุ่มหนึ่งหายเข้าไปในห้องสมุดนั้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาออกมา'
เมื่อคิดได้ดังนั้นเด็กหนุ่มก็เตรียมตัวใส่เกียร์หมาเปลี่ยนเส้นทางเป็นทางเดิมทันที ระหว่างโดนผีหลอกไปเชือดกับโดนโจรปล้นเงินจะเลือกอะไร แน่นอนเขายอมโดนปล้นยังดีซะกว่าโดนผีหลอก ดีไม่ดีถ้าเขารีบวิ่งผ่านเสาต้นนั้นไปให้เร็วๆล่ะก็เขาอาจจะรอดจากการถูกปล้นก็ได้ แต่ระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังวิ่งออกจากห้องสมุดได้ไม่ไกลนั่นเอง...
'ฮิๆๆ คิกๆ'
เสียงหัวเราะที่ฟังดูแล้วสยดสยองก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างของหญิงสาววัยกลางคนในชุดคนไข้เปื้อนเลือดสีแดงสด เส้นผมยาวดำปกคลุมใบหน้า ผิวไร้เลือดสีซีดราวกับกระดาษดับเบิ้ล A และที่ยิ่งกว่านั้นคือ... ผู้หญิงคนนี้ขาไม่ติดพื้น!!!
"อึก.."เด็กหนุ่มหน้าซีด กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ต้องไม่ใช่คนแน่ๆ (แหงล่ะ) เลือดตามเสื้อผ้าและตามเรือนร่างของหญิงสาวแล้ว เขาสังเกตุว่าระหว่างขาทั้งสองข้างของหญิงสาวตรงหน้ามีเลือดไหลอย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุดอีก และความมั่นใจนั้นก็เริ่มเพิ่มมากขึ้นเมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมา
ใบหน้าและริมฝีปากซีดไร้เลือดยิ่งกว่ากระดาษ ดวงตาสีแดงก่ำมีเลือดไหลทะลักตลอดเวลายังกับเขื่อนเลือดแตก และคนนั้นกำลังลอยเข้ามาใกล้เขาแล้ว!!!
เด็กหนุ่มหน้าซีดยิ่งกว่าไก่ต้มเขาพยายามขยับขาแต่มันกลับขยับไม่ได้ ราวกับว่ามีคนมียึดขาของเขาไว้ยังไงยังงั้น เด็กหนุ่มยิ่งกระวนกระวายมากขึ้นเมื่อผีสาวใกล้เข้ามาอีก
นัยน์ตาแดงก่ำจ้องมองเขาราวกับจะกลืนกิน ปากซีดๆนั่นแสยะยิ้มกว้างเด็กหนุ่มมั่นใจว่าถ้าเธออ้าปากล่ะก็งับหัวของเขาได้ทั้งหัวแน่ๆ
และดูเหมือนความคิดไม่เป็นใจ ผีสาวตรงหน้าเบิกตาโพลง หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะอ้าปากกว้างหมายจะกินเขาเข้าไป แต่ทันใดนั้นแอง...
"นายตรงนั้นน่ะ หมอบลงเดี๋ยวนี้!!!"เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น ขาทั้งสองที่ตอนแรกขยับไม่ได้กลับทรุดหมอบลโดยที่เด็กหนุ่มไม่ทันตั้งตัว ราวกับว่าขาทั้งสองข้างนั้นทำตามคำสั่งของหญิงสาวเจาของเสียง
'กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!'
เสียงกรีดร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดของผีสาวดังขึ้นก่อนที่ร่างของผีสาวจะเริ่มเลือนหายไป เด็กหนุ่มเบิกตาโพลงอย่างตื่นตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า เขาพยายามที่จะลุกขึ้นแต่เหมือนมีมือมายึดเหนี่ยวร่างกายของเขาเอาไว้ทำให้เขายังคงลุกไม่ขึ้น
"คลาย!"สิ้นเสียงนั้น เด็กหนุ่มก็สามารถที่จะยันตัวลุกขึ้นมาได้ สายตาของเขาจ้องมองไปยังหญิงสาวเจ้าของเสียง เธอมีเรือนผมสีเหลืองทองอ่อนๆ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม ผิวขาว และรูปร่างสูงโปร่ง
"ให้ตายสิเจ้าพวกนั้น!! ฉันไม่อยู่แค่แปบเดียวบังอาจอู้งานกันเรอะ เจอตัวเมื่อไหร่พวกแกศพไม่สวยแน่!!"หญิงสาวสบถกับตัวเอง ก่อนจะหันมาหาเด็กหนุ่ม
"เอ่อ...คือว่า...ขอบคุณที่มาช่วยนะ เอ่อ..."เด็กหนุ่มกระอักกระอ่วน เขาไม่รู้จักหญิงสาวตรงหน้าจึงไม่รู้ว่าจะเรียกเธอว่าอะไร
"อลิส อลิสา ไมเนเวอร์ ยินดีที่ได้รู้จัก นายน่ะวันหลังรู้จักระวังบ้างสิ! ช่วงนี้น่ะมีวิญญาณร้าย มีปีศาจออกมาเยอะนะ นี่นายเป็นคนที่สมาพันธ์บอกจริงๆรึเปล่าเนี่ย เฮ้อ~ อ้อ!ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ"เธอพูดกับเขาไม่ยั้ง ก่อนจะจบด้วยการถามชื่อที่เธอควรจะถามตั้งนานแล้ว
"เอ่อ...เคล คณวิทย์ วิสุจเสรี ยะ...ยินดีที่ได้รู้จัก แล้ว...เมื่อกี้นี้เธอทำได้ยังไงน่ะ?"เด็กหนุ่มถามอย่างสงสัย หญิงสาวทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะทำท่าเหมือนนึกออก
"อ๋อ!รู้ละ นายคงยังไม่ได้รับจดหมายสินะ! งั้นนายก็ตามฉันมาสิ แล้วนายก็จะรู้เอง"หญิงสาวยิ้มก่อนจะเดินนำหน้าแล้วหายเข้าไปในหลังโบสถ์นั่น
เด็กหนุ่มเดินตามหญิงสาวไป (อย่างไม่ค่อยจะเต็มใจ) เขาเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่รอคอยเขาอยู่นั้น...
มันต้องไม่ใช่สิ่งที่น่าพิสมัยแน่ๆ!
_______________________________________________________
เฮ่อๆ สั้นไปหน่อยเนอะ - -
ตอนเขียนบรรยายผีสาว มิลรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆด้วยอ่ะ TOT แง้ววว
ยังไงก็ผากตอนที่ 1 นี้ด้วยนะคะ
ปล. เม้นนิด โหวตหน่อยเห็นแก่เด็กตาดำๆเต๊อะ *O*
ความคิดเห็น