เคยชอบใครมากๆ จนรู้สึกเหมือนหัวใจหลุดลอยไปเลยมั้ยคะ
มันมักจะเริ่มจากหัวใจก่อน ต่อด้วยสติ จากนั้นก็เงิน ทุกอย่างหลุดลอยอย่างไร้ซึ่งแรงต้านทาน
พอรู้ตัวอีกที...
ฉันก็มายืนอยู่ที่นี่...
‘โรงเรียนภาษาเกาหลีอันยอง’
“왜 한국어를 공부해요?”
(ทำไมมาเรียนภาษาเกาหลีครับ)
เขาถาม ซึ่งพวกฉันยังตอบไม่ค่อยคล่อง แล้วก็เขินด้วย ก็เลยตอบเป็นภาษาอังกฤษกันซะงั้น
เขาขำ แต่ก็ช่วยแปลกลับมาให้เราพูดตาม อย่างคำตอบของฉันก็จะต้องเป็น...
“한국가수를 좋아해요.”
(ชอบนักร้องเกาหลีค่ะ)
อายเหมือนกันนะ คนอื่นมีเหตุผลชาญฉลาดแบบใช้ทำงาน ใช้ขึ้นเงินเดือน ชอบศิลปวัฒนธรรมของเกาหลี
ฉันควรไปคิดเหตุผลสำรองไว้โกหกมั้ย อย่างเช่นสนใจพระราชประวัติของพระเจ้าเซจงหรือสนใจกรรมวิธีการหมักกิมจิอะไรเงี้ย >3<
“누구예요?”
(ใครครับ)
โง้ย ไม่ทันละ เอาวะ นี่กล้วยหอมเป็นบ๊อยซ์เมนจองชินไงจะใครล่ะ!
“이정신이에요. >3<”
(อีจองชินค่ะ >3<)
ฉันบอกพลางก็ยกแฟ้มพลาสติกที่มีหน้าจองชินโอป้าเปล่งประกายเหมือนแสงอาทิตย์โชว์ให้เขาดู
“이정신? 씨엔블루?”
(อีจองชิน? ซีเอ็นบลู?)
อ๊า เขารู้จักด้วย~~~
“Tell me why why why 너만 원하고 있잖아~~~♫”
ร้องเพลงใส่ด้วยค่ะ~~~ ขอฟินได้มั้ย แบบโอ๊ย ใช่ ใช่มาก
แบบนี้ลงตัวกับใจอยู่กันได้พอดีเลยนะเนี่ย กรี๊ดดด อยากกดไลค์แรงๆ >3<♥
THX : เฌอฟ้า บัวบูชา
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น