ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic reborn 1896 รักนี้ขอบคุณนก

    ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 9

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 54


     
    ( โคลม )

    ตอนนี้ฉันกำลังเดินกลับบ้านกับคุณฮิบาริ พร้อมกับคิดแผนที่จะทำให้คุณฮิบาริไปเที่ยวด้วย

    กันให้ได้ เฮ้อ คิดไงก็คิดไปออก เอ้าเป็นไงเป้นกันถามตรงๆๆเลย สู้ตาย 

     " คุณฮิบาริ คือว่าอีก 1 อาทิตย์ไปเที่ยวด้วยกันกับพวกบอสไมคะ " 

     " การไปสุมหัวแบบนั้นนะ ผมไม่เอาด้วยหรอก " ว่าแล้วเชียว 

     " แต่ ว่าคุณรีบอร์นเขาบอกให้ไปนะคะ "

     " เจ้าหนูหรอ  อืมมม  ก็น่าคิดอยู่นะถ้าเจ้าหนูช่วยนะ " พูดอย่างนี่คุณฮิบาริคิดอะไรกับ

    คุณรีบอร์นรึเปล่าเนี่ย o{ }o

      " แล้วตกลงคุณจะไปไมคะ "

      " เอาอย่างนี่ถ้าเธอทำให้ฉันประทับใจได้ภายใน 5 วัน  ฉันจะยอมไปเที่ยวกับเธอด้วย "

       หา !! ทำให้ประทับใจนี่เขาทำกันอย่างไงละ

       " ตกลงไม โคลม โดคุโร่ "  เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเลห์ 

       " ค่ะ ฉันตกลง " ฉันตอบอย่างมั่นใจ  คิดไว้โคลมเธอทำเพื่อบอส ทำเพื่อบอส

       แล้วฉันต้องทำอย่างไงละที่จะทำให้คุณฮิบาริประทับใจ  ทำให้ประทับใจ  ออ คิดออก

    แล้วเดียวฉันต้องซื้อของขวัญ งั้นเดียวพรุ่งนี้ต้องไปซื้อขอองสะหน่อย ^ ^






     เช้าวันต่อมา

     ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้างในเมือง แล้วนี่ฉันจะซื้ออะไรเป็นของขวัญให้คุณฮิบาริดีละ

     .
     .
     .
     .
     .


     นี่ก็ผ่านไป30 นาทีแล้วฉันยังไม่รู้เลยว่าจะซื่ออะไรดี  

     เฮ้ย!! นั้นไง  ฉันกำลังเดินผ่านร้านขายปากกาพอดีเห็นปากกาแท่งนึงสวยมากเลย

    เหมาะกับคุณฮิบาริด้วยฉันเลยตัดสินใจเดินเข้าไปซื้ิอปากกาแท่งนั้นเลย

    เฮ้อ ในที่สุดฉันก็ได้ของขวัญคุณฮิบาริซักทีงั้นต่อไปฉันขอซื้อของให้ตัวเองสะหน่อย
     .
     .
     .
     .

     ตอนนี่ฉันก็ได้ของมาเยอะเลยกลับบ้านดีกว่านี่ก็เย็นมากแล้ว

    แปะๆๆๆ  เฮ้อนี่ฝนตกหรือนี่ตอนเช้าอากาศยังดีอยู่เลย ไม่มีที่หลบด้วย "หนๆๆ ก็เปียก

    แล้วเดินมันไปอย่างนี้ดีกว่าเดียวก็ถึง

     " นี่เธอว่างมากใช่ไมถึงมาเดินตากฝนเดินอย่างนี้ " เอะ นั้นเสียงคุณฮิบารินี่นา  แล้วฉันก็

    หันหลังไปพบกับคุณฮิบาริพอดีเลย

     " คือว่า  "

     " นี้ทีเธอโดดงานเลขาฉันมาเพื่อเดินตากฝนหรือไง "  0..0 ตายยยย ฉันลืมเรื่องงานนี่ไป

    เลย

     " คือ ว่าฉันไปทำธุระมานะคะ "  หาทางเอาตัวรอดไปก่อนแล้วกันเรา

     " ไปทำธุระ แล้วทำไมไม่บอกฉันก่อน  แล้วนี่มาเดินตากฝนสนุกไม " ว่าแล้วเขาก็เดินมา

    แล้วเอาเสื่ิคลุมเขามาคลุมให้ฉัน 

     " คลุมไว้สิ เดียวไม่สบาย "  0//0 เฮ้ยนี่เขากินยาลืมเขย่าขวดรึเปล่า ถึงได้มาทำดีด้วยกับ

    ฉันนี่

     " เอ้าจะยืนตากฝนอีกนานไม " แล้วเขาก็เดินนำไป

     " ขอบคุณตะ คุณฮิบาริ " 0////0

      " หึ " 


     *************************************************************************

     แล้วก็จบไปอีก 1 ตอน เย้ ๆๆๆ

     เม้นด้วยคะ















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×