**สาวหน้าหวาน~หวานใจนายสุดหล่อ**

ลำดับตอนที่ #1 : ร.ร.ใหม่กับนายสุดหล่อ

ปึง ปึง ปึง !!!

 

"พี่แบมตื่น!!!!!!!"

  
"พี่แบม!!!!!"

 
โอ๊ย!!!! อะไรนักหนานะเช้านี้  ฉันลุกจากที่นอนเดินตรงไปยังประตู

   
และที่สำคัญ  ฉันพร้อมที่จะฆ่าไอ้น้องบ้านี่ได้ทันที


 " มีอะไรแต่เช้า!!! ไอ้น้องตัวแสบ"

 
" พี่คับ!! " น้องดัวแสบของฉันเบสตะโกนซะลั่นซอย


" โอ๊ย!!!! แกจะตะโกนทำไม เจ๊กะแกยืนห่างยังไม่ถึง 100 เมตรเลย"


" แม่ให้มาตามเจ๊ไปทานข้าวคับป๋ม" น้องตัวชายสุดแสบพูดพลางทำท่าทางน่ารัก


ซึ่งเป็นท่าที่ทำให้คนที่อารมบูดอย่างฉันยิ้มได้


"เดี๋ยวพี่ขออาบน้ำก่อนแล้วจาลงไปนะ ไอ้น้องรัก!!"


"คับป๋ม!!"


  30 นาทีหลังจากนั้น


" แบมวันนี้แล้วนะที่ลูกจะได้เห็นรร. ใหม่นะ"


     ใช่!! วันนี้แล้ว  

  
ฉันแบมเพิ่งย้ายจากอเมริกา มาที่โซล

  
ฉันไปอยู่กับป้าที่นั่น  และตอนนี้ท่านก็ได้เสียไปแล้ว

 
ฉันจึงกลับมาอยู่กับพ่อแม่ที่นี่ พร้อมกับสมบัติมหาศาล

 
ที่คุณป้ายกให้ฉันทั้งหมด เพราะท่านไม่มีลูกที่ไหนเลย 


 พ่อกับแม่หา ร.ร. ใหม่ให้ฉันและวันนี้ฉันก็ต้องไปที่นั่นเพื่อไปดูว่า


 ฉันจะเข้าร.ร. นี้หรือไม่  พ่อกับแม่เคารพในกานตัดสินใจของฉัน


  " แบมพร้อมยังลูก ไปกันเลยไหม"

 
" ค่ะพ่อแบมพร้อมแล้วค่ะ"


 ฉันนี่งมองข้างทางไปเรื่อยขณะที่กำลังไปยังร.ร. ใหม่ของฉัน

 
 รถของเรามาจอด ณที่ แห่งนึง 


"ถึงแล้วลูก ร.ร. ใหม่ของลูกนะ"


" มันดูร่มรื้น มากเลยค่ะพ่อ"


"นั้นลูกไปเดินดูรอบๆนะ เดี๋ยวพ่อไปติดต่อกับอาจารย์ให้"


" ค่ะ "



ฉันเดินไปรอบๆ  ที่นี่สวยมาก พ่อเลือกได้ถูกใจฉันมาก


พ่อรู้ว่าฉันเป็นคนชอบต้นไม้ และดอกไม้มาก


และที่นี่ก็เต็มไปด้วยดอกไม้และต้นไม้นานาพันธ์


ฉันเดินไปเรื่อย ชมทิวทัศน์ที่นี่ ฉันสามารถ


จะอยู่ที่นี่ได้โดยไม่เบื่อเลยแน่ๆ


แต่ระหว่างที่ฉันเดินเล่นเพลินๆอยู่นั้น


ตุบ !!!!


  ฉันเดินชนใครสักคนเข้า และที่สำคัญแก้วน้ำที่เขาถืออยู่ก็


หกเปื้อนเสื้อผ้าของเขาหมดเลย


" อ่ะ!!!! ขอโทษนะค่ะ  ขอโทษจริงๆค่ะ " 


ฉันพูดแล้วรีบหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดให้เขา


" ขอโทษแล้วเสื้อมันกลับมาขาวอย่างเดิมป่าวละ"


 กวนนักนะ  แต่เราเป็นฝ่ายผิดอดทนไว้


" ขอโทษจริงค่ะ "


ฉันยังคงก้มหน้าก้มตาเช็ดเสื้อเขาต่อไป


" โอ๊ย!!!! รำคาญ เช็ดยังไงก็ไม่หายเปื้อนหรอก"


 ฉันเริ่มหมดความจึงเงยหน้าขึ้นมาด่าซะหน่อย


"ขอโทษนี่ยังไม่พอใจอีกหรอ  ก็คนมีนไม่ตั้งใจจะให้ทำไงล่ะ"


 "หน้าตาก็ดี ทำไม เรื่องแค่นี้ต้องโววายด้วย ชิ"


ฉันพูดอย่างคนหมดความอดทน  แต่อีตานี่ก็หน้สตาดีใช่เล่น


"น่ารักจัง...." เขาพึมพำอะไรสักอย่าง


และแน่นอนฉันเดาเอาเองว่าเขากำลังด่าฉัน


"จะพูดอะไรก็พูดดังๆ ก็ได้ จะได้ไม่ต้องมาพึมพำให้เสียเวลา"


" ฉันไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อยแค่พูดว่า เธอนะ....นะ.. "


"แบม!!!!"


พ่อตะโกนเรียกพร้อมเดินตรงมาทางฉัน


"มีอะไรหรือป่าวลูก "  พ่อถามอย่างกังวล พร้อมทั้งมองไปที่อีตาบ้านั่น


"ป่าวค่ะพ่อ ไม่มีอะไรค่ะ ไปกันเถอะค่ะ" ฉันพูดพร้อมเดินนำพ่อออกมา


ในขณะที่พ่อยังมองหน้าอีตาบ้านั่นไม่เลิก


" เออ....เขาคนนั้น...น.."


"พ่อมาตามแบมมีอะไรรึเปล่าค่ะ"


ฉันพูดตัดบทก่อนที่พ่อจะถามอะไรฉันมากไปกว่านี้


"วันนี้เราจะกลับบ้านกันก่อนแล้วพรุ่งนี้เริ่มเรียนที่นี่ได้เลยนะ"


"ค่ะ" ฉันพูดอย่างดีจัย


แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ ร.ร. ใหม่กับนายสุดหล่อ