ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~[เพลย์บอย]สุดซ่าส์กับ[ยากูซ่า]สุดแสบ~

    ลำดับตอนที่ #4 : ความจริง

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 48


    ณห้องรับรอง



    \"พวกแกนี่ยังเล่นอะไรเหมือนเด็กๆกันอยู่เลยนะ\"เรโกะเอ่ยขึ้น คุณเธอนั่งอยู่กับชิกะ



    \"น่าไม่เจอกันนานเนอะๆยูคิ\"



    \"อืมขอกอดหน่อยเดะ\"ยูคิวิ่งมากอดฉัน  ไม่ได้ๆเดี่ยวมันแก้แค้นคืน



    \"หยุดเลยนะแกนี่พี่ฉัน โตแล้วนะเว้ยใครจะให้กอด\"โอ้วยังดี เรโตะน้องรักยังช่วยยันยูคิไว้







    คงงงกันล่ะสิว่าทำไมฉันถึงจับนายยูคิมา คือเรื่องมันมีอยู่ว่า



    เมื่อ8ปีที่แล้วฮันนะจังอายุ9ขวบก็มีเพื่อนบ้านที่สนิทกันมีชื่อว่า ยูคิซัง ซึ่งพวกเขาจะเล่นกันเป็นประจำทุกวัน บางทียูคิก็จะมานอนค้างที่บ้านของฮันนะจัง พวกเขา3คน ฮันนะ เรโตะ ยูคิ ชอบเล่นเกี่ยวกับพวกยากูซ่า ซึ่งฮันนะจังจะเป็นคนคอยช่วยเรโตะซึ่งจะถูกยูคิที่เป็นพวกยากูซ่าทำร้าย พวกเขาชอบเล่นอะไรที่โหดๆ แต่เรโตะจะเป็นเด็กที่ไม่ค่อยสู้คนเลยเหมาะแก่การเล่นบทคนโดนรังแก  อยู่มาวันหนึ่งฮันนะจังนำเค้กที่ซื้อมาจากร้านเค้กที่กินกันเป็นประจำไปให้ยูคิ  แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของยูคิซัง  พอหลายวันต่อมาก็เลยรู้ว่ายูคิได้ย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น

    ซึ่งยูคิคนนั้น ก็คนเดียวกับยูคิเด็กนักเรียนชายที่ย้ายเข้ามาใหม่นั้นเอง



    \"โถ่เพื่อนกันขอกอดแค่นี้ก็ไม่ได้\"ยูคิทำหน้าเหมือนตูดลิง  5555 เขาไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลย



    \"ไม่ได้เว้ย\"เรโตะคงจะหึงพี่สาวคนนี้ คิกๆๆ ช่างเป็นน้องที่แสนดีจริงๆ



    การทำร้ายยูคิวันนี้ก็คือ.............จั๊กกะจี๊  เหนื่อยหอบกันทั้งคู่กว่านายนั้นจะยอม เมื่อก่อนเราจะลงโทษอย่างนี้กันเป็นประจำเวลาใครทำผิด  โตมาก็ยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิม  ที่เปลี่ยนก็จะคือการเล่นเป็นยากูซ่าสาวที่เหี่ยมโหดเท่านั้น



    \"ฉันไม่นึกเลยนะเนี้ยว่าจะได้มาเจอพวกแกอีก\"ยูคิหันไปพูดกับเรโตะ



    \"ใครเขาอยากเจอแกกัน\"เรโตะคงยังแค้นเรื่องยูคิทิ้งพวกเราไปตอนเด็กๆไม่หาย  แต่ฉันไม่คิดมากหรอก ก็ได้เจอกันใหม่แล้วนิเนอะ



    \"โถ่ฉันรีบย้ายจริงๆเลยไม่ทันจะได้บอกนี่หว่า\"ยูคิอธิบาย



    \"พวกคุณๆๆ ลืมพวกเรา3คนไปแล้วหรอคะ\"ชิกะพูดประชด  เพราะเราลืมพวกเธอไป



    \"เอ่อลืมไปเลย นี่ไงยูคิ คนที่ฉันเคยเล่าให้พวกเธอฟัง\"ฉันหันไปบอกพวก3สาว



    \"อ๋อนึกออกแล้ว\"เคียวโกะทำท่าคิดแล้วก็พูด  แหมยิ้มหน้าบานเชียวนะ  เจอคนหล่อๆหน่อยไม่ได้เลย



    \"ไม่คิดว่าจะหล่อขนาดนี้..........\"ชิกะเพ้อไปอีกแล้ว



    \"วันนี้พวกเรา3คนค้างที่นี้นะ\"เรโกะหันมาบอกฉัน  



    \"อืมห้องเดิมนั้นล่ะ\"เคียวโกะบอกแล้วขึ้นไปข้างบน



    \"แล้วเจอกันนะคะ\"ชิกะหันไปยิ้มให้ยูคิแล้วเดินขึ้นไปอีกคน  สงสัยจะชอบยูคิแฮะ  เริ่มสนุกแล้วสิ



    \"งั้นฉันไปหาอะไรกินนะ\"เรโกะเดินเข้าไปห้องครัว



    \"ไปด้วยดิๆ\"ฉันรีบวิ่งตามเรโกะไป  หิวจะตายอยู่แล้ว





    \"เรโตะนายยังไม่หายแค้นฉันอีกหรอวะ\"ผมหันไปถามเรโตะเพื่อนสมัยเด็ก



    \"เออๆหายก็ได้วะ  แต่แกนะต้องไถ่โทษนะเว้ยไอ้ยูคิ\"มันมาไม้ไหนเนี้ย



    \"เออให้ทำไรล่ะ\"ผมล่ะเสียวซะจริงๆว่ามันจะให้ผมทำอะไรแผลงๆอีก



    \"เดี่ยวค่อยบอก ไปหาอะไรกินกันว่ะ\"พวกผมเดินไปที่ห้องอาหาร  ใครเป็นคนเนี้ยน้ำลายหก น่ากินมากๆเลยครับ แต่จะอร่อยไหมเนี้ย



    \"มากันครบยัง\"ฮันนะจังถามขึ้นดูเหมือนอาหารพวกนี้เธอจะเป็นคนทำนะ  ใส่ยาพิษไว้ที่จานผมรึเปล่าเนี้ย นึกแล้วสยอง ผมมักจะโดนบ่อยๆเมื่อตอนเด็กๆครับ



    \"โหน่ากินจัง\"ชิกะเพื่อนของเธอพูด คนนี้ก็น่าสนแฮะ น่ารักเรียบร้อย  ดูเธอจะมีใจให้ผมซะด้วยสิครับ เสร็จผม



    \"งั้นทานละน๊า\"พวกเราพูดพร้อมกัน



    วันนี้ผมค้างที่นี้ครับห้องเดิมของผมที่เคยอยู่เมื่อตอนเด็กๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย ฮันนะจังคงให้คนใช้ทำความสะอาดอยู่บ่อยๆเป็นแน่แท้ เพราะไม่ฝุ่นเลยในห้องนี้  อืมมมมมมมม  เธอเป็นเพื่อนที่ดีของผมจัง  ห้าววววววว รีบอาบน้ำนอนดีกว่า





    ติดตามตอนต่อไป



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×