ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น
วันนี้เป็นเช้าที่สดใสมีเด็กผู้หญิงอยู่คนหนึ่งซึ่งเห็นอากาศยามเช้าเป็นเวลาที่เฮงซวยสุดๆ(เพราะเธอขี้เกียดตื่น)และเธอที่เอ่ยถึงก็คือเด็กสาวหน้าตาน่ารักมีร่างกายที่บอบบาง><นอนอยู่บนเตียงอันแสนนุ่ม
“พี่คร้าบบบบ ตื่นได้แล้วโว้ยสายแล้ว’’เจ้าเด็กผู้ชายที่เรียกฉันก็คือน้องชายจอมแสบของฉันเองละเค้ามีชื่อว่า “ทามาคิ  เรโตะ” เป็นเด็กที่กวนประสาทฉันสุดๆ แต่ฉันห่วงเจ้านี่มากๆๆเรโตะเป็นคนที่หล่อมากเลยทีเดียว เค้าได้เป็นหนุ่มPOPอันดับ1 เรโตะมีผมสีเทา ดวงตาสีเทาอ่อน  ผิวขาวตัดกับเรียวปากที่ชมพูตลอดเวลา ไหนๆก็แนะนำน้องชายตัวแสบของฉันไปและ  งั้นก็.......นอนต่อละกัน คร๊อก.......ฟี๊.......ๆ(ยัยบ้าเอ้ย ตื่นซะทีสิ:เรโตะ - -^)
“พี่..........7โมงครึ่งแล้วนะ จะไปเรียนไหมฮะ”ผมเบื่อยัยนี่จริงๆเล้ย เฮงซวยชะมัดมีพี่สาวแบบนี้เธอมีชื่อว่า “ทามาคิ    ฮันนะ”เธอเป็นคนที่ผมรักมากกที่สุดเลยละ เธอมีผมตรงดำสนิทยาวถึงกลางหลังตัดกับสีผิวขาวอมชมพูของเธอได้ดี ดวงตากลมโตสีเทา  มีขนตายาวสวย  ปากเธอจะแดงอยู่เสมอๆ  ผมว่าเธอน่ารักนะ  ถึงแม้จะทะเลาะกันบ่อยๆแต่ผมก็เหลือเธอเพียงคนเดียว พ่อกับแม่ของเรา2คนได้เสียชีวิตไปตอนที่ท่านจะเดินทางไปทำงานที่สเปน พ่อผมเป็นคนอเมริกาแม่ผมเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นไทย พ่อผมเป็นนักการเมืองของสหรัฐอเมริกา
เรื่องฐานะทางบ้านผมนะหรอ ก็อยู่โดยไม่ต้องทำงานแล้วยังเหลือเลย  เพราะสมบัติที่ตระกูลผมเก็บไว้ให้เยอะเหลือเกิน  แต่พี่ผมเค้าก็ยังจะทำงานนะ  เธอจะคอยช่วยเหลือคนที่ไม่มีงินไม่มีงานทำพี่ผมใจดีใช่ไหมฮะ แต่เธอโหดร้ายเฉพาะเวลามีคนมารังแกผมและแก๊งค์ของเธอ  ลืมบอกไปว่าพี่ผมเป็นยากูซ่าฮะ  5555+ คงไม่เชื่อละสิ  แต่ยังไงก็ต้องเชื่อฮะ
“อะไรนะ จะ7โมงครึ่งแล้วหรอ ทำไมไม่ปลุกพี่ห๊ะ ไอ้บ้าเอ้ย”ฉันละเซงจริงๆตื่นสายได้ทุกวี่ทุกวัน  ว๊ายยยย ต้องรีบไปแล้ว    (มาบ่นทำไมเนี้ย ปลุกแล้วไม่ตื่นเองนะ:เรโตะ)
ณ  โรงเรียนมัธยม  ฮาโจ
“แฮ่กๆ แฮ่กๆ  เกือบไปแล้ว เกือบไม่ทันแล้วไหมล่ะ”ฉันพูดพลางหอบแฮ่กๆ ยังกับหมาเลยอะ 
(เพิ่งจะรู้หรอยะ)
“พี่ผมไปก่อนนะฮะ ตอนเที่ยงเจอกัน”เจ้าเรโตะพูดแล้วเดินหายไปยังรวดเร็ว
“ฮันนะจัง..........” เรโกะเรียกฉันพลางยิ้มสดใสมาให้  “ฮาราชิ เรโกะ”เพื่อนสนิทของฉันเอง  เธอมีใบหน้าที่สวย ดวงตาที่คมกริบมีขนตายาวเรียงกันอย่างสวยงาม  ผมยาวปะบ่าผมเธอมีสีแดงน้ำตาล
“หวัดดีจ้า เรโกะ”ฉันทักทายเพื่อนสนิท ตามปกติ
“นี่จะไม่ทักฉันเลยหรอยะ”เธอคนนี้มีชื่อว่า “ชิมิยะ ชิกะ” ชิกะเป็นคนที่มีหน้าตาอันเซ็กส์ซี่สุดๆ เธอชอบแต่งตัว  แต่งหน้า  ทำผม  เป็นประจำทุกวัน  ว่าง่ายๆ อัพเดทข้อมูลอยู่เสมอ  เธอผมยาวเกือบถึงกลางหลังผมเธอมีสีน้ำตาลอ่อนๆ เพราะเธอทำอยู่เสมอ เปลี่ยนทุกวันเลยมั้ง (เวอร์ไปย่ะ:ชิกะ)
“นี่พวกเรา วันนี้มีเด็กใหม่ย้ายมา2คนละ”ส่วนยัยนี่ก็คือ “มิซาชิ  เคียวโกะ”เป็นคนที่นิสัยดีมากๆและเธอก็น่ารักเสมอในสายตาฉัน เธอมีดวงตาสีน้ำตาล ผมหยักเป็นลอนสีน้ำตาลออกทองเธอเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-อังกฤษ อิจฉาเธอคนนี้มากๆเลยอ่ะ เพราะเธอมีครอบครัวที่อบอุ่นนะซิ แด๊ด-มามี้เป็นคนที่น่ารักมากๆๆ พวกท่านรักฉันกับเรโตะ เหมือนลูกของท่านเลยละ  และฉันกับเรโตะก็รักท่านเหมือนกัน
“เอ้าๆเงียบกันหน่อย  วันนี้มีเด็กใหม่2คน เข้ามาสิจ๊ะ”อาจารย์พูดจบก็มีเด็กใหม่2คนเดินเข้ามา  กรี๊ดดดดดดดดดดดด  เด็กคนนั้นน่ารักมากๆๆเลยอะ  ผู้หญิงอะไรน่ารักจังเลย  คิกๆๆ ^^
“หวัดดี  ผม  เรนโจ  ยูคิ ขอฝากตัวด้วยครับ”ตาคนนี้ก็หน้าตาก็หล่อโครตๆ หล่อลากดินเลยอะ  ผู้ชายไรฟะ  โครตหล่อเลย  เค้ามีผมสีดำสนิท  ดวงตาสีเทาคู่นั้นช่างสวยเหลือเกิน  แต่ดูน่ากลัวยังไงบอกไม่ถูกสายตาแบบนั้น  ผิวขาว ปากสีแดงแบบธรรมชาติ ผมปกหน้านิดๆ สรุปว่าหล่อลากดินเลย  แต่ช่างเถอะว๊ากกกก  ต่อไปเด็กผู้หญิงคนนั้นละ  คิกๆๆคนนี้น่ารักจัง  อิจฉาๆๆ  เธอมีใบหน้าที่สวยหวาน ตาสีน้ำตาลเข้มปากสีแดงระเรื่อ คนไรฟะ น่าอิจฉาเจงๆๆ  ถ้าเป็นขนมคงจะเป็นชิ้นที่น่ากินที่สุดเลยละ  แต่เอ๊ ทำไมซอยผมแบบผู้ชายเลยล่ะ  สงสัยเธอไม่อยากให้หน้าเธอหวานไปกว่านี้ละมั้งกลัวคนอิจฉา ^^ ผมเธอสีน้ำเงินเทาๆ  สวยไปอีกแบบแฮะ  คนไรฟะ  ยิ่งเห็นยิ่งอิจฉา เชอะ  คิกๆๆ  =^.^=
“หวัดดีฮะผม  ฮาโย  เคียว  ขอฝากตัวและฝากใจด้วยนะคร้าบบบบบบบ”กรี๊ดดดดดดด  ไม่ใช่ผู้หญิงหรอกหรอเนี้ยย  ทำไมหน้าหวานขนาดนี้อะ  นึกว่าผู้หญิงซะอีก  หุ่นก็บอบบางขนาดนั้น  ลมพัดมาจะปลิวไหมนะ  (เวอร์และๆๆ:เคียว)  แต่ดูแล้วคงไม่เบา  กระล่อนน่าดู
“งั้นเธอ2คนไปนั่งข้างฮันนะจัง แล้วกันนะ”ทำไมต้องเป็นข้างฉันฟะ 
“อาจารย์คะ  ทำไมต้องมานั่งข้างหนูละคะ”ฉันถามอาจารย์  ไม่น่าจะเป็นอาจารย์นะ เป็นพี่ก็ได้เลยละ  เพราะฉันกับเธอสนิทกันเหมือนพี่น้องเลยละ  เธอมีชื่อว่า  ซาซินะ  มิโฮะ  เธอสนิทกับฉันตั้งแต่ตอนเด็กๆๆเลยละ  เธอเหมือนพี่สาวของฉัน  ฉันเลยมีความเคารพให้เธอ
“น่าๆๆๆนะจ๊ะ ฮันนะจัง”ก็ได้ในเมื่อมันว่าง2ที่ข้างฉันนิ  เชอะ  ฉันชอบนั่งคนเดียวอะ
“ก็ได้ค่า.......”ฉันตอบแล้วยิ้มยิงฟันไปให้ มิโฮะจัง
“เธอ2คนไปนั่งตรงนั้นได้แล้วจ๊ะ”มิโฮะจังบอก2คนนั้น
“ครับ/คร้าบบบบ”
“หวัดดี  เธอ4คนชื่ออะไรหรอ”เคียวถามขึ้น  พร้อมกับยิ้มหน้าบาน  ยังกับจานใส่ผลไม้เลย
“ ...” ไม่ยอมตอบ ให้2คนข้างหน้านั้นบอกก่อน
“นี่...........คนสวยทั้ง4จะไม่บอกคนหล่อเลยหรอจ๊ะ”เคียวยังไม่เลิกพูด
“ได้สิจ๊ะ สุดหล่อ  ฉันชื่อ  ชิมิยะ ชิโกะ  จ๊ะ”  >< ยัยนี่....  ฮึ่ย 
“ส่วน3คนนั้น  คนผมสีน้ำตาลออกทองนั้นชื่อ  มิซาชิ  เคียวโกะ  คนผมสีแดงออกน้ำตาลชื่อ ฮาราชิ  เรโกะ  ส่วนคนผมสีดำข้างนายอะชื่อ ทามาคิ  ฮันนะ  อย่าไปยุ่งกับเธอมากนักนะ  เดี่ยวจะซวยตั้งแต่วันแรกจ๊ะ”ชิโกะพูดมากจริงๆ  ฉันเลยมองไปที่ชิโกะ  สายตาบ่งบอกว่าถ้าเธอพูดมากว่านี้ตายแน่
“อะๆๆ  ไม่พูดมากละ” ชิโกะหันหลังกลับไป
พักเที่ยง
“นี่พวกเราไปพักด้วยได้เปล่า”ตาเคียวถามขึ้นแล้วเดินตามพวกฉันมา
“ได้สิจ๊ะ”เรโกะตอบพร้อมยิ้มหวาน ให้ตาเคียว
“ถ้าไม่กลัวตายก็มาสิ  แล้วไปกับพวกเราให้ตลอดล่ะ”ฉันพูดขึ้นทำให้ตานั้นยิ้มหวานนนนนนนมาให้ แต่นายจะยิ้มอีกไม่นานนักหรอกนะ
“แน่อยู่แล้ว  เรา2คนจะไปกับพวกเธอ”เคียวตอบพร้อมทำหน้าทะเล้น
“ทำไม เรนโจ ไม่ค่อยพูดล่ะ”ฉันถามด้วยความสงสัย
“ก็ไม่มีอะไรจะพูด”นาย ยูคิ ตอบแค่เนี้ย  สงสัยปากจะหนักมากเลยไม่ค่อยจะปริปากพูด
\"งั้นไปกันเถอะ\"ชิกะพูดแล้วเดินออกไปคนแรก
ติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ
“พี่คร้าบบบบ ตื่นได้แล้วโว้ยสายแล้ว’’เจ้าเด็กผู้ชายที่เรียกฉันก็คือน้องชายจอมแสบของฉันเองละเค้ามีชื่อว่า “ทามาคิ  เรโตะ” เป็นเด็กที่กวนประสาทฉันสุดๆ แต่ฉันห่วงเจ้านี่มากๆๆเรโตะเป็นคนที่หล่อมากเลยทีเดียว เค้าได้เป็นหนุ่มPOPอันดับ1 เรโตะมีผมสีเทา ดวงตาสีเทาอ่อน  ผิวขาวตัดกับเรียวปากที่ชมพูตลอดเวลา ไหนๆก็แนะนำน้องชายตัวแสบของฉันไปและ  งั้นก็.......นอนต่อละกัน คร๊อก.......ฟี๊.......ๆ(ยัยบ้าเอ้ย ตื่นซะทีสิ:เรโตะ - -^)
“พี่..........7โมงครึ่งแล้วนะ จะไปเรียนไหมฮะ”ผมเบื่อยัยนี่จริงๆเล้ย เฮงซวยชะมัดมีพี่สาวแบบนี้เธอมีชื่อว่า “ทามาคิ    ฮันนะ”เธอเป็นคนที่ผมรักมากกที่สุดเลยละ เธอมีผมตรงดำสนิทยาวถึงกลางหลังตัดกับสีผิวขาวอมชมพูของเธอได้ดี ดวงตากลมโตสีเทา  มีขนตายาวสวย  ปากเธอจะแดงอยู่เสมอๆ  ผมว่าเธอน่ารักนะ  ถึงแม้จะทะเลาะกันบ่อยๆแต่ผมก็เหลือเธอเพียงคนเดียว พ่อกับแม่ของเรา2คนได้เสียชีวิตไปตอนที่ท่านจะเดินทางไปทำงานที่สเปน พ่อผมเป็นคนอเมริกาแม่ผมเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นไทย พ่อผมเป็นนักการเมืองของสหรัฐอเมริกา
เรื่องฐานะทางบ้านผมนะหรอ ก็อยู่โดยไม่ต้องทำงานแล้วยังเหลือเลย  เพราะสมบัติที่ตระกูลผมเก็บไว้ให้เยอะเหลือเกิน  แต่พี่ผมเค้าก็ยังจะทำงานนะ  เธอจะคอยช่วยเหลือคนที่ไม่มีงินไม่มีงานทำพี่ผมใจดีใช่ไหมฮะ แต่เธอโหดร้ายเฉพาะเวลามีคนมารังแกผมและแก๊งค์ของเธอ  ลืมบอกไปว่าพี่ผมเป็นยากูซ่าฮะ  5555+ คงไม่เชื่อละสิ  แต่ยังไงก็ต้องเชื่อฮะ
“อะไรนะ จะ7โมงครึ่งแล้วหรอ ทำไมไม่ปลุกพี่ห๊ะ ไอ้บ้าเอ้ย”ฉันละเซงจริงๆตื่นสายได้ทุกวี่ทุกวัน  ว๊ายยยย ต้องรีบไปแล้ว    (มาบ่นทำไมเนี้ย ปลุกแล้วไม่ตื่นเองนะ:เรโตะ)
ณ  โรงเรียนมัธยม  ฮาโจ
“แฮ่กๆ แฮ่กๆ  เกือบไปแล้ว เกือบไม่ทันแล้วไหมล่ะ”ฉันพูดพลางหอบแฮ่กๆ ยังกับหมาเลยอะ 
(เพิ่งจะรู้หรอยะ)
“พี่ผมไปก่อนนะฮะ ตอนเที่ยงเจอกัน”เจ้าเรโตะพูดแล้วเดินหายไปยังรวดเร็ว
“ฮันนะจัง..........” เรโกะเรียกฉันพลางยิ้มสดใสมาให้  “ฮาราชิ เรโกะ”เพื่อนสนิทของฉันเอง  เธอมีใบหน้าที่สวย ดวงตาที่คมกริบมีขนตายาวเรียงกันอย่างสวยงาม  ผมยาวปะบ่าผมเธอมีสีแดงน้ำตาล
“หวัดดีจ้า เรโกะ”ฉันทักทายเพื่อนสนิท ตามปกติ
“นี่จะไม่ทักฉันเลยหรอยะ”เธอคนนี้มีชื่อว่า “ชิมิยะ ชิกะ” ชิกะเป็นคนที่มีหน้าตาอันเซ็กส์ซี่สุดๆ เธอชอบแต่งตัว  แต่งหน้า  ทำผม  เป็นประจำทุกวัน  ว่าง่ายๆ อัพเดทข้อมูลอยู่เสมอ  เธอผมยาวเกือบถึงกลางหลังผมเธอมีสีน้ำตาลอ่อนๆ เพราะเธอทำอยู่เสมอ เปลี่ยนทุกวันเลยมั้ง (เวอร์ไปย่ะ:ชิกะ)
“นี่พวกเรา วันนี้มีเด็กใหม่ย้ายมา2คนละ”ส่วนยัยนี่ก็คือ “มิซาชิ  เคียวโกะ”เป็นคนที่นิสัยดีมากๆและเธอก็น่ารักเสมอในสายตาฉัน เธอมีดวงตาสีน้ำตาล ผมหยักเป็นลอนสีน้ำตาลออกทองเธอเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-อังกฤษ อิจฉาเธอคนนี้มากๆเลยอ่ะ เพราะเธอมีครอบครัวที่อบอุ่นนะซิ แด๊ด-มามี้เป็นคนที่น่ารักมากๆๆ พวกท่านรักฉันกับเรโตะ เหมือนลูกของท่านเลยละ  และฉันกับเรโตะก็รักท่านเหมือนกัน
“เอ้าๆเงียบกันหน่อย  วันนี้มีเด็กใหม่2คน เข้ามาสิจ๊ะ”อาจารย์พูดจบก็มีเด็กใหม่2คนเดินเข้ามา  กรี๊ดดดดดดดดดดดด  เด็กคนนั้นน่ารักมากๆๆเลยอะ  ผู้หญิงอะไรน่ารักจังเลย  คิกๆๆ ^^
“หวัดดี  ผม  เรนโจ  ยูคิ ขอฝากตัวด้วยครับ”ตาคนนี้ก็หน้าตาก็หล่อโครตๆ หล่อลากดินเลยอะ  ผู้ชายไรฟะ  โครตหล่อเลย  เค้ามีผมสีดำสนิท  ดวงตาสีเทาคู่นั้นช่างสวยเหลือเกิน  แต่ดูน่ากลัวยังไงบอกไม่ถูกสายตาแบบนั้น  ผิวขาว ปากสีแดงแบบธรรมชาติ ผมปกหน้านิดๆ สรุปว่าหล่อลากดินเลย  แต่ช่างเถอะว๊ากกกก  ต่อไปเด็กผู้หญิงคนนั้นละ  คิกๆๆคนนี้น่ารักจัง  อิจฉาๆๆ  เธอมีใบหน้าที่สวยหวาน ตาสีน้ำตาลเข้มปากสีแดงระเรื่อ คนไรฟะ น่าอิจฉาเจงๆๆ  ถ้าเป็นขนมคงจะเป็นชิ้นที่น่ากินที่สุดเลยละ  แต่เอ๊ ทำไมซอยผมแบบผู้ชายเลยล่ะ  สงสัยเธอไม่อยากให้หน้าเธอหวานไปกว่านี้ละมั้งกลัวคนอิจฉา ^^ ผมเธอสีน้ำเงินเทาๆ  สวยไปอีกแบบแฮะ  คนไรฟะ  ยิ่งเห็นยิ่งอิจฉา เชอะ  คิกๆๆ  =^.^=
“หวัดดีฮะผม  ฮาโย  เคียว  ขอฝากตัวและฝากใจด้วยนะคร้าบบบบบบบ”กรี๊ดดดดดดด  ไม่ใช่ผู้หญิงหรอกหรอเนี้ยย  ทำไมหน้าหวานขนาดนี้อะ  นึกว่าผู้หญิงซะอีก  หุ่นก็บอบบางขนาดนั้น  ลมพัดมาจะปลิวไหมนะ  (เวอร์และๆๆ:เคียว)  แต่ดูแล้วคงไม่เบา  กระล่อนน่าดู
“งั้นเธอ2คนไปนั่งข้างฮันนะจัง แล้วกันนะ”ทำไมต้องเป็นข้างฉันฟะ 
“อาจารย์คะ  ทำไมต้องมานั่งข้างหนูละคะ”ฉันถามอาจารย์  ไม่น่าจะเป็นอาจารย์นะ เป็นพี่ก็ได้เลยละ  เพราะฉันกับเธอสนิทกันเหมือนพี่น้องเลยละ  เธอมีชื่อว่า  ซาซินะ  มิโฮะ  เธอสนิทกับฉันตั้งแต่ตอนเด็กๆๆเลยละ  เธอเหมือนพี่สาวของฉัน  ฉันเลยมีความเคารพให้เธอ
“น่าๆๆๆนะจ๊ะ ฮันนะจัง”ก็ได้ในเมื่อมันว่าง2ที่ข้างฉันนิ  เชอะ  ฉันชอบนั่งคนเดียวอะ
“ก็ได้ค่า.......”ฉันตอบแล้วยิ้มยิงฟันไปให้ มิโฮะจัง
“เธอ2คนไปนั่งตรงนั้นได้แล้วจ๊ะ”มิโฮะจังบอก2คนนั้น
“ครับ/คร้าบบบบ”
“หวัดดี  เธอ4คนชื่ออะไรหรอ”เคียวถามขึ้น  พร้อมกับยิ้มหน้าบาน  ยังกับจานใส่ผลไม้เลย
“ ...” ไม่ยอมตอบ ให้2คนข้างหน้านั้นบอกก่อน
“นี่...........คนสวยทั้ง4จะไม่บอกคนหล่อเลยหรอจ๊ะ”เคียวยังไม่เลิกพูด
“ได้สิจ๊ะ สุดหล่อ  ฉันชื่อ  ชิมิยะ ชิโกะ  จ๊ะ”  >< ยัยนี่....  ฮึ่ย 
“ส่วน3คนนั้น  คนผมสีน้ำตาลออกทองนั้นชื่อ  มิซาชิ  เคียวโกะ  คนผมสีแดงออกน้ำตาลชื่อ ฮาราชิ  เรโกะ  ส่วนคนผมสีดำข้างนายอะชื่อ ทามาคิ  ฮันนะ  อย่าไปยุ่งกับเธอมากนักนะ  เดี่ยวจะซวยตั้งแต่วันแรกจ๊ะ”ชิโกะพูดมากจริงๆ  ฉันเลยมองไปที่ชิโกะ  สายตาบ่งบอกว่าถ้าเธอพูดมากว่านี้ตายแน่
“อะๆๆ  ไม่พูดมากละ” ชิโกะหันหลังกลับไป
พักเที่ยง
“นี่พวกเราไปพักด้วยได้เปล่า”ตาเคียวถามขึ้นแล้วเดินตามพวกฉันมา
“ได้สิจ๊ะ”เรโกะตอบพร้อมยิ้มหวาน ให้ตาเคียว
“ถ้าไม่กลัวตายก็มาสิ  แล้วไปกับพวกเราให้ตลอดล่ะ”ฉันพูดขึ้นทำให้ตานั้นยิ้มหวานนนนนนนมาให้ แต่นายจะยิ้มอีกไม่นานนักหรอกนะ
“แน่อยู่แล้ว  เรา2คนจะไปกับพวกเธอ”เคียวตอบพร้อมทำหน้าทะเล้น
“ทำไม เรนโจ ไม่ค่อยพูดล่ะ”ฉันถามด้วยความสงสัย
“ก็ไม่มีอะไรจะพูด”นาย ยูคิ ตอบแค่เนี้ย  สงสัยปากจะหนักมากเลยไม่ค่อยจะปริปากพูด
\"งั้นไปกันเถอะ\"ชิกะพูดแล้วเดินออกไปคนแรก
ติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น